Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται βέβαιο ότι αυτός ενεπλάκη με κάποιον τρόπο, επειδή, ακριβώς πριν από την εξιστόρηση του επεισοδίου της μέθης του Νώε, ο Χαναάν εισάγεται απότομα στην αφήγηση (Γε 9:18) και επειδή, κατά τον απολογισμό των πράξεων του Χαμ, το υπόμνημα κάνει λόγο για αυτόν ως τον “Χαμ, τον πατέρα του Χαναάν”. (Γε 9:22) Το ότι η έκφραση «είδε τη γύμνια του πατέρα του» ενδέχεται να υποδηλώνει κάποια κακοποίηση ή διαστροφή στην οποία περιλαμβανόταν ο Χαναάν είναι ένα λογικό συμπέρασμα. Και αυτό διότι, στις περισσότερες περιπτώσεις στις οποίες η Αγία Γραφή λέει ότι κάποιος “ξεσκεπάζει” ή “βλέπει τη γύμνια” ενός άλλου ατόμου υπονοείται αιμομειξία ή άλλου είδους σεξουαλική αμαρτία. (Λευ 18:6-19· 20:17) Είναι, λοιπόν, πιθανό ότι ο Χαναάν κακοποίησε ή επιχείρησε να κακοποιήσει με κάποιον τρόπο τον Νώε, ο οποίος δεν είχε τις αισθήσεις του, και ότι ο Χαμ, παρ’ όλο που το γνώριζε αυτό, δεν το απέτρεψε ή δεν διαπαιδαγώγησε το δράστη, αλλά επιδείνωσε το κακό γνωστοποιώντας στους αδελφούς του την ατίμωση του Νώε.

Εφόσον το υπόμνημα αναφέρει μόνο ότι «ο Χαμ, ο πατέρας του Χαναάν, είδε τη γύμνια του πατέρα του και το είπε στους δύο αδελφούς του που ήταν έξω», εγείρεται το ερώτημα γιατί έγινε αντικείμενο της κατάρας ο Χαναάν και όχι ο Χαμ.