ο Ιεχωβά των δυνάμεων, εάν δεν σας ανοίξω τους καταρράκτας του ουρανού και εκχέω την ευλογίαν εις εσάς, ώστε να μη αρκεί τόπος δι’ αυτήν.» Η επιθυμία μας και η προσευχή μας είναι να μπορέσωμε, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, να συνεχίσωμε την ολοχρόνια υπηρεσία στην αιωνιότητα, σε συνεργασία με τον Ιησού Χριστό και στην παρουσία του Ιεχωβά Θεού.

Ψαλμοί

Ο Συντομώτερος Ψαλμός—Μια Ενθάρρυνσις για Αίνο στον Ιεχωβά

ΑΠΟ ΤΟΥΣ 150 θεόπνευστους ψαλμούς, ο Ψαλμός 117 είναι ο συντομότερος. Διαβάζομε: Αινείτε τον Ιεχωβά, πάντα τα έθνη· δοξολογείτε αυτόν, πάντες οι λαοί· διότι το έλεος αυτού είναι μέγα εφ’ ημάς [τους Ισραηλίτες]· και η αλήθεια του Ιεχωβά μένει εις τον αιώνα. Αλληλούια, (ΜΝΚ).

Αυτή η ωδή αίνου είναι μια πρόσκλησις για όλα τα έθνη να αινέσουν τον Ιεχωβά επειδή έχουν παρακολουθήσει τον μεγαλειώδη τρόπο με τον οποίον πολιτεύθηκε με τον λαό του Ισραήλ. Η πολιτεία του τον αποκαλύπτει ως Θεό άξιο αίνου και επαίνου.

Παρά τις αμαρτωλές και επανειλημμένες αποτυχίες των Ισραηλιτών, ο Ιεχωβά ήταν ελεήμων και σπλαγχνικός. Έμεινε πιστός στην υπόσχεσι που έκανε στον Αβραάμ ότι «εν τω σπέρματί του θα ευλογούντο πάντα τα έθνη της γης.» (Γεν. 22:18) Στη διάρκεια όλων των αιώνων μέχρις ότου τελικά ήλθε το υποσχεμένο σπέρμα, ο Ιεχωβά Θεός δεν απέρριψε τον Ισραήλ ως λαό του. Έτσι, αποδείχθηκε Θεός αγαθωσύνης. Εκδήλωσε επίσης την αληθινότητά του, εκπληρώνοντας τις υποσχέσεις του. Ο Ιησούς του Ναυή, παραδείγματος χάριν, υπενθύμισε στους Ισραηλίτες: «Σεις γνωρίζετε εν όλη τη καρδία υμών και εν όλη τη ψυχή υμών, ότι δεν διέπεσεν ουδέ εις εκ πάντων των αγαθών λόγων, τους οποίους Κύριος ο Θεός σας ελάλησε δια σας· πάντες ετελέσθησαν εις εσάς.»—Ιησ. Ναυή 23:14.

Ιδιαίτερα με την έλευσι του Ιησού Χριστού, ως του υποσχεμένου σπέρματος, ήλθε ο καιρός για να αινέσουν οι άνθρωποι όλων των εθνών τον Ιεχωβά. Αυτό ήταν το σημείο που τόνισε ο απόστολος Παύλος όταν έγραψε στους Χριστιανούς της Ρώμης: «Ο Ιησούς Χριστός έγεινε διάκονος της περιτομής υπέρ της αληθείας του Θεού, δια να βεβαιώση τας προς τους πατέρας επαγγελίας, και δια να δοξάσωσι τα έθνη τον Θεόν δια το έλεος αυτού, καθώς είναι γεγραμμένον δια τούτο θέλω σε υμνεί μεταξύ των εθνών, και εις το όνομά σου θέλω ψάλλει. Και πάλιν λέγει· Ευφράνθητε, έθνη, μετά του λαού αυτού. Και πάλιν· Αινείτε τον Κύριον, πάντα τα έθνη, και δοξολογείτε αυτόν πάντες οι λαοί.»—Ρωμ. 15:8-11.

Μολονότι ο Ιεχωβά Θεός πολιτεύθηκε αποκλειστικά με τους Ισραηλίτες για πολλούς αιώνες, στην πραγματικότητα εργαζόταν για την ευλογία όλης της ανθρωπότητας μέσω του σπέρματος του Αβραάμ, που είναι πρωτίστως ο Ιησούς Χριστός. Με βάσι την προσφορά της ζωής του Ιησού ως θυσία, μπορούν να συγχωρηθούν οι αμαρτίες των ανθρώπων όλων των εθνών και οι άνθρωποι ν’ αποκτήσουν επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Υψίστου. Αληθινά λοιπόν, οι άνθρωποι όλων των εθνών έχουν λόγους να αποδίδουν ευχαριστίες στον Ιεχωβά για την αγαθωσύνη του και την αληθινότητά του να παρουσιάση το υποσχεμένο σπέρμα, ως ένα φυσικό απόγονο του Αβραάμ.