«Καλύτερα να ακούει κανείς την επίπληξη κάποιου σοφού παρά να είναι ένας άνθρωπος που ακούει το τραγούδι των αφρόνων». (Εκ 7:4, 5)

Αν κάποιος ξεστρατίζει από τα ορθά μονοπάτια, η επίπληξη του σοφού θα τον επαναφέρει στην οδό της ζωής διορθώνοντάς τον και καθιστώντας τον ικανό να δημιουργήσει καλό όνομα για τον εαυτό του. Αλλά πώς θα μπορούσαμε να βοηθηθούμε ακούγοντας το τραγούδι του ανόητου ή κενές κολακείες που αποκρύπτουν τα λάθη και μας σκληραίνουν ώστε να εμμένουμε σε εσφαλμένη πορεία; Κάτι τέτοιο θα μας υποκινούσε να συνεχίζουμε να δημιουργούμε κακό όνομα και δεν θα μας διόρθωνε ώστε να βαδίζουμε σε οδούς που οδηγούν στην απόκτηση καλού ονόματος ενώπιον του Ιεχωβά.