Η Απόκτησις του Σεβασμού που Σας Οφείλεται
Ο ΝΕΑΝΙΣΚΟΣ που έστεκε στη θέσι του οδηγού ήταν μόνο δέκα ετών, αλλ’ ενώπιόν του ήσαν συγκεντρωμένοι εκατό ησκημένοι μουσικοί, αριστοτέχνης ο καθένας τους. Μήπως δυσαρεστήθηκαν επειδή η διεύθυνσις έλαβε το θάρρος ν’ αφήση ένα απλό παιδάκι να διευθύνη μια από τις καλύτερες ορχήστρες του κόσμου! Το έδειξαν αυτό με τις καταφρονητικές, προκλητικές εκφράσεις των προσώπων των μερικοί μάλιστα έγλυφαν ζαχαρωτά με ξυλίνη λαβή για να δείξουν την καταφρόνια τους.
Αλλ’ όχι για πολλή ώρα. Μια και ύψωσε το παιδί τη «μπαγκέτα» του κι άρχισε τη δοκιμή, λίγα λεπτά μόνο πέρασαν και οι αριστοτέχναι εκείνοι οργανοπαίκται επεδόθησαν πρόθυμα στο προκείμενο έργον. Ηγνοήθη τώρα το ότι ήταν ένα απλό παιδί. Τι συνετέλεσε ώστε η καταφρονητική έλλειψις υπολήψεως εκ μέρους των να μεταβληθή σε γεμάτη ευλάβεια στάσι, σ’ εκτίμησι, σε σεβασμό; Η ικανότης του παιδιού, διότι αληθινά ήταν ένα θαύμα. Είχε ολόκληρο τον μουσικό όμιλο στο κεφάλι του. Και μάλιστα, ήξερε τι έπρεπε ν’ αναμένη από κάθε οργανοπαίκτη, διότι μπορούσε ν’ αντιληφθή αμέσως αν κάποιος απ’ αυτούς έπαιζε εσφαλμένα. Παρά την ηλικία του, είχε ό,τι απητείτο για να είναι ένας οδηγός. Παρεμπιπτόντως, αυτό έγινε πριν από είκοσι χρόνια περίπου. Σήμερα ο Μάζελ είναι ακόμη διευθυντής ορχήστρας.
Όχι μόνο εκείνοι που διευθύνουν ορχήστρες, αλλά κι ένας μεγάλος αριθμός ατόμων στην καθημερινή ζωή δικαιούνται, λόγω των θέσεων των, σεβασμού, μάλιστα προσθέτου σεβασμού, διότι κάθε έντιμος άνθρωπος έχει δικαίωμα σ’ ένα μέτρον σεβασμού. Ιδιαίτερα πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού οι γονείς και οι διδάσκαλοι, οι επίσκοποι και οι διάκονοι—για ν’ αναφέρωμε λίγους μόνο. Εν τούτοις, ενώ αυτοί θα εξηρτώντο μόνο από τη θέσι ή την υπηρεσία των, είναι πολύ καλύτερο για όλους όσοι ανωτέρω εμνημονεύθησαν ν’ αποκτήσουν αληθινά τον σεβασμό που τους οφείλεται.
Ο λόγος του Θεού, η Γραφή, ρίχνει φως σ’ αυτό το ζήτημα της αποκτήσεως σεβασμού, όπως κάνει και για κάθε άλλη άποψι της ζωής. Έτσι, μας λέγει γι’ αγγέλους οι οποίοι δεν ακολούθησαν μια ωρισμένη πορεία—κινούμενοι από σεβασμό προς τον Ιεχωβά Θεό. Δεν υπάρχει αμφισβήτησις ότι ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός όλων των ορατών και αοράτων, έχει δικαίωμα πάνω στον μεγαλύτερον σεβασμό όλων των πλασμάτων του.—2 Πέτρ. 2:11.
Στη Γραφή διαβάζομε, επίσης, για ένα από τα πλάσματα του Θεού, τα οποία άλλοτε απελάμβαναν μεγάλο σεβασμό, δηλαδή, τον Ιώβ. Όπως μας λέγει ο ίδιος: «Ότε δια της πόλεως εξηρχόμην εις την πύλην, . . . και οι γέροντες εγειρόμενοι ίσταντο. Οι άρχοντες έπαυον ομιλούντες . . . Η φωνή των εγκρίτων εκρατείτο, . . . Εκαθήμην πρώτος, και κατεσκήνουν ως βασιλεύς.»—Ιώβ 29:7-10, 25.
Και γιατί απεδίδετο τόσο μεγάλος σεβασμός στον Ιώβ; Ο ίδιος μας λέγει: «Διότι ηλευθέρουν τον πτωχόν βοώντα, και τον ορφανόν τον μη έχοντα βοηθόν. Εφόρουν δικαιοσύνην, και ενεδυόμην την ευθύτητα μου ως επενδύτην και διάδημα. Και συνέτριβον τους κυνόδοντας του αδίκου, και απέσπων το θήραμα από των οδόντων αυτού.» Επί πλέον, ο Ιώβ προχωρεί και απαριθμεί όλα τα ιδιοτελή και άνομα πράγματα που δεν είχε κάμει. Με λίγα λόγια, ως «ο μεγαλήτερος πάντων των κατοίκων της Ανατολής», «ήτο άμεμπτος και ευθύς, και φοβούμενος τον Θεόν, και απεχόμενος από κακού.» Καμμιά άμφισβήτησις ότι ο Ιώβ εκέρδισε τον μέγαν σεβασμόν που του απεδίδετο.—Ιώβ 29:12, 14, 17· 1:1, 3· 31:5-40.
Σύμφωνα με τον λόγο του Θεού, οι σύζυγοι δικαιούνται σεβασμού: «Η δε γυνή ας σέβηται τον άνδρα.» Ο Εβραίος πατριάρχης Αβραάμ ήταν ένας σύζυγος που εκέρδισε τον σεβασμό της συζύγου του, διότι αλλιώς αυτή, ούτε και σε απουσία του, δεν θ’ ανεφέρετο σ’ αυτόν ως ‘κύριόν της’. Μήπως η σύζυγός σας σάς εκτιμά έτσι; Πώς μπορείτε ν’ αποκτήσετε τον σεβασμό της συζύγου σας; Με το να είσθε άξιος εμπιστοσύνης, με το να είσθε σταθερός όταν είναι ανάγκη, με το να είσθε έντιμος όσον αφορά το χρήμα σας, τον χρόνο σας και το ενδιαφέρον σας για τις σχέσεις των δύο φύλων, με το να είσθε γενναιόδωροι, και, ιδιαίτερα, με το να δείχνετε στοργική, συνετή διάκρισι σε μικρά και μεγάλα πράγματα· με το να προσέχετε τη συμβουλή: «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκάς σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον.»—Εφεσ. 5:33· Γέν. 18:12· 1 Πέτρ. 3:7.
Επίσης, και οι γονείς έχουν δικαιώματα πάνω στον σεβασμό των τέκνων των. «Έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς, και εσεβόμεθα αυτούς», έγραψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος. (Εβρ. 12:9) Εκδηλώνουν τα τέκνα σας τέτοιο σεβασμό σε σας; Σας ακούουν όταν τους μιλήτε, χωρίς ν’ αντιλέγουν; Ακόμη κι όταν σκέπτωνται ότι δεν τα παρακολουθείτε, εξακολουθούν να μιλούν και να ενεργούν μ’ έναν τρόπο που δείχνει σεβασμό; Ακόμη κι αν διδάσκετε τα τέκνα σας να έχουν σεβασμό, απαιτείται συνεχής φροντίς από μέρους σας ν’ αντιδράτε στην επιρροή άλλων που μπορεί να έχουν συναναστροφή μαζί τους στο σχολείο και που μπορεί να μην έχουν μάθει να σέβωνται τους γονείς των και τους άλλους. Σαφώς, η απάντησις δεν έγκειται στο ν’ απαιτήτε απλώς σεβασμό από τα τέκνα σας· πρέπει ν’ ακολουθήτε και μια πορεία, που θα κερδίση τον σεβασμό τους. Για να το κάμετε αυτό, πρέπει να είσθε συνεπείς στις σχέσεις σας με αυτά· πρέπει να είσθε αμερόληπτος και λογικός, βοηθώντας αυτά να κατανοήσουν ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι πίσω από τα όσα τους ζητείτε. Να είσθε σταθεροί στην επιβολή πειθαρχίας. Είναι, επίσης, ουσιώδες να εκδηλώνετε αυτοκυριαρχία, διότι, όταν χάνετε την αυτοκυριαρχία, χάνετε και τον σεβασμό.
Ιδιότητες, όπως η ανωτέρω, απαιτούνται κι απ’ εκείνους που διδάσκουν άλλους, όπως είναι οι διδάσκαλοι σχολείων και οι καθηγηταί γυμνασίων. Εν τούτοις, επιπρόσθετα, αυτοί πρέπει να έχουν επαρκή γνώσι των θεμάτων, που διδάσκουν, αν θα ήθελαν να έχουν τον σεβασμό των μαθητών των. Ο σεβασμός εκφεύγει έξω από το παράθυρο, όταν οι μαθηταί αντιληφθούν ότι ο διδάσκαλος μεγαλαυχεί.
Μεταξύ άλλων θέσεων σεβασμού, που θα μπορούσαν να εξετασθούν, είναι η του Χριστιανού διακόνου. Αν είσθε ένας διάκονος του Θεού, τότε, υπεράνω άλλων προσώπων πρέπει να είσθε προσεκτικός στη διαγωγή σας· πρέπει να έχετε «παρά των έξωθεν μαρτυρίαν καλήν.» Και όπως οι άλλοι εκπαιδευταί, πρέπει να έχετε μια βάσι ακριβούς γνώσεως, αν θα θέλατε να κηρύττετε και να διδάσκετε με κύρος και με πειστικότητα. Μόνο, αν ανταποκρίνεσθε σ’ αυτές τις απαιτήσεις, μπορείτε ν’ αναμένετε ότι θα τύχετε του σεβασμού που σας οφείλεται.—1 Τιμ. 3:7· 4:16.
Δεν υπάρχει αμφισβήτησις γι’ αυτό· μολονότι η θέσις σας μπορεί να σας παρέχη το δικαίωμα σεβασμού, είναι καλύτερο για όλους τους ενδιαφερομένους αν μπορήτε να κερδίσετε αυτόν τον σεβασμό και με τα προσόντα σας, τις επιτεύξεις σας και την πορεία της ενεργείας σας.