ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Πνευματικά πλάσματα που στέκονται γύρω από το θρόνο του Ιεχωβά στους ουρανούς. (Ησ 6:2, 6) Η εβραϊκή λέξη σεραφίμ είναι ο πληθυντικός αριθμός ενός ουσιαστικού που παράγεται από το ρήμα σαράφ, το οποίο σημαίνει «καίω». (Λευ 4:12) Ως εκ τούτου, ο εβραϊκός όρος σεραφίμ σημαίνει κατά κυριολεξία «αυτοί που καίνε». Σε άλλες περιπτώσεις, το ουσιαστικό εμφανίζεται στον ενικό (εβρ., σαράφ) ή στον πληθυντικό και αναφέρεται σε επίγεια πλάσματα. Όταν χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο έχει διάφορες έννοιες: “δηλητηριώδης”, “πύρινος (που προκαλεί φλεγμονή)” και «πύρινο φίδι».—Αρ 21:6, 8, υποσημειώσεις.

Πάνω από αυτόν στέκονταν σεραφείμ. Το καθένα είχε έξι φτερούγες. Με τις δύο κρατούσε καλυμμένο το πρόσωπό του και με τις δύο κρατούσε καλυμμένα τα πόδια του και με τις δύο πετούσε τριγύρω.

Ησ 6:1-7.

Το ότι τα σεραφείμ «στέκονταν» μπορεί να σημαίνει ότι «αιωρούνταν» χρησιμοποιώντας ένα από τα ζεύγη των φτερούγων τους, όπως το σύννεφο “στεκόταν”, δηλαδή αιωρούνταν, δίπλα στην είσοδο της σκηνής του Ιεχωβά στην έρημο. (Δευ 31:15) Ο καθηγητής Φραντς Ντέλιτς κάνει το εξής σχόλιο σχετικά με τη θέση των σεραφείμ: «Τα σεραφείμ δεν στέκονταν στην πραγματικότητα πάνω από το κεφάλι Εκείνου που καθόταν στο θρόνο, αλλά αιωρούνταν πάνω από το επίσημο ένδυμά Του το οποίο γέμιζε την αίθουσα». (Σχολιολόγιο της Παλαιάς Διαθήκης [Commentary on the Old Testament], 1973, Τόμ. 7, Μέρος 1ο, σ. 191) Η λατινική Βουλγάτα υποδηλώνει ότι τα σεραφείμ στέκονταν, όχι πάνω από τον Θεό, αλλά πάνω από το θρόνο.—Ησ 6:1, 2.

Κατέχουν Υψηλή Θέση Ιεραρχικά. Αυτά τα κραταιά ουράνια πλάσματα είναι άγγελοι οι οποίοι προφανώς κατέχουν πολύ υψηλή θέση στη διάταξη που έχει καθορίσει ο Θεός, δεδομένου ότι παρουσιάζονται να υπηρετούν στο θρόνο του Θεού. Τα χερουβείμ που βλέπουμε στο όραμα του Ιεζεκιήλ αντιστοιχούσαν με δρομείς που συνόδευαν το ουράνιο άρμα του Θεού. (Ιεζ 10:9-13) Αυτή η αντίληψη περί ιεραρχικής κλίμακας ή θέσεων εξουσίας στους ουρανούς βρίσκεται σε αρμονία με το εδάφιο Κολοσσαείς 1:16, το οποίο μιλάει για πράγματα «στους ουρανούς και πάνω στη γη, τα ορατά και τα αόρατα, είτε είναι θρόνοι είτε κυριότητες είτε κυβερνήσεις είτε εξουσίες».

Από ταπεινοφροσύνη και μετριοφροσύνη για το ότι βρίσκονταν ενώπιον της παρουσίας του Υπέρτατου, είχαν τα πρόσωπά τους καλυμμένα με ένα από τα τρία ζεύγη των φτερούγων τους, και επειδή βρίσκονταν σε άγιο τόπο, είχαν τα πόδια τους καλυμμένα με άλλο ένα ζεύγος φτερούγων, σε ένδειξη κατάλληλου σεβασμού για τον ουράνιο Βασιλιά.—Ησ 6:2,

Η Μορφή τους στο Όραμα. Η περιγραφή αυτή των σεραφείμ, σύμφωνα με την οποία έχουν πόδια, φτερούγες και άλλα, πρέπει να εννοηθεί ως συμβολική, η δε ομοιότητά τους με τη μορφή επίγειων πλασμάτων απλώς αντιπροσωπεύει τις ικανότητές τους ή τους ρόλους που εκπληρώνουν, όπως ακριβώς και ο Θεός πολλές φορές αναφέρεται συμβολικά στον εαυτό του σαν να έχει μάτια, αφτιά και άλλα ανθρώπινα χαρακτηριστικά.