ΜΕΤΩΠΟ

Το τμήμα του προσώπου πάνω από τα μάτια. Μια έκφραση του πρωτότυπου εβραϊκού κειμένου που αποδίδεται “μέτωπο” (Δευ 14:1) και η λέξη μέτωπον του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου σημαίνουν κατά κυριολεξία «ανάμεσα στα μάτια». Επειδή το μέτωπο είναι πολύ ευδιάκριτο και εμφανές χαρακτηριστικό του ανθρώπου, στην αρχαιότητα σημάδευαν τους δούλους εκεί ώστε να βλέπουν όλοι σε ποιον κύριο ανήκαν. Επίσης, οι λάτρεις ορισμένων ειδωλολατρικών θεών σημαδεύονταν με τον ίδιο τρόπο. Ακόμη και σήμερα μερικοί ακολουθούν την τακτική να βάζουν στο μέτωπό τους θρησκευτικά σημάδια ώστε να γνωρίζουν όλοι την αφοσίωσή τους στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

Σημάδι στο Μέτωπο. Παρόμοια, το να φέρει κανείς σημάδι στο «μέτωπο» χρησιμοποιείται με μεταφορικό τρόπο στην Αγία Γραφή για να υποδηλώσει ότι ένα άτομο είναι δούλος του αληθινού Θεού ή κάποιου άλλου. Τα εδάφια Αποκάλυψη 7:2-4 αναφέρουν το σφράγισμα 144.000 ατόμων στα μέτωπά τους από αγγέλους. (Βλέπε ΣΦΡΑΓΙΔΑ.) Σε ένα άλλο τμήμα του οράματος της Αποκάλυψης, οι 144.000 παρουσιάζονται να έχουν το όνομα του Αρνιού, του Ιησού Χριστού, και το όνομα του Πατέρα του γραμμένα στα μέτωπά τους. Ως η νύφη του Αρνιού, δικαιούνται να πάρουν το όνομά του. (Απ 14:1· 22:3, 4) Εφόσον η εβραϊκή γλώσσα αναφέρεται δύο φορές στο βιβλίο της Αποκάλυψης (9:11· 16:16) και εφόσον ο απόστολος Ιωάννης ήταν Εβραίος, ίσως στα μέτωπα των 144.000 να ήταν γραμμένο το ιερό Τετραγράμματο, προσδιορίζοντάς τους ως υπηρέτες και μάρτυρες του Ιεχωβά.

Όπως περιγράφεται στα εδάφια Ιεζεκιήλ 9:3-6, μια τάξη ανθρώπων σημαδεύονται στα μέτωπά τους για προστασία ώστε να μην καταστραφούν από τις εκτελεστικές δυνάμεις του Θεού, σε αυτή δε την περίπτωση δεν σημαδεύονται από αγγέλους ούτε με «σφραγίδα», αλλά από έναν άντρα που έχει «μελανοδοχείο γραμματέα». Τα άτομα αυτά λέγεται ότι «στενάζουν και βογκούν για όλα τα απεχθή πράγματα που γίνονται», και με το «σημάδι» που παίρνουν αποδεικνύουν ότι είναι δούλοι και λάτρεις του Ιεχωβά. Οι πράξεις, οι συνήθειες και η προσωπικότητά τους προφανώς το τεκμηριώνουν αυτό ενώπιον όλων, σαν να ήταν αυτό γραμμένο “στα μέτωπά τους”.

Κατά το σημείωμα των δούλων του παγκόσμιου πολιτικού “θηρίου” (βλέπε ΘΗΡΙΑ, ΣΥΜΒΟΛΙΚΑ [Το εφτακέφαλο θηρίο που βγαίνει από τη θάλασσα]), τίθεται ένα συμβολικό σημάδι στο μέτωπο ή στο δεξί χέρι των ανθρώπων, ακόμη και εξαναγκαστικά, όπως περιγράφεται στα εδάφια Αποκάλυψη 13:16, 17. Όσοι λαβαίνουν αυτό το σημάδι αυτοπροσδιορίζονται ως ενάντιοι του Θεού και πρόκειται να υποστούν τον άκρατο θυμό του.—Απ 14:9-11· βλέπε ΣΗΜΑΔΙ, 1.

Ο Αρχιερέας του Ισραήλ. Στον Ισραήλ, το τουρμπάνι του αρχιερέα είχε στο μπροστινό του μέρος, πάνω στο μέτωπο του ιερέα, μια χρυσή πλάκα, «το άγιο σημείο της αφιέρωσης», στην οποία ήταν χαραγμένες «με σκαλίσματα σφραγίδας» οι λέξεις «Η αγιότητα ανήκει στον Ιεχωβά». (Εξ 28:36-38· 39:30) Εφόσον ο αρχιερέας ήταν ο πρώτιστος εκπρόσωπος της λατρείας του Ιεχωβά στον Ισραήλ, ήταν πρέπον να διατηρεί το αξίωμά του άγιο, και αυτή η επιγραφή υπενθύμιζε επίσης σε όλο τον Ισραήλ την ανάγκη για διαρκή αγιότητα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Αποτελούσε επίσης κατάλληλη εικόνα του μεγάλου Αρχιερέα, του Ιησού Χριστού, και του ότι εκείνος είναι αφιερωμένος από τον Ιεχωβά σε αυτή την ιερατική υπηρεσία που εξυψώνει την αγιότητα του Θεού.—Εβρ 7:26.

Η Βαβυλώνα η Μεγάλη. Αντιθέτως, η συμβολική μεγάλη πόρνη έχει το όνομα «Βαβυλώνα η Μεγάλη» στο μέτωπό της. Η αρχαία Βαβυλώνα συμβόλιζε επί μακρόν αυτό που ήταν ανίερο και αντίκειτο στον Θεό.—Απ 17:1-6· βλέπε ΒΑΒΥΛΩΝΑ Η ΜΕΓΑΛΗ.

Άλλες Χρήσεις της Λέξης. Μια άλλη μεταφορική χρήση της λέξης «μέτωπο» βρίσκεται στο εδάφιο Ησαΐας 48:4, όπου ο Ιεχωβά δηλώνει ότι το μέτωπο του Ισραήλ ήταν χάλκινο, προφανώς επειδή το πείσμα και η στασιαστικότητά του ήταν πολύ μεγάλα. Στο εδάφιο Ιερεμίας 3:3, η ασύστολη και αδιάντροπη αποστασία της άπιστης Ιερουσαλήμ περιγράφεται μεταφορικά ως «το μέτωπο της συζύγου που πορνεύει». Επίσης στα εδάφια Ιεζεκιήλ 3:7-9, ο Θεός είπε στον Ιεζεκιήλ, που προφήτευε στους σκληροκέφαλους (κατά κυριολεξία, αυτούς που «έχουν δυνατό μέτωπο»), σκληρόκαρδους Ισραηλίτες, ότι είχε κάνει το μέτωπο του προφήτη «σαν διαμάντι», με την έννοια ότι του είχε δώσει την πεποίθηση, την αποφασιστικότητα και την τόλμη να τους μεταδώσει το άγγελμα του Θεού.

Όταν ο Βασιλιάς Οζίας σφετερίστηκε με αυθάδεια και κατά παράβαση του νόμου τα καθήκοντα του ιερέα με το να αποπειραθεί να προσφέρει θυμίαμα στο θυσιαστήριο του θυμιάματος μέσα στο ναό του Ιεχωβά, η αμαρτία του και η κρίση του Ιεχωβά έγιναν σαφώς και αμέσως φανερές με τη λέπρα που πρόβαλε στο μέτωπό του.—2Χρ 26:16, 19, 20.