είχαν εκδηλώσει πριν από λίγο καιρό σε σχέση με το χρυσό μοσχάρι, πράγμα που είχε δυσαρεστήσει τον Ιεχωβά. (Λευ 9:1-7· Εξ 32:1-10) Όταν το άρτι καθιερωμένο ιερατείο ολοκλήρωσε αυτή την πρώτη υπηρεσία, ο Ιεχωβά κατέδειξε πως επιδοκίμαζε και επικύρωνε την ανάληψη του αξιώματός τους στέλνοντας θαυματουργικά φωτιά—χωρίς αμφιβολία από τη στήλη του σύννεφου που βρισκόταν πάνω από τη σκηνή της μαρτυρίας—η οποία κατέφαγε το υπόλοιπο της θυσίας που βρισκόταν πάνω στο θυσιαστήριο.—Λευ 9:23, 24.

Η Γραφή δεν αναφέρει κάποια τελετή καθιέρωσης για τους διαδόχους του Ααρών. Προφανώς, η μία και μοναδική καθιέρωση υπήρξε αρκετή για να εγκατασταθεί ο Ααρωνικός οίκος και όλοι οι άρρενες απόγονοί του στο ιερατικό τους αξίωμα μια για πάντα, και να παραμείνουν σε αυτό επ’ αόριστον, μέχρι την καθιέρωση του αληθινού και αιώνιου αρχιερέα, του Ιησού Χριστού, σε αυτό το αξίωμα.—Εβρ 7:12, 17· 9:11, 12· βλέπε ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ· ΙΕΡΕΑΣ.

Οι αρχαίοι καθρέφτες χειρός (Ησ 3:23) ήταν μερικές φορές φτιαγμένοι από στιλβωμένες πέτρες, αν και γενικά κατασκευάζονταν από μέταλλο, όπως μπρούντζο ή χαλκό, και αργότερα από κασσίτερο, ασήμι, ακόμη και χρυσό. Οι γυάλινοι καθρέφτες πιθανότατα πρωτοεμφανίστηκαν τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. Δεδομένου ότι οι αρχαίοι καθρέφτες κατασκευάζονταν γενικά από χυτό μέταλλο, έπρεπε να στιλβώνονται πολύ προκειμένου να έχουν καλή ανακλαστική επιφάνεια. Γι’ αυτόν το σκοπό χρησιμοποιούσαν ενδεχομένως κονιορτοποιημένη ελαφρόπετρα, επαναλαμβάνοντας περιοδικά τη διαδικασία με ένα σφουγγάρι που συνήθως κρεμόταν από τον ίδιο τον καθρέφτη. Ωστόσο, οι αρχαίοι μεταλλικοί καθρέφτες δεν διέθεταν τόσο καλή ανακλαστική επιφάνεια όσο οι σημερινοί γυάλινοι καθρέφτες. Εύλογα, λοιπόν, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη».—1Κο 13:12.

Μεταφορική Χρήση. Οι Γραφές αναφέρονται μερικές φορές στους καθρέφτες με μεταφορικό ή αλληγορικό τρόπο. Στο εδάφιο Ιώβ 37:18 οι αιθέρες παρομοιάζονται με μεταλλικό καθρέφτη, η στιλπνή όψη του οποίου εκπέμπει μια φωτεινή αντανάκλαση. Ο μαθητής Ιάκωβος χρησιμοποίησε τον καθρέφτη ως σύμβολο του λόγου του Θεού όταν έδωσε την παρότρυνση να γινόμαστε, όχι μόνο ακροατές του λόγου, αλλά εκτελεστές του. (Ιακ 1:22-25) Και ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι οι Χριστιανοί “αντανακλούν σαν καθρέφτες τη δόξα του Ιεχωβά” στη διακονία τους.—2Κο 3:18· 4:1.

(Καϊάφας).

Ο Ιωσήφ Καϊάφας ήταν ο αρχιερέας στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού. (Λου 3:2) Ήταν ο γαμπρός του Αρχιερέα Άννα (Ιωα 18:13· βλέπε ΑΝΝΑΣ) και στο αξίωμα αυτό τοποθετήθηκε από τον προκάτοχο του Πόντιου Πιλάτου, τον Βαλέριο Γράτο, γύρω στο έτος 18 Κ.Χ., αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτό συνέβη αργότερα, το 26 Κ.Χ. Διατήρησε το αξίωμά του περίπου μέχρι το έτος 36 Κ.Χ., περισσότερο καιρό από όλους τους τελευταίους προκατόχους του, χάρη στις διπλωματικές του ικανότητες και στη συνεργασία του με τις ρωμαϊκές αρχές. Λέγεται ότι ο ίδιος και ο Πιλάτος ήταν καλοί φίλοι. Ο Καϊάφας ήταν Σαδδουκαίος.—Πρ 5:17.

Ο Καϊάφας, ο οποίος πρωτοστάτησε στην πλεκτάνη που στήθηκε για να θανατωθεί ο Ιησούς, προφήτευσε, αν και όχι από δική του επινόηση, ότι ο Ιησούς επρόκειτο σύντομα να πεθάνει για το έθνος, υποστήριξε δε ολόκαρδα την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού. (Ιωα 11:49-53· 18:12-14) Στη δίκη του Ιησού ενώπιον του Σάνχεδριν, ο Καϊάφας έσκισε τα ενδύματά του και είπε: «Αυτός βλασφήμησε!» (Ματ 26:65) Όταν ο Ιησούς βρισκόταν ενώπιον του Πιλάτου, αναμφίβολα ο Καϊάφας ήταν εκεί και κραύγαζε: «Κρέμασέ τον στο ξύλο! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» (Ιωα 19:6, 11)· ήταν εκεί και ζητούσε να απελευθερωθεί ο Βαραββάς αντί για τον Ιησού (Ματ 27:20, 21· Μαρ 15:11)· ήταν εκεί και φώναζε: «Δεν έχουμε βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα» (Ιωα 19:15)· ήταν επίσης εκεί διαμαρτυρόμενος για την επιγραφή πάνω από το κεφάλι του Ιησού η οποία έλεγε: «Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων» (Ιωα 19:21).

Ο θάνατος του Ιησού δεν τερμάτισε τη δράση του Καϊάφα ως πρωτοστάτη στο διωγμό κατά της Χριστιανοσύνης, η οποία βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Οι απόστολοι ήταν οι αμέσως επόμενοι που σύρθηκαν ενώπιον αυτού του θρησκευτικού άρχοντα. Έλαβαν την αυστηρή προειδοποίηση να σταματήσουν να κηρύττουν, δέχτηκαν απειλές, υπέστησαν ακόμη και ξυλοδαρμό, αλλά όλα αυτά δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. «Κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα», παρά την αντίδραση του Καϊάφα. (Πρ 4:5-7· 5:17, 18, 21, 27, 28, 40, 42) Σύντομα, εκτός από τις κηλίδες του αίματος του Ιησού, προστέθηκε και το αίμα του δίκαιου Στεφάνου στα κράσπεδα του Καϊάφα, ο οποίος μάλιστα εφοδίασε τον Σαούλ από την Ταρσό με συστατικές επιστολές ώστε να επεκταθεί αυτή η δολοφονική εκστρατεία ως τη Δαμασκό. (Πρ 7:1, 54-60· 9:1, 2) Ωστόσο, λίγο αργότερα ο Βιτέλλιος, ένας Ρωμαίος αξιωματούχος, καθαίρεσε τον Καϊάφα.

(Καϊβάν).

Προφανώς πρόκειται για αστρικό θεό, κάτι που εξάγεται από το γεγονός ότι το όνομα Καϊβάν χρησιμοποιείται σε παραλληλισμό με τη φράση «το άστρο του θεού σας». (Αμ 5:26) Φαίνεται ότι εδώ εννοείται το ακκαδικό άστρο καϊμανού ή καϊβανού, δεδομένου ότι σε ακκαδικές επιγραφές αυτό εμφανίζεται ως το όνομα του Κρόνου (αστρικού θεού). Στο Μασοριτικό κείμενο έχουν