Ιερουσαλήμ—Αιτία για Αγαλλίαση
«Ιδού, νέους ουρανούς κτίζω, και νέαν γην και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν έλθει εις τον νουν. Αλλ’ ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίον κτίζω· διότι, ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής ευφροσύνην. Και θέλω αγάλλεσθαι εις την Ιερουσαλήμ και ευφραίνεσθαι εις τον λαόν μου.»—Ησαΐας 65:17-19.
1. (α) Γιατί πρέπει ο λαός του Θεού να βρίσκει τα λόγια του Ησαΐα 65:17-19 συγκινητικά; (β) Ποιες ερωτήσεις, όμως, δημιουργούνται για την Ιερουσαλήμ;
ΠΟΣΟ συγκινητικά είναι αυτά τα λόγια του Κυρίαρχου Ιεχωβά όπως εκφράζονται μέσω του προφήτη του! Μιλούν για ένα ξεχείλισμα χαράς. Δεν θέλετε κι εσείς να συμμετάσχετε σ’ αυτή τη χαρά; Ασφαλώς και θέλετε! Αλλά ίσως να ρωτήσετε, για ποια Ιερουσαλήμ μιλάει εδώ; Έχει αυτό κάποια σχέση με τη σύγχρονη πόλη—η οποία είναι κέντρο τόσων βίαιων θρησκευτικών και πολιτικών αντιθέσεων; Θα εκπληρώσει ποτέ η «Ιερουσαλήμ» κάποιο ρόλο σύμφωνο με τη σημασία του ονόματος της που σημαίνει «Κατοχή (ή Θεμέλιο) Διπλής Ειρήνης»; Με ποιο τρόπο σχετίζονται οι «νέοι ουρανοί και νέα γη» με την Ιερουσαλήμ αυτής της προφητείας; Θα δούμε.
Η Αρχαία Ιερουσαλήμ
2. Ποια ήταν η αρχαία ιστορία της τοποθεσίας της Ιερουσαλήμ;
2 Η τοποθεσία της Ιερουσαλήμ έχει μια μακρά ιστορία εύνοιας από τον Ιεχωβά. Χωρίς αμφιβολία εδώ ήταν το μέρος που, πριν από 3.900 και πάνω χρόνια, εκείνος ο βασιλιάς-ιερέας Μελχισεδέκ ευλόγησε τον Αβραάμ. Επίσης, ευλόγησε τον Ιεχωβά σαν τον ‘Θεόν τον Ύψιστον, όστις έκτισε τον ουρανόν και την γην.’ (Γένεσις 14:18, 19) Αλλά, με το πέρασμα του χρόνου εκείνη η ορεινή πόλη, η Σαλήμ, έγινε ένα οχυρό των δαιμονολατρών Ιεβουσαίων.
3. Ποια μνεία γίνεται για την Ιερουσαλήμ στη διάρκεια της εποχής του Ιησού του Ναυή και κατόπιν;
3 Περνούν πάνω από 400 χρόνια, και στο βιβλίο Ιησούς του Ναυή κεφάλαιο 10 βρίσκουμε την πρώτη μνεία της «Ιερουσαλήμ» στη Βίβλο. Εδώ διαβάζουμε ότι ο βασιλιάς Αδωνισεδέκ της Ιερουσαλήμ ζήτησε από τέσσερις γειτονικούς βασιλιάδες να ενωθούν μαζί του για να πολεμήσουν ενάντια στον Ισραήλ. Αλλά ο Ιεχωβά πολέμησε υπέρ του Ισραήλ. Ακόμη και ο ήλιος και το φεγγάρι σταμάτησαν στη θέση τους, για να κατατροπωθούν πλήρως οι Χαναναίοι. Οι πέντε βασιλιάδες θανατώθηκαν. Ωστόσο, δεν αναφέρεται ότι ο Ιησούς του Ναυή κατέλαβε την Ιερουσαλήμ. Μάλλον, το ιστορικό υπόμνημα δηλώνει: «Τους δε Ιεβουσαίους, τους κατοικούντας την Ιερουσαλήμ, οι υιοί Ιούδα (που κληρονόμησαν εκείνη την περιοχή) δεν ηδυνήθηοαν να εκδιώξωσιν αυτούς.»—Ιησούς του Ναυή 10:1-27· 15:63· Κριταί 1:21.
Η Ιερουσαλήμ των βασιλιάδων Δαβίδ και Σολομώντα
4. Πώς ευλογήθηκε η Ιερουσαλήμ στις μέρες του Δαβίδ και του Σολομώντα;
4 Γύρω στα 400 χρόνια αργότερα, ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς πάνω σ’ όλο τον Ισραήλ. Το έτος 1070 π.Χ. «ο Δαβίδ εκυρίευσε το φρούριον Σιών, ήτις είναι η πόλις Δαβίδ,» στην Ιερουσαλήμ. Εκεί στο όρος Σιών βασίλευσε σαν χρισμένος βασιλιάς του Ιεχωβά. Ο γιος του Σολομώντας επίσης κάθησε «επί τον θρόνον του Κυρίου βασιλεύς.» Στη διάρκεια της ειρηνικής βασιλείας του, ο Σολομών οικοδόμησε έναν ένδοξο ναό πάνω στο όρος Μωριά στην Ιερουσαλήμ. Ο ναός αυτός έγινε το κέντρο για την λατρεία του Ιεχωβά και για οδηγίες από το λόγο Του και το Νόμο Του.—1 Χρονικών 11:5· 29:23· 2 Χρονικών 7:12-16.
5. Πώς περιγράφει την Ιερουσαλήμ και τον ‘μεγάλο Βασιλέα’ της το βιβλίο των Ψαλμών;
5 Πολλοί από τους ψαλμούς εξυμνούν την ωραιότητα της Σιών και της Ιερουσαλήμ. Οι γιοι του Κορέ την ύμνησαν σαν την ‘πόλη του Θεού μας, στο όρος της αγιότητας του.’ «Ωραίον την θέσιν, χαρά πάσης της γης είναι το όρος Σιών, προς τα πλάγια του βορρά· η πόλις του βασιλέως του μεγάλου (του Ιεχωβά Θεού).» Ο ίδιος ο Δαβίδ την περιέγραψε μ’ αυτά τα λόγια. «Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ· Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού. Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ, δια να δοξολογήσωσι το όνομα του Κυρίου.» Παριστάνεται ότι αυτός ο «μέγας Βασιλεύς» ‘κατοικεί στην Ιερουσαλήμ’ κι ότι είναι ο στοργικός προστάτης του λαού του. «Καθώς η Ιερουσαλήμ κυκλόνεται υπό των ορέων, ούτως ο Κύριος κυκλόνει τον λαό αυτού από του νυν και έως του αιώνος.»—Ψαλμός 48:1, 2· 122:2-4· 135:21· 125:1, 2.
Ερήμωση και Αποκατάσταση
6. (α) Τι έφτασε να συμβολίζει η Ιερουσαλήμ; (β) Ποια κρίση εκτελέστηκε πάνω στην Ιερουσαλήμ, και γιατί;
6 Κατάλληλα, η Ιερουσαλήμ και το όρος Σιών έφτασαν να συμβολίζουν το έθνος Ισραήλ και τον λαό του. Αλλά σε διάστημα λιγότερο από 500 χρόνια ο λαός εκείνος αποστάτησε, και οι κακοί βασιλιάδες ‘γέμισαν την Ιερουσαλήμ με αίμα αθώο.’ (2 Βασιλέων 24:4) Αρνήθηκαν να προσέξουν την προειδοποίηση των προφητών του Θεού, και έτσι τελικά ο Κυρίαρχος Ιεχωβά απήγγειλε καταδίκη προς τον Σεδεκία τον τελευταίο βασιλιά που βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ, λέγοντας: «Αφαίρεσον το στέμμα . . . θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθη εκείνος εις ον ανήκει· και εις τούτον θέλω δώσει αυτό.» (Ιεζεκιήλ 21:26, 27) Ο Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ και το ναό της το 607 π.Χ. και έφερε εκείνους που επέζησαν αιχμαλώτους στη Βαβυλώνα.
7. (α) Ποια αποκατάσταση έγινε, και γιατί αυτό ήταν εκπληκτικό; (β) Πώς διέφερε τότε η Ιερουσαλήμ, αλλά τι έκανε δυνατό αυτή η αποκατάσταση;
7 Αλλά, οι προφήτες του Ιεχωβά είχαν προείπει μια ένδοξη αποκατάσταση της Ιερουσαλήμ, και μάλιστα ο Ιερεμίας είχε ακόμη δηλώσει ότι αυτό θα γινόταν στο τέλος εβδομήντα χρόνων. (Ησαΐας 44:24-45:7· Ιερεμίας 25:11, 12· 29:10) Απροσδόκητα, και σε εκπλήρωση της προφητείας του Ιεχωβά μέσω του Ησαΐα, η Βαβυλώνα ανατράπηκε και ο κατακτητής βασιλιάς Κύρος της Περσίας εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο οι θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι μπόρεσαν να γυρίσουν και να αποκαταστήσουν τη λατρεία του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ ακριβώς στον κατάλληλο καιρό—το 537 π.Χ. Όπως είχε προείπει ο Ησαΐας, ‘η δόξα του Κυρίου, η μεγαλοσύνη του Θεού’ έλαμψε ακόμη μια φορά στον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ. Τον καιρό αυτό κανένας βασιλιάς δεν βασίλευσε στην Ιερουσαλήμ. Αλλ’ ο Ιεχωβά ευνόησε και πάλι την πόλη εκείνη γιατί το όνομά του είχε τεθεί εκεί και λόγω της πιστότητας του υπολοίπου του λαού του. Ακόμη, αυτό εξεικόνιζε μεγαλύτερα πράγματα που θα έρχονταν. Η πόλη ξαναχτίσθηκε, κι έτσι έγινε δυνατή η προφητευμένη εμφάνιση του Μεσσία.—Ησαΐας 35:2· 62:1-7.
Ο Οίκος της Ιερουσαλήμ Εγκαταλείπεται
8. (α) Γιατί απέτυχε η Ιερουσαλήμ να υποδεχθεί με χαρά τον Μεσσία; (β) Ποια προφητεία που έγινε από τον Ιησού εκπληρώθηκε στην Ιερουσαλήμ και πώς;
8 Και πραγματικά, περισσότερο από 500 χρόνια μετά εκείνη την αποκατάσταση, ο Μεσσίας παρουσίασε τον εαυτό του στους Ιουδαίους στην Ιερουσαλήμ. Αυτό συνέβη επίσης στον ορισμένο καιρό του Ιεχωβά, το 33 μ.Χ., σ’ εκπλήρωση της προφητείας του 9ου κεφαλαίου του Δανιήλ, εδάφια 24-27. Υποδέχτηκε όμως με χαρά η Ιερουσαλήμ τον Μεσσία; Όχι, γιατί οι ελπίδες της είχαν πια γίνει πολιτικές. Η Ιερουσαλήμ είχε αποστατήσει από τις διδασκαλίες του λόγου του Ιεχωβά, και οι κυβερνήτες των Ιουδαίων διέπραξαν το ασυγχώρητο έγκλημα να δολοφονήσουν τον ίδιο το Γιο του Θεού! Τρεις μόνο μέρες πριν καρφωθεί απάνθρωπα πάνω σ’ ένα πάσσαλο βασανισμού, ο Μεσσίας, ο Ιησούς, είπε σ’ εκείνο το λαό: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας, και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπο συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε; Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος.» (Ματθαίος 23:37, 38) Η επίγεια Ιερουσαλήμ κρίθηκε και απορρίφθηκε από τον Ιεχωβά το έτος εκείνο 33 μ.Χ. Το 70 μ.Χ. οι Ρωμαϊκές στρατιές εξάλειψαν την Ιερουσαλήμ και το μεγαλύτερο μέρος του λαού της, καταστρέφοντας επίσης το ναό, μαζί με τα γενεαλογικά και άλλα αρχεία που ανήκαν στο Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων.
9. Έζησε η επίγεια Ιερουσαλήμ σύμφωνα με τη σημασία του ονόματος της;
9 Μήπως από τον καιρό εκείνο και έπειτα η επίγεια, ξανακτισμένη Ιερουσαλήμ απόλαυσε οποιαδήποτε ευλογία από το Θεό; Η ταραχώδης ιστορία της των περασμένων 1.900 ετών δίνει την απάντηση. Σήμερα η Ιερουσαλήμ εξακολουθεί να είναι μια διηρημένη θρησκευτικά πόλη. Καμιά «κατοχή διπλής ειρήνης,» καμιά δόξα του Ιεχωβά, δεν πρόκειται να βρεθεί εκεί. Η επίγεια Ιερουσαλήμ δεν έχει κάποιο μέρος στο θείο σκοπό.
Η Αποστασία Προσκιάσθηκε
10. (α) Τι εξεικονίζει ωραία η αποστάτισσα Ιερουσαλήμ; (β) Πώς εφαρμόζεται το Ματθαίος 7:20 σ’ αυτή τη σύγχρονη «Ιερουσαλήμ»;
10 Η Ιερουσαλήμ που αποστάτησε δυο φορές, και την οποία ο Ιεχωβά τιμώρησε φέρνοντας εναντίον της, πρώτα, τους Βαβυλώνιους εισβολείς, και, αργότερα, τις Ρωμαϊκές λεγεώνες, εικονίζει ωραία ένα άλλο αποστατικό σύστημα—την οργανωμένη θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου. Όπως ακριβώς οι υποκριτές κυβερνήτες της Ιερουσαλήμ απέδιδαν λατρεία μόνο με τα χείλια στο νόμο του Ιεχωβά, έτσι και ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζεται ότι μιλάει για τον Θεό και τη Βίβλο. Αλλά, ο Ιησούς Χριστός λέει, «από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» (Ματθαίος 7:20) Και τι είδους «καρπούς» έχει παραγάγει ο σημερινός Χριστιανικός κόσμος; Έχει φέρει κάποιο «θεμέλιο διπλής ειρήνης»; Όχι. Μάλλον, πήραμε την καρποφορία δυο φρικτών παγκόσμιων πολέμων, που και οι δυο τους ξέσπασαν στην επικράτεια του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου και διεξήχθησαν με την ευλογία του θρησκευτικού κλήρου και από τις δύο πλευρές. Αληθινά, τα προφητικά λόγια που απηύθυνε ο Ιεχωβά στην αποστάτισσα Ιερουσαλήμ εφαρμόζονται ακόμη πιο χτυπητά στους ηγέτες του θρησκευόμενου Χριστιανικού κόσμου: «Εις τα κράσπεδα σου ευρέθησαν αίματα ψυχών πτωχών αθώων . . . επί πάντα ταύτα.»—Ιερεμίας 2:34.
11. Πώς ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος εκπλήρωσε τα λόγια του Ιησού στο Ματθαίο 24:11, 12 και Μάρκο 7:6-8;
11 Ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος σήμερα είναι το μέρος που βρίσκουμε ένα ξεχείλισμα ανηθικότητας, διαζυγίων, διασπασμένων οικογενειών, ναρκωτικών και εγκλημάτων κάθε είδους. Η θρησκεία του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου αποδείχτηκε ανίκανη να αναχαιτίσει την αύξηση της ανομίας. (Ματθαίος 24:11, 12) Πόσο ωραία εφαρμόζονται τα λόγια του Ιησού στο θρησκευτικό κλήρο του! Ο Ιησούς είπε: «Καλώς προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον, ‘ούτος ο λαός δια των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.’ Διότι αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων.» Έτσι ο Χριστιανικός κόσμος, η σύγχρονη αποστάτισσα «Ιερουσαλήμ,» μαζί με όλους τους άλλους «αντίχριστους,» αντιμετωπίζει «θλίψη» από το Θεό όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός αποκαλυφθεί από τον ουρανό για να κάνει εκδίκηση πάνω στους απειθείς.—Μάρκος 7:6-8· 1 Ιωάννου 2:18, 19· 2 Θεσσαλονικείς 1:6-9.
Αποκατάσταση της Βασιλείας
12. Ποια περίοδος ‘καταπατήσεως’ προειπώθηκε στο Λουκά 21:24;
12 Μήπως όμως ο Ιησούς υπονοούσε την αποκατάσταση της επίγειας Ιερουσαλήμ όταν είπε: «Η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσι οι καιροί των εθνών»; (Λουκάς 21:24) Βέβαια, η Ιερουσαλήμ ποδοπατήθηκε από τους Βαβυλώνιους το 607 π.Χ., και παρά τη δόξα μιας αποκαταστάσεως, κανένας βασιλιάς από τη γραμμή του Δαβίδ δεν ξαναβασίλευσε ποτέ σ’ εκείνη την πόλη. Και, τον πρώτο αιώνα, η Ιερουσαλήμ ποδοπατιόταν από τους Ρωμαίους, οι οποίοι ήταν βδελυκτοί στους Ιουδαίους που είχαν πολιτικό φρόνημα. Μέχρι τη σημερινή μέρα, δεν αποκαταστάθηκε μια θεοκρατική βασιλεία στην επίγεια Ιερουσαλήμ. Ούτε θα συμβεί ποτέ αυτό.
13. (α) Τι προφήτευσε το Λουκάς 21:7-11, 24-26 για το τελείωμα των «καιρών των εθνών»; (β) Ποια γεγονότα το επιβεβαιώνουν αυτό από το 1914 και έπειτα;
13 Ναι, αλλά «οι καιροί των εθνών» έχουν συμπληρωθεί! Τα ίδια τα συμφραζόμενα της προφητείας του Ιησού στον Λουκά 21 δείχνουν ότι, αυτό πρέπει να έχει συμβεί. Δεν βλέπουμε ολόγυρα μας σήμερα αυτά ακριβώς τα πράγματα που προείπε ο Ιησούς—‘έθνος να σηκώνεται εναντίον έθνους’ σε θερμούς και ψυχρούς πολέμους, ‘σεισμούς, επιδημίες, ελλείψεις τροφίμων, τρομερά σημεία, αγωνία εθνών, αμηχανία, και ανθρώπους που αποψυχούν από το φόβο και προσδοκία των πραγμάτων που έρχονται πάνω στην οικουμένη’; Ναι, το τέλος των «καιρών των εθνών» είναι στενά δεμένο με αυτά τα γεγονότα που συγκλονίζουν τον κόσμο και που ξέσπασαν πάνω στη γη από το έτος 1914 και έπειτα! (Λουκάς 21:7-11, 24-26) Δεν ήταν απλή σύμπτωση που ο λαός του Ιεχωβά για 35 χρόνια πριν από το 1914 έστρεψε την προσοχή του κόσμου στο έτος εκείνο. Αυτοί κατανοούσαν ότι οι «επτά καιροί» της προφητείας του Δανιήλ, κεφάλαιο 4, θα τελείωναν το 1914, και αυτό θα σημείωνε το τέλος της διακυβερνήσεως της γης από τα έθνη χωρίς την επέμβαση του Θεού.
14. Γιατί δεν μπορούσε το Λουκάς 21:24 να αναφέρεται στην επίγεια Ιερουσαλήμ;
14 Έτσι το 1914 τα έθνη επρόκειτο να πάψουν να ‘ποδοπατούν την Ιερουσαλήμ.’ Αλλά ποια «Ιερουσαλήμ» είναι αυτή; Δεν θα μπορούσε να είναι η επίγεια Ιερουσαλήμ που κυριεύθηκε από τον Βρετανό στρατηγό Άλλενμπυ το 1917 και η οποία παρέμεινε κάτω από Βρετανική εντολή μέχρι το 1948, όταν γεννήθηκε η δημοκρατία—και όχι η βασιλεία—του Ισραήλ. Σε ποια, λοιπόν, «Ιερουσαλήμ» αναφερόταν ο Ιησούς;
15. Γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε ότι το ‘σπέρμα του Δαβίδ’ θα είχε ενθρονιστεί στην «Ιερουσαλήμ» το 1914 μ.Χ.;
15 Ας θυμηθούμε ότι ο Ιεχωβά εγκατέστησε μια θεοκρατική βασιλεία στην Ιερουσαλήμ με τον Δαβίδ σαν βασιλιά. Στον Δαβίδ ήταν που ο Ιεχωβά έδωσε την υπόσχεση: «Άπαξ ώμοσα εις την αγιότητα μου, ότι δεν θέλω ψευσθή προς τον Δαβίδ. Το σπέρμα αυτού θέλει διαμένει εις τον αιώνα και ο θρόνος αυτού ως ο ήλιος, ενώπιον μου· ως η σελήνη θέλει στερεωθή εις τον αιώνα, και μάρτυς πιστός εν τω ουρανώ.» (Ψαλμός 89:35-37) Με το τελείωμα των «καιρών των εθνών» το 1914 μ.Χ., το ‘σπέρμα του Δαβίδ’ που θα είχε το νόμιμο δικαίωμα επρόκειτο να αναλάβει και πάλι την κυβέρνηση στην «Ιερουσαλήμ» ή Σιών. Αλλά όχι στην επίγεια Ιερουσαλήμ!
16. (α) Πού, επομένως, κυβερνάει ο Μεσσίας από το 1914; (β) Ποια είναι η απόδειξη ότι ο Χριστός έχει αρχίσει να κυβερνάει;
16 Μάλλον, αυτός κυβερνάει τώρα στην ουράνια Ιερουσαλήμ, ή Σιών, για την οποία ο Ιεχωβά λέει στον Ψαλμό 2:6: «Εγώ . . . έχρισα τον βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου.» Αυτή είναι η πόλη στην οποία αναφέρεται ο Δαβίδ στον Ψαλμό 110:1, 2, όταν μιλάει προφητικά για. τον Κύριο Ιησού Χριστό: «Είπεν ο Κύριος (Ιεχωβά) προς τον Κύριόν μου, κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Κύριος την ράβδον της δυνάμεως σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» Ναι. Ο Μεσσιανικός βασιλιάς, ο Ιησούς Χριστός, είναι τώρα ενθρονισμένος στο ουράνιο όρος Σιών ή Ιερουσαλήμ, για να κυβερνήσει στο μέσον των εχθρών του. Ήδη έχει καταρρίψει τον κύριο εχθρό, τον Σατανά τον Διάβολο, κάτω στα πέριξ αυτής της γης. Επειδή ο Σατανάς ξέρει ότι ο καιρός του είναι λίγος, έχει φέρει τα έθνη, σε μια ‘αναστάτωση’, όπως το εκφράζει κατάλληλα ο ψαλμωδός.—Ψαλμός 2:1· Αποκάλυψις 12:7-12.
17. Γιατί πρέπει να περιμένουμε ένα σύντομο τέλος στην ‘αναστάτωση’ των εθνών;
17 Ωστόσο, θα επιτρέψει ο Κυρίαρχος Ιεχωβά σ’ εκείνα τα έθνη να δημιουργούν ‘αναστάτωση’ επ’ αόριστο με τη θρασεία τους εναντίωση στη βασιλεία του μέσω του Γιου του; Θυμηθείτε ότι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα κατηγορήθηκαν ότι ‘είχαν γεμίσει την Ιερουσαλήμ από τη διδαχή τους’· και αφού εκείνη η σθεναρή εκστρατεία δημόσιου κηρύγματος από σπίτι σε σπίτι είχε διασαλπίσει τη προειδοποίηση, η επίγεια Ιερουσαλήμ υπέστη την εκτέλεση κρίσεως από μέρους του Ιεχωβά. (Πράξεις 5:28, 41, 42 · 4:16) Έτσι και σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διακηρύξει την μέρα της εκδικήσεώς του σ’ ολόκληρη την επικράτεια του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου.
18. Γιατί περιμένουμε με εμπιστοσύνη το θρίαμβο του ‘αιώνιου σκοπού’ του Θεού;
18 Μήπως θα παραλείψει ο Ιεχωβά να στέψει αυτή την μεγαλύτερη παγγήινη διακήρυξη όλης της ιστορίας με τη χαριστική βολή στον Αρμαγεδδώνα; Θα αποτύχει ο Ιεχωβά να «διαφθείρει τους διαφθείροντας την γην»; Αυτό δεν μπορούσε ποτέ να γίνει! Εκείνοι των οποίων οι ελπίδες είναι στερεωμένες στις υποσχέσεις του Θεού αποβλέπουν με εμπιστοσύνη στο θρίαμβο του ‘αιώνιου σκοπού’. (Αποκάλυψις 11:18· Εφεσίους 3:10-12) Μέσω της Βασιλείας του με το Μεσσία, ο οποίος τώρα κυβερνάει από την ουράνια «Ιερουσαλήμ,» ο «μεγάλος Βασιλιάς» μας ο Ιεχωβά, θα διεκδικήσει το Κυρίαρχο Όνομα του. Κατόπιν, με την αποκατάσταση του ανθρώπινου γένους σε αιώνια ζωή με τελειότητα πάνω σε μια παραδεισένια γη, ο Ιεχωβά θα δείξει ότι είναι «Θεός ημών εις τον αιώνα του αιώνος,» και ότι «έκτισε (την γην) ουχί ματαίως.»—Ψαλμός 48:14· Ησαΐας 45:18, 22-24· 46:9-11· 55:11· Ιερεμίας 25:31.
Τι Σχόλια Θα δίνατε για τα παρακάτω:
□ Τι σημαίνει το όνομα «Ιερουσαλήμ»;
□ Έζησε η πόλη εκείνη σύμφωνα με το όνομα της;
□ Ποιο είναι το αντίστοιχο της άπιστης Ιερουσαλήμ που βλέπουμε σήμερα;
□ Τι δείχνει το Λουκάς 21:24-26 σχετικά με το τέλος των «καιρών των εθνών»;
□ Επομένως ποια «Ιερουσαλήμ» παύει τότε να ‘καταπατιέται’;