Για να αποθηκεύουν οι Αιγύπτιοι μερικά από τα νερά της πλημμύρας και να τα χρησιμοποιούν για άρδευση αργότερα, κατά την εποχή της βλάστησης, έφτιαχναν αναχώματα ώστε να συγκρατούν τα λασπώδη νερά σε μεγάλες λεκάνες κατάκλυσης. Έτσι λοιπόν, όταν ο Ιεχωβά επέφερε την πρώτη πληγή στην Αίγυπτο, μετατρέποντας τα νερά της σε αίμα, ο ίδιος ο Νείλος, το νερό στα κανάλια του και στους υγρότοπους των καλαμιών, καθώς και τα “συγκεντρωμένα νερά”, έγιναν όλα αίμα.—Εξ 7:14-25.

Αρδευτικά κανάλια που διακλαδίζονταν από τον ποταμό Νείλο. (Εξ 7:19· 8:5· Ψλ 78:44) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «κανάλια του Νείλου» (γε’ορίμ) είναι ο πληθυντικός αριθμός της λέξης γε’όρ (ο ποταμός Νείλος). Η αιγυπτιακή οικονομία εξαρτόταν απόλυτα από τον Νείλο, ο οποίος παρείχε το νερό για την άρδευση μιας ουσιαστικά άνυδρης χώρας και πλημμύριζε τακτικά το έδαφός της, αποθέτοντας πίσω του πλούσια λάσπη. Ο εφοδιασμός του έθνους με τρόφιμα εξαρτόταν από αυτή τη διαδικασία. Επομένως, η μετατροπή αυτών των νερών σε αίμα οδήγησε σε εθνική συμφορά, όπως και η αποξήρανση των καναλιών του Νείλου προμήνυε καταστροφή.—Ησ 19:6· βλέπε ΝΕΙΛΟΣ.