τούτους, εξελήττοντο οι όχλοι δια την διδαχήν αυτού. Διότι εδίδασκεν αυτούς ως έχων εξουσίαν, και ουχί ως οι γραμματείς. Πώς εδίδασκαν οι γραμματείς; Ποιοι ήσαν; Ποιοι άλλοι θρησκευτικοί όμιλοι λειτουργούσαν στην Παλαιστίνη όταν ο Ιησούς εδίδασκε εκεί; Το να γνωρίζωμε κάτι για τη θρησκευτική κατάστασι στην Παλαιστίνη τον καιρό του κηρύγματος του Ιησού, θα μας βοηθήση να κατανοήσωμε καλύτερα πολλά περιστατικά που αναγράφονται στη βίβλο. (Ματθ. 7:28, 29) Θα εκτιμήσωμε επίσης περισσότερο γιατί τα πλήθη που άκουαν εξεπλήττοντο για τη διαφορά που υπήρχε στον τρόπο διδασκαλίας του Κυρίου Ιησού.

Θρησκευτικές Διαθέσεις Όταν Ο Κύριος Εκήρυττε

1. Τι επίστευαν και έπρατταν οι Εσσαίοι;

ΕΚΤΟΣ από τη γεμάτη ζήλο δράσι του Ιωάννου του Βαπτιστού, υπήρχε ένας αριθμός Ιουδαϊκών ομίλων που διεμόρφωναν θρησκευτικές διαθέσεις στην Παλαιστίνη όταν ο Ιησούς άρχισε τη διακονία του. Ένας απ’ αυτούς τους ομίλους ήσαν οι Εσσαίοι, που δεν αναφέρονται στα θεόπνευστα συγγράμματα των αποστόλων και μαθητών του Ιησού. Επίστευαν ότι η ευσέβεια απαιτούσε να τιμωρούν το σώμα, να νηστεύουν και να ζουν αυστηρά, και έτσι καταφρονούσαν κάθε τι που αποτελούσε ευχαρίστησι της σαρκός. Απεμονώνοντο σε μικρές κοινότητες. Οι Εσσαίοι δεν αποτελούσαν έναν μεγάλο θρησκευτικό όμιλο που αντιμετώπιζε τον Ιησούν στο κήρυγμά του, μολονότι εσχάτως φέρθηκαν σε προεξέχουσα θέσι λόγω της ανευρέσεως των Ρόλων της Νεκράς Θαλάσσης μερικών βιβλίων της Γραφής.

2. Για ποιο πράγμα ενδιεφέροντο οι Ζηλωταί, και σε ποια περίπτωσι φαίνεται έκδηλη η επιρροή των;

² Έπειτα υπήρχε ο όμιλος των Ζηλωτών ή Εθνικιστών. Αυτοί ήθελαν να εγερθή ένας Ιουδαίος για να τους οδηγήση σε επανάστασι εναντίον της Ρώμης και να θραύση τον ζυγό της Ρώμης και τον αποσπάση από τους τραχήλους των. Η Γαλιλαία ήταν ένα θερμοκήπιο στασιασμών, εκεί δε είχε αναπτυχθή ο Ιησούς. Ένας από τους μαθητάς του Ιησού ωνομάζετο «ο Ζηλωτής», και πιθανώς ήταν μέλος της ομάδος των Ζηλωτών. Εν τούτοις, δεν διήγειρε το εθνικιστικό πνεύμα της αυτοδιοικήσεως μόλις ο Ιησούς διέθρεψε θαυματουργικά πέντε χιλιάδες ανθρώπους. «Οι άνθρωποι λοιπόν, ιδόντες το θαύμα το οποίον έκαμεν ο Ιησούς, έλεγον, Ότι ούτος είναι αληθώς ο προφήτης ο μέλλων να έλθη εις τον κόσμον. Ο Ιησούς λοιπόν γνωρίσας ότι μέλλουσι να έλθωσι, και να αρπάσωσιν αυτόν δια να κάμωσιν αυτόν βασιλέα, ανεχώρησε πάλιν εις το όρος αυτός μόνος.» Οι εθνικισταί αυτοί ήθελαν να τον εγκαταστήσουν ως βασιλέα, συνεπώς να τον φέρουν σε αντίθεσι με τη διοίκησι της Ρώμης. Ήθελαν να στρατολογήσουν τον Ιησούν, με τις θαυματουργικές του δυνάμεις, για τους δικούς των ιδιοτελείς σκοπούς. Αλλ’ ο Ιησούς σταθερά αρνήθηκε να παρεκκλίνη από το έργο που ο ουράνιος Πατήρ του τον είχε αποστείλει να κάμη. Καθώς επιστοποίησε ενώπιον του Πιλάτου: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν.»—Ιωάν. 6:14, 15· 18:37· Λουκ. 6:15· Πράξ. 1:13.

3. Ποιοι ήσαν οι Σαδδουκαίοι, και πώς έβλεπαν τη Ρώμη, τις Εβραϊκές Γραφές και την παράδοσι;

³ Ένας τρίτος όμιλος ήσαν οι Σαδδουκαίοι, στους οποίους περιελαμβάνοντο γραμματείς και μέλη του Σανχεδρίν καθώς και οι δύο αρχιερείς που ήσαν επίσης μέλη του. ( Ιωάν. 11:47· Πράξ. 5:17· 22:30· 23:6) Αυτοί δεν ενδιεφέροντο για την έλευσι ενός Μεσσία, αλλ’ ενδιεφέροντο να διατηρούν την κρατούσα κατάστασι. Είχαν μια ενεργό συμφωνία με τη Ρώμη. Έπρεπε να χειρίζωνται τις υποθέσεις του ναού, τις ιερατικές υπηρεσίες, τη συλλογή των δεκάτων, τις συνεισφορές που εγίνοντο στον ναό, την πώλησι των προς θυσίαν ζώων στην Αυλή των Εθνών, και την εργασία αργυραμοιβών που εγίνετο εκεί. Οι Σαδδουκαίοι δεν εδέχοντο ούτε όλες τις