Ο Ελευθερωτής Έρχεται στη Σιών

1. (α) Ποια λόγια του Ιεχωβά απεδείχθη ότι έδιναν παρηγοριά στους Ιουδαίους, όταν ήσαν εξόριστοι στη Βαβυλώνα; (β) Ποια παρόμοια λόγια ελέχθησαν μετά το τέλος της εξορίας της Σιών, και ποιος τα είπε;

ΗΤΑΝ κάτι που άξιζε να καταγραφή ως ένα ανεξίτηλο υπόμνημα και, ακόμη περισσότερο, να διακηρυχθή στα πιο απομακρυσμένα σημεία της γης. Απεδείχθη ότι επρομήθευσε ανεκτίμητη παρηγοριά στους Ιουδαίους, όταν ήσαν σε Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία. Ήταν ο λόγος που ελαλήθη όχι από κανένα άλλον παρά από τον ίδιο τον Ιεχωβά Θεό: «Είπατε προς την θυγατέρα της Σιών, Ιδού, ο Σωτήρ σου έρχεται· ιδού, ο μισθός αυτού είναι μετ’ αυτού, και το έργον αυτού ενώπιον αυτού.» (Ησ. 62:11) Ύστερ’ από μερικά χρόνια, αφότου η Σιών άρχισε ν’ ανοικοδομήται και πάλι το 537 π.Χ., όταν η Βαβυλών είχε πέσει ως η Τρίτη Παγκόσμιος Δύναμις και δεν μπορούσε πια να κρατήση τους Ιουδαίους σ’ αιχμαλωσία, ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον προφήτη του Ζαχαρία να πη κάτι παρόμοιο με αυτά τα λόγια: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε· αυτός είναι δίκαιος, και σώζων· πραΰς, και καθήμενος επί όνου και επί πώλου υιού υποζυγίου.»​—Ζαχ. 9:9.

2. (α) Ποια κατανόησι είχαν οι Ιουδαίοι για την προφητεία του Ζαχαρία; (β) Ποια πράγματα θα έπρεπε να προσέξουν σήμερα και να εκτιμήσουν οι Ιουδαίοι και άλλοι;

² Οι Ιουδαίοι κατανοούσαν ότι η τελευταία αυτή προφητεία επρόκειτο να εφαρμοσθή στην έλευσι του Μεσσίου και απέβλεπαν στην εκπλήρωσί της. Σήμερα, όμως, υπάρχουν πολλοί Ιουδαίοι που περιλαμβάνονται ανάμεσα σ’ αυτούς, οι οποίοι δεν έχουν τέτοια πίστι. Αυτοί οι απόγονοι του Αβραάμ θα έπρεπε να προσέξουν το γεγονός ότι ο Δοτήρ αυτής της προφητείας ανέτρεψε μια ισχυρή παγκόσμιο δύναμι για να ελευθερώση τους προπάτορές των από την αιχμαλωσία. Θα έπρεπε ν’ αποδώσουν ισχυρή και σοβαρή σημασία στην υπόσχεσι του Θεού των ότι η Σιών θα είχε την εύνοια μιας επισκέψεως από τον προειπωμένο Μεσσία, αυτόν που ο Ιεχωβά θα έχριε με πνεύμα άγιο για να είναι ο βασιλεύς της βασιλείας, και να κάθεται για πάντα στον ‘θρόνο του Ιεχωβά’. Δεν είναι πολύ αργά για να εξακριβώσουν το αν ο Μεσσίας έκαμε αυτήν την επίσκεψι και ότι δεν ανεγνωρίσθη από αυτούς.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΙΝ

3. (α) Ποιοι ανεγνώρισαν πρώτοι τον Μεσσία και τον ανήγγειλαν; (β) Ποιοι ήσαν υπεύθυνοι για την εθνική απόρριψι του Ιησού ως του Μεσσίου; (γ) Πώς παρωδήγησαν τον λαό στο παρελθόν οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέται, και ποια στάσις έπρεπε ν’ αναμένεται εκ μέρους των απέναντι του Ιησού; (δ) Στην τόσο μεταγενέστερη σημερινή εποχή, γιατί θα ήταν αδύνατο ένας που θα ισχυρίζετο ότι είναι ο Μεσσίας ν’ αποδείξη την ιδιότητά του ως Μεσσίου;

³ Εκείνοι που θα ερευνήσουν αυτό το ζήτημα θα έπρεπε να λάβουν υπ’ όψι τους τα εξής γεγονότα: Ότι ήσαν άνθρωποι του δικού των έθνους, οι Ιουδαίοι, εκείνοι που πρώτοι ανεγνώρισαν τον Ιησού ως τον Μεσσία και τον ανήγγειλαν. Πράγματι, αποτελούσαν μια μειονότητα και κατά το πλείστον ήσαν ταπεινοί άνθρωποι. Οι θρησκευτικοί ηγέται ήσαν εκείνοι, οι οποίοι απέρριψαν τον Ιησού και ωδήγησαν πολλούς ανθρώπους από το Ιουδαϊκό έθνος να τον απορρίψουν, επίσης. Αλλά δεν ήσαν μήπως οι ηγέται των Ιουδαίων εκείνοι, οι οποίοι απέρριψαν τις προφητείες του Ησαΐα και του Ιερεμία και οι οποίοι έγιναν αιτία να οδηγηθή ο λαός στη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία το 607 π.Χ.; Δεν επίστευσαν σ’ αυτούς τους προφήτας, που είχε αποστείλει ο Θεός για να προείπουν την αιχμαλωσία και τους λόγους γι’ αυτήν, καθώς, επίσης, και να περιγράψουν την επιστροφή από την αιχμαλωσία το 537 π.Χ. Εν τούτοις, οι προφητείες απεδείχθησαν αληθείς ως την τελευταία λεπτομέρεια. Η απόρριψις του Μεσσίου από αυτούς τους ανθρώπους δεν πρέπει να κλονίση την πίστι μας, διότι ο Ιεχωβά είχε προείπει ότι το έθνος θα ήταν σε μια Βαβυλωνιακού τύπου θρησκευτική αιχμαλωσία, όταν θα ήρχετο ο Μεσσίας και ότι θα τον απέρριπταν. (Ησ. 53:3-9, 12) Επίσης, ένα γεγονός, που πρέπει να ληφθή υπ’ όψιν, είναι ότι οι Ιουδαίοι των ημερών του Ιησού είχαν στη διάθεσί των τα γενεαλογικά και χρονολογικά αρχεία του έθνους και μπορούσαν ν’ αποδείξουν την ταυτότητα του Μεσσίου, πράγμα που θα ήταν αδύνατον σήμερα ή σε οποιονδήποτε καιρό στο μέλλον. Αν ερχόταν κάποιος που να ισχυρίζεται ότι είναι ο Μεσσίας, δεν θα μπορούσε ν’ αποδείξη την ταυτότητά του, επειδή τα γενεαλογικά και χρονολογικά αρχεία των Ιουδαίων κατεστράφησαν το 70 μ.Χ. από τους Ρωμαίους.

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΗΣ ΕΠΕΣΚΕΦΘΗ ΤΗ ΣΙΩΝ

4. Σε τι πρόκειται να δοθή προσοχή σ’ αυτή τη μελέτη;

⁴ Για να ωφεληθούν εκείνοι, που έχουν πίστι στον Θεό και οι οποίοι είναι πρόθυμοι να εξετάσουν με ευρεία διάνοια το ζήτημα της ελεύσεως του Μεσσίου και Ελευθερωτού στη Σιών, παρουσιάζομε εδώ πέντε τρόπους αποδείξεως ότι ο Μεσσίας ήλθε πραγματικά στη Σιών τον πρώτον αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας.

5. Δώστε γενεαλογική απόδειξι των προσόντων του Ιησού ως του Μεσσίου.

⁵ (1) Γενεαλογική απόδειξις. Τριακόσια περίπου χρόνια προτού έλθη ο Μεσσίας, οι Ελληνόφωνοι Ιουδαίοι στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου έκαμαν μια μετάφρασι των θεοπνεύστων Εβραϊκών Γραφών, που είναι γνωστή ως η Ελληνική Μετάφρασις των Εβδομήκοντα. Σ’ αυτή τη μετάφρασι εχρησιμοποιήθη ο Ελληνικός τίτλος «Χριστός», ο οποίος, ακριβώς όπως ο Εβραϊκός τίτλος «Μεσσίας», σημαίνει Κεχρισμένος. Εκείνος, ο οποίος θα είχε τ’ απαιτούμενα προσόντα για να είναι Μεσσίας ή Χριστός, ώφειλε ν’ ανταποκριθή σε μερικές απαιτήσεις όσον αφορά τη γραμμή καταγωγής. Έπρεπε να είναι ένας υιός ή απόγονος του πατριάρχου Αβραάμ. Κατόπιν έπρεπε, επίσης, να είναι ένας υιός του Δαβίδ. Αυτό θα του έδινε ένα φυσικό δικαίωμα ή απαίτησι στη βασιλεία της Σιών, και θα μπορούσε να είναι το υποσχεμένο Σπέρμα του Αβραάμ που θα ευλογήση τις οικογένειες της γης. (2 Σαμ. 7:8-17· Γέν. 12:3· 22:18) Ο Ιησούς ανταπεκρίθη σ’ αυτές τις απαιτήσεις. Ο απόστολος Ματθαίος χωρίζει τη γενεαλογική γραμμή σε τρία μέρη, από τον Αβραάμ ως τον Δαβίδ, από τον Δαβίδ ως τη μετοικεσία των Ιουδαίων στη Βαβυλώνα, και από εκεί ως τον Ιησού.​—Ματθ. 1:17.

6. (α) Πώς είχε προλεχθή η γέννησις του Ιησού, και πώς εξεπληρώθη αυτή η προφητεία; (β) Γιατί ο Ιησούς δεν ωνομάσθη πραγματικά Εμμανουήλ από τους γονείς του, αλλά γιατί είχε δικαίωμα να ονομασθή έτσι; (γ) Τι σημαίνει το όνομα Ιησούς;

⁶ (2) Θαυματουργική γέννησις του Ιησού. Η προφητεία στον Ησαΐα 7:14 προείπε με ακρίβεια τον τρόπο της γεννήσεως εκείνου, που θα ήταν ο Μεσσίας. Ο Ματθαίος αφηγείται τα γεγονότα, που την εκπληρώνουν: «Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτω ήτο· αφού ηρραβωνίσθη η μήτηρ αυτού Μαρία μετά του Ιωσήφ, πριν συνέλθωσιν, ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ πνεύματος αγίου . . . Τούτο δε όλον έγεινε δια να πληρωθή το ρηθέν υπό του Ιεχωβά δια του προφήτου, λέγοντος, “Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει, και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ,” το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, “Μεθ’ ημών ο Θεός”.» (Ματθ. 1:18-23, ΜΝΚ) Εδικαιούτο να ονομασθή Εμμανουήλ, αλλά ο άγγελος είπε στη Μαρία να τον ονομάση Ιησούν, διότι αυτός θα έσωζε τον λαό του από τις αμαρτίες των. Το όνομα Ιησούς σημαίνει «Ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία» και από αυτό το όνομα φαίνεται, όχι μόνο ότι αυτός θα ήταν ο εκπρόσωπος του Θεού για το λαό του, αλλά ότι θα ήταν, επίσης, ο μέγας ελευθερωτής, που είχε υποσχεθή ο Ιεχωβά. Ο Ιωσήφ, που ήταν, επίσης, από τη γραμμή του Δαβίδ, υιοθέτησε τον Ιησού, όπως μας το αποδεικνύει ο Ματθαίος. Αλλά ο Ιησούς ήταν ο Υιός του Θεού, όχι ο υιός του Ιωσήφ.

7. Πώς εξεπληρώθη η προφητεία σχετικά με τον τόπο γεννήσεως του Ιησού, και είχαν γνώσι αυτής της προφητείας οι Ιουδαίοι;

⁷ (3) Τόπος γεννήσεως. Ο προφήτης του Θεού Μιχαίας είχε προείπει τον ακριβή τόπο γεννήσεως Εκείνου που θ’ αντιπροσώπευε τον Ιεχωβά. Οι αρχιερείς και γραμματείς των ημερών του Ιησού το εγνώριζαν καλά αυτό, διότι ο Βασιλεύς Ηρώδης τους ερώτησε πού επρόκειτο να γεννηθή ο Χριστός, και αυτοί απήντησαν, «Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας· διότι ούτως είναι γεγραμμένον δια του προφήτου, “Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα· διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ”.» Ο Ιησούς εγεννήθη πράγματι στη Βηθλεέμ.​—Ματθ. 2:4-6· Μιχ. 5:2· Λουκ. 2:1-7.

8. (α) Με ποια ευκαιρία και σε ποια ηλικία έγινε ο Ιησούς ο Μεσσίας; (β) (μαζί με την υποσημείωσι) Εξηγήστε πώς γνωρίζομε το έτος που έλαβε χώραν αυτό.

⁸ (4) Χρόνος εμφανίσεως του Μεσσίου. Όταν ο Ιησούς είχε ηλικία τριάντα περίπου ετών, παρουσιάσθη στον Ιωάννη για να βαπτισθή. (Λουκ. 3:23) Μετά το εν ύδατι βάπτισμά του εχρίσθη με άγιο πνεύμα και μια ορατή εκδήλωσις του πράγματος αυτού εδόθη στον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Ιωάν. 1:32-34) Ο Ιησούς από τότε έγινε ο Κεχρισμένος, ή ο Μεσσίας, ο Χριστός. Αυτό το γεγονός συνέβη το 29 μ Χ. Ο Λουκάς μάς πληροφορεί για τον χρόνο που άρχισε ο Ιωάννης τη διακονία του, έξη περίπου μήνες πριν από το βάπτισμα του Ιησού, στο τρίτο κεφάλαιο, εδάφια 1, 2: «Εν δε τω δεκάτω πέμπτω έτει της ηγεμονίας Τιβερίου Καίσαρος, ότε ο Πόντιος Πιλάτος ηγεμόνευε της Ιουδαίας, και τετράρχης της Γαλιλαίας ήτο ο Ηρώδης, Φίλιππος δε ο αδελφός αυτού τετράρχης της Ιτουραίας και της Τραχωνίτιδος χώρας, και ο Λυσανίας τετράρχης της Αβιληνής, επί αρχιερέων Άννα και Καϊάφα, έγεινε λόγος Θεού προς Ιωάννην τον υιόν του Ζαχαρίου, εν τη ερήμω.»a

9. Πώς ο καιρός της εμφανίσεως του Μεσσίου είχε γίνει σαφής από την προφητεία;

⁹ Η χρονολογία είναι ιστορικώς καθωρισμένη και συμπίπτει με τον χρόνο, που είχε προφητευθή πριν από εκατοντάδες χρόνια. Αυτό μπορεί ν’ αποδειχθή με τον υπολογισμό των 69 εβδομάδων ετών που προελέχθησαν στο εδάφιο Δανιήλ 9:25: «Από της εξελεύσεως της προσταγής τού να ανοικοδομηθή η Ιερουσαλήμ, έως του Χριστού του Ηγουμένου, θέλουσιν είσθαι εβδομάδες επτά, και εβδομάδες εξήκοντα δύο [7 + 62 = 69]· θέλει οικοδομηθή πάλιν η πλατεία και το τείχος, μάλιστα εν καιροίς στενοχωρίας.» Από την εποχή, που αυτή η ανοικοδόμησις έλαβε χώραν, το 455 π.Χ., θα περνούσαν 69 x 7 = 483 έτη, πράγμα που μας οδηγεί στο 29 μ Χ. για να χρισθή ο Ιησούς ως ο Μεσσίας, ο Ηγούμενος.b

10. Αναφέρετε μερικές από τις εκπληρώσεις προφητειών που έλαβαν χώρα στην αρχή της ζωής του Ιησού.

¹⁰ (5) Απόδειξις της ιδιότητός του ως Μεσσίου από τη ζωή και τα έργα του. Ο Ματθαίος, στο δεύτερο κεφάλαιο, περιγράφει γεγονότα, τα οποία εκπληρώνουν αρχαίες προφητείες σχετικά με τον Ιησού: την φυγή των γονέων του μαζί του στην Αίγυπτο και επιστροφή και την προσπάθεια του Ηρώδου να τον θανατώση με το να θανατώση όλα τα βρέφη από δύο ετών και κάτω. Οι προφητείες αυτές, που έχουν εκπληρωθή, είναι του Ωσηέ 11:1 και Ιερεμία 31:15.​—Ματθ. 2:15, 17, 18.

11. (α) Πώς εδοκιμάσθη ο Ιησούς όσον αφορά την ακεραιότητά του στην αρχή της διακονίας του; (β) Ως τι τον παρουσίασε ο Ιωάννης, και εξεπλήρωνε ο Ιησούς προφητεία σ’ αυτόν το ρόλο;

¹¹ Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε διορισθή για να εκπληρώση προφητεία με το να προετοιμάση ένα λαό για τον Ιεχωβά. (Λουκ. 1:13-17) Ο Ιησούς το ανεγνώρισε αυτό. Εγνώριζε, όπως εδήλωσε ο Ιωάννης αργότερα, ότι: «Εκείνος [ο Χριστός] πρέπει να αυξάνη, εγώ δε να ελαττόνωμαι.» (Ιωάν. 3:30) Ο Ιησούς επήγε στον Ιωάννη τον πρόδρομό του για να βαπτισθή από αυτόν στον Ιορδάνη Ποταμό και αμέσως κατόπιν επήγε στην έρημο της Ιουδαίας επί σαράντα ημέρες μόνος, όπου εξετέθη σ’ ένα ερευνητικό της καρδιάς πειρασμό από τον Σατανά ή Διάβολο. Αφού απέδειξε την ακεραιότητά του κάτω από αυτή τη δοκιμασία και ενίκησε, ο Ιησούς επέστρεψε στον Ιωάννη, ο οποίος τον παρουσίασε σε μερικούς από τους μαθητάς του ως ‘τον Αμνόν του Θεού τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου’. (Ματθ. 4:1-11· Λουκ. 4:1-13· Ιωάν. 1:28, 29) Με προφητικά δράματα είχε προσκιασθή πριν από αιώνες Αυτός, που όμοιος με Αμνό, επρόκειτο να θυσιασθή.​—Γέν. 22:9-14· Έξοδ. 12:1-28· 29:38-42· Αριθμ. 28:1-10· 1 Κορ. 5:7.

12. Πώς απέκτησε ο Ιησούς τους πρώτους μαθητάς του;

¹² Ο Ιησούς εδέχθη τους πρώτους μαθητάς του μεταξύ εκείνων, οι οποίοι είχαν διατελέσει μαθηταί του Ιωάννου, καθώς η αφήγησις περαιτέρω λέγει: «Τη επαύριον πάλιν ίστατο ο Ιωάννης, και δύο εκ των μαθητών αυτού· και εμβλέψας εις τον Ιησούν περιπατούντα, λέγει, Ιδού ο Αμνός του Θεού. Και ήκουσαν αυτόν οι δύο μαθηταί λαλούντα, και ηκολούθησαν τον Ιησούν. Στραφείς δε ο Ιησούς και ιδών αυτούς ακολουθούντας, λέγει προς αυτούς, Τί ζητείτε; Οι δε είπον προς αυτόν, Ραββί, (το οποίον ερμηνευόμενον λέγεται, Διδάσκαλε,) πού μένεις; Λέγει προς αυτούς, Έλθετε και ίδετε. Ήλθον και είδον πού μένει· και έμειναν παρ’ αυτώ την ημέραν εκείνην· η δε ώρα ήτο ως δεκάτη [4 μ.μ.]. Ήτο Ανδρέας ο αδελφός του Σίμωνος Πέτρου είς εκ των δύο, οίτινες ήκουσαν περί αυτού παρά του Ιωάννου, και ηκολούθησαν αυτόν. Ούτος πρώτος ευρίσκει τον εαυτού αδελφόν Σίμωνα, και λέγει προς αυτόν, Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι ο Χριστός. Και έφερεν αυτόν προς τον Ιησούν. Εμβλέψας δε εις αυτόν ο Ιησούς είπε, Συ είσαι Σίμων, ο υιός του Ιωνά· συ θέλεις ονομασθή Κηφάς, το οποίον ερμηνεύεται Πέτρος.» (Ιωάν. 1:35-42) Αργότερα, στη Γαλιλαία, ο Πέτρος και ο Ανδρέας άρχισαν ν’ ακολουθούν τον Ιησού συνεχώς.

13. Πώς εξεπλήρωσε ο Ιησούς την προφητεία του Ψαλμού 69:9;

¹³ Την άνοιξι του επομένου έτους, 30 μ.Χ., την εποχή του εορτασμού του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς εκαθάρισε το ναό από εκείνους, οι οποίοι προσπαθούσαν να κάμουν εμπορική επιχείρησι τη λατρεία του Θεού. Αυτό εξεπλήρωσε την προφητεία του Δαβίδ στον Ψαλμό 69:9, όπως ετονίσθη από τον απόστολο Ιωάννη: «Τότε ενεθυμήθησαν οι μαθηταί αυτού ότι είναι γεγραμμένον, “Ο ζήλος του οίκου σου με κατέφαγεν”.»​—Ιωάν. 2:13-17.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΟΥ

14. (α) Σε ποιο μέρος των Εβραϊκών Γραφών βρίσκεται η προφητεία που ανεγνώσθη από τον Ιησού στη Ναζαρέτ; (β) Ποια δείχνει η προφητεία αυτή ότι επρόκειτο να είναι η αποστολή του;

¹⁴ Όταν ο Ιωάννης συνελήφθη κι εφυλακίσθη, ο Ιησούς έφυγε από την Ιουδαία και πήγε στο βορρά μέσω της Σαμάρειας στη Γαλιλαία. Η αφήγησις μάς λέγει ότι, στη Ναζαρέτ, όπου είχε ανατραφή, «εισήλθε . . . εις την συναγωγήν . . . και εσηκώθη να αναγνώση. Και εδόθη εις αυτόν το βιβλίον Ησαΐου του προφήτου· και ανοίξας το βιβλίον εύρε τον τόπον, όπου ήτο γεγραμμένον, “Πνεύμα Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε· με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Ιεχωβά ενιαυτόν.” . . . Και ήρχισε να λέγη προς αυτούς, Ότι σήμερον επληρώθη η γραφή αύτη εις τα ώτα υμών.»​—Λουκ. 4:16-21, ΜΝΚ.

15. Ποια ευκαιρία είχε δοθή στους Ιουδαίους στη Ναζαρέτ, και πώς αντέδρασαν σ’ αυτή;

¹⁵ Αυτή ήταν μια ευκαιρία για ν’ αναγνωρίσουν οι Ιουδαίοι ότι ο Ελευθερωτής, που απέστειλε ο Ιεχωβά, ήταν πραγματικά παρών ανάμεσά τους. Αντιθέτως, όμως, οι Ναζωραίοι δεν απέδωσαν στο άγιο πνεύμα του Ιεχωβά την ικανότητα αυτού του πρώην ξυλουργού, του Ιησού, να κηρύττη.

16. (α) Για ποια αιτία πενθούσαν αυτοί, για τους οποίους ομιλεί η προφητεία; (β) Τι έδειξε ο Ιησούς στους Ιουδαίους με το να εφαρμόση την προφητεία στον εαυτό του;

¹⁶ Σημειώστε ότι η προφητεία, από την οποία ανέγνωσε ο Ιησούς (Ησ. 61:1-3), προχωρεί και λέγει γι’ αυτόν τον κεχρισμένο ότι θα παρηγορούσε όλους τους πενθούντας. Δείχνει τι πένθος θα ήταν αυτό, όταν προχωρή και λέγη: «δια να θέσω εις τους πενθούντας εν Σιών.» Αυτό το εδάφιο αναφέρεται πρώτον στην εβδομηκονταετή εξορία ή ερήμωσι της Σιών ή Ιερουσαλήμ. Στη διάρκεια της εξορίας των στη Βαβυλώνα οι Ιουδαίοι πενθούσαν για την ερήμωσι της Σιών και του ναού του Θεού εκεί. Ο Ιησούς, παραθέτοντας αυτή την προφητεία και εφαρμόζοντάς την στον εαυτό του, έδειχνε σαφώς στους Ιουδαίους ότι ήταν, βέβαια, ένας καιρός αγαθών νέων γι’ αυτούς, επειδή ο Ελευθερωτής είχε τώρα έλθει για να τους ελευθερώση από τη Βαβυλωνιακή θρησκευτική εξορία, στην οποία ευρίσκοντο σε μια ερημωμένη πνευματική κατάστασι.​—Ματθ. 9:36.

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΑΙ

17. (α) Μήπως η στάσις των θρησκευτικών ηγετών εμπόδισε τον Ιησού από το να κάμη το παρηγορητικό του έργο; (β) Τι απεδεικνύετο από τον τρόπο, με τον οποίο ωμίλησε ο Ιησούς στους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτας; (γ) Γιατί εξέθεσε τους θρησκευτικούς ηγέτας και προειδοποίησε τους μαθητάς του γι’ αυτούς;

¹⁷ Οι θρησκευτικοί ηγέται απέρριψαν τον Ιησού και παρέσυραν πολλούς από τον λαό σ’ αυτή την πορεία, αντίθετα προς τα άριστα συμφέροντά του. Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε τον Ιησού από το έργο του της θεραπείας εκείνων που ήσαν πραγματικά συντετριμμένοι την καρδίαν και της παρηγορίας εκείνων που πενθούσαν. Εν τούτοις, ο Ιησούς δεν παρηγόρησε εκείνους τους Βαβυλωνιακούς θρησκευτικούς ηγέτας. Η άφοβη ομιλία του που τους κατεδίκαζε απέδειξε ότι αυτός πραγματικά ήταν ο Κεχρισμένος. Ωμίλησε όπως είχε ομιλήσει ο πρόδρομός του Ιωάννης, αλλά πιο αυστηρά. Καλούσε την προσοχή στις προφητείες που εξεπληρώνοντο από την ισχυρογνωμοσύνη τους. Τους είπε: «Ουαί εις εσάς τους νομικούς, διότι αφηρέσατε το κλειδίον της γνώσεως· σεις δεν εισήλθετε, και τους εισερχόμενους εμποδίσατε.» (Λουκ. 11:52) Γι’ αυτό εξέθεσε δημοσία εκείνους τους θρησκευτικούς καταπιεστάς ώστε εκείνοι, που είχαν τυφλωθή από αυτούς και υφίσταντο υποδούλωσι κάτω από θρησκευτική αιχμαλωσία, να μπορούν να ελευθερωθούν. Απεδείχθη ότι ήταν ο Μεγαλύτερος Κύρος με εξουσία και αποστολή από τον Θεό να ελευθερώση εκείνους από τους Ιουδαίους, που εθλίβοντο από τη Βαβυλωνιακή τους αιχμαλωσία. Προειδοποίησε τους μαθητάς του σχετικά μ’ εκείνους τους θρησκευτικούς ηγέτας: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.»​—Ματθ. 15:14, 1-9· Ησ. 29:13, 14.

18. Πότε εξέφερε ο Ιησούς την πιο καυστική καταγγελία του για τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτας;

¹⁸ Τρεις ημέρες προτού οι αρχιερείς Άννας και Καϊάφας και άλλοι θρησκευτικοί ηγέται επιτύχουν τον θάνατό του, τους απεγύμνωσε με την πιο δριμεία καταγγελία του μπροστά στο λαό, λέγοντας:

19. Τι είπε ο Ιησούς, που δείχνει ότι ο λαός εκρατείτο σε θρησκευτική αιχμαλωσία;

¹⁹ «Δένουσι φορτία βαρέα και δυσβάστακτα, και επιθέτουσιν επί τους ώμους των ανθρώπων· δεν θέλουσιν όμως ουδέ δια του δακτύλου αυτών να κινήσωσιν αυτά. Πράττουσι δε πάντα τα έργα αυτών, δια να βλέπωνται υπό των ανθρώπων . . . Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχόμενους αφίνετε να εισέλθωσιν, . . . παρομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσιν οστέων νεκρών, και πάσης ακαθαρσίας. Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας. . . . μαρτυρείτε εις εαυτούς, ότι είσθε υιοί των φονευσάντων τους προφήτας. Αναπληρώσατε και σεις το μέτρον των πατέρων σας.

20. Τι είπε ο Ιησούς στους θρησκευτικούς ηγέτας σχετικά με την ευθύνη τους και την τύχη τους;

²⁰ »Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης; Δια τούτο, ιδού, εγώ αποστέλλω προς εσάς προφήτας και σοφούς και γραμματείς· και εξ αυτών θέλετε θανατώσει και σταυρώσει, και εξ αυτών θέλετε μαστιγώσει εν ταις συναγωγαίς σας, και διώξει από πόλεως εις πόλιν· δια να έλθη εφ’ υμάς παν αίμα δίκαιον, εκχυνόμενον επί της γης, από του αίματος Άβελ του δικαίου, έως του αίματος Ζαχαρίου, υιού Βαραχίου τον οποίον εφονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου. Αληθώς σας λέγω, Πάντα ταύτα θέλουσιν ελθεί επί την γενεάν ταύτην.»​—Ματθ. 23:4-36.

21. Πώς περιέγραψε ο Ιησούς τη θρησκευτική κατάστασι του έθνους και την κρίσι του Θεού ως αποτέλεσμα αυτής;

²¹ Το μέγεθος της θρησκευτικής των δουλείας ετονίσθη από αυτά που είπε κατόπιν: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας, και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε; Ιδού, αφίνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος. Διότι σας λέγω, Δεν θέλετε με ιδεί εις το εξής, εωσού είπητε, Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Ιεχωβά.» (Ματθ. 23:37-39, ΜΝΚ· Ψαλμ. 118:26) Αυτό έδειχνε ότι ήσαν σε τέτοια αξιοθρήνητη Βαβυλωνιακή κατάστασι, ώστε ο Θεός εγκατέλειψε τον οίκο της λατρείας των ακριβώς όπως ο προηγούμενος ναός, που είχε οικοδομήσει ο Σολομών, εγκατελείφθη στους Βαβυλωνίους.

ΠΟΛΛΟΙ ΕΔΕΧΘΗΣΑΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΙ

22. Πώς μερικοί από τους Ιουδαίους διέφυγαν από τη θρησκευτική δουλεία, και τι έκαμε γι’ αυτούς ο Ιησούς;

²² Δεν έλαβε όλος ο λαός την ίδια στάσι, που είχαν λάβει οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέται, ούτε και ακολούθησαν αυτούς τους ηγέτας. Ακολούθησαν τον Μεγαλύτερο Κύρο, ο οποίος, όπως ο Κύρος της αρχαίας εποχής, υπηρέτησε ως ποιμήν του Ιεχωβά και ελευθέρωσε πολλούς Ιουδαίους. Στο Ιουδαϊκό υπόλοιπο των πιστών εδόθη η πραγματική ελευθερία, που επρομήθευσε ο Ιεχωβά Θεός γι’ αυτούς, οι οποίοι έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τον Λόγο του και παρέβαλαν τις προφητείες των αρχαίων Εβραίων προφητών με τα γεγονότα που περιέβαλαν τον Ιησού και τα έργα που έκαμε. Ανεγνώρισαν τον Ιησού ως τον Καλόν Ποιμένα και τον ακολούθησαν στην ελευθερία που τους εχάρισε, η οποία ήταν, όπως εδήλωσε, ‘όντως ελευθερία’, όχι μόνο από την ψευδή θρησκεία και την αιχμαλωσία της, αλλά, επίσης, από τη δύναμι της αμαρτίας και της ποινής της του θανάτου.​—Ιωάν. 8:31-36.

23. (α) Τι ερωτήματα θα έπρεπε να διατυπώσουν σήμερα εκείνοι που ακολουθούν θρησκευτικούς ηγέτας της Βαβυλώνος; (β) Πώς οι θρησκευτικοί ηγέται σήμερα δείχνουν ότι βρίσκονται σε Βαβυλωνιακή σύγχυσι; (γ) Τι θα κάμουν οι έντιμοι άνθρωποι, με ποια αποτελέσματα για τον εαυτό τους;

²³ Είτε ανήκετε στον Ιουδαϊσμό ή σε κάποια θρησκεία του «Χριστιανικού κόσμου», ρωτήστε σοβαρά τον εαυτό σας, «Ποια ελευθερία μού έδωσαν οι θρησκευτικοί ηγέται;» Τόσο ο Ιουδαϊσμός όσο και ο «Χριστιανικός κόσμος» έχουν χωρισθή σε πολλά δόγματα και διαιρέσεις. Ηγέται αυτών των θρησκειών παραδέχονται ότι βρίσκονται σε σύγχυσι και ότι τα προβλήματα της εγκληματικότητος, ηθικού εκφυλισμού, παγκοσμίου φόβου και απειλής πολέμου αυξάνουν. Δεν διαθέτουν ικανοποιητικό φάρμακο για να προσφέρουν. Δεν αποβλέπουν στον Ιεχωβά για να φέρη απελευθέρωσι, αλλά, μάλλον, στρέφουν τους ανθρώπους προς την εθνική κυβέρνησι σε οποιαδήποτε χώρα και αν κατοικούν, και στο ένα αποτυχημένο πολιτικό σχέδιο μετά το άλλο. Ιδιαίτερα, κατευθύνουν τις ελπίδες των ανθρώπων προς τα Ηνωμένα Έθνη. Μ’ αυτό τον τρόπο ενεργούν ακριβώς όπως οι γραμματείς και Φαρισαίοι των ημερών του Ιησού, απομακρύνοντας τους ανθρώπους από τον πραγματικό Ελευθερωτή, τον Μεσσία, και κρατώντας τους σε δουλεία στη μεγάλη παγκόσμιο θρησκευτική αυτοκρατορία της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Επομένως, άσχετα με τις πομπές και τελετές των θρησκευτικών συστημάτων της Βαβυλώνος της Μεγάλης και μολονότι οι ηγέται των έχουν μεγάλη επιρροή και ασκούν εξουσία επάνω στις κυβερνήσεις και αλαζονικά κατευθύνουν τα θρησκευτικά των ποίμνια, οι έντιμοι άνθρωποι σήμερα θα ενεργήσουν όπως οι ταπεινοί θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι της εποχής του Μεσσίου και θ’ αποδείξουν στον εαυτό τους ότι ο Μεσσίας, ο Ελευθερωτής, ήλθε πραγματικά στη Σιών πριν από δέκα εννέα αιώνες και πλέον. Επί πλέον τώρα, ως Υιός του Θεού και ανάσσων ουράνιος Βασιλεύς, αυτός, ο Μεγαλύτερος Κύρος, είναι ικανός να τους ελευθερώση από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.

[Υποσημειώσεις]