ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ

[ελλ. κείμενο, στρουθίον].

Η λέξη στρουθίον του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου είναι ένα υποκοριστικό που υποδηλώνει οποιοδήποτε μικρό πουλί, αλλά χρησιμοποιούνταν ειδικά για τα σπουργίτια. Σε ό,τι αφορά το κοινό σπουργίτι—ή αλλιώς σπιτοσπουργίτι—(στρουθίο το κατοικίδιο [Passer domesticus]), μια ποικιλία του (Passer domesticus biblicus) αφθονεί στο Ισραήλ. Τα σπουργίτια, αυτά τα μικρά καστανόγκριζα πουλιά, είναι θορυβώδη και αγελαία, τερετίζουν και τιτιβίζουν καθώς φτεροκοπούν από τη φωλιά τους—που μπορεί να βρίσκεται σε στέγη σπιτιού, σε δέντρο ή σε θάμνο—προς το έδαφος και αντιστρόφως. Το διαιτολόγιό τους περιλαμβάνει κυρίως σπόρους, έντομα και σκουλήκια. Το δεντροσπουργίτι (στρουθίο το ισπανικό [Passer hispaniolensis]) είναι επίσης κοινό, κυρίως στις βόρειες και κεντρικές περιοχές του Ισραήλ.

Οι μόνες άμεσες Γραφικές αναφορές στα σπουργίτια περιλαμβάνονται σε μια δήλωση που έκανε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της τρίτης περιοδείας του στη Γαλιλαία, την οποία φαίνεται πως επανέλαβε περίπου έναν χρόνο αργότερα, κατά τη μετέπειτα διακονία του στην Ιουδαία. Τονίζοντας ότι “δύο σπουργίτια πουλιούνται αντί ενός νομίσματος μικρής αξίας [κατά γράμμα, ενός ασσάριου, το οποίο άξιζε λιγότερο από πέντε σεντς]” ή, αν αγοραστούν ανά πέντε, «αντί δύο νομισμάτων μικρής αξίας», ο Ιησούς δήλωσε πως, μολονότι αυτά τα μικρά πουλιά θεωρούνται τόσο μικρής αξίας, «και όμως ούτε ένα από αυτά δεν θα πέσει στο έδαφος χωρίς να το γνωρίζει ο Πατέρας σας», «ούτε ένα από αυτά δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού». Κατόπιν, παρότρυνε τους μαθητές του να μη φοβούνται, διαβεβαιώνοντάς τους: «Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια».—Ματ 10:29-31· Λου 12:6, 7.

Τόσο στην αρχαιότητα όσο και σήμερα, τα σπουργίτια πουλιούνται στις αγορές της Μέσης Ανατολής. Για να τα φάνε, τα μαδούσαν, τα περνούσαν σε ξύλινα σουβλιά και κατόπιν τα έψηναν (σαν σουβλάκια). Μια αρχαία επιγραφή, στην οποία παρατίθεται ο τιμολογιακός νόμος του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού (301 Κ.Χ.), δείχνει ότι τα σπουργίτια ήταν τα φτηνότερα από όλα τα πουλιά που χρησιμοποιούνταν ως τροφή.—Φως από την Αρχαία Ανατολή (Light From the Ancient East), του Ά. Ντάισμαν, 1965, σ. 273, 274.

Μολονότι το σπουργίτι εμφανίζεται στις Εβραϊκές Γραφές στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου (Ψλ 84:3· 102:7· βλέπε επίσης ΒΑΜ, «στρουθίον») και σε άλλες μεταφράσεις, η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «σπουργίτι» (τσιππώρ) φαίνεται πως είναι ένας ευρύς όρος ο οποίος αναφέρεται γενικά στα μικρά πουλιά και δεν προσδιορίζει ειδικά το σπουργίτι.