Αν έπασχαν από μη φυσιολογικές, παρατεταμένες εκκρίσεις λόγω ελαττωματικών παραγόντων, απαιτούνταν πιο εκτεταμένη περίοδος ακαθαρσίας, στο τέλος δε, όπως και όταν μια μητέρα γεννούσε, εκτός από το λούσιμο, ήταν αναγκαία μια προσφορά για αμαρτία, ώστε ο ιερέας του Θεού να μπορεί να κάνει εξιλέωση για το συγκεκριμένο άτομο. Παρόμοια και η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, ομολόγησε την κληρονομημένη αμαρτωλότητά της, αναγνωρίζοντας ότι δεν ήταν αναμάρτητη, άσπιλη, με το να προσφέρει εξιλεωτική θυσία μετά τη γέννηση του πρωτοτόκου της.—Λου 2:22-24.

Σε κάθε περίπτωση, στο τέλος της περιόδου του καθαρισμού η μητέρα έπρεπε να φέρει ένα κριάρι στον πρώτο του χρόνο για ολοκαύτωμα και ένα νεαρό περιστέρι ή ένα τρυγόνι ως προσφορά για αμαρτία. Αν οι γονείς ήταν πολύ φτωχοί για να προσφέρουν κριάρι, όπως στην περίπτωση της Μαρίας και του Ιωσήφ, τότε αρκούσαν για τις θυσίες καθαρισμού δύο τρυγόνια ή δύο περιστέρια.—Λευ 12:1-8· Λου 2:22-24.