ΠΑΛΛΑΚΙΔΑ

Μεταξύ των Εβραίων, η παλλακίδα έπαιζε ρόλο δευτερεύουσας συζύγου και ορισμένες φορές αποκαλούνταν σύζυγος. Φαίνεται ότι οι παλλακίδες ήταν δούλες οι οποίες ανήκαν σε μία από τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες: (1) Εβραία που την είχε πουλήσει ο πατέρας της (Εξ 21:7-9), (2) αλλοεθνής δούλη που είχε αγοραστεί ή (3) αλλοεθνής που είχε αιχμαλωτιστεί στον πόλεμο (Δευ 21:10-14). Μερικές παλλακίδες ήταν δούλες ή υπηρέτριες της ελεύθερης συζύγου, όπως συνέβη στην περίπτωση της Σάρρας, της Λείας και της Ραχήλ.—Γε 16:3, 4· 30:3-13· Κρ 8:31· 9:18.

Ο θεσμός της παλλακείας προϋπήρχε της διαθήκης του Νόμου, αναγνωριζόταν δε και ρυθμιζόταν από το Νόμο, ο οποίος προστάτευε τα δικαιώματα τόσο των κανονικών συζύγων όσο και των παλλακίδων. (Εξ 21:7-11· Δευ 21:14-17) Οι παλλακίδες δεν απολάμβαναν στο σπιτικό όλα τα δικαιώματα της κανονικής συζύγου, και ένας άντρας μπορεί να είχε πολλές συζύγους και παλλακίδες. (1Βα 11:3· 2Χρ 11:21) Όταν η σύζυγος ήταν στείρα, μερικές φορές έδινε την υπηρέτριά της στο σύζυγο ως παλλακίδα, και στη συνέχεια το παιδί που γεννιόταν από την παλλακίδα θεωρούνταν παιδί της ελεύθερης συζύγου, της κυρίας της. (Γε 16:2· 30:3) Οι γιοι των παλλακίδων ήταν νόμιμοι και μπορούσαν να λάβουν κληρονομιά.—Γε 49:16-21· παράβαλε Γε 30:3-12.

Εφόσον, σύμφωνα με ένα έθιμο της Ανατολής, οι σύζυγοι και οι παλλακίδες ενός βασιλιά περιέρχονταν μόνο στο νόμιμο διάδοχό του, ο Αβεσσαλώμ, ο οποίος εκδήλωσε παντελή έλλειψη σεβασμού προς τον Δαβίδ, αποπειράθηκε να ενισχύσει τις προσπάθειες που έκανε για να λάβει τη βασιλεία έχοντας σχέσεις με τις δέκα παλλακίδες του πατέρα του, του Δαβίδ. (2Σα 16:21, 22) Όταν ενθρονίστηκε ο Βασιλιάς Σολομών, ο Αδωνίας, ένας μεγαλύτερος αδελφός του Σολομώντα ο οποίος είχε κάνει ήδη μια απόπειρα να πάρει τη βασιλεία, πλησίασε τη μητέρα του Σολομώντα, τη Βηθ-σαβεέ, και της είπε: «Εσύ ξέρεις καλά ότι η βασιλεία θα γινόταν δική μου», παρακαλώντας την στη συνέχεια να ζητήσει από τον Σολομώντα την Αβισάγ τη Σουναμίτισσα, η οποία φαίνεται ότι θεωρούνταν σύζυγος ή παλλακίδα του Δαβίδ. Ο Σολομών απάντησε θυμωμένα: «Ζήτησε για αυτόν και τη βασιλεία», και κατόπιν διέταξε να θανατωθεί ο Αδωνίας, δείχνοντας ότι εξέλαβε το αίτημα του Αδωνία ως απόπειρα σφετερισμού της βασιλείας.—1Βα 1:5-7· 2:13-25.

Ο Θεός δεν θεώρησε μεν κατάλληλο να αποκαταστήσει πριν από την εμφάνιση του Ιησού Χριστού το αρχικό πρότυπο της μονογαμίας, όπως το είχε θεσπίσει στον κήπο της Εδέμ, προστάτευε όμως την παλλακίδα μέσω της νομοθεσίας. Ο θεσμός της παλλακείας συνέβαλε λογικά σε ταχύτερη αύξηση του πληθυσμού στον Ισραήλ.—Ματ 19:5, 6· 1Κο 7:2· 1Τι 3:2· βλέπε ΓΑΜΟΣ (Πολυγαμία).

Μεταφορική Χρήση. Ο απόστολος Παύλος παρομοιάζει τον Ιεχωβά με το σύζυγο μιας ελεύθερης συζύγου, της «άνω Ιερουσαλήμ», που είναι «μητέρα» των γεννημένων από το πνεύμα Χριστιανών, όπως ο Αβραάμ ήταν σύζυγος της Σάρρας. Παραβάλλει τη σχέση του Ιεχωβά με το έθνος του Ισραήλ, όπως αυτό αντιπροσωπευόταν από την πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ, με τη σχέση ενός συζύγου και μιας παλλακίδας. Μέσω της διαθήκης του Νόμου ο Ιεχωβά ήταν “παντρεμένος” με την Ιερουσαλήμ η οποία ήταν μια «υπηρέτρια», μια “παλλακίδα”, έχοντας μαζί της σχέση ανάλογη με αυτήν που είχε ο Αβραάμ με τη δούλη και παλλακίδα Άγαρ.—Γα 4:22-29· παράβαλε Ησ 54:1-6.