«Μακάριοι οι Ειρηνοποιοί»

Ένα άρθρο ειδικά γραμμένο για να το διαβάζουν οι γονείς με τα παιδιά των

ΞΕΡΕΤΕ κανένα αγόρι που προσπαθεί πάντοτε να κάνη τον σπουδαίο και τον σκληρό; Σας αρέσει να είσθε μαζί του; Ή θα προτιμούσατε μάλλον να είσθε μαζί με κάποιον που είναι ειρηνικός;

Ο Μεγάλος Διδάσκαλος ξέρει ποιο είδος ανθρώπων αγαπά ο Θεός. Είπε: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί· διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί Θεού.» Αυτό είναι το είδος του ατόμου που θέλομε να είμεθα, δεν είν’ έτσι; Θέλομε να είμεθα ειρηνοποιοί.—Ματθ. 5:9.

Αλλά μερικές φορές άλλοι άνθρωποι κάνουν πράγματα που μας κάνουν να θυμώνωμε. Και μπορεί να αισθανώμεθα να θέλωμε να ενεργήσωμε σαν κι’ αυτούς. Αυτό συνέβη μια φορά στους μαθητάς του Ιησού.

Ταξίδευαν μαζί με τον Ιησού προς την Ιερουσαλήμ. Όταν είχαν διανύσει κάποια απόστασι, ο Ιησούς έστειλε μερικούς μπροστά, σ’ ένα χωριό για να βρουν τόπο να παραμείνουν. Αλλά οι άνθρωποι εκεί δεν τους ήθελαν να παραμείνουν. Εκείνοι οι άνθρωποι είχαν διαφορετική θρησκεία. Και δεν ήθελαν κανένα απ’ αυτούς που πήγαιναν στην Ιερουσαλήμ για λατρεία.

Αν αυτό συνέβαινε σ’ εσάς τι θα κάνατε; Θα θυμώνατε; Θα θέλατε μάλιστα να γίνετε σαν αυτούς;

Αυτό ακριβώς θέλησαν να κάμουν οι μαθηταί Ιάκωβος και Ιωάννης. Είπαν στον Ιησού: ‘Θέλεις να πούμε να κατεβή πυρ από τον ουρανό και να τους καταστρέψη;’ Αλλά ο Ιησούς είπε σ’ αυτούς ότι δεν ήταν ορθό να μεταχειρίζεται κανείς τους άλλους έτσι.—Λουκ. 9:51-56.

Είναι αλήθεια ότι είναι δυνατόν οι άνθρωποι να μας φέρωνται άσχημα. Άλλα παιδιά ίσως να μη θέλουν να παίξετε μαζί τους. Ίσως μάλιστα να πουν, «Δεν θέλομε να έρχεσαι εδώ.» Όταν συμβαίνη κάτι τέτοιο, μπορεί να μας κάνη να αισθανώμεθα άσχημα, δεν είναι έτσι; Μπορεί να αισθανθούμε την επιθυμία να κάμωμε κάτι για να γίνωμε σαν κι’ αυτούς. Αλλά πρέπει;

Γιατί να μη ανοίξετε τη Γραφή σας; Ας δούμε τι λέγει στις Παροιμίες κεφάλαιο εικοσιτέσσερα, εδάφιο εικοσιεννέα. Εκεί λέγει: «Μη είπης, Καθώς έκαμεν εις εμέ, ούτω θέλω κάμει εις αυτόν· θέλω αποδώσει εις τον άνθρωπον κατά το έργον αυτού.»

Τι σημαίνει αυτό για σας; Λέγει ότι δεν πρέπει να θέλωμε να γίνωμε σαν τους άλλους. Δεν πρέπει να είμεθα κακοί στους άλλους επειδή αυτοί μας φέρθηκαν άσχημα. Ο Θεός δεν θέλει να το κάνωμε αυτό.

Αλλά τι θα κάμετε αν κάποιος προσπαθή να μαλώση μαζί σας; Ίσως αυτός να προσπαθή να σας θυμώση με το να σας ονομάζη με άσχημα ονόματα. Ίσως να σας χλευάζη και να λέη ότι είσθε φοβιτσιάρης. Μπορεί να σας λέη ότι είσθε σαν κορίτσι. Τι θα κάμετε; Πρέπει να πιασθήτε μαζί του;

Και πάλι ας δούμε τι λέγει η Γραφή. Ανοίξτε το πέμπτο κεφάλαιο του Ματθαίου εδάφιο τριάντα εννέα. Εκεί ο Ιησούς λέγει: «Να μη αντισταθήτε προς τον πονηρόν· και όστις σε ραπίση εις την δεξιάν σου σιαγόνα, στρέψον εις αυτόν και την άλλην.»

Τι εννοούσε μ’ αυτό ο Ιησούς; Μήπως εννοούσε ότι αν κάποιος σας κτυπήση με την γροθιά του από το ένα μέρος του προσώπου σας, πρέπει να τον αφήσετε να σας κτυπήση και στην άλλη πλευρά; Όχι, δεν εννοούσε αυτό.

Ένα ράπισμα δεν είναι σαν ένα κτύπημα με την γροθιά. Είναι μάλλον μια ώθησις ή ένα σπρώξιμο. Ένα άτομο το κάνει αυτό για ν’ αρχίση καυγά. Θέλει να μας θυμώση. Και αν θυμώσωμε και τον σπρώξωμε, τι θα συμβή; Προφανώς θα πιαστούμε.

Ο Ιησούς δεν ήθελε να ενεργούν έτσι οι ακόλουθοί του. Γι’ αυτό είπε ότι αν κάποιος μας ραπίση, δεν πρέπει να τον απωθήσωμε. Δεν πρέπει να θυμώσωμε και να πιαστούμε μαζί του. Αν πιαστούμε, δείχνομε ότι δεν είμεθα καλύτεροι απ’ εκείνον που άρχισε τον καυγά.

Αν αρχίση η ενόχλησις, το καλύτερο που πρέπει να κάνετε είναι ν’ απομακρυνθήτε. Ο άλλος πιθανόν να σας σπρώξη ή να σας απωθήση μερικές φορές ακόμα. Αλλά αυτό είναι πιθανόν να είναι όλο και να παύση. Όταν απομακρυνθήτε, δεν σημαίνει ότι είσθε αδύνατος. Δείχνει ότι είσθε δυνατός για ό,τι είναι ορθό.

Αλλά τι θα κάνωμε όταν βλέπωμε να φιλονεικούν άλλα άτομα; Πρέπει να επέμβωμε και να λάβωμε το μέρος του ενός ή του άλλου;

Η Γραφή μάς λέγει ποιο είναι το ορθό. Ανοίξτε τις Παροιμίες κεφάλαιο εικοσιέξη και εδάφιο δεκαεπτά. Λέγει τα εξής: «Όστις διαβαίνων ανακατόνεται εις έριδα μη ανήκουσαν εις αυτόν, ομοιάζει τον πιάνοντα κύνα από των ωτίων.»

Τι θα συνέβαινε αν αρπάζατε ένα σκύλο από τ’ αυτιά; Θα τον ενοχλούσατε κι’ αυτός θα προσπαθούσε να σας δαγκώση, έτσι δεν είναι; Όσο περισσότερο θα προσπαθούσε να ξεφύγη ο σκύλος, τόσο περισσότερο θα πιέζατε εσείς τ’ αυτιά του. Και τόσο περισσότερο θα θύμωνε ο σκύλος. Αν τον αφήσετε να φύγη, είναι πιθανόν ότι θα σας δαγκώση άσχημα. Αλλά μπορείτε να στέκεσθε εκεί να κρατάτε τ’ αυτιά του για πάντα;

Αυτό είναι το είδος της στενοχώριας την οποία προφανώς θα έχωμε αν αναμιχθούμε σε μια φιλονεικία μεταξύ άλλων ανθρώπων. Είναι πιθανόν να μη γνωρίζωμε ποιος άρχισε τον καυγά ή γιατί αυτοί οι άνθρωποι μαλώνουν. Μπορεί ο ένας να χτύπησε τον άλλον, ή μπορεί να έχη κλέψει κάτι από τον άλλον. Αν βοηθήσωμε αυτόν, τότε βοηθούμε έναν κλέπτη. Αυτό δεν θα ήταν καλό, δεν είν’ έτσι; Αν αυτό συμβαίνη στο σχολείο, μπορείτε να τρέξετε να το πήτε στο διδάσκαλο. Και αν αυτό συμβαίνη έξω, μπορείτε να καλέσετε έναν αστυφύλακα.

Ακόμη και όταν οι άλλοι θέλουν ν’ αρχίσουν καυγά, εμείς μπορούμε να παραμένωμε ειρηνικοί. Οι άλλοι μπορεί να θέλουν να φιλονεικούν. Αλλά εμείς μπορούμε να δείχνωμε ότι είμεθα δυνατοί γι’ αυτό που είναι ορθό.