Στο Βάθος των Ειδήσεων

«Θέλουσιν Αποψυχεί εκ του Φόβου»

Ένας στους τρεις κατοίκους του Τορόντο του Καναδά κάτω από την ηλικία των τριάντα πέντε χρόνων πιστεύει ότι θα γίνει πυρηνικός πόλεμος στη διάρκεια της ζωής του και το 74 τα εκατό απ’ όλους που ρωτήθηκαν δεν ελπίζουν να επιζήσουν από έναν τέτοιο πόλεμο, σύμφωνα με μια σφυγμομέτρηση του Ινστιτούτου Γκάλλοπ που έγινε για την εφημερίδα Τορόντο Σταρ του Καναδά. Σχολιάζοντας τα ψυχολογικά αποτελέσματα που έχει ο φόβος του πυρηνικού πολέμου πάνω στην κοινωνία ένας 27-χρονος δήλωσε: «Έχουν παραλύσει από την αγωνία. Υπάρχει τρομερή ανασφάλεια επειδή δεν ξέρουν αν θα γίνει και υπάρχει παράνοια και φόβος γιατί ξέρουν ότι κανείς δεν μπορεί να ελέγξει κανένα απ’ αυτά τα πράγματα.»

«Το σοβαρότερο και πιο τραγικό αποτέλεσμα είναι ότι πάρα πολλοί άνθρωποι ζουν με την ιδέα ότι δεν υπάρχει μέλλον,» είπε μια γυναίκα στην έκθεση. «Η όλη φιλοσοφία του να ζει κανείς μόνο για το παρόν, να ζει ιδιοτελώς μόνο για το σήμερα, τροφοδοτείται από την υποσυνείδητη μερικές φορές διαπίστωση ότι δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η ανθρώπινη φυλή θα υπάρχει την επόμενη γενιά. Οι άνθρωποι πάντοτε πίστευαν ότι είχαν κάποιο μέλλον μπροστά τους· τώρα δεν είναι τόσο βέβαιοι και εξοργίζονται γι’ αυτό.»

Το γεγονός ότι οι άνθρωποι «θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην» είχε προβλεφτεί από τον Ιησού Χριστό. Θα είχαν και οι Χριστιανοί επίσης τον ίδιο φόβο για το μέλλον που θα τους παρέλυε; Ο Ιησούς είπε: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκάς 21:25-28.

Ένα Έργο που Ευλογεί ο Θεός

Οι Χριστιανοί σ’ όλη τη γη ενδιαφέρονται βαθιά για την ‘ιερουργία του ευαγγελίου.’ Το ίδιο και ο Ιεχωβά Θεός. Ο Παύλος είπε ότι οι νέοι Χριστιανοί που είχαν προκύψει από τη συμμετοχή του σ’ αυτό το έργο ήταν σαν προσφορά ευπρόσδεκτη στο Θεό, που έχυνε το πνεύμα του επάνω τους.—Ρωμαίους 15:16.

Η αποδοχή από τον Θεό και η ευλογία του συνεχίζονται πάνω σ’ αυτό το έργο κηρύγματος, περιλαμβανομένης και της σπουδαίας δράσεως από σπίτι σε σπίτι για την ανεύρεση και υποβοήθηση ανθρώπων. Σαν μια μόνο απόδειξη, ένας διάκονος που επισκέπτεται εκκλησίες σε μια μεγάλη περιφέρεια δέχτηκε την πρόσκληση να συνοδεύσει μια Χριστιανή στη Μαίρυλαντ των Η.Π.Α. σε μια επίσκεψη για να κάνει μια Γραφική Μελέτη. Λέει τα εξής:

«Ρώτησα την οικοδέσποινα τι την υποκίνησε να μελετήσει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Είπε ότι συχνά άνοιγε τη Γραφή στην τύχη, και διάβαζε όποιο εδάφιο έδειχνε το δάχτυλό της. Αλλά σπάνια καταλάβαινε αυτό που διάβαζε.

«Μια μέρα ήταν πολύ απογοητευμένη λόγω σοβαρών οικογενειακών προβλημάτων. Άνοιξε πάλι τη Γραφή της και βρήκε κάποιο εδάφιο. Δεν μπορούσε να το καταλάβει, και πάνω στη θλίψη της και την απογοήτευσή της άρχισε να κλαίει. Προσευχήθηκε στο Θεό να της στείλει κάποιον να τη βοηθήσει να καταλάβει το Λόγο του. Μόλις το είπε αυτό, χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Όταν άνοιξε την πόρτα βρήκε μια Μάρτυρα, που άρχισε με τα λόγια, ‘Θα θέλατε να καταλάβετε την Γραφή;’ Η οικοδέσποινα την τράβηξε μέσα και άρχισε γρήγορα μια τακτική μελέτη.»