Τι Είναι Εξωαισθητήριος Αντίληψις;

Ποια είναι η πηγή αυτής της ικανότητος; Είναι κάτι για να το καλλιεργήσουν οι Χριστιανοί;

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ με ακτινολογική διάνοια», «ο άνθρωπος με διάνοια ραντάρ»​—είναι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται μερικές φορές για να περιγράψουν εκείνους που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι. Πρόκειται για πρόσωπα, άνδρες ή γυναίκες, που λέγεται ότι έχουν τα μέσα να μάθουν κάτι χωρίς τη βοήθεια οποιασδήποτε από τις πέντε αισθήσεις. Αυτή η ικανότης συνήθως αναφέρεται ως «ΕΑΑ», που είναι ο συνεπτυγμένος όρος της εξωαισθητηρίου αντιλήψεως· είναι γνωστή, επίσης, ως «ψι» (ψυχική) ικανότης. Τι είναι η μυστηριώδης ικανότης «ψι» ή «ΕΑΑ»;

Η ΕΑΑ λέγεται ότι περιλαμβάνει την τηλεπάθεια ή συναίσθησι του τι λαμβάνει χώραν στις διάνοιες των άλλων και την οξυδέρκεια, έναν υπερφυσικό τρόπο αντιλήψεως, που μπορεί να έχη ως αποτέλεσμα την παρουσίασι μιας οπτικής εικόνος στη συνειδητή διάνοια. Η αντίληψις μπορεί να είναι για αντικείμενα ή σκηνές, ή μορφές μακρινές όσον αφορά απόστασι ή χρόνον, περασμένον ή μελλοντικόν.

Προφανώς υπάρχει κάτι «εκτός» ή κάτι πέραν από τις φυσιολογικές αισθήσεις, το οποίον εμπερικλείεται στην ΕΑΑ. «Πιστεύω», λέγει ένας με εξωαισθητήριο αντίληψι, «ότι η ΕΑΑ μπορεί να δώση και δίνει εικόνες κόσμων και καταστάσεων πέρα από ό,τι μπορώ να ιδώ και πέρα από ό,τι μπορεί να ιδή οποιοσδήποτε χοϊκός του εικοστού αιώνος.»

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΑΑ

Λόγω των ισχυρισμών εκείνων που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι, πώς θεωρούν οι επιστήμονες την ΕΑΑ; Πολλοί είναι σκεπτικοί. Λέγουν ότι οι δοκιμές, που αποδεικνύουν την ΕΑΑ, πρέπει να είναι εσφαλμένες ή άλλως απατηλές, εφόσον η ΕΑΑ είναι «εναντίον του κοινού νοός». Ο Δρ Ντ. Ο. Χεμπ, καθηγητής της ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Μακ Τζιλ, λέγει: «Εγώ προσωπικώς δεν παραδέχομαι την ΕΑΑ ούτε στιγμή, διότι δεν νοείται. Τα εξωτερικά μου κριτήρια, φυσικής και φυσιολογίας, λέγουν ότι η ΕΑΑ δεν αποτελεί γεγονός».

Έτσι, πολλοί επιστήμονες ή απορρίπτουν την ΕΑΑ ή δεν καταλήγουν σε θετικό συμπέρασμα. «Αν παραδεχθούμε αυτές τις παρατηρήσεις [για την ΕΑΑ ] όπως λέγεται ότι είναι», συμπεραίνει ο Δρ Γ. Γκρέη Βάλτερ στα βιβλίο του Ο Ζωντανός Εγκέφαλος, «δεν μπορούμε να τις προσαρμόσωμε στους φυσικούς νόμους του σύμπαντος όπως τους ορίζομε σήμερα. Μπορούμε ν’ απορρίψωμε τους ισχυρισμούς της υπερβατικής επικοινωνίας λόγω της πειραματικής πλάνης, ή στατιστικού σοφίσματος, ή μπορούμε ν’ αναχαιτίσωμε την κρίσι, ή μπορούμε να τις δεχθούμε ευχαρίστως ως ένδειξι πνευματικής ζωής· αλλά δεν φαίνεται εύκολο να τις εξηγήσωμε με τον βιολογικό μηχανισμό».

Πολλοί ψυχολόγοι, μολονότι αδυνατούν να εξηγήσουν την ΕΑΑ εκτός μόνο με το «υποσυνείδητον», αναγνωρίζουν τώρα τα φαινόμενα της ΕΑΑ. Μερικοί μάλιστα και δαπανούν τον χρόνον των στο να την σπουδάζουν. Αυτοί οι ερευνηταί της ΕΑΑ, που καλούνται παραψυχολόγοι, έχουν εκδώσει πολυαρίθμους τόμους για δοκιμές, που διεξήχθησαν από επιστήμονας του πανεπιστημίου για ν’ αποδειχθή το βάσιμον εκείνων που ισχυρίζονται για την ΕΑΑ. Μερικές απ’ τις πιο αξιόλογες δοκιμές διεξήχθησαν από τον Δρα Ι. Μπ. Ράιν στο Πανεπιστήμιο του Ντουκ. Οι πρόσφατες δοκιμές τηλεπάθειας, που διεξήχθησαν σ’ ένα εργαστήριο πάνω σ’ ένα άτομο διάσημο για εξωαισθητήριο αντίληψι, κατέληξαν στο ότι είναι απλώς σύμπτωσις με αναλογία μονάδος προς 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000. Ανεκοινώθησαν πρόσφατες μελέτες στην Αγγλία από το βιβλίο Σύγχρονα Πειράματα Τηλεπαθείας, των. Σ. Γ. Σόαλ και Φ. Μπέητμαν· το έργον των συγγραφέων αυτών συμπεραίνει ότι οι αναλογίες της μονάδος προς τον αριθμόν του ότι η ΕΑΑ είναι απλό σύμπτωμα είναι αστρονομικές. Για το έργον περί τηλεπαθείας οι αναλογίες εναντίον τού ότι πρόκειται περί συμπτώσεως ήσαν σε βαθμό 10⁷⁰ προς 1, ή 1 ακολουθούμενο από εβδομήντα μηδενικά—ενώ ένα εκατομμύριο προς 1 είναι μόνο 10⁶ προς 1.

Λόγω των παλυαρίθμων δοκιμών, που διεξήχθησαν από φημισμένους επιστήμονας, ο Δρ Χ. Ι. Έυσενκ καταλήγει στα εξής στο βιβλίο του Λογικόν και Παραλογισμοί στην Ψυχολογία:

«Εκτός αν υφίσταται γιγαντιαία συνωμοσία που να περιλαμβάνη τριάντα περίπου Πανεπιστημιακά τμήματα ανά τον κόσμον και μερικές εκατοντάδες εξόχως σεβαστών επιστημόνων διαφόρων κλάδων, πολλοί από τους οποίους είναι κατ’ αρχήν εχθροί των ισχυρισμών των ψυχοερευνητών, το μόνο συμπέρασμα, στο οποίον μπορεί να φθάση ο απροκατάληπτος παρατηρητής, πρέπει να είναι το ότι υπάρχει μικρός αριθμός ανθρώπων, που λαμβάνουν γνώσι, η οποία υπάρχει ή σε άλλων ανθρώπων τις διάνοιες ή στον έξω κόσμο, με μέσα που είναι ακόμη άγνωστα στην επιστήμη».

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ

Μερικά άτομα με εξωαισθητήριο αντίληψι εκδηλώνουν τη μαντική τους ιδιότητα μ’ έναν τρόπο που λέγεται ανάγνωσις αντικειμένου ή ψυχομετρία. Η «ψυχομετρία», εξηγεί ένας με εξωαισθητήριο αντίληψι, «είναι η επίτευξις ενός ‘πνευματικού μηνύματος’ ή, όπως προτιμώ να το ονομάζω, μια εξωαισθητήριος εντύπωσις, με το να κρατηθή ένα άψυχο αντικείμενο σε στενή συσχέτισι με το άτομο».

Για ν’ αναγνώσουν ένα αντικείμενο, οι ψυχομετρηταί δεν χρησιμοποιούν κρυστάλλινες σφαίρες, ούτε μαντικές ράβδους, ούτε εκκρεμή, ούτε μαγικά τραπεζάκια, μολονότι μερικοί απ’ αυτούς καταλαμβάνονται από έκστασι για την ανάγνωσι. Πολλοί απ’ αυτούς, όμως, χειρίζονται το αντικείμενο ενόσω είναι σε συνειδητή κατάστασι και σχεδόν αμέσως εκλάμπουν οράσεις μέσα στις διάνοιές των. Τότε κάνουν τα σχόλια των για τους ανθρώπους. Έτσι, πραγματικά το αντικείμενο αναγινώσκεται με μια σχετική έννοια. Είναι τα προσωπικά στοιχεία​—τα χαρακτηριστικά και οι προσωπικές πείρες—​εκείνων που έχουν χειρισθή το αντικείμενο, τα οποία εξάγονται από την ανάγνωσι. Το αντικείμενο απλώς δημιουργεί «επαφή». Η αρχή είναι όμοια μ’ εκείνη, στην οποία ένας που πιστεύει στη μαγεία για ν’ ασκήση γοητεία σε κάποιον, παίρνει κάτι που κατείχε το θύμα, για το οποίο πρόκειται, και το φέρνει ενώπιον του μάγου· ή ένα αντικείμενο ή είδος μπορεί να φερθή από εκείνον που πιστεύει στη μαγεία ενώπιον του θύματος, εναντίον του οποίου γίνεται η γοητεία για να δημιουργηθή «επαφή».

Στην ψυχομετρία η «επαφή» μπορεί να γίνη και όταν ακόμη το συνδεόμενο με το αντικείμενο πρόσωπο είναι νεκρό. Κι αυτή, επίσης, η άποψις της ΕΑΑ απεδείχθη βάσιμη με δοκιμές που έγιναν κάτω από επιστημονικόν έλεγχο. Ένα παράδειγμα τούτου δίδεται σ’ ένα πρόσφατο βιβλίο για τον Πήτερ Χούρκος, που είχε σ’ εξαιρετικό βαθμό εξωαισθητήριο αντίληψι: «Στην Αμβέρσα εργάσθηκα με τον Δρα Ρενέ Ντελέρτς, καθηγητή της ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λουβαίν, για να προσπαθήσω ν’ αποσαφηνίσω μερικά από τα μυστήρια της εξωαισθητηρίου αντιλήψεως. Ο Δρ Ντελέρτς ήθελε να μου δώση μερικές φωτογραφίες ανδρών και γυναικών, και καθώς τις εξήταζα, τη μια μετά την άλλη, ήθελα να περιγράψω το τι ένοιωθα, όταν κρατούσα τις φωτογραφίες στα χέρια. ‘Αυτός ο άνθρωπος κατοικεί στην Αμβέρσα’, είπα για έναν, ‘αλλ’ είναι πολύ γηραιότερος τώρα απ’ όσο ήταν όταν ελήφθη η φωτογραφία—πρέπει να είναι 20 ετών φωτογραφία αυτή’. ‘Αυτή η γυναίκα έχει πεθάνει’, είπα για κάποια γυναίκα. Πραγματικά, σχεδόν οι μισές φωτογραφίες ανήκαν σε άτομα που είχαν πεθάνει και σχεδόν πάντοτε μπορούσα να πω αν το εικονιζόμενο πρόσωπο ήταν στη ζωή ή είχε πεθάνει».​—Ψυχική: Η Ιστορία του Πήτερ Χούρκος.

Οι εντυπώσεις της ΕΑΑ, είτε ψυχομετρικές είναι είτε όχι, πραγματεύονται σε μεγάλο βαθμό για πρόσωπα. Γι’ αυτό, εκείνοι που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι εχρησιμοποιήθησαν για την ανεύρεσι ατόμων που απωλέσθησαν, για την ανίχνευσι εγκληματιών και για την παροχή πληροφοριών σχετικά με νεκρά πρόσωπα. Μερικοί έχουν αναλύσει προβλήματα μεγάλων επιχειρήσεων. Μερικοί δίνουν προρρήσεις για το μέλλον ενός ατόμου, που λέγεται ότι είναι καταπληκτικά ακριβείς. Μερικοί βρίσκουν χαμένα αντικείμενα ή αποκτήματα. Μερικοί ατενίζουν σ’ ένα γεωγραφικό χάρτη και, ή επισημαίνουν μια χώρα που περιέχει πολύτιμο μετάλλευμα στο υπέδαφος της, ή προσδιορίζουν έναν τόπο όπου μπορεί να βρεθή νερό. Μερικοί λέγεται ότι μπορούν και νοσήματα ακόμη να διαπιστώσουν. Γενικά, συλλαμβάνουν το παρελθόν και προλέγουν το μέλλον.

ΠΩΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ

Αυτοί που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψη συνήθως εξηγούν πολύ λίγα πράγματα για τις μαντικές των ικανότητες και για το πώς τους έρχονται οι εντυπώσεις. Ο Πήτερ Χούρκος λέγει: «Δεν έχω εύκολες απαιτήσεις. Γνωρίζω τι μου συμβαίνει—ότι η προσωπική μου ζωή και οι προσωπικές μου σκέψεις σαρώνονται σαν από ένα κύμα, και ότι πραγματικά βλέπω τον κόσμο με τα μάτια του άλλου προσώπου, του οποίου τις δονήσεις απορροφώ».

Αυτοί, που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι, συνήθως συμφωνούν ότι όσο περισσότερο χρησιμοποιούν τις ικανότητές των τόσο ισχυρότεροι γίνονται, μολονότι μερικοί βρίσκουν μια μακρά διάρκεια της ασκήσεως της ΕΑΑ κουραστική. Λέγουν ότι συνήθως δεν εξουσιάζουν την αρχική λήψι των ωθήσεων, πλην του ότι μπορούν κάποτε να τις κατευθύνουν προς ένα ιδιαίτερο άτομο ή πράγμα. Οι περισσότερες από τις εντυπώσεις, που τους έρχονται, σχετίζονται με μικροπράγματα, όμοια με τα μηνύματα που δίδονται στα μαγικά τραπεζάκια. Όπως δε ένα τέτοιο τραπεζάκι μπορεί να μεταδώση μηνύματα σε γλώσσες άγνωστες σ’ εκείνους που τα χρησιμοποιούν, έτσι και όσοι έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι μπορούν κάποτε να παρουσιάσουν προτάσεις σε γλώσσες που δεν τις γνωρίζουν διόλου.

Μια από τις πιο πληροφορητικές περιγραφές της ΕΑΑ και του πώς αυτή έρχεται, δίδεται από τον Ράναλντ Έντουιν, ο οποίος ήσκησε εξωαισθητήριο αντίληψι επί τριάντα και πλέον χρόνια. Στην αυτοβιογραφία του υπό τον τίτλο Ρολόγι Χωρίς Δείκτες, ομιλεί για την ταχύτητα, με την οποία έρχονται οι εντυπώσεις της ΕΑΑ και κατόπιν αφανίζονται. «Αυτό», λέγει, «αμέσως υποβάλλει ένα σπουδαίο παράγοντα: Ότι οι φυσιολογικές ενέργειες της μνήμης δεν περικλείονται στενά στην εντύπωσι της ΕΑΑ, διόλου δε στο αρχικό της στάδιο.» Περαιτέρω εξηγεί:

«Η σκέψις της ΕΑΑ φαίνεται να χρησιμοποιή μερικά από τα φυσιολογικά μέσα του εγκεφάλου μου, αλλ’ έχει αυτό που μπορώ μόνο να ονομάσω διαφορετική ‘υφή’ από μια φυσιολογική σκέψι. Συνήθως δεν υπάρχει πιθανότης συγχύσεως αυτών των δύο. . . .

»Η σκέψις της ΕΑΑ μού έρχεται πάντοτε σαν μια εσωτερική ενόχλησις. Έρχεται χωρίς να χρησιμοποιή καμμιά από τις συνήθεις αισθήσεις της οσφρήσεως, της οράσεως, της ακοής ή της αφής. Το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της είναι ένα συνοδευτικό αίσθημα εξαναγκασμού να κάμη κανείς κάτι σχετικό. Πάντοτε αισθανόμουν σαν να ήμουν αναγκασμένος να πω ό,τι ήρχετο στο κεφάλι μου, να πω σε κάποιον γι’ αυτό ή να το καταγράψω. Η δημιουργία μιας εντυπώσεως της ΕΑΑ είναι σχεδόν αδύνατο να περιγραφή. Φαίνεται ή να ξεσπά ξαφνικά στο κεφάλι μου σαν μια φυσαλλίδα . . . ή να επέρχεται σαν μια ξαφνική ενημέρωσις για κάτι σαν να πρόκειται ν’ αρχίση μια συνήθης συνειδητή ενέργεια σκέψεως. Φαίνεται να διολισθαίνη μέσα στον εγκέφαλο μου από πάνω και μέσω του ιδίου του κεφαλιού, υπό γωνίαν 45 μοιρών. . . . Συχνά μου έρχονται ονόματα σαν να είχαν λεχθή στο κεφάλι μου».

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ

«Εν πρώτοις, από που προέρχεται η ΕΑΑ;» ρωτά ο ίδιος αυτός που έχει την εξωαισθητήριο αντίληψι. «Εδώ πρέπει να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω». Λέγει ότι τα νήματα του συλλογισμού είναι πολύ λεπτά, αν υπάρχουν καν. Ωστόσο στην ίδια του αυτοβιογραφία δίνει αρκετά νήματα συλλογισμού. Παραδείγματος χάριν, λέγει για τον χρόνον, οπότε προσεπάθησε ν’ αποδείξη ότι θα ήταν εύκολο να ξεγελάση μια πνευματιστική συνεδρίασι με «μέντιουμ», περιλαμβανομένων και των εκτοπλασμικών υλοποιήσεων. Αγόρασε λίγο τυρόπανο για την απομίμησι εκτοπλάσματος. Στη διάρκεια της συνεδριάσεως κατελήφθη από έκστασι και αργότερα ανεκάλυψε ότι είχε πραγματικά παραγάγει εκτόπλασμα, που απεδείχθη μ’ επιστημονική δοκιμή ότι δεν ήταν απλό τυρόπανο αλλ’ ένα είδος πρωτοπλάσματος:

«Ένα ποσοστόν των φαινομένων που εφωτογραφήθησαν ήταν . . . εντελώς γνήσιο. . . . Σε όλες τις περιπτώσεις, είχα συναίσθησι ενός παραδόξου αισθήματος ‘εκστάσεως’ κι ένα ανεξήγητο αίσθημα απωλείας. . . . Ενώ ήμουν σε έκστασι σε μια απ’ αυτές τις περιπτώσεις, επέτρεψα σ’ έναν από τους παρακαθημένους ν’ αποσπάση ένα κομμάτι από τη λευκή ουσία, η οποία, όπως έδειξε κατόπιν η φωτογραφία, περιίπτατο γύρω από το πρόσωπο μου.

»Αυτό το ανεξάρτητα παρμένο δείγμα παρεδόθη σ’ ένα δημόσιο αναλυτή, τον Πέρσυ Έγκερτον. Αυτή ήταν η έκθεσίς του, για κείνους που μπορεί να ενδιαφέρονται: ‘. . . ένα κολλώδες υλικό που περιείχε πολλά πλακώδη επιθηλιακά κύτταρα με τους πυρήνες των. Υπήρχαν, επίσης, και λίγα επιθηλιακά κύτταρα χωρίς πυρήνα και μερικά διεσπαρμένα κύτταρα παρομοίου χαρακτήρος. Επίσης, παρετηρήθη μέγας αριθμός εξόχως διαθλασίμων ωοειδών σωμάτων, που ωμοίαζαν με ζύμη, καθώς και λίγα λεπτονήματα, που ωμοίαζαν με βαμβάκι. Δεν υπήρχαν πυοκύτταρα, αλλά λίγοι οργανισμοί και πολλά άμορφα περιτρίμματα παρετηρήθησαν επίσης’. Είναι μια παράδοξη σκέψις το ότι ένας άνθρωπος, που είναι στο μέσον της απάτης, μπορεί, επίσης, να είναι ικανός να παραγάγη γνήσια φαινόμενα».

Ενταύθα βλέπομε την ΕΑΑ συνδεδεμένη με τον πνευματισμό, διότι εκείνος που έχει εξωαισθητήριο αντίληψι μπόρεσε να παραγάγη, μάλλον απροσδόκητα, τις εκτοπλασμικές εικόνες που είναι κοινές στα πνευματιστικά «μέντιουμ». Επί πλέον, ο ίδιος αυτός με την εξωαισθητήριο αντίληψι ομολογεί: «Η μαγεία, με τα βασικά της συστατικά της ΕΑΑ και, σε μερικές άλλες περιπτώσεις, ίσως, και άλλων ψυχικών φαινομένων, ακόμη εξασκείται και σ’ αυτή τη χώρα [την Αγγλία].» Σημειώστε ότι μιλεί περί μαγείας ωσάν αυτή να περιέχη τα «βασικά συστατικά της ΕΑΑ». Επίσης, τα πνευματιστικά «μέντιουμ» είναι ικανά να παραγάγουν μερικά από τα φαινόμενα, που γίνονται από όσους έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι, καίτοι όχι πάντοτε σε μια συνειδητή κατάστασι. Το περίφημο Αμερικανικό πνευματιστικό «μέντιουμ» Κα Πάιπερ εμελετήθη επιμελώς από μέλη της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, και, όπως λέγει το βιβλίο Πέραν των Ορίων της Αισθήσεως, «όλοι συνεφώνησαν ότι είχε ένα αξιόλογο χάρισμα ΕΑΑ».

Ποια, λοιπόν, είναι η πηγή της ΕΑΑ; Η ίδια με τη δύναμι, που υπάρχει πίσω από τα πνευματιστικά «μέντιουμ», τους Μαύρους μάγους, τα μαγικά τραπεζάκια και τα παρόμοια—τα πνευματικά όντα που χαρακτηρίζει η Αγία Γραφή ως «αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν, αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον.» (Ιούδ. 6) Αυτά τα πνευματικά πλάσματα είχαν υλοποιηθή ως άνθρωποι στη γη πριν από τον κατακλυσμό του Νώε· αυτό ήταν παρακοή στον Θεό, κι έτσι οι άγγελοι αυτοί μετεβλήθησαν σε δαίμονες. Μετά τον Κατακλυσμό ο Θεός τούς αφήρεσε τη δύναμι να υλοποιηθούν και πάλι, και τώρα αυτοί οι άγγελοι, που μόνοι των έγιναν δαίμονες, ενεργούν μέσω ανθρώπων ή «μέντιουμ». Ο Ιησούς Χριστός εξέβαλε δαιμόνια με το άγιον πνεύμα του Θεού​—αυτούς τους αγγέλους που μετετράπησαν σε δαίμονες και που έχουν τη δύναμι να προξενούν φυσικές αδυναμίες, να βασανίζουν ανθρώπους και να καταλαμβάνουν ανθρώπους.​—Ματθ. 12:28· Λουκ. 9:38-43· 11:14, 20.

Οι δαιμονικές δυνάμεις μπορούν να δώσουν στους ανθρώπους την ικανότητα ν’ αντιλαμβάνονται το παρελθόν ή να προλέγουν το μέλλον. Το ότι δίνουν μαγικές ικανότητες στους ανθρώπους δεν είναι τίποτε καινούργιο. Η Αγία Γραφή μάς λέγει πώς ο απόστολος Παύλος κάποτε αντιμετώπισε μια δούλη, που ήταν «μαντευομένη» [ασκούσε την «τέχνη της προρρήσεως», ΜΝΚ]. Ήταν μια δούλη που είχε «πνεύμα Πύθωνος». (Πράξ. 16:16) Ή όπως εκτίθεται στην Καινή Διαθήκη της Συγχρόνου Αγγλικής, αυτή ήταν μια «κόρη που είχε πνεύμα μαντείας»· κατά τον Νοξ, «μια κόρη, που κατείχετο από μαντευτικό πνεύμα». Αφού ο απόστολος Παύλος εξέβαλε το ‘δαιμόνιον της μαντείας’, η κόρη αυτή έχασε την ικανότητα να προλέγη το μέλλον· δεν είχε πια ΕΑΑ.

Μολονότι αυτοί που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι λέγουν ότι υποβοηθούν τους ανθρώπους, αυτό δεν αλλοιώνει το γεγονός ότι ο λόγος του Θεού δείχνει ότι ο πνευματισμός αποτελεί παράβασι των εντολών του: «Δεν θέλει ευρεθή εις σε ουδείς, . . . μαντευόμενος μαντείαν, ή προγνώστης των καιρών, ή οιωνοσκόπος, ή μάγος, ή γόης, ή ανταποκριτής δαιμονίων, ή τερατοσκόπος, ή νεκρόμαντις. . . . Ιεχωβά ο Θεός σου δεν αφήκε να πράττης ούτω».​—Δευτ. 18:10-14, ΜΝΚ.

Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι η πηγή αυτής της ΕΑΑ. Ο ίδιος ο λόγος του καταδικάζει την ‘φαρμακείαν [άσκησιν πνευματισμού, ΜΝΚ]’ για τους Χριστιανούς. (Γάλ. 5:20, 21) Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν επιζητούν να καλλιεργήσουν την ΕΑΑ, ούτε συμβουλεύονται αυτούς που έχουν εξωαισθητήριο αντίληψι, τους λεγομένους «ψυχικούς», για υποβοήθησι. Γνωρίζουν ότι ο Θεός έχει δώσει στους Χριστιανούς την Αγία Γραφή για καθοδηγία των​—το Βιβλίο που εκθέτει την ΕΑΑ ότι δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα σύγχρονο όρο που σημαίνει τη δύναμι παραγωγής πνευματιστικών φαινομένων.