(1Σα 18:19· 2Σα 21:8) Το όνομα Αβέλ-μεολά ίσως έλκει την προέλευσή του από τους εύθυμους χορούς κατά τις γιορτές του θερισμού.

Βλέπε ΑΤΑΔ.

Βλέπε ΣΙΤΤΙΜ Αρ. 1.

Βλέπε ΑΒΕΛ-ΒΑΙΘ-ΜΑΑΧΑ.

(Αβέν).

1. Το όνομα Αβέν εμφανίζεται σύμφωνα με το εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 30:17, και αυτό το όνομα χρησιμοποιεί στο ίδιο εδάφιο η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου («Αβήν», ΒΑΜ). Πολλές σύγχρονες μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες έχουν εδώ την απόδοση «Ων», το όνομα της αιγυπτιακής πόλης που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν Ηλιούπολη. Τα ονόματα Αβέν και Ων σχηματίζονται στην εβραϊκή με τα ίδια σύμφωνα, αλλά με διαφορετικά φωνηεντικά σημεία. Ορισμένα σχολιολόγια υποστηρίζουν ότι η αλλαγή των φωνηεντικών σημείων έγινε επίτηδες, ως λογοπαίγνιο, με σκοπό να εκφραστεί περιφρόνηση για την ειδωλολατρική πόλη Ων, το κέντρο της ηλιολατρίας στην Αίγυπτο.—Βλέπε ΩΝ Αρ. 2.

2. [Βλαβερότητα· Βλαβερό Πράγμα] Το εδάφιο Αμώς 1:5 αναφέρεται στο «λεκανοπέδιο της Αβέν» (ΜΝΚ, υποσ.), και αυτή η έκφραση του εβραϊκού κειμένου αποδίδεται «Βικάθ-αβέν» στις μεταφράσεις JP, JB, ΜΝΚ, ΛΧ και ΜΠΚ.—Βλέπε ΒΙΚΑΘ-ΑΒΕΝ.

(Αβενέζερ) [Πέτρα Βοήθειας].

1. Τοποθεσία κοντά στην οποία ο Ισραήλ νικήθηκε δύο φορές από τους Φιλισταίους, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να σκοτωθούν 34.000 Ισραηλίτες, περιλαμβανομένων του Οφνεί και του Φινεές, αλλά και να πιαστεί η κιβωτός της διαθήκης από τους εχθρούς. Η είδηση του τελευταίου αυτού γεγονότος προκάλεσε το θάνατο του ιερέα Ηλεί. (1Σα 4:1-11, 17, 18· 5:1) Κατά την τρέχουσα άποψη ορισμένων λογίων η Αβενέζερ τοποθετείται στο Μάζντελ Γιάμπα, 4 χλμ. ΝΑ της Αφέκ στην Πεδιάδα του Σαρών (όπου ήταν στρατοπεδευμένοι οι Φιλισταίοι).

2. Το όνομα που δόθηκε σε μια πέτρα την οποία έστησε ο Σαμουήλ 20 και πλέον χρόνια μετά τα γεγονότα που περιγράφονται στο προηγούμενο κεφάλαιο, πιθανότατα σε ανάμνηση της νίκης του Ισραήλ επί των Φιλισταίων η οποία συντελέστηκε με τη βοήθεια του Θεού. (1Σα 7:2, 12) Αν και η ακριβής θέση της είναι άγνωστη σήμερα, φαίνεται ότι βρισκόταν αρκετά χιλιόμετρα ΝΑ της τοποθεσίας Αρ. 1, «μεταξύ της Μισπά και της Ιεσανά».

(Αβενήρ) [Ο Πατέρας Είναι Λυχνάρι].

Γιος του Νηρ, από τη φυλή του Βενιαμίν. Τα εδάφια 1 Σαμουήλ 14:50, 51 αναφέρονται στον Αβενήρ ως “το θείο του Σαούλ”, αν και στην εβραϊκή αυτή η φράση μπορεί να εφαρμοστεί είτε στον Αβενήρ είτε στον Νηρ, τον πατέρα του. Ο Ιώσηπος παρουσιάζει τον Αβενήρ ως εξάδελφο του Σαούλ, και τους πατέρες τους, Νηρ και Κεις, ως αδελφούς. (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, ΣΤ΄, 129, 130 [vi, 6]) Ωστόσο το θεόπνευστο ιστορικό υπόμνημα, στα εδάφια 1 Χρονικών 8:33 και 9:39, φαίνεται να κλίνει σαφώς υπέρ της άποψης ότι ο Κεις ήταν γιος του Νηρ και, επομένως, αδελφός του Αβενήρ. Με βάση αυτό, ο Αβενήρ ήταν θείος του Σαούλ.—Βλέπε επίσης τον πίνακα στο λήμμα ΑΒΙΗΛ Αρ. 1.

Ο Αβενήρ υπηρέτησε ως αρχηγός του στρατεύματος του Σαούλ, και μερικές φορές το μέγεθος των μάχιμων δυνάμεων που είχε στη διάθεσή του ήταν πολύ μεγάλο—υπερέβαινε τους 200.000 άντρες. (1Σα 15:4) Όταν υπήρχε κάποια ειδική περίσταση, η θέση του στα συμπόσια ήταν δίπλα στο βασιλιά. (1Σα 20:25) Αν και ο Αβενήρ ήταν αναμφίβολα δυνατός και γενναίος άντρας, τον καιρό που ο Δαβίδ ήταν φυγάς στην έρημο της Ζιφ τον επιτίμησε για το ότι απέτυχε να φυλάξει όπως έπρεπε τον Σαούλ ως κύριό του και «χρισμένο του Ιεχωβά».—1Σα 26:14-16.

Μετά το θάνατο του Σαούλ στη συντριπτική ήττα που υπέστη ο στρατός του από τους Φιλισταίους, ο Αβενήρ αποσύρθηκε στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη, στη Μαχαναΐμ της Γαλαάδ, παίρνοντας μαζί του το γιο του Σαούλ, τον Ις-βοσθέ. Παρότι ο Δαβίδ είχε ανακηρυχτεί βασιλιάς στη Χεβρών από τη φυλή του Ιούδα, ο Αβενήρ εγκατέστησε τον Ις-βοσθέ ως αντίπαλο βασιλιά στη Μαχαναΐμ. Σαφώς ο Αβενήρ ήταν η δύναμη πίσω από το θρόνο και με τον καιρό κέρδισε για λογαριασμό του Ις-βοσθέ την υποστήριξη όλων των φυλών, εκτός του Ιούδα.—2Σα 2:8-10.

Τελικά, τα στρατεύματα των δύο αντιμαχόμενων βασιλιάδων συναντήθηκαν για μια αναμέτρηση δυνάμεων στη Δεξαμενή της Γαβαών, η οποία βρισκόταν στην περιοχή του Βενιαμίν, στο ένα τρίτο περίπου της απόστασης μεταξύ Χεβρών και Μαχαναΐμ. Αφού το καθένα από τα δύο στρατεύματα βολιδοσκόπησε τον αντίπαλο, ο Αβενήρ πρότεινε να μονομαχήσουν δώδεκα νεαροί πολεμιστές από κάθε παράταξη. Οι παρατάξεις ήταν τόσο ισοδύναμες ώστε οι μονομαχίες κατέληξαν σε αλληλοσφαγή, η οποία προκάλεσε γενικευμένη σύρραξη μεταξύ των δύο στρατευμάτων. Οι δυνάμεις του Αβενήρ έχασαν 18 άντρες για κάθε στρατιώτη που έχασε ο Ιωάβ και υποχώρησαν στην έρημο.—2Σα 2:12-17, 30, 31.

Ο Αβενήρ έγινε στόχος καταδίωξης από τον ταχύτατο αδελφό του Ιωάβ, τον Ασαήλ, τον οποίο και παρότρυνε επανειλημμένα να στρέψει την προσοχή του αλλού και να αποφύγει μια θανατηφόρα σύγκρουση μαζί του. Τελικά, όταν ο Ασαήλ συνέχισε να αρνείται, ο Αβενήρ έκανε μια δυνατή κίνηση προς τα πίσω με την αντίθετη άκρη του δόρατός του και τον σκότωσε, διαπερνώντας του την κοιλιά.