Οι Ισραηλίτες έπρεπε να χρησιμοποιούν «καρπό ωραίων δέντρων», κλαδιά φοινίκων, καθώς επίσης κλαριά από πολύκλαδα δέντρα και από λεύκες. (Λευ 23:40) Στις ημέρες του Έσδρα, χρησιμοποιούνταν για αυτές τις πρόχειρες κατασκευές φύλλα ελιάς και ελαιωδών δέντρων, φύλλα μυρτιάς (πολύ ευωδιαστά) και φύλλα φοίνικα, καθώς επίσης κλαδιά άλλων δέντρων. Το γεγονός ότι όλοι—πλούσιοι και φτωχοί—κατοικούσαν σε σκηνές, γευματίζοντας μάλιστα μέσα σε αυτές κατά τις εφτά ημέρες, και το γεγονός ότι όλες οι σκηνές ήταν φτιαγμένες από τα ίδια υλικά, τα οποία είχαν συλλεχθεί από τους λόφους και τις κοιλάδες της υπαίθρου, τόνιζαν ότι όλοι ήταν ίσοι σε σχέση με τη γιορτή.—Νε 8:14-16.

Το ιδιαίτερο γνώρισμα της Γιορτής των Σκηνών, ο κατ’ εξοχήν χαρακτήρας της, ήταν η χαρούμενη απόδοση ευχαριστιών. Ο Ιεχωβά επιθυμούσε να χαίρεται ο λαός του σε σχέση με αυτόν. «Πρέπει να χαρείτε ενώπιον του Ιεχωβά του Θεού σας». (Λευ 23:40) Ήταν μια γιορτή απόδοσης ευχαριστιών για τη συγκομιδή—όχι μόνο για τα σιτηρά, αλλά επίσης για το λάδι και το κρασί, τα οποία συνέβαλλαν πολύ στην απόλαυση της ζωής. Στη διάρκεια αυτής της γιορτής, οι Ισραηλίτες μπορούσαν να κάνουν στοχασμούς μέσα στην καρδιά τους γύρω από το γεγονός ότι η ευημερία τους και η αφθονία των καλών πραγμάτων δεν ήταν αποτέλεσμα της δικής τους δύναμης. Όχι, αυτή η ευημερία οφειλόταν στη φροντίδα με την οποία τους περιέβαλλε ο Ιεχωβά ο Θεός τους. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να σκέφτονται σε βάθος αυτά τα πράγματα, ώστε, όπως είπε ο Μωυσής, να μην «υψωθεί η καρδιά σου και ξεχάσει τον Ιεχωβά τον Θεό σου, που σε έβγαλε από τη γη της Αιγύπτου, από το σπίτι των δούλων». Ο Μωυσής διακήρυξε επίσης: «Και πρέπει να θυμάσαι τον Ιεχωβά τον Θεό σου, επειδή αυτός είναι που σου δίνει τη δύναμη να δημιουργείς πλούτο· προκειμένου να εκτελείς τη διαθήκη του που ορκίστηκε στους προπάτορές σου, όπως συμβαίνει αυτή την ημέρα».—Δευ 8:14, 18.