Υπό το Νόμο, ο σύζυγος μπορούσε να διαζευχθεί τη σύζυγό του για κάτι «απρεπές» από μέρους της. Σε αυτό, φυσικά, δεν περιλαμβανόταν η μοιχεία, διότι αυτή επέσυρε την ποινή του θανάτου. Ίσως επρόκειτο για αδικήματα όπως μεγάλη έλλειψη σεβασμού για το σύζυγο ή για τον οίκο του πατέρα του, ή κάτι που έφερνε όνειδος στο σπιτικό του. Από το σύζυγο απαιτούνταν να της δώσει γραπτό πιστοποιητικό διαζυγίου, πράγμα που αφήνει να εννοηθεί ότι στα μάτια του περίγυρου έπρεπε να έχει επαρκείς λόγους για να τη διαζευχθεί. Εφόσον το πιστοποιητικό ήταν νομικό έγγραφο, υπονοείται ότι ο σύζυγος είχε συνεννοηθεί με τους πρεσβυτέρους ή με τις αρχές της πόλης του. Στη συνέχεια η γυναίκα μπορούσε να ξαναπαντρευτεί, το δε πιστοποιητικό την προστάτευε από οποιαδήποτε μετέπειτα κατηγορία για μοιχεία.

Δευ 24:1