ΜΑΡΘΑ

(Μάρθα).

Ιουδαία, αδελφή του Λαζάρου και της Μαρίας από τη Βηθανία. (Ιωα 11:1, 2) Από ό,τι φαίνεται, ο Χριστός επισκεπτόταν συχνά το σπίτι τους όταν βρισκόταν στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ. Δεσμοί στοργής τον ένωναν με αυτά τα τρία άτομα, διότι λέγεται συγκεκριμένα: «Ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα και την αδελφή της και τον Λάζαρο».—Ιωα 11:5.

Ο Λουκάς αναφέρει πως, όταν ο Ιησούς μπήκε σε «κάποιο χωριό», «κάποια γυναίκα ονόματι Μάρθα τον δέχτηκε ως φιλοξενούμενο στο σπίτι». (Λου 10:38) Με βάση τα εδάφια Ματθαίος 26:6, Μάρκος 14:3 και Ιωάννης 12:1-3, έχει διατυπωθεί η εκδοχή ότι η Μάρθα ήταν είτε η σύζυγος είτε η χήρα είτε ακόμη και η κόρη του Σίμωνα του λεπρού. Ωστόσο, οι Γραφές δεν λένε τίποτα συγκεκριμένο που να υποστηρίζει αυτές τις απόψεις.

Σε κάποια περίπτωση, όταν ο Ιησούς επισκέφτηκε το σπίτι του Λαζάρου, της Μαρίας και της Μάρθας, η Μαρία «κάθησε στα πόδια του Κυρίου και άκουγε το λόγο του», ενώ η Μάρθα «είχε αποσπασμένη την προσοχή φροντίζοντας για πολλές δουλειές». Η Μάρθα προσπάθησε να εξασφαλίσει τη βοήθεια της Μαρίας, λέγοντας: «Κύριε, δεν σε νοιάζει που η αδελφή μου με έχει αφήσει μόνη να φροντίζω για τις δουλειές; Πες της, λοιπόν, να έρθει να με βοηθήσει». Προφανώς, τη Μάρθα την απασχολούσε το πώς να ικανοποιήσει τις υλικές ανάγκες του Ιησού. Αλλά τότε ο Χριστός τόνισε την υπερέχουσα αξία των πνευματικών πραγμάτων και την έλεγξε με καλοσυνάτο τρόπο, λέγοντας: «Μάρθα, Μάρθα, ανησυχείς και αναστατώνεσαι για πολλά. Λίγα, όμως, χρειάζονται ή μόνο ένα. Όσο για τη Μαρία, εκείνη εξέλεξε την καλή μερίδα, και αυτή δεν θα της αφαιρεθεί». (Λου 10:38-42) Ο Χριστός θα είχε ικανοποιηθεί και με ένα μόνο φαγητό αν αυτό σήμαινε ότι και η Μάρθα θα επωφελούνταν περισσότερο από τη διδασκαλία του.

Μολονότι μπορεί να δίνεται η εντύπωση ότι η Μάρθα ήταν υπερβολικά απασχολημένη με υλικά πράγματα, δεν πρέπει να συμπεράνουμε πως αδιαφορούσε για τα πνευματικά ζητήματα. Μετά το θάνατο του Λαζάρου, η Μάρθα ήταν αυτή που πήγε να προϋπαντήσει τον Ιησού καθώς εκείνος πλησίαζε στη Βηθανία, ενώ η Μαρία, στην αρχή, έμεινε στο σπίτι (πιθανώς επειδή ήταν λυπημένη ή λόγω των πολλών φίλων που τους επισκέπτονταν). Η Μάρθα εκδήλωσε πίστη στον Χριστό όταν είπε ότι ο Λάζαρος δεν θα είχε πεθάνει αν ο Ιησούς ήταν εκεί. Επίσης, παραδέχτηκε: «Ξέρω ότι θα εγερθεί στην ανάσταση, την τελευταία ημέρα», δείχνοντας ότι πίστευε στην ανάσταση. Στη διάρκεια εκείνης της συζήτησης, ο Ιησούς εξήγησε ότι ο ίδιος είναι «η ανάσταση και η ζωή», επισημαίνοντας πως, ακόμη και αν πέθαινε κάποιος που ασκούσε πίστη σε αυτόν, θα ερχόταν στη ζωή. Όταν ο Χριστός ρώτησε τη Μάρθα «Το πιστεύεις αυτό;», εκείνη έδειξε καθαρά την πίστη της απαντώντας: «Ναι, Κύριε· έχω πιστέψει ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού, Αυτός που έρχεται στον κόσμο». (Ιωα 11:19-27) Αυτό, φυσικά, δεν αποκλείει την πιθανότητα να είχε κάποιες αμφιβολίες για το τι μπορούσε ή τι επρόκειτο να κάνει τώρα ο Ιησούς στην περίπτωση του νεκρού αδελφού της. (Παράβαλε τη στάση των αποστόλων η οποία περιγράφεται στα εδ. Λου 24:5-11.) Στο μνήμα του Λαζάρου, όταν ο Χριστός πρόσταξε να μετακινήσουν την πέτρα, η Μάρθα είπε: «Κύριε, τώρα πια θα πρέπει να μυρίζει, γιατί πάνε τέσσερις ημέρες». Αποκρινόμενος, όμως, ο Ιησούς ρώτησε: «Δεν σου είπα ότι αν πιστέψεις θα δεις τη δόξα του Θεού;» Αυτής ακριβώς της δόξας έγινε μάρτυρας η Μάρθα όταν αναστήθηκε ο αδελφός της.—Ιωα 11:39-44.

Μετά την ανάσταση του Λαζάρου, ο Χριστός έφυγε. Αργότερα, επέστρεψε στη Βηθανία και βρέθηκε μαζί με άλλους, μεταξύ των οποίων η Μάρθα, η Μαρία και ο Λάζαρος, στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού. Είχαν γίνει προετοιμασίες για ένα δείπνο, και πάλι «η Μάρθα διακονούσε». Ο Λάζαρος βρισκόταν στο τραπέζι, και τότε ήταν που η Μαρία έχρισε τον Ιησού με ακριβό αρωματικό λάδι. (Ιωα 12:1-8· Ματ 26:6-13· Μαρ 14:3-9) Οι Γραφές δεν λένε τίποτα περαιτέρω για τη μετέπειτα ζωή της Μάρθας ούτε για το χρόνο και τις συνθήκες του θανάτου της.