Η Άννα είχε χηρέψει έπειτα από εφτά μόλις χρόνια έγγαμης ζωής, και τον καιρό που παρουσίασαν στο ναό τον Ιησού ως βρέφος, εκείνη ήταν 84 χρονών. Παρ’ όλα αυτά, βρισκόταν ανελλιπώς στο ναό, προφανώς από την πρωινή υπηρεσία μέχρι τη βραδινή, και ως αποτέλεσμα, είχε το προνόμιο να δει τον Ιησού όταν ήταν παιδάκι και να δώσει μαρτυρία για αυτόν. Οι “νηστείες και οι δεήσεις” της αποκαλύπτουν μια πένθιμη στάση από μέρους της και μια λαχτάρα. Μια εξήγηση για αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί η μακραίωνη υποτέλεια των Ιουδαίων, σε συνδυασμό με τις επιδεινούμενες θρησκευτικές συνθήκες που επηρέαζαν ακόμη και το ναό και το ιερατείο του.

Λου 2:36-38.