Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην περιορισμένη ελευθερία και στη δουλεία. Η ελευθερία μέσα στα θεόδοτα όρια φέρνει ευτυχία, ενώ η δουλεία σε πλάσματα, στην ατέλεια, σε αδυναμίες ή σε εσφαλμένες ιδεολογίες φέρνει καταδυνάστευση και δυστυχία. Η ελευθερία είναι επίσης κάτι διαφορετικό από την αυτοδιάθεση, δηλαδή από το να αψηφά κανείς τους νόμους του Θεού και να καθορίζει μόνος του τι είναι ορθό και τι εσφαλμένο. Κάτι τέτοιο οδηγεί σε καταπάτηση των δικαιωμάτων των άλλων και δημιουργεί προβλήματα, όπως φαίνεται από τις επιπτώσεις που έχει το πνεύμα ανεξαρτησίας και ισχυρογνωμοσύνης το οποίο παρουσίασε στον Αδάμ και στην Εύα το Φίδι στην Εδέμ. (Γε 3:4, 6, 11-19) Η αληθινή ελευθερία οριοθετείται από το νόμο, το νόμο του Θεού, ο οποίος επιτρέπει στο άτομο να εκφράζεται πλήρως με κατάλληλο, εποικοδομητικό και ωφέλιμο τρόπο, και ο οποίος αναγνωρίζει τα δικαιώματα των άλλων, συμβάλλοντας στην ευτυχία όλων.—Ψλ 144:15· Λου 11:28· Ιακ 1:25.

Ο Ιάκωβος μίλησε για “εμβάθυνση στον τέλειο νόμο της ελευθερίας” και επισήμανε ότι όποιος δεν είναι ακροατής που ξεχνάει, αλλά εκτελεστής που εμμένει σε αυτόν το νόμο, θα είναι ευτυχισμένος.—Ιακ 1:25.