Υπομένοντας με Χαρά Παρά τον Διωγμό
«Καυχώμεθα εις τας θλίψεις, γινώσκοντες ότι η θλίψις εργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς δεν καταισχύνει.»—Ρωμαίους 5:3-5.
1. Τι είναι φανερό σαν αποτέλεσμα του διωγμού των Χριστιανών σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες»;
ΟΙ πείρες του λαού του Ιεχωβά σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες» έχουν αποδείξει αληθινά τα λόγια του Ιησού: «Μακάριοι είσθε, όταν σας μισήσωσιν οι άνθρωποι, και όταν σας αφορίσωσι και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομά σας ως κακόν ένεκεν του Υιού του ανθρώπου. Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· διότι ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς εν τω ουρανώ· επειδή ούτως έπραττον εις τους προφήτας οι πατέρες αυτών.» (Λουκάς 6:22, 23· 2 Τιμόθεον 3:1) Ναι, οι δούλοι του Θεού μπορούν να υπομείνουν πιστά κάθε είδος διωγμού, και να το κάνουν αυτό με χαρά.
2. (α) Μήπως αυτοί που δοκιμάζουν μεγαλύτερο διωγμό παίρνουν μεγαλύτερη αμοιβή; (β) Ποια είναι μερικά ευεργετικά αποτελέσματα από την πετυχημένη υπομονή διωγμού;
2 Αυτό δεν συμβαίνει γιατί μας αρέσει να μας διώκουν, γιατί ο διωγμός είναι δυσάρεστος και συνήθως οδυνηρός. Δεν είναι ο διωγμός που μας κάνει να χαιρόμαστε αλλά η έκβαση του διωγμού. (Ιακώβου 1:2, 3) Οι Χριστιανοί δεν θέλουν να διώκονται. Δεν προσπαθούν να παραστήσουν τους μάρτυρες, νομίζοντας ότι όσο περισσότερο διωγμό υπομείνουν τόσο μεγαλύτερη αξία θα έχουν στα μάτια του ουράνιου Πατέρα τους. Εκείνοι που δοκιμάζουν μεγαλύτερο διωγμό δεν παίρνουν μεγαλύτερη αμοιβή, ούτε είναι κατ’ ανάγκη πιο πιστοί από κείνους που υπέστησαν λιγότερο διωγμό. Αλλά σημειώστε την αλυσιδωτή αντίδραση που συμβαίνει όταν ο Χριστιανός υπομείνει με επιτυχία θλίψη: «Η θλίψις εργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς δεν καταισχύνει.»—Ρωμαίους 5:3-5.
3. (α) Όπως δείχνει το Ρωμαίους 5:3, πώς η θλίψη φέρνει υπομονή; (β) Πώς αυτό καταλήγει στην ενίσχυση της πίστεώς μας; (Εβραίους 10:38, 39)
3 Όταν διαβάζουμε για το διωγμό που υφίστανται μερικοί συγχριστιανοί μας σε μερικά μέρη, ίσως να αναρωτιόμαστε, «Θα μπορούσα εγώ να τα υπομείνω αυτά;» Τότε όμως, όταν η εναντίωση ή οι δοκιμασίες έρθουν ξαφνικά πάνω μας, και, αντί να υποκύψουμε ή να σταματήσουμε να υπηρετούμε τον Θεό, στραφούμε σ’ αυτόν για βοήθεια, διαπιστώνουμε ότι απαντά στις προσευχές μας, και βλέπουμε πώς η θλίψη φέρνει υπομονή. Τότε δεν αναρωτιόμαστε πια αν θα μπορούσαμε να υπομείνουμε· γνωρίζουμε ότι μπορούμε, με τη δύναμη του Ιεχωβά. Η πρώτη δοκιμασία ίσως να μην ήταν τόσο σοβαρή, αλλά μ’ όλα αυτά η πίστη μας δοκιμάστηκε, και γι’ αυτό είναι ισχυρότερη. Η επόμενη δοκιμασία μπορεί να είναι σκληρότερη, αλλά και η πίστη μας είναι τώρα ισχυρότερη γιατί δεν υποχωρήσαμε στην προηγούμενη δοκιμασία. Έτσι με τη δύναμη του Ιεχωβά μπορούμε πραγματικά ν’ αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δοκιμασία της πίστεώς μας, γνωρίζοντας ότι δεν θα μας αφήσει να πειραστούμε πέρα απ’ όσο μπορούμε να αντέξουμε· ούτε και θα μας ‘εγκαταλείψει’.—1 Κορινθίους 10:13· 2 Κορινθίους 4:8-10.
4. Αφού υπομείνουμε με επιτυχία τον πειρασμό ή το διωγμό, ποιους πραγματικούς λόγους έχουμε για να χαιρόμαστε;
4 Η υπομονή της θλίψεως είναι αλήθεια αιτία καυχήσεως. Μπορούμε να χαιρόμαστε που δεν υποκύψαμε στον πειρασμό αλλά μείναμε σταθεροί σ’ αυτό που είναι σωστό. Γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εκείνο που επιδοκιμάζει ο Θεός, κι έτσι η πετυχημένη υπομονή μας μάς έφερε πιο κοντά σ’ αυτόν, που είναι μια ακόμη αιτία για χαρά, όπως τόσο καθαρά δηλώνεται στο εδάφιο Ιακώβου 1:12.
Διωγμός με Πολλές Μορφές
5. Ποια είναι η κατάσταση σε πολλές χώρες σήμερα σχετικά με το διωγμό και την ενόχληση των αδελφών μας; Γιατί συμβαίνει αυτό; (Αμώς 7:10-17)
5 Σήμερα το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι κάτω από περιορισμό σε περισσότερες από 40 χώρες, και σε πολλά απ’ αυτά τα μέρη ο λαός του Θεού χρειάστηκε να υπομείνει σοβαρές δοκιμασίες και διωγμούς απλώς γιατί ήταν αποφασισμένοι να υπηρετούν τον Θεό τους, τον Ιεχωβά πιστά. Σε πολλές περιπτώσεις υποκινήθηκαν απαγορεύσεις από το θρησκευτικό κλήρο, που έχει κακοπαραστήσει τη μη ανάμιξή μας στην πολιτική για να σταματήσει το έργο μας κηρύγματος. Πληροφορημένοι αξιωματούχοι γνωρίζουν ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι ανατρεπτικοί ούτε επικίνδυνοι στο κράτος με κανένα τρόπο. Κατατοπισμένοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι γνωρίζουν ότι οι Μάρτυρες είναι ενσυνείδητοι, νομοταγείς πολίτες που κάνουν το καλύτερο για να υποστηρίξουν και να υπακούσουν στους νόμους της χώρας. Αλλά, για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, η υποταγή τους στον Θεό έρχεται πρώτη. Γι’ αυτό, δεν παίρνουν μέρος στην πολιτική καμιάς χώρας. Έτσι αν υπάρχει κάποια σύγκρουση με τους νόμους του Θεού, αυτοί, σαν τους αποστόλους, ‘πειθαρχούν στον Θεό μάλλον παρά σε ανθρώπους.’—Πράξεις 5:29.
6. (α) Ποια είναι μερικά παραδείγματα διωγμού που χρειάστηκε να υπομείνουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Μπορείτε να πείτε μερικές όμοιες καταστάσεις στο σημερινό καιρό;
6 Άνομοι όχλοι, μερικές φορές οδηγούμενοι από θρησκευτικούς κληρικούς ή φανατικούς πολιτικούς, έχουν κακομεταχειριστεί το λαό του Ιεχωβά σε πολλά μέρη. Πολλοί από τους πνευματικούς αδελφούς μας αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τα αποκτήματά τους και να φύγουν για να σώσουν τη ζωή τους, όπως συνέβη στα πρόσφατα χρόνια στη Μαλάουι και στην Αιθιοπία. Μερικοί απολύθηκαν από τις δουλειές τους ή εκδιώχτηκαν από τα μέρη που εργάζονταν, ενώ ανάγκασαν άλλους να σταματήσουν τη δουλειά τους απλώς και μόνο γιατί ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Αποκάλυψις 13:16, 17) Τους ανάγκασαν να διακόψουν και να διαλύσουν τις Χριστιανικές τους συναθροίσεις· ερεύνησαν τα σπίτια τους και κατέσχαν Βίβλους και Βιβλικά έντυπα. Χρησιμοποίησαν εκφοβισμούς και απειλές προσπαθώντας να τους φοβίσουν, και πολλοί συνελήφθηκαν και φυλακίστηκαν, και μερικούς μάλιστα τους σκότωσαν. Ο διωγμός ήταν ιδιαίτερα μεγάλος στη διάρκεια των παγκοσμίων πολέμων, αλλά εξακολουθεί και τώρα ακόμη σε πολλές χώρες.
7. Ακόμη και σε χώρες όπου δεν υπάρχει ενεργός διωγμός από τις αρχές, ποιες καταστάσεις πρέπει να υπομένουν πολλοί από το λαό του Θεού;
7 Σ’ ολόκληρη τη γη, επίσης, χιλιάδες αδελφοί μας και αδελφές μας αντιμετωπίζουν καθημερινά εναντίωση και διωγμό από τις οικογένειές τους και τους συγγενείς τους γιατί θέλουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά σαν μαθητές του Ιησού Χριστού. Όπως προείπε ο Ιησούς: «Εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού.»—Ματθαίος 10:35, 36.
Ο Σκοπός του διωγμού
8. Μήπως διώκονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επειδή είναι κακοποιοί παραβάτες του νόμου;
8 Τι ελπίζουν να πετύχουν οι διώκτες του λαού του Θεού; Μήπως διώκουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά επειδή είναι κακοποιοί εγκληματίες; Όχι. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζονται παγκόσμια σαν νομοταγείς άνθρωποι καλής ηθικής υποστάσεως. Είναι καλοί εργάτες, ευχάριστοι, φιλικοί, αγαθοί και λογικοί και δεν ενεργούν σαν φανατικοί θρησκευόμενοι. Πραγματικά είναι καλοί άνθρωποι για να τους έχει κανείς γείτονες. (Τίτον 2:6-10· Γαλάτας 6:9, 10) Το άγγελμά τους είναι ειρηνικό και φέρνει παρηγοριά στους θλιμμένους και στους πενθούντες. Κηρύττουν τα «αγαθά νέα» ότι η βασιλεία του Θεού θα εξαλείψει γρήγορα τους καταδυνάστες και θα φέρει μια δίκαιη νέα τάξη.—Ματθαίος 6:10· Ψαλμός 37:10, 11.
9. Ποια δράση μας θέλουν να σταματήσουν οι εχθροί, και γιατί;
9 Αλλά το κήρυγμα τούτου του «ευαγγελίου» αποδεικνύει ότι οι θρησκευτικοί ηγέτες του Χριστιανικού κόσμου δεν έχουν κανένα άγγελμα ελπίδας για το λαό. Γι’ αυτό προσπαθούν να φιμώσουν εκείνους που το κηρύττουν! Μερικοί κυβερνητικοί ηγέτες, επίσης, ενώ είναι πρόθυμοι να επιτρέψουν στο λαό του Ιεχωβά να πιστεύει ό,τι θέλει, φέρνουν αντίρρηση στο να κηρύττουν σε άλλους. Αυτοί, σαν τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες που έβλεπαν τη γεμάτη ζήλο δράση των πρώτων Χριστιανών, λένε: «Ας απειλήσωμεν αυτούς αυστηρώς να μη λαλώσι πλέον εν τω ονόματι τούτω [του Ιησού] προς μηδένα άνθρωπον.» (Πράξεις 4:17, 18) Ναι, το κήρυγμά μας είναι αυτό που θέλουν να σταματήσουν.—Βλέπε επίσης Πράξεις 5:28, 40.
10. (α) Εκτός της προσπάθειάς του να σταματήσει το έργο μας κηρύγματος τι άλλο θέλει να πετύχει ο Σατανάς; (β) Πώς αυτό φαίνεται από το είδος της απαγορεύσεως που συχνά επιβάλλουν στη δράση μας;
10 Θυμηθείτε, επίσης, ότι ο πραγματικός υποκινητής του διωγμού είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. (1 Πέτρου 5:8) Όχι μόνο θέλει να σταματήσουμε το κήρυγμά μας, αλλά θέλει επίσης να εξασθενήσει την πίστη μας και να μας κάνει να παραβιάσουμε την ακεραιότητά μας στον Θεό, κάνοντάς μας έτσι να χάσουμε την αιώνια ζωή. Έτσι ένας άλλος στόχος του διωγμού είναι να μας αποκόψει από την πνευματική τροφή και από την επικοινωνία μας με τους αδελφούς μας στις συναθροίσεις μας. Γι’ αυτό, όταν η δράση μας έχει απαγορευτεί, γενικά αυτά που απαγορεύονται είναι το κήρυγμά μας και οι συναθροίσεις μας. «Μπορείτε να είστε Μάρτυρες του Ιεχωβά», μάς λένε, «αλλά δεν μπορείτε να κηρύττετε ούτε να κάνετε συναθροίσεις.» Αν, όμως, δεν κηρύτταμε ή δεν κάναμε συναθροίσεις, δεν θα είμαστε μάρτυρες του Ιεχωβά Θεού ή του Χριστού Ιησού, αφού ένας μάρτυρας που δεν λέει τίποτα δεν είναι διόλου μάρτυρας. (Ησαΐας 43:10, 12· Πράξεις 1:8) Και τι θα συνέβαινε στην πίστη μας αν δεν υπακούαμε πια στην εντολή του Θεού να συναθροιζόμαστε;—Εβραίους 10:24, 25.
Αντέχοντας Κάτω από Διωγμό
11. Ποια υπήρξε η αντίδραση των πιστών Χριστιανών στο διωγμό που σωρεύτηκε πάνω τους;
11 Πώς αντέδρασαν οι δούλοι του Θεού στους σύγχρονους καιρούς στο διωγμό που σωρεύτηκε πάνω τους; Σαν τους πρώτους Χριστιανούς, δεν τρομοκρατήθηκαν αλλά προχώρησαν θαρραλέα στο έργο του κηρύγματος παρά τις απαγορεύσεις και τις απειλές. Σαν τον Παύλο, έχουν λόγους για να ‘χαίρουν και συγχαίρουν.’ Η σταθερή στάση τους με το μέρος του Ιεχωβά για το ζήτημα που έχει εγερθεί αποδεικνύει τον Διάβολο ψεύτη. Τι προνόμιο να μπορούμε να συμμετέχουμε στην εξύψωση του ονόματος του Ιεχωβά!—Φιλιππησίους 2:17, 18· 2 Θεσσαλονικείς 1:4.
12. Υπάρχει λόγος να φοβόμαστε για όσα απειλούν να μας κάνουν οι διώκτες μας;
12 Δεν υπάρχει πραγματικά κανείς λόγος για να φοβόμαστε εκείνους που μας διώκουν. Ο Παύλος έγραψε στους Φιλιππησίους: «Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου . . . μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων, το οποίον εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού.»—Φιλιππησίους 1:27, 28.
13, 14. (α) Τι έκαναν πρόσφατα οι εναντιούμενοι αξιωματούχοι σε μια χώρα στην προσπάθειά τους να φοβίσουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Τι δείχνουν πραγματικά αυτές οι πείρες;
13 Πρόσφατα, σε μια Ευρωπαϊκή χώρα όπου το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν είναι νομικά αναγνωρισμένο, ένας αδελφός συνελήφθηκε γιατί έδινε μια σύντομη, παρηγορητική Βιβλική ομιλία σε μια κηδεία. Συνελήφθηκε επίσης και ο αδελφός που έκανε την προσευχή. Οι τοπικοί αξιωματούχοι είπαν ότι μόνον άτομα εξουσιοδοτημένα από το κράτος μπορούν να μιλούν στις κηδείες, και ότι η προσευχή απαγορεύεται «γιατί η προσευχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διδασκαλία.» Ένας άλλος αδελφός στην ίδια περιοχή συνελήφθηκε γιατί διάβαζε τη Γραφή στην οικογένειά του. Δεν υποβλήθηκαν μηνύσεις εναντίον αυτών των αδελφών. Κρατήθηκαν για λίγο χρόνο και κατόπιν αφέθηκαν ελεύθεροι. Ο φανερός σκοπός ήταν να τους κάνουν να φοβηθούν και να σταματήσουν.
14 Αλλά ποιοι πραγματικά είναι αυτοί που φοβούνται; Αν οι τοπικοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι απειλούνται από έναν άνθρωπο που διαβάζει τη Γραφή στην οικογένειά του ή από έναν αδελφό που κάνει μια ομιλία ή λέει μια προσευχή σε μια κηδεία, πρέπει πραγματικά αυτοί να φοβούνται πολύ το άγγελμα της Βίβλου και εκείνους που το κηρύττουν! Έτσι γιατί να τους φοβόμαστε; Όπως είπε ο Παύλος, η γενναιότητά μας και το θάρρος μας «εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας.»—Φιλιππησίους 1:28.
15. Πώς μπορεί η αντίδρασή μας στις απειλές να επηρεάσει τη συνέχιση του διωγμού;
15 Σε μερικά μέρη οι ευαγγελιζόμενοι τα «αγαθά νέα» καλούνται στα αστυνομικά τμήματα κάθε λίγες εβδομάδες για να τους γίνει κατήχηση, και συχνά απειλούνται με αυστηρές ποινές αν δεν σταματήσουν να μιλούν για τη βασιλεία του Θεού. Αλλά συνήθως όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αγνοούν τις απειλές και εκτελούν άφοβα το έργο τους, οι αξιωματούχοι σταματούν και τους αφήνουν ήσυχους. Αν, όμως, δουν κάποια ένδειξη εξασθενήσεως από μέρους των κηρύκων της Βασιλείας, τότε θα συνεχίσουν τις προσπάθειές τους να τους φοβίσουν.
Συνέχιση Κάτω από Απαγόρευση
16, 17. (α) Ποιες προσπάθειες έχουν γίνει για να δοθεί πνευματική τροφή σε αδελφούς σε μέρη όπου το έργο είναι απαγορευμένο, και σ’ εκείνους που είναι στις φυλακές; (β) Γιατί είναι αυτό σπουδαίο;
16 Οι Μάρτυρες σε χώρες όπου το έργο έχει απαγορευτεί και η κυκλοφορία των εντύπων τους είναι απαγορευμένη εκτιμούν τη σπουδαιότητα να παίρνουν τακτικά την πνευματική τροφή. Αφού Η Σκοπιά και άλλες εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν μπορούν να εκδοθούν νόμιμα και να σταλούν σε ορισμένες χώρες μέσω του ταχυδρομείου, γίνονται άλλες διευθετήσεις για να μπορέσει να φτάσει σ’ όλους η πνευματική τροφή. Στη Γερμανία, στη διάρκεια του διωγμού κάτω από τον Χίτλερ, τα άρθρα μελέτης πολυγραφούνταν, και σε μερικές περιπτώσεις τα έγραφαν ακόμη και με το χέρι. Αυτό γίνεται επίσης σε πολλά μέρη σήμερα. Αν δεν μπορούν να γίνουν αρκετά τεύχη ώστε να έχει ο καθένας το δικό του, τα κυκλοφορούν από τον ένα στον άλλο ώστε όλοι να έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν την ύλη. Το σπουδαίο πράγμα είναι να παίρνει κανείς τακτικά πνευματική τροφή.—Ματθαίος 4:4.
17 Η πείρα έχει δείξει ότι ο Ιεχωβά κατευθύνει τα πράγματα πάντοτε έτσι ώστε να διοχετεύεται η πνευματική τροφή, ακόμη και σε πολύ δύσκολες περιστάσεις. Έχουν χρησιμοποιηθεί πολλά μέσα για να περνάει η τροφή κρυφά μέσα σε φυλακές και σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Και πόσο ενισχυτικό έχει αποδειχτεί αυτό για κείνους που είναι φυλακισμένοι εκεί μέσα!
18. Γιατί είναι σπουδαίο να εξετάζουμε την πνευματική τροφή μαζί με άλλους τακτικά, και πώς μπορεί να γίνει αυτό ακόμη και κάτω από δύσκολες περιστάσεις;
18 Αν υπάρχει και η ελάχιστη δυνατότητα, οι πιστοί δούλοι του Θεού συναθροίζονται για να συμμετέχουν μαζί στην πνευματική τροφή—έστω κι αν οι συναθροίσεις είναι απαγορευμένες, έστω κι αν είναι φυλακισμένοι. Η εξέταση ενός Γραφικού εδαφίου κάθε μέρα, μαζί με άλλους αν αυτό μπορεί να γίνει, βοηθάει για να συγκεντρωθεί η διάνοια σε πνευματικά ζητήματα. Ακόμη και μια μικρή συζήτηση κάθε μέρα δίνει μεγάλη πνευματική δύναμη.—Ψαλμός 1:2· Πράξεις 17:11.
Σπουδαιότητα των Συναθροίσεων
19. (α) Ποια απροσδόκητη πείρα είχαν πολλοί αδελφοί μας στη Λιβερία; (β) Σύμφωνα με την έκθεση στο «Βιβλίο Έτους» 1977, τι βοήθησε τους πιστούς να υπομείνουν;
19 Τον Μάρτιο του 1963, στη Γκμπάρνγκα της Λιβερίας, 400 περίπου άτομα που παρακολουθούσαν μια συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά συνελήφθηκαν και κρατήθηκαν για τέσσερις μέρες χωρίς τροφή σ’ ένα στρατιωτικό καταυλισμό. Σε μια προσπάθεια ν’ αναγκάσουν τους Μάρτυρες να συμβιβάσουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και να χαιρετήσουν τη Λιβεριανή σημαία, τους κακομεταχειρίστηκαν και λεηλάτησαν τα υπάρχοντά τους. Μολονότι μερικοί υπέκυψαν και συμβιβάστηκαν από φόβο, η μεγάλη πλειονότητα κράτησε ακεραιότητα. Σημειώστε το σχόλιο που έγινε στο «Βιβλίο Έτους 1977 των Μαρτύρων του Ιεχωβά», σελίδα 176: «Ήταν από όλες τις τάξεις, αγράμματοι και εγγράμματοι. Εκείνοι που βρίσκονταν στην ομάδα των πιστών ήταν εκείνοι που παρακολουθούσαν πιστά τις συναθροίσεις.»
20. Πώς καταβάλλουν πολλοί εντατικές προσπάθειες ώστε να μη ‘εγκαταλείπουν το να συναθροίζονται μαζί,’ και με ποιους κινδύνους;
20 Ο θεόπνευστος Λόγος του Θεού μάς συμβουλεύει να μην αφήνουμε τις συναθροίσεις μας. (Εβραίους 10:24, 25) Η σπουδαιότητα γι’ αυτό δεν ελαττώνεται σε καιρούς διωγμού. Μπορεί οι συναθροίσεις να πρέπει να γίνονται σε μικρές ομάδες σε ιδιωτικά σπίτια· μπορεί να πρέπει να αλλάζουν τα μέρη και οι ώρες και ίσως αυτά να μην είναι πάντοτε βολικά, και μάλιστα μερικές συναθροίσεις να γίνονται αργά τη νύχτα. Κι όμως, παρά τους κινδύνους, οι πιστοί αδελφοί μας και αδελφές μας κάνουν κάθε προσπάθεια για να είναι παρόντες σε κάθε συνάθροιση. Και οι αδελφοί είναι πρόθυμοι να δώσουν τα σπίτια τους να χρησιμοποιούνται για τέτοιες συναθροίσεις, μολονότι η ανακάλυψή τους μπορεί να καταλήξει στο να χάσουν την ελευθερία τους.
21. (α) Τι ευκαιρίες υπάρχουν για να ωφεληθεί κανείς πλήρως από την πνευματική τροφή κάτω απ’ αυτές τις περιστάσεις; (β) Ποια εδάφια δείχνουν τη σπουδαιότητα της τακτικής παρακολουθήσεως και συμμετοχής σ’ αυτές τις συναθροίσεις;
21 Οι συναθροίσεις σε μικρότερους ομίλους ίσως να μην επιτρέπουν σ’ όλους να απολαύσουν τα οφέλη των καλύτερων δασκάλων στην εκκλησία, αλλά υπάρχει μεγαλύτερη ευκαιρία για καθένα να συμμετέχει κι έτσι να ωφελείται όσο το δυνατόν περισσότερο από τις συναθροίσεις. Μερικές φορές, μεγαλύτεροι όμιλοι μπορούν να συγκεντρωθούν μαζί κάνοντας εκδρομές, πηγαίνοντας στις εξοχές, ή, σε μερικές περιπτώσεις, με ατομικές προσκλήσεις. Η τακτική παρακολούθηση όλων των συναθροίσεων είναι ένας σπουδαίος παράγοντας για να ‘κρατούν μέχρι τέλους βέβαιη την αρχική τους πεποίθηση’ ώστε να διακρατούν την ακεραιότητά τους και να απολαύσουν την εκπλήρωση των υποσχέσεων με το να μη ‘αποκάμουν.’—Εβραίους 3:14· 10:36· Γαλάτας 6:9.
Κηρύττοντας Κάτω από Απαγόρευση
22. (α) Γιατί δεν μπορεί σήμερα ο λαός του Θεού να σταματήσει να μιλάει γι αυτά που είδαν και άκουσαν; (β) Πώς γίνεται αυτό σε μερικά μέρη:
22 Όπως και οι απόστολοι, έτσι και ο λαός του Ιεχωβά σήμερα ‘δεν μπορούν να μη λαλούν για όσα είδαν και άκουσαν.’ (Πράξεις 4:20) Ο Ιησούς είπε ότι «πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη», και κανένα ανθρώπινο ή δαιμονικό μέσο δεν μπορεί να το εμποδίσει αυτό. (Μάρκος 13:10) Σε μερικά μέρη, μολονότι η δράση των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι απαγορευμένη, είναι δυνατόν να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι σαν ιδιώτες, χρησιμοποιώντας μόνο τη Βίβλο.
23, 24. (α) Πώς γίνεται το έργο κηρύγματος σε μέρη όπου δεν συνιστάται το έργο από σπίτι σε σπίτι; (β) Μπορείτε ν’ αφηγηθείτε καμιά πείρα που να δείχνει ότι μ’ αυτό τον τρόπο έχουν επιτευχθεί καλά αποτελέσματα;
23 Όπου δεν συνιστάται να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, το «ευαγγέλιον» μπορεί να κηρυχτεί με άλλους τρόπους. Πιθανόν να μπορούν να γίνουν μεμονωμένες επισκέψεις σε διάφορα μέρη του τομέα, χωρίς να πηγαίνουμε στη σειρά στο ένα κτίριο μετά το άλλο. Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουμε εωσότου βρούμε τους ανθρώπους πίσω από τις πόρτες. Οι αδελφοί μας σε πολλές χώρες έχουν θαυμάσια επιτυχία με το να μιλούν στους ανθρώπους οπουδήποτε τους βρίσκουν—στους δρόμους, στα νεκροταφεία και στα πάρκα, ή όταν ταξιδεύουν. Μερικοί μάλιστα πήγαν σαν τουρίστες σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν Μάρτυρες, και εκεί αρχίζουν συζητήσεις με ανθρώπους οπουδήποτε είναι δυνατόν. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας τρόπος που να μπορεί ο εχθρός να μας εμποδίσει να μιλάμε μ’ αυτούς τους διάφορους τρόπους, όσο έχουμε πνοή και όσο υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους μπορούμε να μιλάμε.
24 Με εξάσκηση, ο λαός του Ιεχωβά έγινε επιδέξιος στο να αρχίζει φιλικές συζητήσεις για πολλά διαφορετικά θέματα, που οδηγούν κατάλληλα σε εξέταση της Γραφής. Ένας Μάρτυρας σε μια χώρα πλησίασε ένα νεαρό ζευγάρι σ’ ένα πάρκο καθώς αυτοί έπιναν λίγο νερό από ένα ρυάκι. Ο Μάρτυρας τους ρώτησε αν θα ήθελαν να μάθουν για κάποιο μέρος που θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο νερό. Μ’ αυτό, άρχισε να τους λέει για το ζωοπάροχο νερό στον ερχόμενο παράδεισο, και είχαν μια συζήτηση που διήρκεσε τρεις ώρες. Αυτό οδήγησε σε μια Γραφική μελέτη, και ύστερα από τρεις μήνες το ζευγάρι άρχισε να συμμετέχει στη διακονία αγρού. Ύστερα από ένα χρόνο, βαπτίστηκαν και οι δύο, και ο άνδρας αργότερα υπηρέτησε σαν διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία.—Παράβαλε με Ιωάννη 4:7-15.
25. Τι πρέπει να προσπαθούμε ν’ αποφεύγουμε, ειδικά εκεί όπου το κήρυγμά μας είναι απαγορευμένο;
25 Σ’ όλη αυτή τη δράση είναι σοφό να αποφεύγουμε άμεση σύγκρουση με τους εναντιούμενους. Επίσης, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί όταν δίνουμε πληροφορίες στον εχθρό απαντώντας στην προσπάθειά τους να μας κερδίσει με φιλική ομιλία και κολακεία. Θέλουμε να έχουμε στο νου τη συμβουλή του Ιησού: «Ιδού, εγώ σας αποστέλλω ως πρόβατα εν μέσω λύκων· γίνεσθε λοιπόν φρόνιμοι ως οι όφεις και απλοί ως αι περιστεραί.» (Ματθαίος 10:16) Ο Παύλος επίσης συμβούλευσε: «Ει δυνατόν, όσον το αφ’ υμών, ειρηνεύετε μετά πάντων ανθρώπων.»—Ρωμαίους 12:18.
Τα Έξοχα Αποτελέσματα από τη Διακράτηση Ακεραιότητας
26. Ποια είναι μερικά έξοχα αποτελέσματα από τη διακράτηση ακεραιότητας παρά τον έντονο διωγμό;
26 Τι θαυμάσια μαρτυρία έχει δοθεί σ’ όλους τους αιώνες από όλους εκείνους που διακράτησαν σταθερά την ακεραιότητά τους παρά τον έντονο διωγμό! Όλες οι προσπάθειες του Διαβόλου και των οργάνων του για να εμποδίσουν την επίδοση μαρτυρίας απλώς καταλήγουν σε μεγαλύτερη μαρτυρία για την τιμή του ονόματος του Ιεχωβά. Και τι θαυμάσια μερίδα είχαν όλες αυτές οι χιλιάδες, ναι, τα εκατομμύρια, που διατήρησαν (και εξακολουθούν να διατηρούν) την ακεραιότητά τους κάτω από διωγμό, δείχνοντας έτσι ότι ο Διάβολος είναι ένας ψεύτης και αποδεικνύοντας την ακλόνητη πίστη τους στον Ιεχωβά Θεό και την αγάπη τους γι αυτόν!
27. Ποια προσωπικά οφέλη δοκιμάζουμε όταν υπομένουμε πιστά τις δοκιμασίες και το διωγμό;
27 Όταν υπομένουμε πιστά, έχουμε αγαθή συνείδηση, γνωρίζοντας ότι κάναμε εκείνο που είναι ορθό και ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Αυτό δυναμώνει την ελπίδα μας, η οποία, με τη σειρά της, αυξάνει τη χαρά μας. Η πίστη μας τέθηκε κάτω από δοκιμασία, και, επειδή δεν υποχωρήσαμε ούτε τραπήκαμε σε φυγή για ν’ αποφύγουμε το διωγμό, ο Ιεχωβά μάς βοήθησε να υπομείνουμε. Σαν αποτέλεσμα, η πίστη μας τώρα είναι ισχυρότερη από οποτεδήποτε άλλοτε. Αυτή ‘η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστεώς μας’ μάς κάνει πιο ικανούς να αντιμετωπίσουμε μελλοντικές δοκιμασίες.—1 Πέτρου 1:6, 7.
28. (α) Ποιους λόγους για χαρά έχει τώρα η προαναφερθείσα Φιλανδή αδελφή; (β) Τι μπορεί να εξακολουθεί να ελπίζει;
28 Η αδελφή που αναφέραμε στην αρχή του προηγουμένου άρθρου διαπίστωσε ότι αυτό είναι αληθινό. Τώρα ζει και πάλι στη πόλη της, όπου υπηρετεί σαν τακτική σκαπάνισσα (ολοχρόνια διαγγελέας της Βασιλείας) για αρκετό χρόνο τώρα. Μολονότι δεν έχει την κηδεμονία των μικρών παιδιών της, της επιτρέπεται να τα βλέπει τρεις φορές το μήνα, και μπόρεσε να μοιραστεί μαζί τους τα «αγαθά νέα», με κάποια ενθαρρυντική ανταπόκριση. Και ποιος ξέρει ποια θα είναι η τελική έκβαση; Υπήρξαν πολλές, πολλές περιπτώσεις όπου βίαιοι εναντιούμενοι και διώκτες εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ από την πιστή στάση που πήραν οι αδελφοί μας και οι αδελφές μας ώστε υποκινήθηκαν να εξετάσουν τη Γραφή οι ίδιοι, και μερικοί τελικά έγιναν λάτρεις του Ιεχωβά.
29. Ποια περαιτέρω ενθάρρυνση έχουμε όλοι μας για να παραμείνουμε πιστοί και να είμαστε χαρούμενοι παρά το διωγμό;
29 Ο Ιάκωβος έγραψε: «Λάβετε, αδελφοί μου, παράδειγμα της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οίτινες ελάλησαν εν τω ονόματι του Κυρίου. Ιδού, μακαρίζομεν τους υπομένοντας.» (Ιακώβου 5:10, 11) Και, με τα επιπρόσθετα έξοχα παραδείγματα των Χριστιανών του πρώτου αιώνα και τα παραδείγματα των συγχρόνων καιρών, όλοι μας ενθαρρυνόμαστε πολύ να είμαστε χαρούμενοι παρά το διωγμό.
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Ο Ιησούς είπε: «Εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού»
[Εικόνα στη σελίδα 24]
Ακόμη και κάτω από διωγμό οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν σταματούν το κήρυγμα