μπορέση να μας χωρίση από την αγάπη του Θεού την εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.

19. Για να περιπατούμε στο φως, τι πρέπει να κάμωμε;

¹⁹ Η βασιλεία της αμαρτίας και του θανάτου υπήρξε μια σκοτεινή νύχτα κλαυθμού για την ανθρωπότητα. Η έναρξις της κυριαρχίας τής παρ’ αξίαν χάριτος ομοιάζει με το αυγάζον φως μιας νέας ημέρας. «Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους, και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.» «Πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας· δεν είμεθα νυκτός, ουδέ σκότους.» (Ρωμαίους 13:12· 1 Θεσσαλονικείς 5:5) Για να παραμείνωμε στο φως πρέπει να περιπατούμε με αδελφική αγάπη, τηρώντας τη νέα εντολή όπως μας νουθετεί ο απόστολος Ιωάννης, επειδή το σκότος παρέρχεται και το αληθινό φως ήδη φέγγει. (1 Ιωάννου 2:8) Το να εξακολουθούμε να περιπατούμε σ’ αυτό το φως μάς δίδει τη νίκη εναντίον της Βασιλείας της αμαρτίας.

20, 21. (α) Ποια κατηγορία έκαμε ο Διάβολος εναντίον του Ιεχωβά, και ποιος την απέδειξε ότι ήταν ψεύδος; (β) Ποιοι θα συμμετάσχουν με τον Χριστό Ιησού στο διεκδικητικό του έργο και στη νίκη του εναντίον της βασιλείας του θανάτου;

²⁰ Συλλογισθήτε τώρα για λίγες στιγμές τον τελικό θρίαμβο της παρ’ αξίαν χάριτος του Ιεχωβά εναντίον επίσης της βασιλείας του θανάτου. Ο Σατανάς, ο πρωτουργός της κακής θελήσεως, έφερε την κατηγορία ότι ο Ιεχωβά είναι αναξιόπιστος και ο λόγος του ανάξιος εμπιστοσύνης, υπήρξαν δε μάρτυρες τούτου όλα τα ουράνια κτίσματα. Ποιος επάνω στη γη θα ηρνείτο τον ισχυρισμόν αυτόν, θ’ απεδείκνυε τον Διάβολο ψεύτη και θα είχε τα προσόντα να γίνη ο καταστροφεύς του, δικαιώνοντας έτσι τον λόγον και το όνομα του Ιεχωβά; Αυτός δεν ήταν ο πρώτος Αδάμ, διότι ενώθηκε στη συνωμοσία για να ονειδίση τον Δημιουργό. Τούτο δεν άφησε κανέναν τέλειον άνθρωπον στη γη για να αναλάβη την υπόθεσι του Ιεχωβά. Με την παρ’ αξίαν όμως χάριν του Ιεχωβά ο ‘Υιός του ανθρώπου’ ήλθε στη γη και απέκτησε τα προσόντα ως ο δεύτερος Αδάμ. «Ούτως είναι και γεγραμμένον, Ο πρώτος ανθρωπος Αδάμ. “έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν” ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν· Ο πρώτος άνθρωπος είναι εκ της γης, χοϊκός· ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος εξ ουρανού.» (1 Κορινθίους 15:45, 47) «Γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών, δεν αποθνήσκει πλέον· θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον.» «Τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού.» (Ρωμαίους 6:9· Πράξεις 2:24) Ο Χριστός απέδειξε τον Διάβολο ψεύτη, και απέκτησε τα προσόντα ως ο δεύτερος Αδάμ. Η μεγαλειότης του νόμου του Ιεχωβά δεν μπορούσε να τον κρατή στο θάνατο, αφού ήταν αθώος, και συνεπώς ο Θεός τον ήγειρε ως εκείνον ο οποίος δια του θανάτου απεδείχθη άξιος να καταστρέψη τον έχοντα το κράτος του θανάτου, δηλαδή, τον Διάβολο. Νικηφόρος ο Χριστός αναφωνεί, «Ιδού, είμαι ζων εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν και έχω τα κλειδία του άδου και του θανάτου.»—Εβραίους 2:14· Αποκάλυψις 1:18.

²¹ Σημειώστε πώς ο Θεός έκαμε φιλάγαθη διευθέτησι για να συμμετάσχουν και άλλοι με τον Χριστό στο έργο της διεκδικήσεως. Ο απόστολος Παύλος, μιλώντας για την ελπίδα της αναστάσεως των πιστών κεκλημένων 144.000 καθιερωμένων υφιερέων, λέγει: «Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος “Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη.” “Πού, θάνατε, το κέντρον σου; πού, άδη, η νίκη σου;”» (1 Κορινθίους 15:54, 55) Αυτοί κερδίζουν τη νίκη δια του Ιησού Χριστού, και ο Σατανάς σύντομα θα συντριβή κάτω από τα πόδια των. Νίκη δια του Χριστού θα είναι επίσης η μερίς των ατόμων καλής θελήσεως, των πιστών άλλων προβάτων που έχουν την ελπίδα αιωνίου ζωής επάνω στη γη. Είτε με ανάστασι είτε με το να περάσουν τώρα ζωντανοί μέσα από τον Αρμαγεδδώνα για να ζήσουν για πάντα στο νέο κόσμο, δική τους είναι μια νίκη εναντίον του θανάτου, διότι συμμετέχουν στις ευλογίες της αιωνίου Βασιλείας. «Και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλυψις 21:4) Η βασιλεία του θανάτου θ’ αντικατασταθή από την βασιλεία της ζωής παντοτινά, όταν τελειώση η τελική δοκιμασία του ανθρωπίνου γένους

Μία γη Ερημωμένη επί Χίλια Χρόνια;

«ΕΛΘΕΤΕ τώρα, και ας διαδικασθώμεν.» «Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε.» (Ησαΐας 1:18· 1 Θεσσαλονικείς 5:21) Ερευνώντας για την αλήθεια οι Χριστιανοί θα κάμουν καλά να προσέξουν πάντα τις Γραφικές αυτές συμβουλές.—Πράξεις 17:11.

Σύμφωνα με την πίστι μερικών, όπως είναι οι Αντβεντισταί της Εβδόμης Ημέρας, «η παρούσα ζωή χορηγείται στον άνθρωπο ως δοκιμασία που τελειώνει στον θάνατο.» Μια «ερευνητική κρίσις» που αποφασίζει την τύχη