Τα ακόλουθα λόγια του αποστόλου Παύλου δείχνουν ότι απαιτούνται για σωτηρία περισσότερα από το βάπτισμα απλώς: «Ότι εάν ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθή· διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν.» (Ρωμ. 10:9, 10) Είναι προφανές απ’ αυτά τα λόγια ότι, εκτός από την πίστι και το βάπτισμα, η «ομολογία» ή δημόσια διακήρυξις του γεγονότος ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος και ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς είναι μια απαίτησις για σωτηρία.

Μολονότι αυτή η δημόσια διακήρυξις ή ομολογία γίνεται στον καιρό του βαπτίσματος του ατόμου, αυτό δεν σημαίνει ότι μετά απ’ αυτό δεν υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω ομολογία της ελπίδος του ατόμου ενώπιον άλλων. Αντιθέτως, η Αγία Γραφή δείχνει ότι πρέπει να εξακολουθούμε να κάνωμε αυτή την ομολογία στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις, ενώπιον κυβερνητικών ή δικαστικών αρχών που μπορεί ν’ απαιτούν μια εξήγησι για τη Χριστιανική μας ελπίδα, και να εξαγγέλλωμε δημοσίως τα «αγαθά νέα» της βασιλείας του Θεού.—Εβρ. 10:23· 1 Πέτρ. 3:15· Ματθ. 24:14.

Σαφώς, για όλους εκείνους που επιθυμούν ν’ αποκτήσουν μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Θεού, το Χριστιανικό βάπτισμα είναι μια απαίτησις. Έχοντας υπ’ όψιν τι συμβολίζει, το βάπτισμα δεν πρέπει να λαμβάνεται στα ελαφρά, ούτε πρέπει να κάνη κανείς αυτό το βήμα χωρίς προσεκτική προετοιμασία εκ των προτέρων. Μήπως σκέπτεσθε να βαπτισθήτε σύντομα; Αν ναι, στοχασθήτε με σοβαρότητα τη σημασία του βαπτίσματος. Να είσθε αποφασισμένος για πάντα να ζήτε σύμφωνα με την αφιέρωσι που κάνετε στον Θεό, την οποίαν αντιπροσωπεύει το βάπτισμα.

Μια Δραστική Αλλαγή

ΣΤΟΝ καιρό του προφήτου Ησαΐα, οι γυναίκες της Ιερουσαλήμ ήσαν πολύ υπερήφανες και εστολίζοντο με επιδεικτικά ενδύματα και μεγαλοπρεπή στολίδια. Ως προς τον γάμο, δεν υπήρχε τότε έλλειψις καταλλήλων ανδρών. (Ησ. 3:16-24) Εν τούτοις, μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά έδειξε ότι επλησίαζε μια δραστική αλλαγή: «Οι άνδρες σου θέλουσι πέσει εν μαχαίρα και η δύναμίς σου εν πολέμω.» (Ησ. 3:25) Αυτή η κατάστασις επρόκειτο να επηρεάση τις γυναίκες της Ιερουσαλήμ ως εξής: «Και εν εκείνη τη ημέρα επτά γυναίκες θέλουσι πιάσει ένα άνδρα λέγουσαι, Θέλομεν τρώγει τον άρτον ημών και θέλομεν ενδύεσθαι τα ιμάτια ημών· μόνον ας κράζεται το όνομά σου εφ’ ημάς, δια να αφαιρέσης το όνειδος ημών.»—Ησ. 4:1.

Θα υπήρχαν τόσοι λίγοι άνδρες για γάμο που επτά γυναίκες θα έπαιρναν την πρωτοβουλία να ζητήσουν από τον πρώτο άνδρα που θα συναντούσαν να τις νυμφευθή. Το μόνο που θα ήθελαν θα ήταν να είναι γνωστές με το όνομά του, ν’ απαλλαγούν από το όνειδος του να μην έχουν σύζυγο. Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, απαιτείτο από τον σύζυγο να προμηθεύη τροφή και ενδυμασία στη σύζυγό του. (Έξοδ. 21:10) Αλλά, επειδή η κατάστασίς αυτών των γυναικών θα ήταν τόσο απελπιστική, θα ήσαν πρόθυμες ν’ απαλλάξουν τον άνδρα από τις νόμιμες υποχρεώσεις του. Θα ‘έτρωγαν τον δικό τους άρτο, και θα ενεδύοντο τα δικά τους ιμάτια.’

Μια Σοφή Παροιμία

«Η σοφία είναι παρά πολύ υψηλή δια τον άφρονα· δεν θέλει ανοίξει το στόμα αυτού εν τη πύλη,» είπε ο Σολομών» όπως αναγράφεται στα εδάφιο Παροιμίαι 24:7.

Πόσο περιεκτική σε διδασκαλία είναι αυτή η σύντομη παροιμία! Για τον άφρονα, η αληθινή σοφία είναι πάρα πολύ υψηλά, δεν μπορεί να τη φθάση. Είναι απρόθυμος να καταβάλη την προσπάθεια που απαιτείται. Μια άλλη απόδοσις του αρχικού Εβραϊκού κειμένου είναι ότι «η σοφία είναι σαν τα κοράλλια.» Μεταξύ των αρχαίων, τα ελκυστικά, διακοσμητικά κοράλλια ήσαν πολύ δαπανηρά. Θα μπορούσε να λεχθή ότι, για τον άφρονα, η αληθινή σοφία είναι πολύ δαπανηρή. Δεν είναι πρόθυμος να καταβάλη το τίμημα της προσπαθείας ή να κάνη τις θυσίες που απαιτούνται για να την αποκτήση.

Στον αρχαίο Ισραήλ, οι γηραιότεροι άνδρες σοφίας συνάγοντο στην πύλη της πόλεως για να κρίνουν διάφορες διενέξεις και να δώσουν συμβουλές. Αυτός ο τόπος δεν ήταν τόπος όπου θα μπορούσε να μιλήση ο άφρων. Ούτε θα μπορούσε να βρεθή εκεί επιζητώντας σοφή συμβουλή. Αντί ν’ ανοίγη το στόμα του στην πύλη, θα ήταν κάπου αλλού, ενασχολούμενος στην ανόητη φλυαρία του.

Ο Σολομών, με το να δηλώση με τέτοια γραφικότητα τα γεγονότα σχετικά με τον «άφρονα,» μας βοηθεί να κατανοήσωμε την αληθινή αξία της σοφίας.