Αφού έσφαξε τον ταύρο, ο Μωυσής έβαλε μέρος του αίματος πάνω στο θυσιαστήριο και έχυσε το υπόλοιπο στη βάση του θυσιαστηρίου, συμβολίζοντας έτσι τον καθαρισμό από το μόλυσμα που επέφερε η αμαρτωλή φύση των ιερέων οι οποίοι θα υπηρετούσαν στο θυσιαστήριο. Το γεγονός ότι το αίμα τοποθετήθηκε στα κέρατα του θυσιαστηρίου δήλωνε προφανώς ότι η ισχύς της διευθέτησης που αφορούσε τις θυσίες έγκειτο στο χυμένο αίμα των θυσιών. (Εβρ 9:22) Παρόμοια, σε σχέση με άλλες προσφορές απαιτούνταν το ράντισμα του θυσιαστηρίου. (Λευ 1:5, 11· 3:2· 4:6· 16:18)

Λευ 8:13-17.