Ανασκευάζει την ψευδή κατηγορία των Φαρισαίων. Ύστερα από μια τέτοια θεραπεία που έκανε ο Ιησούς, οι εχθροί του, οι Φαρισαίοι, πρόβαλαν την κατηγορία: «Αυτός ο άνθρωπος δεν εκβάλλει τους δαίμονες παρά μόνο μέσω του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμόνων».

Ματ 12:22-27.

Ματ 12:22-27.

Οι Φαρισαίοι ήταν αναγκασμένοι να παραδεχτούν ότι χρειαζόταν να έχει κανείς υπερανθρώπινη δύναμη για να εκβάλλει δαίμονες. Ήθελαν, όμως, να αποτρέψουν το λαό από το να πιστέψει στον Ιησού. Γι’ αυτό, απέδωσαν τη δύναμή του στον Διάβολο.

Αν το επιχείρημα των Φαρισαίων ήταν αληθινό, ότι δηλαδή όποιος εξέβαλλε δαίμονες το έκανε αυτό με τη δύναμη του Σατανά, τότε και οι δικοί τους μαθητές ενεργούσαν υπό την επιρροή αυτής της δύναμης, πράγμα που οι Φαρισαίοι δεν ήθελαν βέβαια να παραδεχτούν. Συνεπώς, όπως είπε ο Ιησούς, οι «γιοι» τους ήταν κριτές που καταδίκαζαν και τους ίδιους και το επιχείρημά τους. Κατόπιν ο Ιησούς είπε: «Αλλά αν μέσω του πνεύματος του Θεού εγώ εκβάλλω τους δαίμονες, η βασιλεία του Θεού σάς έχει πράγματι καταφθάσει».—Ματ 12:28.

Ο Ιησούς συνέχισε την επιχειρηματολογία του λέγοντας ότι κανείς δεν θα μπορούσε να μπει στο σπίτι ενός ισχυρού άντρα (του Σατανά) και να αρπάξει τα αγαθά του αν δεν είχε τη δύναμη να δέσει τον ισχυρό άντρα. Η ψευδής κατηγορία των Φαρισαίων αποτέλεσε το έναυσμα για να δοθεί η προειδοποίηση σχετικά με την αμαρτία εναντίον του αγίου πνεύματος, εφόσον μέσω του πνεύματος του Θεού ο Ιησούς εξέβαλλε τους δαίμονες, και έτσι οι Φαρισαίοι, καταφερόμενοι εναντίον αυτού του έργου, δεν εξέφραζαν απλώς μίσος για τον Ιησού αλλά καταφέρονταν εναντίον της ολοφάνερης εκδήλωσης του αγίου πνεύματος του Θεού.—Ματ 12:29-32.