Φοβείσθε τον Ιεχωβά τον Ανώτερον

«Ας φοβηθή τον Ιεχωβά πάσα η γη.»—Ψαλμός 33:8, AS.

1. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά ενδιαφέρονται για το θέμα της οργανώσεως και κυβερνήσεως:

ΟΞΕΙΑ προσοχή συγκεντρώνεται, κατά τη μεταβατική αυτή περίοδο του κόσμου, επάνω στα χαρακτηριστικά και τις αρχές της θεοκρατικής οργανώσεως και κυβερνήσεως. Αυτό ιδιαίτερα συμβαίνει λόγω του γεγονότος ότι σήμερα εκατοντάδες χιλιάδων αφιερωμένων Χριστιανών φέρονται σε στενό σύνδεσμο μεταξύ τους ως ένας πυρήν της κοινωνίας του νέου κόσμου. Αυτό το μεγάλο πλήθος των «προβάτων» του Κυρίου, από 120 χώρες και πλέον, συνάγεται εκουσίως στα όρια μιας οργανώσεως «μιας ποίμνης» με μια πεπειραμένη ανώτερη εξουσία ως «ποιμένα» των. Στη διακυβέρνησι και καθοδηγία αυτού του αυξανομένου πλήθους Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά από πολλά έθνη, έγινε κατά τα περασμένα πολλά έτη μια βαθμιαία αποκατάστασις προς την αρχική θεοκρατική μορφή οργανώσεως που απελάμβαναν οι αληθινοί Χριστιανοί στον πρώτον αιώνα μ.Χ. Τα πολλά χαρακτηριστικά αυτής της επιγείου διοικήσεως των αποστόλων είχαν εκδηλωθή προηγουμένως, ως παραδείγματα, επάνω σ’ εκείνους που διετάσσοντο από τον κυρίαρχον Ανώτερον, τον Ιεχωβά Θεόν, όταν εγκαινίασε την τυπική θεοκρατική κυβέρνησι του αρχαίου Ισραήλ στο 1513 π.Χ. Μια εξέτασις μερικών από αυτές τις αξιοσημείωτες αρχές κυβερνήσεως που αφορούν τις σχέσεις του κατωτέρου και του ανωτέρου, είναι επίκαιρη. Αυτό περιλαμβάνει μια μελέτη της σπουδαίας αρχής του καταλλήλου φόβου του Ιεχωβά, του υπερτάτου άρχοντος.—1 Πέτρου 2:17· Ιωάννης 10:16· Εβραίους 10:1.

ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

2. Τι σημαίνουν οι ακόλουθοι όροι: «οργάνωσις», «κυβέρνησις», «νόμος», και «φόβος»;

² Για ν’ αρχίσωμε, καλό είναι να έχωμε υπ’ όψι μερικά βασικά ζητήματα. Οπουδήποτε άνθρωποι συνενώνονται για ένα ειδικό σκοπό, σχηματίζουν μια οργάνωσι. Συνεπώς, οργάνωσις είναι μια διάταξις πλασμάτων που έχουν ενωθή για να εκτελέσουν ένα ωρισμένο έργο και ν’ απολαύσουν κοινές ευλογίες που απορρέουν από μια τέτοια στενή επικοινωνία. Η ρίζα της λέξεως «οργάνωσις» είναι «οργαν», που προέρχεται από τη λέξι έργον. Σημειώστε την έκφρασι που χρησιμοποιείται στη Γραφή από τον Φαρισαίον Γαμαλιήλ όταν περιγράφη την οργάνωσι των αποστόλων και της πρώτης εκκλησίας. «Απέχετε από των ανθρώπων τούτων, και αφήσατε αυτούς· διότι εάν η βουλή αύτη ή το έργον τούτο ήναι εξ ανθρώπων, θέλει ματαιωθή· εάν όμως ήναι εκ Θεού, δεν δύνασθε να ματαιώσητε αυτό, και προσέχετε μήπως ευρεθήτε και θεομάχοι.» (Πράξεις 5:38, 39) Κατόπιν γνωρίζομε ότι κάθε οργάνωσις, καλή ή κακή, έχει κάποια μορφή κυβερνήσεως, η οποία είναι αναγκαία για ν’ ασκή επάνω της έλεγχο και να την καθοδηγή. Συνεπώς, κυβέρνησις λέγεται η διοίκησις και ο χειρισμός ενός σώματος πλασμάτων δια νόμου.a Ο νόμος, εξ άλλου, ορίζεται ως κανών ενεργείας ή κανών διαγωγής. Οι κυβερνήσεις, λοιπόν, θεοκρατικές ή ανθρωποποίητες, θεσπίζουν και χρησιμοποιούν νόμους που πρέπει να διέπουν τις ενέργειες των υπηκόων των. Επί πλέον, πρέπει να υπάρχη ο κατάλληλος φόβος της κυβερνητικής εξουσίας και της δυνάμεώς της να τιμωρή. Αυτός ο φόβος είναι κάτι περισσότερο από σεβασμό. Είναι φόβος βλάβης, τρόμος, συναίσθησις πιθανού κινδύνου.b

3. Περιγράψτε τις ακόλουθες μορφές κυβερνήσεως: «δημοκρατία», «κομμουνισμός», και «θεοκρατία».

³ Όλοι γνωρίζουν πώς ο Ιησούς ανεφέρετο στις ανθρωποποίητες κυβερνήσεις με τον όρον «ο Καίσαρ». (Μάρκος 12:17) Οι κυβερνήσεις του Καίσαρος που υπάρχουν σήμερα αποτελούνται από πολλές και ποικίλες μορφές κυβερνήσεως, δύο από τις οποίες εξελέγησαν ως παραδείγματα γι’ αυτή τη μελέτη. Η μία μορφή, η δημοκρατία, της οποίας υπέρμαχοι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, ορίζεται ως κυβέρνησις του λαού, από το λαό και για το λαό.c Η άλλη μορφή, ο κομμουνισμός, που υποστηρίζεται από την Ένωσιν των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (Ρωσία), ορίζεται ως σύστημα σοσιαλιστικής οργανώσεως, στην οποία όλη η οικονομική δράσις κατευθύνεται από ένα ολοκληρωτικό κράτος που κυριαρχείται από ένα μόνο αυτοδιαιωνιζόμενο πολιτικό κόμμα.d Σε αντίθεσι μ’ αυτά, η θεοκρατία, για την οποία συνηγορούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, ορίζεται ως κυβέρνησις υπό την άμεση διεύθυνσι και διοίκησι του Υψίστου Θεού.e Πώς, λοιπόν, οι νόμοι φθάνουν να χρησιμοποιηθούν από τις κυβερνήσεις κατά την εξάσκησι της εξουσίας των επάνω στους λαούς των;

4. Ποια δύο μέρη παρουσιάζονται στην εικόνα της κυβερνήσεωςς Περιγράψτε τα.

⁴ Ο νόμος είναι αναγκαίος για να διατηρή τάξι όταν ρυθμίζη τη θέσι εμψύχων ή αψύχων πραγμάτων. Για τη διατήρησι τέτοιας ευτάκτου ενεργείας, δύο μέρη παρουσιάζονται στην εικόνα· το ένα είναι το μέρος του ανωτέρου και το άλλο του κατωτέρου. Ο ανώτερος είναι εκείνος που θεσπίζει το νόμο ή κανόνα ενεργείας, στον οποίον ο κατώτερος είναι υποχρεωμένος να υπακούη. Το πεδίον της ενεργείας που υπάγεται στους κανόνας και νόμους, είναι τόσο ευρύ, όσο και το σύμπαν της δημιουργίας του Θεού. Όταν ο Δημιουργός, ως ανώτερος, έπλασε το σύμπαν δημιουργώντας ύλη εκ του μηδενός, ενετύπωσε ωρισμένες αρχές επάνω στην ύλη αυτή, από τις οποίες δεν μπορεί ποτέ να απομακρυνθή και χωρίς τις οποίες θα έπαυε να υπάρχη. Στη δημιουργία της ύλης περιελαμβάνετο η κίνησις των μορίων και σωμάτων. Έτσι ετέθησαν νόμοι κινήσεως, προς τους οποίους πρέπει να συμμορφώνωνται όλα τα κινητά σώματα.—Ψαλμός 104:30.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ ΝΟΜΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

5. Δώστε παραδείγματα ενεργειών που υπόκεινται σε νόμους αλλ’ εκτελούνται αυτομάτως.

⁵ Είτε ατενίζομε στο απέραντο διάστημα των ουρανών για να παρατηρήσωμε τις μεγαλειώδεις κινήσεις των άστρων, είτε παρατηρούμε την πρόοδο της βλαστήσεως επάνω στη γη από το σπόρο ως το φυτό και από το φυτό πάλι στο σπόρο, είτε εξετάζομε τις πολλές θαυμαστές αυτόματες λειτουργίες μέσα στους σαρκίνους οργανισμούς μας, όπως, παραδείγματος χάριν, είναι η ακατάπαυτη εκτόξευσις νέου αίματος νύχτα και ημέρα από την καρδιά μας σε όλο το κυκλοφοριακό μας σύστημα για τη διατήρησι της ζωής, βλέπομε ότι όλα αυτά δεν είναι αφημένα στην τύχη. Αυτά τα πράγματα δεν είναι αφημένα στο θέλημα του κατωτέρου, αλλά εκτελούνται μ’ ένα θαυμάσιο αυτόματο τρόπο σύμφωνα με τους αλαθήτους κανόνας που ετέθησαν από τον μέγαν Ανώτερον τον Ιεχωβά Θεό, δυνάμει του ότι είναι ο Δημιουργός. Αν ο κατώτερος έπαυε να συμμορφώνεται με τους κανόνας του Αριστοτέχνου Σχεδιαστού, γρήγορα θα εύρισκε τον εαυτό του σε ταραχή και θα έδρεπε τις τρομερές συνέπειες.—Ψαλμός 8:3· Γένεσις 1:29· Ψαλμός 139:14.

6. Σε τι διαφέρει το πεδίον του νόμου που συνήθως συνδέεται με κυβέρνησι, από τους επιστημονικούς νόμους που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο;

⁶ Όπως είδαμε πιο πάνω, ενώ το πεδίον του νόμου γενικώς είναι τόσο ευρύ όσο και το σύμπαν του Θεού περιλαμβάνοντας τον έλεγχο κάθε είδους επιστημονικών ενεργειών, εν τούτοις το πεδίον του νόμου που συνήθως συνδέεται με κυβέρνησι, περιορίζεται σε κανόνας ανθρωπίνης ενεργείας ή ανθρωπίνης συμπεριφοράς. Σε αντίθεσι με τα ζώα, των οποίων οι ενέργειες κατά μέγα μέρος ελέγχονται από το ένστικτο, στον άνθρωπο εδόθη το δώρον της ελευθέρας θελήσεως για να διευθύνη τον εαυτό του εκουσίως μ’ ένα ευάρεστο τρόπο ενώπιον του Πλάστου του. Σ’ αυτόν ακριβώς τον τομέα της ενεργείας που επιτρέπεται στον άνθρωπο να εξασκή την ελευθέρα του θέλησι, προβάλλουν νόμοι που ρυθμίζουν την ανθρώπινη ενέργεια. Αυτό είναι το πεδίον της ενεργείας που οι κυβερνήσεις ζητούν να ελέγχουν.—Λουκάς 22:42· 1 Κορινθίους 7:37.

Ο ΑΝΩΤΕΡΟΣ

7. Πώς μιλούν οι Γραφές για τον μέγαν Ανώτερον του σύμπαντος;

⁷ Παρατηρήστε τώρα την εξυψωμένη και φοβερή θέσι του μεγάλου Ανωτέρου, του Ιεχωβά Θεού. «Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου, και είπε· Πού ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν. Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ’ αυτήν; Προσέταξας συ την πρωίαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής, δια να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ’ αυτής; Πού είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, πού είναι ο τόπος αυτού;» «Τις εστάθμισε το πνεύμα του Ιεχωβά, ή έγεινε σύμβουλος αυτού, και εδίδαξεν αυτόν; Ιδού, τα έθνη είναι ως ρανίς από κάδου, και λογίζονται ως η λεπτή σκόνη της πλάστιγγος· ιδού, μετατοπίζει τας νήσους ως σκόνιν.» Ναι, ποιος είναι ο όμοιος με σκόνη μηδαμινός άνθρωπος, ο κατώτερος, για ν’ απευθύνεται η ανταποκρίνεται στον μεγάλον Ανώτερο του, τον Ιεχωβά Θεό; «Ω άνθρωπε, τις είσαι όστις ανταποκρίνεσαι προς τον Θεόν; Μήπως το πλάσμα θέλει ειπεί προς τον πλάσαντα, Δια τι με έκαμες ούτως; Ή δεν έχει εξουσίαν ο κεραμεύς του πηλού, από του αυτού μίγματος να κάμη άλλο μεν σκεύος εις τιμήν, άλλο δε εις ατιμίαν;» Αληθινά ο άνθρωπος, ο κατώτερος, με ευσεβή φόβο υποτάσσεται σοφά, σαν πηλός, για να διευθυνθή από τους νόμους και το θέλημα του Ανωτέρου του κεραμέως, του Ιεχωβά.—Ιώβ 38:1, 4, 5, 12, 13, 19· Ησαΐας 40:13, 15, AS· Ρωμαίους 9:20, 21· Ιερεμίας 18:2-10.

8. Παραστήστε πώς ο ατελής άνθρωπος ενεργεί ως μικρογραφία ανωτέρου πάνω σ’ έναν κατώτερο.

⁸ Ακόμη και στην περίπτωσι του ατελούς ανθρώπου, η εξουσία του ανωτέρου επί του κατωτέρου εξεικονίζεται καλά. Όταν ο άνθρωπος σχεδιάζη και φτιάχνη μια μηχανή για να κάμη ένα έργο γι’ αυτόν, ως μια μικρογραφία ανωτέρου ο άνθρωπος κατασκευάζει τα διάφορα μέρη και τα συγκεντρώνει μαζί. Αργότερα τα μέρη τίθενται σε κίνησι για να λειτουργήσουν σύμφωνα με καθωρισμένους κανόνας, εκτελώντας τις ακριβείς κινήσεις που προωρίσθησαν από τον ανθρώπινο σχεδιαστή. Ολόκληρη η κινητοποιημένη μηχανή ως ένας κατώτερος λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνας που ετέθησαν από τον ανώτερό της, τον άνθρωπο. Έπειτα από καιρό ωρισμένα μέρη συντρίβονται και δεν μπορούν να συμμορφωθούν με τους κανόνας ενεργείας που προσδιωρίσθησαν γι’ αυτά. Ολόκληρη η μηχανή αρνείται να λειτουργήση. Τελικά, έπειτα από πολλές επισκευές, η μηχανή δεν μπορεί πια να εργασθή, απορρίπτεται το εργαλείο αυτό και κατασκευάζεται ένα καινούργιο για να κάμη το αναγκαίο έργο.

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ

9. Τι καθορίζει το βαθμό της νομοθετικής εξουσίας στα χέρια του ανωτέρου, και πώς συμβαίνει αυτό;

⁹ Κατόπιν είναι ενδιαφέρον να μάθωμε ότι οι αποστάσεις μεταξύ του ανωτέρου και του κατωτέρου καθορίζουν τους βαθμούς της ανωτερότητος και της κατωτερότητος. Αυτό επηρεάζει άμεσα τη νομοθετική εξουσία του ανωτέρου επάνω στον κατώτερο. Λόγω της θέσεώς του ακριβώς ο ανώτερος είναι ανεξάρτητος και γι’ αυτό δεν έχει ν’ ακολουθήση κανένα κανόνα ή νόμο εκτός εκείνου που ο ίδιος θα επέβαλλε στον εαυτό του. Εξ άλλου, ο κατώτερος είναι ένα εξηρτημένο μέρος. Για τούτο η κατάστασις της εξαρτήσεως υποχρεώνει τον κατώτερο να δεχθή το θέλημα του ανωτέρου από τον οποίον εξαρτάται, ως τον κανόνα της συμπεριφοράς του, όχι για κάθε ενέργεια της ζωής, αλλά για όλες εκείνες τις ενέργειες που περιλαμβάνονται στην εξάρτησί του. Αυτό σημαίνει ότι αν ένας κατώτερος εξαρτάται από έναν ανώτερο όσον αφορά πέντε ενέργειες, ο ανώτερος μπορεί να κάμη νόμους ή κανόνας για τον κατώτερο που θα διέπουν τη διαγωγή του στις πέντε μόνο εκείνες ενέργειες. Αν θα περιελαμβάνοντο εκατό ενέργειες στην εξάρτησι του κατωτέρου, τότε ο ανώτερος έχει ευρύτερο πεδίον επάνω στο οποίο μπορεί να υπαγορεύση ή θεσπίση κανόνας συμπεριφοράς. Έτσι σε άμεση αναλογία με το κατά πόσον η ανωτερότης του ενός και η εξάρτησις του άλλου είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη, ολική ή περιωρισμένη, το πεδίον της ενεργείας επάνω στο οποίο μπορούν να θεσπισθούν νόμοι είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο, ολικό ή περιωρισμένο.f

ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ

10. Πόσο εξυψωμένη είναι η θέσις του Ιεχωβά επάνω από τον κατώτερο στη θεοκρατική κυβέρνησι; Γιατί είναι επιθυμητό το να ζούμε κάτω από μια τέτοια διάταξι;

¹⁰ Σε μια οργάνωσι όπου ο Ιεχωβά Θεός είναι ο ανώτερος, η απόστασις μεταξύ του ανωτέρου και του κατωτέρου είναι εξαιρετικά μεγάλη, απόλυτη, πραγματικά. Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι σε θέσι να υπαγορεύση νόμους και να ορίση κανόνας συμπεριφοράς που να ρυθμίζουν κατ’ ουσίαν και την πιο ελάχιστη λεπτομέρεια των ενεργειών των δούλων του. Αυτό συμβαίνει επειδή οι δούλοι του, ως κατώτεροι, εξαρτώνται τελείως απ’ αυτόν για ζωή και όλες τις συνδεδεμένες μ’ αυτήν ευλογίες. Ενώ είναι ασφαλές και επιθυμητό το να διαμένωμε κάτω από μια πατρική κυβέρνησι όπου ο Ιεχωβά Θεός είναι ο απόλυτος ανώτερος που πρέπει να φοβούμεθα, εν τούτοις, στο πεδίον των κυβερνήσεων του Καίσαρος, αυτό είναι επικίνδυνο και οδηγεί σε μεγάλη καταπίεσι.—Ψαλμός 1:1-6.

11. (α) Αντιπαραβάλατε τις κομμουνιστικές κυβερνήσεις προς τις δημοκρατικές κυβερνήσεις ως προς την υπεροχή τους επάνω στον κατώτερο, και εξηγήστε τι αυτό σημαίνει για τον λαό. (β) Ποια είναι η γενική τάσις των επιγείων κυβερνήσεων, και γιατί;

¹¹ Σε χώρες όπου υπάρχει ο Ρωσικός τύπος του κομμουνισμού, οι ολοκληρωτικές αυτές κυβερνήσεις, ως ανώτεροι, ζητούν να δημιουργήσουν, μεταξύ του κράτους και του υπηκόου, αποστάσεις πολύ μεγάλες ή ολικές (αυτό ακριβώς υπονοείται με τη λέξι ολοκληρωτικός), έτσι ώστε η εξάρτησις των κατωτέρων, των υπηκόων, να είναι μεγάλη ή ολική, καθιστώντας το κράτος ικανό να θεσπίση κανόνας που διέπουν κάθε λεπτομέρεια της ζωής των λαών των. Η ολοκληρωτική αυτή μορφή διακυβερνήσεως φέρνει μεγάλο φόβο στους λαούς και οδηγεί σε σκληρότητα απαιτώντας τέτοιον φόβο. Σε χώρες όπου λειτουργεί ο Αμερικανικός τύπος της δημοκρατίας, οι περιορισμένες αυτές κυβερνήσεις, ως ανώτεροι, δεν είναι σε πάρα πολύ μεγάλη απόστασι από τους υπηκόους των, τους κατωτέρους, έτσι ώστε η εξάρτησις από το κράτος είναι περιωρισμένη. Αυτό σημαίνει ότι οι δημοκρατίες έχουν περιωρισμένα πεδία επί των οποίων μπορούν να θεσπίζουν νόμους που να διέπουν τις ενέργειες των υπηκόων των. Εν τούτοις, ακόμη και στις δημοκρατικές χώρες, φαίνεται ότι η σημερινή τάσις είναι να δίδωνται περισσότερες εξουσίες στο κράτος. Η ροπή αυτή οφείλεται στο ότι ο Σατανάς γνωρίζει ότι ο καιρός του είναι ολίγος πριν από τον Αρμαγεδδώνα και καταβάλλει κάθε προσπάθεια να παρακινήση όλες τις επίγειες κυβερνήσεις να εξυψώνουν τον εαυτό τους ολοένα περισσότερο για ν’ αυξήσουν την υπεροχή τους και τον φόβο που εμπνέουν στους λαούς. Μ’ αυτό τον τρόπο οι κατώτεροι μπορούν να δεσμεύωνται και ελέγχωνται πιο αυστηρά και να κρατούνται μακριά από την κυβέρνησι του ερχομένου νέου κόσμου του Θεού.—Αποκάλυψις 12:12.

ΑΝΑΠΤΥΞΙΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

12, 13. Περιγράψτε γενικά την ανάπτυξι των κυβερνήσεων του «Καίσαρος» δια μέσου των αιώνων έως τώρα. Ποια είναι η κατάστασις σήμερα;

¹² Κυττάζοντας πίσω, στην τεσσάρων χιλιάδων σχεδόν ετών ιστορία των κυβερνήσεων του «Καίσαρος», βλέπομε ότι αυτές ανεπτύχθησαν και παρήχθησαν μέσω πολέμου και διαμάχης. Πώς συμβαίνει αυτό; Από τον καιρό του Νεβρώδ και έπειτα υπήρχε αγών για την υπεροχή από μέρους εκείνων που ζητούσαν να γίνουν ανώτεροι για να υπαγορεύουν νόμους και πολιτική στους νικημένους και έτσι να τους καθιστούν υποδουλωμένους κατωτέρους. Η ανδρεία του ανωτέρου κρατούσε τον κατώτερο σε φόβο και στο έλεος του ανωτέρου. Περίπου εκατόν πενήντα χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, ανεπτύχθη για πρώτη φορά αγών οικογενείας προς οικογένεια, κατόπιν πατριάς προς πατριά, φυλής προς φυλή, πόλεως-κράτους προς πόλιν-κράτος και τελικά έθνους προς έθνος. Και έτσι συνεχίσθηκε έως σήμερα που ακόμη διεξάγονται αγώνες, αλλά τώρα μεταξύ συνασπισμού εθνών εναντίον συνασπισμού.—Γένεσις 10:8, 9.

¹³ Είναι ακόμη η ίδια παλαιά μέθοδος δοκιμασίας και πλάνης μέσω διαμάχης. Τώρα το Ανατολικό συγκρότημα εθνών και το Δυτικό συγκρότημα αγωνίζονται για την παγκόσμια κυριαρχία αποβλέποντας στο να υπαγορεύσουν την πολιτική και τη διακυβέρνησι του κόσμου προς όφελός των ως ανωτέρων. Ο καιρός θα δείξη αν πρόκειται να υπάρξη ένας ακόμη γύρος πολέμου των εθνών, για να επιζήση το ένα συγκρότημα ως ανώτερο και να κρατήση το υπόλοιπο του κόσμου υποδουλωμένο στους κανόνας του ενεργείας. Σε χτυπητή αντίθεσι με τη νόμιμη ανάπτυξι των βιαίων κυβερνήσεων του Καίσαρος, παρατηρούμε ότι οι νόμοι και κανόνες της θεοκρατικής κυβερνήσεως έρχονται ειρηνικά μέσω θείων αποκαλύψεων που πηγάζουν απ’ ευθείας από τον κυρίαρχον ανώτερον Ιεχωβά Θεόν.—Ησαΐας 33:22.

ΚΥΡΩΣΕΙΣ

14, 15. (α) Τι είναι οι κυρώσεις; (β) Αναφερόμενοι σε νόμους της Γραφής, προσδιορίστε τις κυρώσεις που συνδέονται μ’ αυτούς.

¹⁴ Οι κυβερνήσεις, είτε του Θεού είτε του «Καίσαρος», χρησιμοποιούν επινοήματα για να ενθαρρύνουν τους κατωτέρους των να υπακούουν στους νόμους που εθεσπίσθησαν για τον έλεγχόν των. Τα επινοήματα αυτά είναι 1) τιμωρίες που κάνουν τους κατωτέρους να φοβούνται να παραβούν τους νόμους ή 2) ανταμοιβές που προέρχονται από αγάπη για την τήρησι των νόμων· ή ένας συνδυασμός και των δύο. Στο νομικό κόσμο, αυτές οι τιμωρίες και ανταμοιβές είναι γνωστές ως κυρώσεις, είναι δε επινοήματα που χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις για να επιφέρουν υπακοή στο νόμο. Στον κήπο της Εδέμ, ο Θεός έδωσε στον Αδάμ ένα νόμο που απηγόρευε το να φάγη από το δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού. Σ’ αυτόν τον θετικόν κανόνα ενεργείας ο Ανώτερος, Ιεχωβά Θεός, επρόσθεσε την κύρωσι της τιμωρίας με θάνατο αν αυτός ο νόμος παρεβιάζετο. Γνωρίζομε όλοι τι τελικά συνέβη. Ο Αδάμ, ο κατώτερος, παρέβη αυτόν τον νόμον. Ο Θεός αμέσως συνέστησε δικαστήριο, τον έκρινε ένοχον και εφήρμοσε την κύρωσι της τιμωρίας, με την οποία απέθανε μέσα στη χιλιετή εκείνη ημέρα.—Γένεσις 2:17· 3:19.

¹⁵ Μετά τον Κατακλυσμό ο Θεός εθέσπισε ένα νόμο που απηγόρευε τον φόνο και επρόσθεσε την ποινή του θανάτου ως την κύρωσι για οποιονδήποτε που θα παρέβαινε αυτόν τον νόμο. Ως ένα άλλο παράδειγμα των πολλών νόμων της Γραφής που έφεραν κυρώσεις για να ενθαρρύνουν την υπακοή στο νόμο, σημειώστε την Πέμπτη Εντολή, που λέγει, «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου.» Σ’ αυτόν τον κανόνα ενεργείας είχε προστεθή η κύρωσις της ανταμοιβής για την υπακοή, δηλαδή, «δια να γείνης μακροχρόνιος επί της γης.» Για κείνους που απειθούσαν σ’ αυτόν τον νόμο, υπήρχε επίσης μία κύρωσις κεφαλικής ποινής που επέτρεπε τον θάνατο με λίθους. Έτσι ο άνθρωπος ως ένας κατώτερος υπό μία κυβέρνησι δεν μπορεί ν’ αγνοήση την οργή (τιμωρία) του νόμου ή να κλείση τα μάτια του στις ευλογίες του (ανταμοιβές).—Γένεσις 9:6· Έξοδος 20:12· Δευτερονόμιον 21:18-21· Ρωμαίους 13:5.

ΦΟΒΟΣ

16, 17. (α) Γιατί είναι κατάλληλος ο φόβος του Ιεχωβά; (β) Πώς πρέπει ο Χριστιανός κατώτερος να βαδίζη ενώπιον του Θεού του;

¹⁶ Όλα τα προηγούμενα σαφώς καταδεικνύουν ότι ο ευσεβής φόβος του Ιεχωβά, του μεγάλου κυριάρχου Ανωτέρου, είναι ορθός, επιθυμητός και κατάλληλος. Η υπεροχή του είναι τόσο υψηλή ώστε να τον καθιστά υπέρτατον υπεράνω όλων. Είναι τόσο απόλυτη ώστε ο άνθρωπος ο κατώτερος εξαρτάται πλήρως από το έλεός του. Ο Ιεχωβά των δυνάμεων βρίσκεται σε μια τάξι εντελώς μόνος του. Γι’ αυτό το λόγο οι αληθινοί Χριστιανοί τον αγιάζουν ως εντελώς ξεχωριστόν στις σχέσεις των με άτομα. Ο Ιεχωβά στην εξυψωμένη θέσι του είναι άγιος και είναι πυρ καταναλίσκον. «Διότι εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σας· θέλετε λοιπόν αγιασθή, και θέλετε είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ.» «Διότι Ιεχωβά ο Θεός σου είναι πυρ καταναλίσκον, Θεός ζηλότυπος.»—Λευιτικόν 11:44 και Δευτερονόμιον 4:24, AS.

¹⁷ Κανείς δεν μπορεί να παίζη με τον Ιεχωβά. Ούτε μπορεί κανείς να είναι αμελής όσον αφορά τις απαιτήσεις του Θεού. Μη μεταχειρίζεστε ελαφρά τον νόμον του, διότι οι δυνάμεις του να εφαρμόση κυρώσεις τιμωρίας, είναι ατελείωτες και οδηγούν σε τελεία εξάλειψι στο θάνατο. «Και η γη εμολύνθη υποκάτω των κατοίκων αυτής· διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησαν διαθήκην αιώνιον. Δια τούτο η άρα κατέφαγε την γην, και οι κατοικούντες εν αυτή ηρημώθησαν· δια τούτο οι κάτοικοι της γης κατεκαύθησαν, και ολίγοι άνθρωποι έμειναν.» (Ησαΐας 24:5, 6) Πρέπει πάντοτε να υπάρχη αυτός ο τρόμος μήπως δυσαρεστήσωμε την κυρίαρχη μεγαλειότητά του. Ο Ησαΐας ετοποθέτησε καλά το ζήτημα. «Τον Ιεχωβά των δυνάμεων, αυτόν αγιάσατε· και αυτός ας ήναι ο φόβος σας, και αυτός ας ήναι ο τρόμος σας.»—Ησαΐας 8:13, AS.

18. Πώς ο Δαβίδ εξυμνεί τη μεγαλωσύνη του Ιεχωβά του Ανωτέρου;

¹⁸ Ο σοφός κατώτερος ενθυμείται πάντοτε τη σχέσι του με τον μεγάλο Ανώτερο του, τον Ιεχωβά Θεό. Πάντοτε ζητεί να εξακριβώνη το θέλημα του Θεού και έπειτα επιμελώς επιδίδεται στο να συμμορφώνη τον εαυτό του μ’ αυτή τη σοφή πορεία. Ένας τέτοιος πιστός δούλος του Θεού ενώνεται με τον Βασιλέα Δαβίδ στην αναφώνησί του για τη μεγαλωσύνη του Ιεχωβά Θεού και για το επιθυμητόν της αποδόσεως φόβου σ’ αυτόν με υπακοή στο νόμο του. «Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν. Ο νόμος του Ιεχωβά είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν· η μαρτυρία του Ιεχωβά πιστή, σοφίζουσα τον απλούν· τα διατάγματα του Ιεχωβά ευθέα, ευφραίνοντα καρδίαν· η εντολή του Ιεχωβά λαμπρά, φωτίζουσα οφθαλμούς· ο φόβος του Ιεχωβά καθαρός, διαμένων εις τον αιώνα· αι κρίσεις του Ιεχωβά αληθιναί, δίκαιαι εν ταυτώ· πλέον επιθυμηταί παρά το χρυσίον, μάλιστα παρά πλήθος καθαρού χρυσίου, και γλυκύτεραι υπέρ το μέλι και τους σταλαγμούς της κηρήθρας. Ο δούλος σου μάλιστα νουθετείται δι’ αυτών· εις την τήρησιν αυτών η ανταμοιβή είναι μεγάλη.» «Ας φοβηθή τον Ιεχωβά πάσα η γη.»—Ψαλμός 19:1, 2, 7-11· 33:8, AS.

[Υποσημειώσεις]