Οι τελευταίες έξι λέξεις του εδαφίου 3, όπως αυτό εμφανίζεται στη Μετάφραση του Βάμβα, καθώς και το εδάφιο 4 του ίδιου κεφαλαίου, που αποδίδουν την ανατάραξη των νερών σε έναν άγγελο, δεν υπάρχουν σε μερικά από τα παλιότερα ελληνικά χειρόγραφα και θεωρούνται εμβόλιμο κείμενο. Επομένως, η Αγία Γραφή δεν κάνει καμιά νύξη σχετικά με το γιατί ταράζονταν τα νερά, αλλά απλώς δείχνει ότι οι άνθρωποι πίστευαν πως αυτά είχαν θεραπευτικές δυνάμεις.

Το 1888 ανασκαφές που έγιναν ακριβώς Β της τοποθεσίας του ναού έφεραν στο φως μια διπλή δεξαμενή η οποία είχε στη μέση ένα πέτρινο χώρισμα και καταλάμβανε συνολικά έκταση περίπου 46 επί 92 μ. Βρέθηκαν υπολείμματα στοών και μια ξεθωριασμένη νωπογραφία που δείχνει έναν άγγελο να αναταράζει τα νερά, μολονότι αυτή η απεικόνιση μπορεί κάλλιστα να αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη.