Αυτή η πόλη είχε ένα μεγάλο μειονέκτημα: Ανόμοια με τη γειτονική Ιεράπολη, που διέθετε θερμές πηγές φημισμένες για τις θεραπευτικές ιδιότητές τους, και τις Κολοσσές, που είχαν αναζωογονητικό κρύο νερό, η Λαοδίκεια δεν είχε μόνιμο απόθεμα νερού. Το νερό διοχετευόταν στη Λαοδίκεια από αρκετή απόσταση και πιθανότατα ήταν χλιαρό όταν έφτανε στην πόλη. Κατά το αρχικό μέρος της διαδρομής το νερό μεταφερόταν μέσω ενός υδραγωγείου και κατόπιν, πιο κοντά στην πόλη, μεταφερόταν μέσω κυβόλιθων που ήταν διατρυπημένοι στη μέση και συναρμοσμένοι με κονίαμα.

Ήταν αναγκαίο να γίνουν τονωτικά ζεστοί (παράβαλε Ψλ 69:9· 2Κο 9:2· Τιτ 2:14) ή αναζωογονητικά κρύοι (παράβαλε Παρ 25:13, 25), όχι όμως να παραμείνουν χλιαροί.—Απ 3:14-22.