της Σχολής Γαλαάδ, οι οποίοι επήγαιναν από το ένα νησί στο άλλο για να δίνουν διαλέξεις, να δίνουν μαρτυρία όλους τους ιθαγενείς και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες μαζί τους.i Το σκάφος εκείνο έχει τώρα αντικατασταθή από το μεγαλύτερο πλοίο «Λάιτ».j Έτσι έχουν συγκεντρωθή πολλοί μεμονωμένοι ενδιαφερόμενοι, τους οποίους θα εξυπηρετήση μια μόνιμη ιεραποστολική δράσις από μεταγενεστέρους διακόνους, που θα στείλη η Εταιρία σ’ εκείνα τα μέρη.

Κατ’ έμπνευσιν του κλήρου, επεβλήθησαν κρατικές απαγορεύσεις, απελάσεις ιεραποστόλων και εσημειώθη γενική εναντίωσις στη Δομινικανή Δημοκρατία, στην Αιτή, στις Βερμούδες, στη Ζαμάικα και σε άλλα νησιά, αλλ’ αυτό δεν εμπόδισε τους μάρτυρας να δράσουν, όπως φαίνεται στον επόμενο πίνακα επεκτάσεως.k

1942 6 1.297 237.057

1947 12 6.429 1.448.810

1952 15 15.659 2.200.647

1953 29 17.421 2.248.941

1955 38 19.615 2.673.483

Μια δυνατή υπηρεσία κηρύγματος δύο εκατομμυρίων ωρών και πλέον το έτος διασαλπίζει τους αίνους του Ιεχωβά σ’ αυτά τα νησιά. Μ’ αυτό το μέσον θα εκπαιδευθούν χιλιάδες ακόμη άτομα για ζωή στον ένδοξο νέο κόσμο δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Ήδη στο 1955 υπήρχε ένας διάκονος μάρτυς του Ιεχωβά σε κάθε 971 κατοίκους των νήσων αυτών. Καλό ποσοστό αυτό!

ΝΟΤΙΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ

Ως το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όλες οι χώρες της Νοτιοαμερικανικής ηπείρου με τα 120 εκατομμύρια των κατοίκων της εφαίνετο να είναι ο μόνος ιερός τόπος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Στο 1945, οπότε οι Δυτικές δημοκρατίες κατενίκησαν την Καθολικο-Φασιστο-Ναζιστική απόπειρα κοσμοκρατορίας, η θύρα προς τη Νότιο Αμερική εφαίνετο ολάνοιχτη για την είσοδο της αληθινής Χριστιανοσύνης μέσω των ευθαρσών ιεραποστόλων μαρτύρων του Ιεχωβά. Η Ισπανική και η Πορτογαλική είναι εκεί οι κυριώτερες γλώσσες. Λόγω της μακραίωνος και βαριάς επιβολής της ιεραρχίας του Βατικανού, η διανόησις του λαού σ’ αυτό το μέρος του κόσμου είναι περιορισμένη, σαρκική και δεισιδαίμων. Οι άνθρωποι ρέπουν πολύ στον αθλητισμό, επιδίδονται δε και στη χαρτοπαιξία. Τα ήθη, λόγω της απαγορεύσεως του διαζυγίου εξαιτίας της Καθολικής απόψεως των πραγμάτων, φυσικά δεν είναι σε υψηλό επίπεδο, ο δε γάμος του αγράφου νόμου αποτελεί κοινήν συνήθειαν. Τα νόθα τέκνα είναι πολλά, και δεν έχει βρεθή πρακτική λύσις για την οικτρή τους κατάστασι. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη εκπαιδεύσεως, η οποία ποτέ δεν ηυνοήθη πολύ από την «Εκκλησία». Πολλοί είναι υπερηφάνου χαρακτήρος, ζωηρής ιδιοσυγκρασίας. Όλοι φαίνονται να είναι ομοιόμορφα φανατικοί πατριώτες με αίσθημα υπεροχής. Διεγείρονται εύκολα από μια ιδέα ή από κάτι το καινοφανές, αλλ’ η επιπόλαιη σκέψις τους τούς εμποδίζει να ενδιαφερθούν περισσότερο. Τι επιτυχία θα έχη η Γραφική εκπαίδευσις σ’ έναν τέτοιο λαό και στη νοοτροπία του; Θα ιδούμε.

Τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 1945, ο Πρόεδρος της Εταιρίας, Ν. Ο. Νορρ, και ο συνοδός του Φ. Γ. Φραντζ έκαμαν την πρώτη τους επίσκεψι στη Νότιο Αμερική.l Επεσκέφθησαν όλες τις κυριώτερες χώρες και κατέστρωσαν σχέδια ιεραποστολικής επεκτάσεως σε όλες αυτές τις χώρες. Το έργον στην Αργεντινή και στη Βραζιλία άρχισε πριν από το έτος 1920, αλλ’ απητήθη ένας σημαντικός συγχρονισμός του. Ιεραπόστολοι εκπαιδευμένοι στη Σχολή Γαλαάδ εστάλησαν στη Νότιο Αμερική μετά από λίγον καιρό και στο 1917 υπήρχαν 117 απ’ αυτούς σε δώδεκα διάφορες χώρες της Νοτίου Αμερικής. Στο 1955 ο αριθμός των εκεί διωρισμένων από την Εταιρία ιεραποστόλων υπερέβη τους 340. Αυτό εσήμαινε το άνοιγμα και τη συντήρησι πολλών ιεραποστολικών οίκων σε όλη τη Νότιο Αμερική καθώς και την ίδρυσι καταλλήλων τμημάτων και κέντρων. Χιλιάδες δολλάρια εδαπανήθησαν σ’ αυτή τη Νοτιοαμερικανική επέκτασι, αλλ’ η καρποφορία ήταν γρήγορη και επικείμενη.a Χιλιάδες άτομα άρχισαν να εγκαταλείπουν την Καθολική οργάνωσι για να γίνουν σπουδασταί της διακονίας ως μάρτυρες του Ιεχωβά. Παρουσιάσθη ανάγκη να διδαχθούν πολλοί να διαβάζουν και να γράφουν στη διάρκεια των Γραφικών μελετών των. Επίσης, εχρειάσθη και ηθικός καθαρισμός διότι μόνον όσοι ενυμφεύθησαν σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής μπορούσαν να θεωρηθούν ως ενωμένοι για συμβίωσι. Αυτό απήτησε πολλές συζυγικές διαρρυθμίσεις. Τόσον ώστε εγνώσθη δημοσία ότι οι μάρτυρες είναι οι μόνοι που παρέχουν ηθική ανόρθωσι στους συντρόφους της ζωής των. Αλλά, παρ’ όλες αυτές τις δυσκολίες, επετεύχθη φαινόμενον αυξήσεως από 807 διακόνους το 1912 σε 18.800 το 1955. Εναντίωσις εξεδηλώθη στην Κολομβία, στη Βραζιλία και σε άλλους τόπους. Στην Αργεντινή το έργο της Εταιρίας εξακολουθούσε να τελή υπό απαγόρευσιν από το έτος 1949 υπό την πρώην δικτατορική κυβέρνησι Περόν. Αλλ’ αυτό δεν εσταμάτησε τις αυξήσεις στην Κολομβία, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή ακόμη.

Η ανάπτυξις στη Νότιο Αμερική είναι ενθαρρυντική και φαίνεται να είναι μόλις στην αρχή της, διότι ένας πραγματικά πολύς όχλος φαίνεται έτοιμος να βγη από εκείνο το μέρος του αγρού του Ιεχωβά. Παρατηρήστε την επόμενη έκθεσι της επεκτάσεως αυτής.b

Έτος Χώρες που Έλαβαν Σύνολο Αριθμός Ωρών

Μαρτυρία Διακόνων Κηρύγματος

1942 8 807 219.905

1947 12 2.431 956.928

1952 13 11.795 1.990.208

1953 12 13.174 2.137.541

1955 12 18.800 2.874.637

Στη νότιο αυτή ήπειρο το έργον της μαρτυρίας είναι σχετικώς νέον. Ήδη αναλογεί ένας διάκονος μάρτυς του Ιεχωβά σε κάθε 6.435 κατοίκους. Αλλά το μέλλον υπόσχεται ότι αυτή η αναλογία θα ελαττωθή πολύ καθώς συνεχίζεται η επέκτασις της αληθινής Χριστιανοσύνης.

(Ακολουθεί)

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Δεν ήταν εσφαλμένο αυτό που ανεγράφη στις εκδόσεις της Σκοπιάς ότι η τροφή του Ιωάννου του Βαπτιστού ήταν ακρίδες έντομα; Η μνεία για τη διατροφή του με ακρίδες δεν αναφέρεται στα χαρούπια ή περικάρπια των σπόρων που παράγονται από την κερατέα ή χαρουπιά;—Γ. Β., Καναδάς.

Οι ακρίδες που έτρωγε ο Βαπτιστής Ιωάννης στην έρημο δεν ήσαν τα χαρούπια ή ξυλοκέρατα που φύονται στο δένδρο της κερατέας ή χαρουπιάς, αλλ’ ήσαν τα πραγματικά έντομα ακρίδες. Η λέξις ακρίς, που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο Ελληνικό κείμενο στο κατά Ματθαίον 3:4, ποτέ δεν σημαίνει το περικάρπιο των σπόρων της κερατέας, αλλ’ αποκλειστικά το έντομο. Γι’ αυτό και η Μετάφρασις Νέου Κόσμου αποδίδει στην Αγγλική το Ματθαίος 3:4 σύμφωνα με το Ελληνικό πρωτότυπο: «Αυτός δε ο Ιωάννης είχε το ένδυμα αυτού από τριχών καμήλου, και ζώνην δερματίνην περί