Χρησιμοποιεί το Παίδι σας τον Χρόνο του Σοφά;

«ΤΙ ‘ΑΣΕΒΕΣ’ πράγμα να κάνουν έτσι τα παιδιά!» Τι; Μήπως έκλεψαν κάτι ή οργίαζαν σε κάποιο είδος βανδαλισμού; Όχι! Επήγαιναν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας στους ανθρώπους για την Αγία Γραφή. Αλλ’ ασφαλώς κανείς δεν θα έλεγε ότι μια τέτοια χρήσις του χρόνου είναι «ασεβής»; Λοιπόν, ίσως σεις να μην το ελέγατε αυτό, αλλά τότε θα έπρεπε να διαφωνήσετε με τον Ραϋμόνδο Ουίλκοξ, εφημέριον της Αγγλικανικής Εκκλησίας, Μπέντλεϋ, Ουώλσολ, Στάφφορδσάϊρ, Αγγλία.

Η αντίρρησίς του για των μαρτύρων του Ιεχωβά τα «παιδιά, που παραθέτουν Γραφικές περικοπές,» ότι είναι «ασεβή», επειδή συνοδεύουν τους γονείς των σε θρησκευτικό έργον από σπίτι σε σπίτι, εδημοσιεύθη στην εφημερίδα Δη Σάνταιη Εξπρές του Λονδίνου, 26ης Απριλίου 1964. Ο εφημέριος του Γκάρρετ Γκρην, Μπίρμιγχαμ, Αγγλίας, Πήτερ Χέιγουωρντ, ανεφέρετο στο ίδιο άρθρο ως έχων παρόμοιες απόψεις.

Ο Χέιγουωρντ, μιλώντας για το δωδεκάχρονο κορίτσι, που χτύπησε την πόρτα του, παρεπονέθη: «Απήγγειλε περικοπές από τη Γραφή σαν μάθημα σε σχολείο. Ήταν πολύ προφανές ότι δεν εννοούσε αυτά που έλεγε.» Αν απηύθυνε ερωτήσεις στη μικρή αντί να οργισθή, θα εξεπλήσσετο από τις απαντήσεις της. Στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, που λειτουργεί σε όλες τις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά, οι νεαροί διδάσκονται να κάμουν έρευνα σε μια ευρεία ποικιλία θεμάτων. Από το βήμα παιδιά δίνουν ομιλίες, που τις έχουν προετοιμάσει τα ίδια. Κορίτσια κάνουν όμοιες έρευνες και δίνουν ομιλίες σε άλλα άτομα, ενώ οι λοιποί της εκκλησίας παρακολουθούν κι ακούουν. Όταν, λοιπόν, αυτό το νεαρό κορίτσι μίλησε στον εφημέριο, γιατί αυτός δεν την επήνεσε που μπορούσε ν’ απαγγέλλη περικοπές από την Αγία Γραφή; Μήπως η Αγγλικανική Εκκλησία δεν επιδοκιμάζει το να γίνεται αυτό από τα παιδιά;

Η αποστήθισις και απαγγελία Γραφικών περικοπών δημοσία από παιδιά δεν είναι νέον πράγμα. Ο Ματθαίος, κεφάλαιο 21, μας λέγει ότι, αφού ο Ιησούς εξέβαλε τους αργυραμοιβούς από τον ναό, ‘οι παίδες έκραζον εν τω ιερώ,’ παραθέτοντας από τον Ψαλμό 118 και λέγοντας, «Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ.» Οι μόνοι, που απέκρουσαν αυτό, ήσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς, τους οποίους ο Ιησούς κατέκρινε. Ο Ιησούς, επιτιμώντας αυτούς τους θρησκευτικούς ηγέτας και τονίζοντας την καταλληλότητα του να χρησιμοποιούν τα παιδιά τον χρόνον και το στόμα των για να αινούν τον Θεό, επεξήγησε: «Ποτέ δεν ανεγνώσατε, “Ότι εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν”;» Προφανώς, όμως, αυτοί οι εκπρόσωποι της Αγγλικανικής Εκκλησίας δεν θεωρούν αυτό το ζήτημα με τον τρόπο που το θεωρούσε ο Ιησούς Χριστός.​—Ματθ. 21:15, 16.

Ο Ουίλκοξ, διακρατώντας την άποψι ότι η θρησκευτική δράσις από σπίτι σε σπίτι δεν είναι συνετή χρήσις του χρόνου, και δείχνοντας ανησυχία για την ασφάλεια των παιδιών που το πράττουν αυτό, λέγεται ότι είπε: «Όχι μόνο είναι ασεβές πράγμα, αλλά και τα παιδιά είναι σε κίνδυνο.» Αν ήθελε να το εξακριβώση αυτό κυττάζοντας στον δρόμο, ασφαλώς θα έβλεπε ενηλίκους Μάρτυρας, σε απόστασι ολίγων μόνο θυρών. Πραγματικά, η εφημερίς Δη Σάνταιη Εξπρές, επεσκέφθη ένα διάκονο των μαρτύρων του Ιεχωβά γι’ αυτό το θέμα κι επληροφορήθη αυτά: «Τα παιδιά έχουν αυστηρές οδηγίες να μη μπαίνουν σ’ ένα σπίτι χωρίς κάποιο ενήλικο μέλος της οργανώσεως και υπάρχει πάντοτε ένας ενήλικος λίγες πόρτες πιο πέρα, τον οποίον μπορούν να επικαλεσθούν αν υπάρχη κάποια ανωμαλία.» Όταν λάβωμε υπ’ όψι την ασεβή χρησιμοποίησι του χρόνου από πολλούς νεαρούς κι αναπολήσωμε στη μνήμη μας τις επαίσχυντες πράξεις βανδαλισμού, όπως αυτές που έγιναν, όταν 600 νεαροί, με πολύν χρόνο, διαθέσιμο, κατέβηκαν στο Παράλιον Κλάκτον του Έσσεξ της Αγγλίας, στη διάρκεια των εφετεινών ημερών του Πάσχα, δεν είναι παράδοξο ότι κληρικοί θα ήθελαν ν’ αποθαρρύνουν παιδιά από το να χρησιμοποιούν τον χρόνον των για θρησκευτικές ενέργειες; Καμμιά έκπληξις για το ότι οι εκκλησιαζόμενοι στην Αγγλία είναι σε τόσο χαμηλό επίπεδο.

Τα παιδιά, με την απλότητα του λόγου των και την ειλικρίνεια των, παρεκίνησαν ενηλίκους σε δράσι. Υπάρχει η περίπτωσις ενός ανδρός μεγάλης περιωπής, ο οποίος ενήργησε σύμφωνα με τα λόγια ενός παιδιού με πολλή ωφέλεια. Αυτός ήταν ο Νεεμάν, αρχιστράτηγος του βασιλέως της Συρίας, και λεπρός. Φαίνεται ότι υπήρχε μια αιχμάλωτος από τη γη Ισραήλ, ‘μικρά τις κόρη· και υπηρέτει την γυναίκα του Νεεμάν. Και είπε προς την κυρίαν αυτής, Είθε να ήτο ο κύριος μου έμπροσθεν του προφήτου του εν Σαμαρεία! διότι ήθελεν ιατρεύσει αυτόν από της λέπρας αυτού.’ Ο Νεεμάν εθεραπεύθη, επειδή ήταν αρκετά ταπεινός ώστε να ενεργήση σύμφωνα με τα λόγια της μικρής κόρης.​—2 Βασ. 5:2, 3.

Το άγγελμα ενός παιδιού μπορεί, επίσης, να είναι μια προειδοποίησις ή ένα άγγελμα κρίσεως παρά Θεού. Ένα τέτοιο άγγελμα είχε δοθή από τον νεαρό Σαμουήλ στον ιερέα Ηλί. Ο Θεός είπε στον Σαμουήλ: «Ιδού, εγώ θέλω κάμει εις τον Ισραήλ πράγμα, ώστε παντός ακούοντος αυτό θέλουσιν ηχήσει αμφότερα τα ώτα.» Τι θα εσκέπτοντο οι σύγχρονοι κληρικοί για ένα παιδί που εχρησιμοποιήθη για να δώση ένα τέτοιο άγγελμα που θα προκαλούσε βουητό των αυτιών; Ο Ηλί απήντησε, «Αυτός είναι ο Ιεχωβά· ας κάμη το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού.» (1 Σαμ. 3:11-18, ΜΝΚ) Ο εφημέριος Χέιγουωρντ λέγεται ότι στο άγγελμα που του εφέρθη είπε αυτά: «Προσπαθούσε να μου πη ότι πλησιάζει ο καιρός, που ο Θεός θα καταστρέψη όλους τους ασεβείς της γης. Τι φοβερό πράγμα να το διδάσκη ένα παιδί!» Εν τούτοις, αυτό δεν ήταν τίποτε λιγώτερο από ό,τι είπε ο Ιησούς Χριστός, που εδίδαξε ότι οι ασεβείς θα καταστραφούν. Αφού αφηγήθη πώς ο Κατακλυσμός κατέστρεψε τους ασεβείς των ημερών του Νώε, και πώς «έβρεξε πυρ και θείον απ’ ουρανού» στους ασεβείς των αρχαίων Σοδόμων, προσέθεσε: «Ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή.»​—Λουκ. 17:26-30.

Όλες οι ενδείξεις από τη Βιβλική προφητεία δείχνουν ότι τώρα είναι ο καιρός, για τον οποίον μίλησε ο Ιησούς. Αρμόζει, λοιπόν, στους γονείς και στα τέκνα να χρησιμοποιούν τον χρόνον των με τρόπον, ο οποίος θα είναι άξιος της ευνοίας του Θεού και όχι της καταστροφής. Καλό θα ήταν ν’ ακολουθηθή η παραίνεσις του αποστόλου Παύλου, ο οποίος συνεβούλευσε: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.» (Εφεσ. 5:15-17) Μολονότι οι εκκλησίες κατακρίνουν τα παιδιά, που δείχνουν αγάπη στους πλησίον τους πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι και διαδίδοντας πληροφορίες από την Αγία Γραφή, ο Θεός επιδοκιμάζει εκείνο που αυτά κάνουν. Ο γραπτός του λόγος, στον Ψαλμό 148:7, 12, 13 (ΜΝΚ), μας ενθαρρύνει: «Αινείτε τον Ιεχωβά . . . νέοι τε και παρθένοι, γέροντες μετά νεωτέρων ας αινώσι το όνομα του Ιεχωβά.» Αν το κάνετε αυτό και βοηθήτε την οικογένεια σας να κάνη το ίδιο, μπορείτε να είσθε βέβαιοι ότι το τέκνον σας χρησιμοποιεί τον χρόνο του με σοφία.