Παγκόσμιος Φόβος—Τι Αποδεικνύει;

Ο ΦΟΒΟΣ περιλαμβάνεται σαν μέρος του «σημείου» αυτού που η Βίβλος αποκαλεί «έσχατο καιρό», «συντέλεια του αιώνος» ή «έσχατες ημέρες». (Δανιήλ 12:4· Ματθαίος 24:3· 2 Τιμόθεον 3:1) Ο Ιησούς είπε ότι οι άνθρωποι «θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην». Δίνοντας μας λόγο για ελπίδα, όμως, είπε ότι ο παγκόσμιος αυτός φόβος θα ήταν μία απόδειξη ότι η «απολύτρωση» θα «πλησίαζε».—Λουκάς 21:7, 25-28.

Μήπως ο φόβος ο οποίος θα σήμαινε την άμεση απελευθέρωση είναι φανερός σήμερα; Πολλοί άνθρωποι το πιστεύουν αυτό, εσείς το πιστεύετε;

Εξετάστε τα Γεγονότα

«Όσο ποτέ άλλοτε, ο κόσμος είναι γεμάτος από φόβο», λέει η Γερμανική εφημερίδα Ντι Βέλτ. Αποκαλεί τον αιώνα μας «ο αιώνας του φόβου». Ενόψει των εξαιρετικών προόδων που έγιναν στον αιώνα μας στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στην ιατρική και στην ψυχοθεραπεία, η αύξηση αυτή είναι παράδοξη. Ο φόβος έπρεπε να έχει υπερνικηθεί, αλλά έχει συμβεί το αντίθετο.

Ο φόβος παρομοιάζεται με ένα «φάντασμα που πλανιέται» με μία αρρώστια «που εξαπλώνεται σαν επιδημία». Έτσι το Γερμανικό περιοδικό Χέρτσου δηλώνει: «Ποτέ πριν το ανθρώπινο γένος δεν φοβόταν όπως τώρα». Υποδεικνύει μερικές αιτίες και προσθέτει: «Η κτηνωδία και ο τρόμος, ο εγωισμός και η αδιαφορία, η κοινωνική αδικία, ο πόλεμος, οι ξένες επιρροές, η χρήση των ναρκωτικών, ο φθόνος, η ατομική ενέργεια, η νεανική εγκληματικότητα, οι επαγγελματικές αποτυχίες—ο φόβος σήμερα έχει χιλιάδες ονόματα.»

Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν ότι αυτό δεν είναι υπερβολή. Εσείς τι λέτε; Είναι αυτά μερικά από τα πράγματα για τα οποία κι εσείς επίσης φοβάστε;

Διεθνές Φαινόμενο

Ο φόβος δεν περιορίζεται στους κατοίκους μιας μόνο χώρας. Σημειώστε με ποιον τρόπο το περιοδικό Τάιμ περιγράφει την κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες:

«Ο αέρας είναι γεμάτος από φόβο.» Γιατί; Οφείλεται στο φόβο του ατομικού πολέμου.

Οι νεαροί δεν εξαιρούνται από το φόβο αυτό της θερμοπυρηνικής καταστροφής. Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη του Αμερικανικού Ψυχιατρικού Συνδέσμου, ο πυρηνικός πόλεμος έχει ψυχολογική επίδραση πάνω στα παιδιά. Και η Δε Νιου Γιορκ Τάιμς αναφέρει ότι ο Δρ Ρ. Τζ. Λίφτον, καθηγητής της ψυχιατρικής στην ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Γέιλ, είπε για τα παιδιά που μεγαλώνουν κάτω από την απειλή του πυρηνικού πολέμου:

«Αναπτύσσουν μία νοοτροπία που περιλαμβάνει τη δυνατότητα να καταστραφεί αιφνίδια το καθετί, οι ίδιοι και οι γονείς τους και οτιδήποτε γνωρίζουν και αγγίζουν.»

Ή, όπως είπε ένα δωδεκάχρονο κορίτσι: «Ζω μέσα σε ένα διαρκή τρόμο ότι ο κόσμος θα μπορούσε να εκραγεί.»

Ο φόβος του πυρηνικού πολέμου έχει φτάσει ακόμη και σε χώρες που δεν είναι οι πρωταρχικοί στόχοι των πυρηνικών βλημάτων. Γιατί; Γιατί τα ραδιενεργά κατάλοιπα της πυρηνικής εκρήξεως πέφτουν σ’ όλο τον κόσμο. Τα θανατηφόρα ραδιενεργά στοιχεία μετά από έναν πυρηνικό πόλεμο μπαίνουν στην στρατόσφαιρα και μπορούν να πέσουν οπουδήποτε στη γη, δηλητηριάζοντας το κάθε τι που ακουμπάνε.

Και άλλοι φόβοι συναποτελούν το πρόβλημα. Ο φόβος της τρομοκρατικής επιθέσεως. Ο φόβος της καταστροφής του περιβάλλοντος. Ο φόβος του εγκλήματος.

Οπουδήποτε ζείτε, ρωτούμε: Έχετε διαβάσει παρόμοιες δηλώσεις στις εφημερίδες και στα περιοδικά της χώρας σας; Σημειώνετε ότι λέξεις, όπως «φόβος», «ανησυχία», «δέος» η «αβεβαιότητα» εμφανίζονται ολοένα και περισσότερο στις συνομιλίες και στις συζητήσεις τόσο στις ιδιωτικές όσο και στις δημόσιες; Αν ναι, έχετε διερωτηθεί τι σημαίνει αυτό;

Είναι ο Φόβος κάτι το Καινούργιο;

Πολύ σωστά πολλά άτομα υποδεικνύουν ότι ο φόβος είναι παλιός όσο και ο άνθρωπος. Ένα κύριο άρθρο στη Συντόιτσε Τσάιτουνγκ το παραδέχεται αυτό, λέγοντας: «Ο φόβος του θανάτου, του πόνου και της αρρώστιας, των υλικών και των ηθικών απωλειών πάντοτε αποτελούσαν μέρος της φύσης του ανθρώπου». Δείχνοντας όμως ότι ο φόβος έχει πάρει καινούργιες διαστάσεις στη γενιά μας προσθέτει: «Καινούριο, από την άλλη μεριά, είναι το είδος του ενδεχόμενου κινδύνου που έχει δημιουργήσει τώρα ο άνθρωπος, καθώς και η έκτασή του· επίσης καινούργια, χωρίς αμφιβολία, θα είναι η σοβαρότητα των συνεπειών που θα μπορούσαν να φέρουν οι καταστροφές που μπορούμε να διανοηθούμε.»

Για να είναι μέρος του αξιόπιστου σημείου που σημειώνει την «συντέλεια του αιώνος», όπως προφήτευσε ο Ιησούς, θα έπρεπε να υπάρχει (1) μία αξιοσημείωτη αύξηση στον αριθμό των πραγμάτων που προξενούν το φόβο και (2) μία αύξηση στην ένταση του φόβου που οφείλεται στις δυνατές συνέπειες. (Ματθαίος 24:3· Λουκάς 21:10, 11, 26) αυτό ακριβώς είναι το σημείο που εντοπίσαμε με τα αποσπάσματα που αναφέρουμε παραπάνω. Επιπρόσθετα, ο πυρηνικός φόβος είναι μοναδικός. Ποτέ πριν ο άνθρωπος δεν ήταν ικανός ν’ απελευθερώσει τις πανίσχυρες δυνάμεις που υπάρχουν μέσα στο άτομο—όχι μέχρι τον εικοστό αυτόν αιώνα. Για πρώτη φορά, οι άνθρωποι φοβούνται την πλήρη εξάλειψη του ανθρώπινου γένους, μάλιστα, την εξάλειψη κάθε ζωής πάνω στη γη.

Αλλά να θυμάστε ότι στις αποδείξεις για τον αυξανόμενο φόβο που υπάρχει σήμερα, στην πραγματικότητα βλέπετε κάτι περισσότερο. Βλέπετε ότι «πλησιάζει η απολύτρωσή σας», σύμφωνα με την υπόσχεση του Ιησού.—Λουκάς 21:28.

Θα έρθει αυτή η «απολύτρωση» μέσω του κινήματος για το πάγωμα των πυρηνικών όπλων; Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ναι. Αλλά πώς είναι μια διαδήλωση για το πυρηνικό πάγωμα; Και ποια ελπίδα προσφέρει για «απολύτρωση»;

Μια Διαδήλωση για το Πάγωμα

Τραγουδιστά συνθήματα με ομοιοκαταληξία, μουσική ροκ, φωνές και εμβατήρια ανταγωνίζονται για να προσελκύσουν την προσοχή σας ανάμεσα στο πανδαιμόνιο που επικρατεί. Τα μάτια σας βλέπουν ένα καλειδοσκόπιο από εικόνες: διαδηλωτές με πολύχρωμα συνθήματα—πολλά τυποποιημένα, μερικά καινούργια με χιούμορ ή τρόμο· διαδηλωτές με περίεργα ρούχα με μάσκες που προξενούν τον τρόμο· άνθρωποι ντυμένοι με φόρμες· διάκονοι με τα ράσα τους, καλόγεροι του Χριστιανικού κόσμου με τα καφετιά τους ρούχα, Βουδδιστές καλόγεροι με τα ιδιόρρυθμα ρούχα τους, νέοι, γέροι, μητέρες που κρατούν μωρά και ένας σκύλος με ένα μονολεκτικό σύνθημα που κρέμεται από το λαιμό του—Ειρήνη.

Εφτακόσιες χιλιάδες στους δρόμους της Νέας Υόρκης, όλοι με ένα σκοπό—να εμποδίσουν τον πυρηνικό πόλεμο.

Αυτή ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση για τον αφοπλισμό που έγινε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι οργανωτές της διαδηλώσεως διάλεξαν τις 12 του Ιουνίου για να συμπέσει με τη Δεύτερη Ειδική Σύνοδο του ΟΗΕ για τον Αφοπλισμό, δίνοντας έτσι μία δραματική ευκαιρία για να επιβληθεί το ζήτημα του πυρηνικού παγώματος στον ΟΗΕ.

Ατμόσφαιρα καρναβαλιού επικρατούσε όλη τη μέρα. Παρόλ’ αυτά το φάσμα της πυρηνικής καταστροφής εμφανιζόταν ξανά και ξανά σ’ αυτά που φαίνονταν και ακούγονταν από το πλήθος. Ήταν μία ειρηνική διαδήλωση. Και παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι τους ήταν Αμερικανοί, εκπροσωπούνταν και ένας αριθμός από άλλες χώρες. Ένα μέρος των διαδηλωτών που πρόσθετε στο διεθνές χρώμα της διαδηλώσεως ήταν μία αντιπροσωπεία Ιαπώνων νέων και γέρων που φορούσαν πολύχρωμες γιρλάντες με το περιστέρι της ειρήνης γύρω από το λαιμό τους, ενώ στα χέρια τους κρατούσαν έγχρωμες κάρτες με προσωπικά μηνύματα ειρήνης γραμμένα με Ιαπωνικούς χαρακτήρες.

«Γιατί βρισκόσαστε εσείς κυρίες μου εδώ;» Μία κυρία πάνω από 60 ετών απαντάει: «Θέλουμε να εξασφαλίσουμε έναν κόσμο ασφαλή για τα εγγόνια μας». Μία άλλη απαντάει: Θέλουμε να αφήσουμε έναν κόσμο στα εγγόνια μας».

Ένας πυρηνικός επιστήμονας από το Εθνικό Εργαστήριο της Αργκόν που λειτουργεί για λογαριασμό του Υπουργείου Ενεργείας των ΗΠΑ κοντά στο Σικάγο μας λέει γιατί ήρθε στη διαδήλωση. «Για τον ίδιο λόγο που ήρθαν όλοι οι άλλοι, για τους διαρκείς εξοπλισμούς. Νομίζω ότι υπάρχει πραγματική απειλή ενός τυχαίου πυρηνικού πολέμου και εγώ θα σκοτωνόμουν. Δεν θέλω να βλέπω τους ανθρώπους να σκοτώνονται είτε είναι Ρώσοι είτε είναι Αμερικανοί.»

Εδώ είναι ο επικεφαλής της πυρηνικής ιατρικής ενός μεγάλου νοσοκομείου της πόλεως της Νέας Υόρκης. Γιατί διαδηλώνει; Απαντάει με δύο λόγια: «Είμαι τρομοκρατημένος!» Θέλει να χρησιμοποιείται η πυρηνική ενέργεια ειρηνικά στην επιστήμη, όχι στον πόλεμο.

Ο πάστορας ενός κολλεγίου του Κεντάκυ διαδηλώνει γιατί νομίζει ότι οι διαδηλώσεις για το πυρηνικό πάγωμα «θα εξαναγκάσουν τους κυβερνητικούς ηγέτες να φέρουν ειρήνη».

Ο κοινός πολίτης—όσο εκπληκτικό κι αν φαίνεται αυτό—προχωράει δίπλα στις οργανωμένες ομάδες των επαγγελματιών και στα μέλη των εργατικών σωματείων. Ευδιάκριτοι είναι παντού οι κληρικοί. Οι θρησκευτικές ομάδες είναι διάσπαρτες ανάμεσα στους διαδηλωτές. Από πρώτη ματιά, ένα ενωμένο σώμα. Αλλά αν εξετάσουμε προσεχτικότερα, αποκαλύπτεται η διάσπαση που υπάρχει. Αν συγκριθούν τα συνθήματα στα πανώ κι εκείνα που εκφωνούνται, σημειώνει κανείς τη διαφορά που υπάρχει ως προς το τελικό σχήμα που πιστεύεται ότι θα πάρει το πυρηνικό πάγωμα. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος των διαδηλωτών προωθούν τις προσωπικές τους απόψεις ή περνούν πολιτικά προβλήματα μέσα από το ζήτημα του πυρηνικού παγώματος.

Τεράστια και άσπρη, η μηχανή για τον καθαρισμό των δρόμων περιμένει να τελειώσουν οι διαδηλωτές την πορεία τους. Καθώς οι διαδηλωτές φεύγουν, από πίσω τους έρχονται ομάδες-ομάδες αυτά τα μηχανοκίνητα μαμμούθ που καθαρίζουν τα σκουπίδια, τις προκηρύξεις που υπάρχουν στο δρόμο. Το αν το κίνημα για το πυρηνικό πάγωμα θα σβήσει και θα εξαλειφτεί από τις διάνοιες των πολιτικών, και το αν οι διαδηλώσεις αυτές θα έχουν κάποιο αποτέλεσμα, όπως η αυξανόμενη πίεση πάνω στις κυβερνήσεις για να κάνουν διακηρύξεις για ειρήνη, αυτό είναι κάτι που θα φανεί στο μέλλον.

Ωστόσο, εάν δεν μπορούμε να αποβλέπουμε με εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες κυβερνήσεις για θέματα όπως το πυρηνικό πάγωμα, που μπορούμε να στραφούμε για ελπίδα για διαρκή ειρήνη και ασφάλεια;

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

Φόβος καλύπτει τον κόσμο

[Εικόνα στη σελίδα 8]

«Ο αέρας είναι γεμάτος φόβο»