Μια ημέρα, ο Ησαύ ήρθε από τον αγρό κουρασμένος και πεινασμένος την ώρα που ο Ιακώβ μαγείρευε κάποιο φαγητό. Απαντώντας στην έκκληση του Ησαύ: «Γρήγορα, σε παρακαλώ, δώσε μου μια μπουκιά από το κόκκινο—αυτό εκεί το κόκκινο», ο Ιακώβ τού ζήτησε να του πουλήσει τα πρωτοτόκιά του. Χωρίς καμιά εκτίμηση για τα ιερά πράγματα, συγκεκριμένα για την υπόσχεση που είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Αβραάμ αναφορικά με το σπέρμα μέσω του οποίου όλα τα έθνη της γης θα έφερναν ευλογία στον εαυτό τους, ο Ησαύ ασυλλόγιστα—και μάλιστα με όρκο—πούλησε τα πρωτοτόκιά του στον Ιακώβ για ένα γεύμα από βρασμένες φακές και ψωμί. Καταφρονώντας με αυτόν τον τρόπο τα πρωτοτόκια και θεωρώντας τα ευτελή, ο Ησαύ έδειξε πλήρη απιστία. Ίσως να μην ήθελε να συμμετάσχει στα παθήματα που θα επέφερε η εκπλήρωση του λόγου του Θεού σχετικά με το σπέρμα του Αβραάμ: «Το σπέρμα σου θα γίνουν πάροικοι σε γη που δεν θα είναι δική τους και θα τους υπηρετούν, και εκείνοι θα τους ταλαιπωρούν τετρακόσια χρόνια».—Γε 15:13· 25:29-34· Εβρ 12:16.

Θεϊκές Αρχές που Φανερώνονται. Η προσωπικότητα του Ησαύ δείχνει καθαρά ότι η εκλογή του Ιακώβ ως προπάτορα του υποσχεμένου Σπέρματος δεν ήταν αυθαίρετη ούτε ήταν ένδειξη αδικαιολόγητης μεροληψίας από μέρους του Ιεχωβά Θεού. Η έλλειψη εκτίμησης που εκδήλωσε ο Ησαύ για τα πνευματικά πράγματα, σε συνδυασμό με την ισχυρή τάση του προς την ικανοποίηση των σαρκικών επιθυμιών, τον κατέστησε ακατάλληλο για να βρίσκεται στην άμεση γενεαλογική γραμμή του υποσχεμένου Σπέρματος.

Ο Ησαύ παρουσιάζεται ως προειδοποιητικό παράδειγμα για τους Χριστιανούς ώστε να μη βρεθούν ένοχοι, όπως ο υλιστής Ησαύ, εξαιτίας έλλειψης εκτίμησης για τα ιερά πράγματα, δηλαδή τα πνευματικά πράγματα.—Εβρ 12:16·