Κατανοώντας Τι Είναι το Πνεύμα
Ο ΓΡΑΠΤΟΣ Λόγος του Θεού είναι θησαυροφυλάκιο σοφίας, αλλά πώς μπορεί ένα άτομο να ωφεληθή από τα πλούτη του, αν δεν επιδοθή ο ίδιος στη μελέτη του και στην εκζήτησι της ακριβούς του γνώσεως; Καλή συμβουλή σχετικά με αυτό δίδεται στις Παροιμίες 4:7: «Η σοφία είναι το πρώτιστον· απόκτησον σοφίαν και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου, απόκτησον σύνεσιν [κατανόησιν, ΜΝΚ|.»
Το να γνωρίζωμε τις διάφορες σημασίες των εκφράσεων, που χρησιμοποιούνται στη Γραφή, είναι σπουδαίος παράγων στην απόκτησι κατανοήσεως. Η λέξις «πνεύμα», παραδείγματος χάριν, έχει τουλάχιστον επτά διαφορετικές σημασίες. Ένα άτομο δεν μπορεί ν’ αποκτήση ακριβή κατανόησι των Γραφικών εδαφίων, στα οποία χρησιμοποιείται αυτή η λέξις, αν δεν γνωρίζη αυτές τις σημασίες.
Στις γλώσσες, Εβραϊκή και Ελληνική, από τις οποίες μετεφράσθη η Γραφή, η λέξις «πνεύμα» μεταβιβάζει τη βασική σκέψι για κάτι που είναι όμοιο με τον άνεμο, που είναι αόρατο και δυνατό όπως ο αέρας εν κινήσει. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Ιεχωβά Θεός, ο Ιησούς Χριστός και οι άγγελοι αποκαλούνται πνεύματα. Δεν μπορούν να γίνουν ορατοί από τον άνθρωπο, αλλά έχουν δύναμι που μπορεί να γίνη αντιληπτή στον άνθρωπο από τα αποτελέσματα που παράγει η δύναμις αυτή στη γη. Στον Ιωάννη 4:24 μας λέγεται ότι «ο Θεός είναι πνεύμα», και στην 1 Κορινθίους 15:45 ο αναστημένος Ιησούς Χριστός καλείται «πνεύμα ζωοποιούν». Σχετικά με αγγέλους, το εδάφιον Εβραίους 1:7 δηλώνει: «Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα.»
Η Εβραϊκή λέξις που αντιστοιχεί στο πνεύμα είναι ρούαχ. Μερικές μεταφράσεις της Γραφής αποδίδουν την Εβραϊκή λέξι νεσιαμάχ ως πνεύμα στον Ιώβ 26:4 και στις Παροιμίες 20:27, αλλά πιο προσεκτικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν εδώ τη λέξι «αναπνοή» μάλλον παρά το «πνεύμα». Αυτή η λέξις νεσιαμάχ είναι εκείνη που χρησιμοποιείται στη Γένεσι 2:7 για τη ζωτική αναπνοή, που ετέθη μέσα στον Αδάμ στον καιρό της δημιουργίας του. Η χρήσις της εδώ δεικνύει ότι εκείνο που ενεφύσησε ο Θεός εις τους μυκτήρας του Αδάμ ήταν κατά γράμμα αναπνοή. Εν τούτοις, η ενεργός δύναμις της ζωής που του έδωσε ο Θεός, κάνοντας τον να έχη συνειδητή ύπαρξι, ήταν το ρούαχ ή πνεύμα του. Αυτή η ενεργός δύναμις της ζωής δεν μνημονεύεται ειδικώς στη Γένεσι 2:7, αλλ’ αναφέρεται αλλαχού.—Γέν. 6:17· 7:22· Εκκλησ. 12:7.
Η δύναμις της ζωής ή αρχή της ζωής στα γήινα πλάσματα, που συντηρείται με την αναπνοή, είναι μια από τις σημασίες του πνεύματος. Στον Ιώβ 27:3, η λέξις χρησιμοποιείται μ’ αυτή τη σημασία, «Πάντα τον χρόνον ενόσω η πνοή μου είναι εν εμοί, και το πνεύμα του Θεού εις τους μυκτήράς μου.» Η Εβραϊκή λέξις νεσιαμάχ χρησιμοποιείται για την κατά γράμμα αναπνοή σ’ αυτό το εδάφιο, ενώ ρούαχ χρησιμοποιείται για το πνεύμα, ή δύναμι της ζωής.
Μερικές φορές η λέξις πνεύμα προσδιορίζει τη διανοητική διάθεσι ενός προσώπου. Αυτό είναι κάτι αόρατο, αλλ’ εκδηλώνεται με ορατό τρόπο με τις εκφράσεις ή πράξεις ενός προσώπου. Στον Ψαλμό 34:18 (ΜΝΚ), σαφώς δεικνύεται διανοητική διάθεσις με τη λέξι πνεύμα: «Ο Ιεχωβά είναι πλησίον των συντετριμμένων την καρδίαν, και σώζει τους συντετριμμένους το πνεύμα.» Όπως ένας βράχος συντρίβεται μ’ ένα σφυρί, έτσι κι ένα πρόσωπο που μετανοεί αισθάνεται τον εαυτό του συντετριμμένον, όταν ο Λόγος του Θεού τον κάνη να εννοήση τη βαρύτητα των αμαρτιών του. Με ταπεινότητα ζητεί συγχώρησι όπως έκαμαν οι άνθρωποι, των οποίων «ήλθεν εις κατάνυξιν η καρδία» με αισθήματα ενοχής, από ό,τι τους είπε ο Πέτρος την ημέρα της Πεντηκοστής. (Πράξ. 2:37) Συνεπώς, ‘συντετριμμένος το πνεύμα’ δείχνει τη διανοητική διάθεσι ενός προσώπου, που έχει συναίσθησι των αμαρτιών του και της πνευματικής του ανάγκης.
Ο θυμός είναι μια διανοητική διάθεσις, που, μερικές φορές, ορίζεται από τη λέξι «πνεύμα». Στους Κριτάς 9:23 η διάθεσις αυτή αναφέρεται με την έκφρασι «πνεύμα πονηρόν». Εχρησιμοποιήθη σχετικά με τα πονηρά αισθήματα που ηγέρθησαν μεταξύ του Αβιμέλεχ και των γαιοκτημόνων της Συχέμ. Αυτή η ίδια διάθεσις θυμού εκφράζεται στον Εκκλησιαστή 10:4 ως «πνεύμα του ηγεμόνος», που εγείρεται εναντίον ενός προσώπου. Στις Παροιμίες 25:28 αυτό δείχνεται με το να λέγη: «Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.» Τέτοιος είναι ο άνθρωπος που αποτυγχάνει ν’ ασκή έλεγχον στον θυμό του.
Μια εντελώς διαφορετική σημασία για τη λέξι «πνεύμα» απαντάται στην 1 Τιμόθεον 4:1. Εκεί μεταδίδει τη σκέψι για μια εμπνευσμένη έκφρασι ή λεκτική διατύπωσι. Το ίδιο αληθεύει στη 2 Θεσσαλονικείς 2:2, όπου η λέξις πνεύμα χρησιμοποιείται με την αυτήν σημασίαν. Στους Χριστιανούς λέγεται «να μη σαλευθήτε ταχέως από του φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε δια πνεύματος, μήτε δια λόγου, μήτε δι’ επιστολής ως γραφομένης υφ’ ημών.» Η φράσις «εμπνευσμένη έκφρασις» μεταδίδει κατάλληλα τη σκέψι που εμπεριέχεται εδώ στη λέξι «πνεύμα» και έτσι χρησιμοποιείται στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών.
Η αόρατη ενεργός δύναμις, την οποία ο Ιεχωβά Θεός θέτει σε ενέργεια για να επιτελέση το θέλημά του, μπορεί να αναφέρεται ως το άγιό του πνεύμα. Είναι αυτή η δύναμις, ενεργός στο έργον της δημιουργίας, την οποίαν η Γένεσις 1:2 αναφέρει, όταν λέγη: «Πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων.» Το ίδιο αληθεύει και στον Ιώβ 33:4: «Το πνεύμα του Θεού με έκαμε.» Ήταν η ισχυρή του δύναμις εν ενεργεία που έκαμε το έργον. Λέγοντας ότι το πνεύμα έκαμε το έργον της δημιουργίας, μολονότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός, είναι όμοιο με το να λέγωμε ότι ο ηλεκτρισμός ανυψώνει έναν ανελκυστήρα, ενώ μια μηχανή εκτελεί το πραγματικό έργο.
Τα θαύματα, που επετελέσθησαν από τον Ιησού Χριστό όταν ήταν στη γη, έγιναν από το πνεύμα του Θεού, την ενεργό του δύναμι. «Εάν εγώ δια πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία του Θεού.» (Ματθ. 12:28) Ήταν αυτή η ίδια ενεργός δύναμις που έδωσε στον Σαμψών την ισχύν να επιτέλεση καταπληκτικά έργα, όπως ο φόνος χιλίων ανδρών με την σιαγόνα όνου και η αποκομιδή των πυλών μιας πόλεως. (Κριτ. 15:14, 15· 16:3) Μέσω αυτού άλλοι άνδρες, όπως ο πατέρας του Ιωάννου του Βαπτιστού, εκινήθησαν για να προφητεύσουν. (Λουκ. 1:67) Αυτό περιεκάλυψε 120 μαθητάς του Ιησού Χριστού στην Πεντηκοστή και κατέστησε δυνατόν γι’ αυτούς να μιλήσουν σε διαφορετικές γλώσσες, να θεραπεύσουν τους ασθενείς και να εγείρουν τους νεκρούς. Το πνεύμα του Θεού εξεχύθη επάνω τους με τον τρόπο αυτό, ενώ αυτός τους εβάπτιζε σ’ αυτό. (Πράξ. 2:17) Έτσι η λέξις «πνεύμα» συχνά χρησιμοποιείται σχετικά με την ισχυρή αόρατη ενεργό δύναμι του Θεού, όταν είναι σε λειτουργία, επιτελώντας το θέλημά του.
Όπως είδαμε, η λέξις «πνεύμα» έχει τουλάχιστον επτά ξεχωριστές σημασίες. Χρησιμοποιείται σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό, τον Ιησού Χριστό, τους αγγέλους, τη δύναμι της ζωής για γήινα δημιουργήματα, τη διανοητική διάθεσι, τις εμπνευσμένες εκφράσεις και την ενεργό δύναμι του Θεού. Το να έχετε αυτές τις σημασίες στο νου καθώς διαβάζετε τις Γραφές, θα σας βοηθήση να διαβάζετε με κατανόησι. Η σοφία που αποκομίζετε από μια προσεκτική μελέτη του Λόγου του Θεού ανοίγει ενώπιόν σας μια οδό που σας οδηγεί σε πολλά προνόμια στην υπηρεσία του Δημιουργού και τελικά στην αιώνια ζωή.—Ματθ. 7:14.
«Ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, δια να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς. Τα οποία και λαλούμεν, ουχί με διδακτούς λόγους ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με διδακτούς του πνεύματος του αγίου, συγκρίνοντες τα πνευματικά προς τα πνευματικά.»—1 Κορ. 2:12, 13.