ΗΜΕΡΑ

Ο Ιεχωβά Θεός εισήγαγε αυτή τη θεμελιώδη υποδιαίρεση του χρόνου την πρώτη «ημέρα» της περιόδου κατά την οποία ετοίμασε τη γη για τον άνθρωπο, όταν το διάχυτο φως προφανώς διαπέρασε τα σπαργανώδη νεφελώματα και η γη, η οποία ήταν καλυμμένη από υγρασία, γνώρισε μέσω του ηλιακού φωτός την πρώτη ημέρα και την πρώτη νύχτα της, καθώς περιστρεφόταν γύρω από τον άξονά της. «Ο Θεός έκανε να υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. Και ο Θεός ονόμασε το φως Ημέρα, ενώ το σκοτάδι το ονόμασε Νύχτα». (Γε 1:4, 5) Η λέξη «Ημέρα» αναφέρεται εδώ στις ώρες κατά τις οποίες υπάρχει φως σε αντιδιαστολή προς τις ώρες της νύχτας. Ωστόσο, στη συνέχεια η αφήγηση χρησιμοποιεί τη λέξη «ημέρα» αναφερόμενη σε άλλες μονάδες χρόνου, ποικίλης διάρκειας.

Για τους Εβραίους η ημέρα άρχιζε το βράδυ, μετά τη δύση του ήλιου, και τελείωνε την επομένη, με τη δύση. Συνεπώς, η ημέρα διαρκούσε από βράδυ σε βράδυ. «Από βράδυ μέχρι βράδυ πρέπει να τηρείτε το σάββατό σας». (Λευ 23:32) Αυτό συμφωνούσε με το υπόδειγμα των δημιουργικών ημερών του Ιεχωβά, όπως υποδηλώνεται στο εδάφιο Γένεση 1:5: «Έγινε βράδυ και έγινε πρωί, πρώτη ημέρα».—Παράβαλε Δα 8:14.