Μέσα σε λίγους μήνες θα περνούσαν τον Ιορδάνη—όχι όμως και ο ηλικίας 123 ετών Ααρών. Κατόπιν εντολής του Ιεχωβά, και ενώ τους παρατηρούσε όλο το στρατόπεδο, ο Ααρών, ο γιος του ο Ελεάζαρ και ο Μωυσής ανέβηκαν στην κορυφή του Όρους Ωρ. Εκεί ο Ααρών άφησε τον αδελφό του να του βγάλει τα ιερατικά του ενδύματα και να τα φορέσει στο γιο του και διάδοχό του στο αρχιερατικό αξίωμα, τον Ελεάζαρ. Κατόπιν ο Ααρών πέθανε. Πιθανώς τον έθαψαν εκεί ο αδελφός του και ο γιος του, και ο Ισραήλ πένθησε 30 ημέρες για το θάνατό του.—Αρ 20:24-29.

Είναι αξιοσημείωτο ότι σε καθεμιά από τις τρεις περιπτώσεις που παρέκκλινε ο Ααρών δεν εμφανίζεται ως ο κύριος υποκινητής της εσφαλμένης πράξης, αλλά απεναντίας φαίνεται ότι επέτρεψε στην πίεση των καταστάσεων ή στην επιρροή των υπολοίπων να τον κλονίσει από μια πορεία ευθύτητας. Ιδιαίτερα σε σχέση με το πρώτο του παράπτωμα, θα μπορούσε να είχε εφαρμόσει την αρχή που διέπει την εντολή: «Δεν πρέπει να ακολουθήσεις τους πολλούς για κακούς σκοπούς». (Εξ 23:2) Παρ’ όλα αυτά, το όνομά του χρησιμοποιείται έκτοτε στις Γραφές με τιμητικό τρόπο, και ο Γιος του Θεού, στην επίγεια ζωή του, αναγνώρισε τη νομιμότητα του Ααρωνικού ιερατείου.—Ψλ 115:10, 12· 118:3· 133:1, 2· 135:19· Ματ 5:17-19· 8:4.

Οι Ιερατικοί Απόγονοι του Ααρών. Η λέξη “Ααρωνίτες” εμφανίζεται στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου και στη Μετάφραση του Βάμβα στα εδάφια 1 Χρονικών 12:27· 27:17. (Το Μασοριτικό κείμενο στην εβραϊκή χρησιμοποιεί απλώς το όνομα Ααρών. Το κείμενο Λαγκάρντ της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα [εδ. 1Χρ 12:27] λέει “στους γιους του Ααρών”.) Είναι προφανές ότι η λέξη «Ααρών» χρησιμοποιείται εδώ με συλλογική έννοια, όπως το όνομα Ισραήλ, και εννοεί τον οίκο του Ααρών ή τους άρρενες απογόνους του οι οποίοι ανήκαν στη φυλή του Λευί και υπηρετούσαν ως ιερείς την εποχή του Δαβίδ. (1Χρ 6:48-53) Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αναφέρει: «Και ο Ιωδαέ ηγούνταν στους γιους του Ααρών· και μαζί του ήταν τρεις χιλιάδες εφτακόσιοι» (1Χρ 12:27), προσθέτοντας τις λέξεις «στους γιους» για να είναι ολοκληρωμένο το νόημα της πρότασης.

(Αασβαΐ).

Μααχαθίτης, του οποίου ο «γιος», ο Ελιφελέτ, ανήκε στους διακεκριμένους πολεμιστές του Δαβίδ. (2Σα 23:34) Η Μααχά, από όπου καταγόταν ο Αασβαΐ, θα μπορούσε να είναι είτε η Αβέλ-βαιθ-μααχά, η οποία βρισκόταν στην περιοχή του Νεφθαλί, είτε το συριακό βασίλειο της Μααχά. (2Σα 20:14· 10:6, 8) Στην παράλληλη περικοπή των εδαφίων 1 Χρονικών 11:35, 36 εμφανίζεται το όνομα Ουρ αντί του Αασβαΐ.

Το μεταιχμαλωσιακό όνομα του πέμπτου σεληνιακού μήνα του Ιουδαϊκού θρησκευτικού ημερολογίου, ο οποίος είναι ο 11ος μήνας του πολιτικού ημερολογίου. Αντιστοιχεί με ένα μέρος του Ιουλίου και ένα μέρος του Αυγούστου.

Η σημασία του ονόματος Αβ δεν είναι βέβαιη. Στην Αγία Γραφή δεν κατονομάζεται άμεσα αλλά αναφέρεται μόνο ως «ο πέμπτος μήνας». Ωστόσο, το όνομά του εμφανίζεται στο Μισνά (Ταανίτ 4:6) και σε άλλα Ιουδαϊκά συγγράμματα της μεταιχμαλωσιακής περιόδου.

Ο Αβ ήταν ζεστός καλοκαιρινός μήνας, κατά τον οποίο άρχιζε ο τρύγος των σταφυλιών στον Ισραήλ.—Βλέπε ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ.

Την πρώτη ημέρα του μήνα Αβ πέθανε ο Ααρών στο Όρος Ωρ. (Αρ 33:38) Το εδάφιο 2 Βασιλέων 25:8 αναφέρει ότι ο Νεβουζαραδάν, ο υπηρέτης του βασιλιά της Βαβυλώνας, «ήρθε στην Ιερουσαλήμ» την έβδομη ημέρα αυτού του μήνα. Εντούτοις, το εδάφιο Ιερεμίας 52:12 μας λέει ότι ο Νεβουζαραδάν «μπήκε στην Ιερουσαλήμ» τη δέκατη ημέρα αυτού του μήνα. Το έργο Τα Βιβλία της Αγίας Γραφής, του Εκδοτικού Οίκου Σοντσίνο (Soncino Books of the Bible), σχολιάζει σχετικά με αυτό τα εξής: «Η εξήγηση για το διάστημα των τριών ημερών που μεσολαβούν μπορεί να είναι ότι αυτό αντιπροσωπεύει το διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας άφιξης του Νεβουζαραδάν στην περιοχή και της έναρξης των επιχειρήσεων». (Επιμέλεια Α. Κοέν, Λονδίνο, 1949) Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο Νεβουζαραδάν έφτασε στην Ιερουσαλήμ την έβδομη ημέρα, έκανε την επιθεώρησή του από το στρατόπεδό του, που βρισκόταν έξω από τα τείχη της πόλης, και έδωσε οδηγίες για την κατεδάφιση των οχυρωμάτων της και για τη λαφυραγώγηση των θησαυρών της. Τελικά, τη δέκατη ημέρα του μήνα, μπήκε στην πόλη και στον άγιο ναό της. Σύμφωνα με τον Ιώσηπο (Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος, ΣΤ΄, 250, 268 [iv, 5, 8]), ο ναός του Ηρώδη πυρπολήθηκε από τους Ρωμαίους τη δέκατη ημέρα του πέμπτου μήνα (70 Κ.Χ.), και ο Ιώσηπος επισημαίνει ότι η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε ακριβώς στην ημέρα κατά την οποία κάηκε ο πρώτος ναός από τους Βαβυλωνίους.

Κατά τη διάρκεια της 70ετούς βαβυλωνιακής εξορίας που επακολούθησε, ο πέμπτος αυτός μήνας ήταν καιρός νηστειών και θρήνων για τους Ιουδαίους σε ανάμνηση της καταστροφής του ναού στην Ιερουσαλήμ. (Ζαχ 7:3, 5· 8:19) Το μήνα Αβ, επίσης, επέστρεψε ο Έσδρας στην αποκαταστημένη Ιερουσαλήμ για να διδάξει στους Ιουδαίους το Νόμο του Ιεχωβά.—Εσδ 7:8, 9, 25.

(Αβά).

Πόλη στη βόρεια Συρία η οποία ήταν υπό την κυριαρχία της Ασσυρίας τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ. Προφανώς ταυτίζεται με την Ιββά.—2Βα 17:24· 18:34· 19:13· Ησ 37:13· βλέπε ΙΒΒΑ.