μας να δεχθή αυτή τη συναγωγή» όταν μας το ζητήση. Τώρα ο Ραββίνος Αλεξάντερ Μ. Σίντλερ, πρόεδρος της Ενώσεως, συμφωνεί: «Δεν φρονώ ότι ο όμιλος ομοφυλοφίλων πρέπει ν’ αγνοηθή από το Ιουδαϊκό σώμα.»

Εν τούτοις, το Ιουδαϊκό έθνος έχει στο «Τορά» μια θεόδοτη εντολή στον Μωυσή που λέγει: «Εάν δε τις κοιμηθή μετά άρρενος, καθώς κοιμάται μετά γυναικός, βδέλυγμα έπραξαν αμφότεροι· εξάπαντος θέλουσι θανατωθή.»—Λευιτ. 20:13, Ιουδαϊκή Εκδοτική Εταιρία.

Τι θα κάμη η Ένωσις Αμερικανικών Εβραϊκών συναγωγών; Θα εμμείνη στον δίκαιο νόμο του Θεού που διαβιβάσθηκε μέσω των πατέρων των ή θα τον αποκρούση ώστε και σ’ αυτό, επίσης, να εξομοιωθή με τον υπόλοιπο κόσμο;

Ποια Είναι η Ποιότης των Προσευχών Σας;

ΚΑΘΕ πότε προσεύχεστε; Αισθάνεστε ότι οι προσευχές σας εισακούονται; Μήπως δεν γνωρίζετε να προσεύχεστε ή για ποιο πράγμα να προσεύχεστε;

Η προσευχή αποτελεί μια πολύτιμη διάταξι του Δημιουργού, ένα πραγματικό δώρον που πρέπει πολύ να εκτιμάται. Πρέπει λοιπόν να προσέχωμε να κάνωμε χρήσι αυτού του δώρου και οι προσευχές μας να είναι τέτοιες ώστε ν’ απαντά ο Θεός σ’ αυτές.

Η πρωταρχική απαίτησις για προσευχές που ευαρεστούν τον Θεό και στις οποίες δίνει προσοχή είναι πολύ απλή—μια ειλικρινής καρδιά. Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Ας πλησιάζωμεν μετά αληθινής καρδίας, εν πληροφορία πίστεως.» (Εβρ. 10:22) Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε μπορεί να είναι πολύ εξευγενισμένη ή να είναι πολύ απλοϊκή, η έκφρασις μπορεί να είναι σαφώς ή πενιχρά διατυπωμένη. Αλλ’ ο Ιεχωβά αντιπαρέρχεται αυτά τα εξωτερικά πράγματα και βλέπει την καρδιά. «Αυτός εξεύρει τα κρύφια της καρδίας.» Δεν είναι η εμφάνισις ή η διατύπωσις που λαμβάνεται υπ’ όψιν από τον Θεό, διότι «ο Ιεχωβά βλέπει την καρδίαν.»—Ψαλμ. 44:21· 1 Σαμ. 16:7.

Πραγματικά, η προσευχή μπορεί να μη είναι διόλου ακουστή· μπορεί να είναι απλώς μια ισχυρή παράκλησις στον Ιεχωβά από την καρδιά, όπως στην περίπτωσι της πιστής Άννας. «Αυτή ελάλει εν τη καρδία αυτής· μόνον τα χείλη αυτής εκινούντο, αλλά η φωνή αυτής δεν ηκούετο.» Αλλ’ ο Ιεχωβά απήντησε στην προσευχή της.—1 Σαμ. 1:13, 20.

ΟΥΣΙΩΔΗΣ Η ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΙΣ

Μαζί με μια ειλικρινή καρδιά υπάρχουν και άλλες σοβαρές προϋποθέσεις. Εκείνος που προσεύχεται πρέπει να έχη πίστι στον Θεό. Αυτή η πίστις είναι περισσότερο από το να πιστεύωμε ότι ο Θεός υπάρχει, και ότι είναι ο Δημιουργός και είναι Παντοδύναμος. «Ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύση ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.»—Εβρ. 11:6.

Για να έχη κανείς αυτή την πίστι πρέπει να έχη γνώσι του Θεού—γνώσι των ιδιοτήτων του, των τρόπων ενεργείας του, των σκοπών του. Ο απόστολος γράφει: «Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; . . . Και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;» Αν ένας άνθρωπος δεν έχη μελετήσει τον Λόγον του Θεού, τότε πρέπει να βοηθηθή από εκείνους που τον κατανοούν, να του διδάξουν τη γνώσι του Θεού.—Ρωμ. 10:14.