Τον Ζαχαρία, το γιο του Ιωδαέ, είχε πιθανότατα υπόψη του ο Ιησούς όταν προφήτευσε ότι «το αίμα όλων των προφητών που χύθηκε από τη θεμελίωση του κόσμου» θα ζητηθεί «από αυτή τη γενιά [τους Ιουδαίους που ζούσαν τον καιρό της επίγειας διακονίας του Ιησού], από το αίμα του Άβελ ως το αίμα του Ζαχαρία, ο οποίος φονεύτηκε ανάμεσα στο θυσιαστήριο και στον οίκο». (Λου 11:50, 51) Υπάρχει αντιστοιχία ως προς τον τόπο όπου αναφέρεται ότι έλαβε χώρα ο φόνος. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., το υπόμνημα των Χρονικών αποτελούσε το τελευταίο βιβλίο στον κανόνα των Εβραϊκών Γραφών. Έτσι λοιπόν, η φράση του Ιησού “από τον Άβελ μέχρι τον Ζαχαρία” ήταν παρόμοια με τη δική μας έκφραση «από τη Γένεση μέχρι την Αποκάλυψη». Στην παράλληλη αφήγηση του εδαφίου Ματθαίος 23:35, ο Ζαχαρίας αποκαλείται γιος του Βαραχία. Το όνομα «Βαραχίας» ίσως είναι ένα άλλο όνομα του Ιωδαέ, εκτός αν παρεμπιπτόντως υποδεικνύει μια γενιά που παρεμβαλλόταν μεταξύ του Ιωδαέ και του Ζαχαρία ή αποτελεί το όνομα ενός προγενέστερου προγόνου.—Βλέπε ΒΑΡΑΧΙΑΣ.

Μολονότι ο πατέρας αυτού του Ζαχαρία ονομαζόταν Βερεχίας, η αναφορά του Ιησού στον “Ζαχαρία, το γιο του Βαραχία”, (Ματ 23:35· προσέξτε τη διαφορετική γραφή των ονομάτων) είναι πιο πιθανό να εννοεί κάποιον αρχιερέα που έζησε προγενέστερα.—Βλέπε Αρ. 12.