Ο Θεός Αγαπά τους Ταπεινούς — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ο Θεός Αγαπά τους Ταπεινούς

«Είναι πολυεύσπλαχνος ο Ιεχωβά και οικτίρμων.»—Ιακ. 5:11, ΜΝΚ.

1. Πόσο διαδεδομένη είναι η λατρεία του Ιεχωβά Θεού, και πώς αυτό σχετίζεται με το Ιακ. 5:11;

Η ΕΛΚΥΣΤΙΚΗ αυτή δήλωσις, «είναι πολυεύσπλαγχνος ο Ιεχωβά και οικτίρμων,» συνιστά τον Ιεχωβά σ’ εμάς, οποιοιδήποτε κι’ αν είμεθα. Ασφαλώς θέλομε να τύχωμε μεταχειρίσεως με τρόπο ευγενικό, στοργικό και φιλεύσπλαγχνο και ειδικά από Έναν τον οποίον αναγνωρίζομε και τον οποίον λατρεύομε ως τον Υπέρτατο Θεό. Πολλοί άνθρωποι σε όλη τη γη ασφαλώς λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό και λαμβάνουν πολλή παρηγοριά και διαβεβαίωσι επειδή έχουν σαφή αντίληψι του ελέους και της φιλευσπλαγχνίας του Ιεχωβά. Αυτοί οι άνθρωποι που ευλογούνται έτσι είναι ποικίλων προελεύσεων· πραγματικά, είναι τόσο ποικίλων όσο είναι, και οι αναγνώσται αυτού του περιοδικού. Καθώς τώρα εξετάζετε αυτό το θέμα που σας παρουσιάζεται στη γλώσσα σας και είναι διαθέσιμο στον τόπο σας, μπορείτε να γνωρίζετε με βεβαιότητα ότι άλλοι άνθρωποι διαφορετικοί από σας, που κατοικούν αλλού με διαφορετικά έθιμα και ιστορία, μελετούν επίσης αυτά τα λόγια του Βιβλικού συγγραφέως Ιακώβου. Ο Ιάκωβος ήταν ένας μαθητής του Χριστού Ιησού, και ήταν επομένως ένας Χριστιανός και λάτρης και μάρτυς του Ιεχωβά, του Θεού και Πατρός του Ιησού Χριστού.

2. Σε ποιες περιόδους της ιστορίας υπήρξαν φανερές οι στοργικές ιδιότητες του Ιεχωβά; Σε ποιους;

² Σε όλη την ιστορία, οι στοργικές ιδιότητες του Ιεχωβά υπήρξαν φανερές σ’ εκείνους που τον λατρεύουν, στο παρελθόν καθώς και στον παρόντα καιρό. Πραγματικά, ο Ιάκωβος, κάνοντας τα σχόλιά του εν σχέσει με την ευσπλαγχνία και το έλεος του Ιεχωβά, ανεφέρετο στους αρχαίους προφήτας του Θεού. Εμνημόνευσε το γεγονός ότι αυτοί έδειξαν υπομονή κι’ εγκαρτέρησι στα παθήματα ενώ μιλούσαν εν ονόματι του Ιεχωβά ως προφήται και μάρτυρές του. Ο Ιάκωβος λέγει στο 5 κεφάλαιο, εδάφιο 11: «Ιδού! μακαρίζομεν τους υπομένοντας· ηκούσατε την υπομονήν του Ιώβ, και είδετε το τέλος του Ιεχωβά, ότι είναι πολυεύσπλαγχνος ο Ιεχωβά και οικτίρμων.» Αυτό είναι αληθινό· η έκβασις για τον Ιώβ ήταν πραγματικά απόδειξις του ελέους και της πιστής αγάπης του Ιεχωβά προς τον πιστό του δούλο Ιώβ, ο οποίος εκράτησε ακεραιότητα στον Ιεχωβά. Είναι κατάλληλο ότι, όχι μόνον ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιάκωβος, αλλά κι’ εμείς τώρα αναγνωρίζομε τα γεγονότα της θρησκευτικής ιστορίας και κατανοούμε πώς ο Ιεχωβά πολιτεύεται με ανθρώπους ακεραιότητος και δείχνει το έλεός του και την ευσπλαγχνία του γι’ αυτούς. Αυτά τα καλά αποτελέσματα γίνονται φανερά τώρα σ’ εκείνους από την ανθρωπότητα, οι οποίοι εκτιμούν την φιλεύσπλαγχνη πολιτεία του Ιεχωβά και οι οποίοι ανταποκρίνονται ανάλογα.

3. Με ποιους τρόπους διαφέρουν οι άνθρωποι;

³ Αυτές οι δύσκολες μέρες στις οποίες ζούμε έχουν πολλά τα οποία είναι σκληρά και άσπλαγχνα. Οι περιστάσεις που περιβάλλουν τους ανθρώπους προξενούν κάθε είδους προσωπικές απογοητεύσεις. Αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι προέρχονται από κάθε είδος περιβάλλον, από «όλα τα είδη.» Αυτή η ποικιλία ως προς το περιβάλλον και τις περιστάσεις των ανθρώπων είναι πραγματικά απέραντη. Μερικοί άνθρωποι έχουν πολλή μόρφωσι, άλλοι λιγώτερη και μερικοί σχετικώς λίγη. Μερικοί έχουν τη μια φυλετική προέλευσι, άλλοι την άλλη, και, φυσικά, υπάρχουν πολλές εθνικότητες και ακόμη μεγαλύτερος αριθμός γλωσσών που χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους. Η κοινωνική θέσις διαφέρει από άτομο σε άτομο, καθώς και οι φυσικές και διανοητικές ικανότητες. Μολονότι όλοι έχομε κληρονομήσει ατέλεια κι’ επομένως δεν έχομε πραγματική ελπίδα ζωής εκτός από τις προβλέψεις που έχει κάμει ο Ιεχωβά Θεός, η έκτασις της ατομικής παραβάσεως των δικαίων απαιτήσεων του Θεού διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει τέλος στην ποικιλία του περιβάλλοντος και των περιστάσεων των ανθρώπων.

4. Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ποικιλίας του περιβάλλοντος των ανθρώπων ως προς τον λόγον του Θεού;

⁴ Το αποτέλεσμα είναι ότι όταν άτομα αντιμετωπίζουν τον λόγον του Θεού ανταποκρίνονται με διαφόρους τρόπους. Μερικοί άνθρωποι δεν ανταποκρίνονται με στοργική εκτίμησι στις διατάξεις του Δημιουργού, διότι είναι πολύ υπερήφανοι, πολύ φίλαυτοι ή πολύ υπεροπτικοί. Και αφ’ ετέρου, υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο ταπεινοί ώστε θεωρούν τους εαυτούς των ακατάλληλους να λάβουν την ευσπλαγχνία και το έλεος του Ιεχωβά. Σεις προφανώς θα είσθε από ένα ακόμη διαφορετικό είδος—ούτε πολύ φίλαυτος ούτε πολύ αποθαρρυμένος για να επιδιώξετε να λάβετε αυτό που σας προσφέρει ο Ιεχωβά ατομικά. Μπορείτε να διακρίνετε ότι έχετε πραγματικά ενδιαφέρον για τις φιλεύσπλαγχνες και στοργικές ιδιότητες του Ιεχωβά Θεού.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΗΜΕΡΑ;

5. Τι τονίζεται εδώ ότι είναι πιο σπουδαίο από το παρελθόν ενός ανθρώπου;

⁵ Όσο περισσότερο μαθαίνετε για τον Λόγο, την Αγία Γραφή, που επρομήθευσε ο φιλεύσπλαγχνος Θεός, τόσο περισσότερο καταλαβαίνετε και εκτιμάτε το γεγονός ότι όλη η Αγ. Γραφή διδάσκει ότι περιλαμβάνεσθε, ή μπορείτε να περιληφθήτε, στις ευλογίες του Θεού. Ουσιώδες είναι να γνωρίζετε ότι εκείνο που λαμβάνεται υπ’ όψιν δεν είναι το παρελθόν σας, αλλά μάλλον η στάσις που λαμβάνετε τώρα και η ανταπόκρισις που δείχνετε τώρα σε ό,τι έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά και έχει κάμει διαθέσιμο κυριολεκτικά σε ανθρώπους κάθε είδους περιλαμβανομένων και των ταπεινών.

6. Από ποια μεγάλη ευκαιρία πρέπει όλοι να επωφεληθούν;

⁶ Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά στοργικά καθιστά ικανούς ανθρώπους κάθε προελεύσεως να έλθουν σε αρμονία μαζί του μέσω του Χριστού Ιησού τονίζεται κατ’ επανάληψιν. Λόγου χάριν, τα εδάφια 1 Τιμόθεον 2:3-6 λέγουν: «Τούτο είναι καλόν και ευπρόσδεκτον ενώπιον του Σωτήρος ημών Θεού· όστις θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να ελθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας. Διότι είναι εις Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς, όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων, μαρτυρίαν γενομένην εν ωρισμένοις καιροίς.» Απ’ αυτά τα λόγια, σε ποιου «είδους» ανθρώπους δεν παρέχεται η ευκαιρία να σωθούν και να έλθουν σ’ επίγνωσι της αληθείας; Σε κανένα! Συνεπώς, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να επωφεληθούν από τη θεία προσφορά. Κανένας δεν πρέπει να υψηλοφρονή τόσο ώστε να μην επωφεληθή από την πρόβλεψι του Θεού, και, συγχρόνως, κανένας δεν πρέπει να σκέπτεται τόσο ταπεινά για τον εαυτό του ώστε να νομίζη ότι είναι ακατάλληλος να λάβη και να μάθη την αλήθεια και να εφαρμοσθή τελικά προς όφελός του το «αντίλυτρον υπέρ πάντων» για να σωθή από την κληρονομημένη ατέλειά του, την αμαρτία και τον θάνατο. Κι’ αυτό επίσης είναι σπουδαίο.

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΗ;

7. Ποια είναι η κατάλληλη άποψις των πνευματικών αναγκών μας;

⁷ Όταν ο Χριστός Ιησούς, «όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων» έκανε την διακονία του στη γη πριν από τον θυσιαστικό του θάνατο, είπε: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι· διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.» (Ματθ. 5:3) Εκείνοι που είναι «πτωχοί τω πνεύματι,» δηλαδή που έχουν συναίσθησι της πνευματικής των ανάγκης, δεν λέγεται εδώ ότι απορρίπτονται επειδή είναι πτωχοί κατά το πνεύμα, μάλλον, αυτοί χαρακτηρίζονται ως μακάριοι επειδή τους αγαπά ο Θεός, τους συμπαθεί. Γιατί; Διότι συναισθάνονται την ανάγκη που έχουν και δέχονται ό,τι προσφέρει ο Ιεχωβά για ν’ αντιμετωπίσουν την πνευματική των ανάγκη. Δεν είναι υπεροπτικοί ως τον βαθμό της μεγαλαυχίας. Αν ήσαν έτσι, θα απατούσαν τον εαυτό τους με το να νομίζουν ότι αυτοί είναι υπεράνω των όσων παρέχει ο Ιεχωβά. Όχι, αλλά με το να είναι ταπεινοί κατά το πνεύμα και να κατανοούν ότι αυτοί, όπως και οι άλλοι άνθρωποι, έχουν ανάγκη η οποία μπορεί να ικανοποιηθή μόνο με όσα παρέχει ο Ιεχωβά, λαμβάνουν μια κατάλληλη άποψι του εαυτού των σ’ αυτό το ζήτημα. Δεν παραμερίζονται από κάποια εσφαλμένη ιδέα που έχουν λόγω της ιδιαίτερης καταγωγής των. Αυτό είναι πολύ ορθό πράγμα που πρέπει να το σκεφθούμε, όποιοι και αν είμεθα και σ’ όποιο μέρος της γης αν κατοικούμε.

ΠΟΣΟ ΕΥΡΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

8. Πόσο ευρείες είναι οι διατάξεις τον Ιεχωβά;

⁸ Ο Λόγος του Θεού και οι σκοποί του Ιεχωβά όπως εκτίθενται στη Γραφή δεν προορίζονται μόνο για μια ωρισμένη φυλή ή εθνικότητα ή λαό. Το ζήτημα είναι ότι άτομα όλων των φυλετικών προελεύσεων είναι δεκτά στον Θεό και αγαπώνται απ’ αυτόν, και αυτός γενναιόδωρα φροντίζει για όλους. Μια προφητική δήλωσις γι’ αυτό βρίσκεται στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 7: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον: «Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» «Δεν θέλουσι πεινάσει πλέον, ουδέ θέλουσι διψήσει πλέον, ουδέ θέλει πέσει έπ’ αυτούς ο ήλιος, ουδέ κανέν καύμα· διότι το Αρνίον το αναμέσον του θρόνου θέλει ποιμάνει αυτούς, και οδηγήσει αυτούς εις ζώσας πηγάς υδάτων· και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών.»—Εδάφια 9, 10, 16, 17.

9. Για να λάβωμε τη διαβεβαίωσι της φροντίδας του Ιεχωβά όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψι 7:16, 17, ποια απαίτησι πρέπει να εκπληρώσωμε;

⁹ Εδώ μπορείτε πάλι να διακρίνετε τη μεγάλη έκτασι των προσφορών του Ιεχωβά, που φθάνουν σ’ εσάς αδιάφορο από ποιο έθνος ή φυλή ή λαό ή γλώσσα προήλθατε, οποιαδήποτε κι’ αν είναι είτε κατά γράμμα είτε συμβολική η πείνα ή η δίψα που μπορεί να αισθάνεσθε από τις σκληρές και άσπλαγχνες συνθήκες του κόσμου, βρίσκετε σ’ αυτή την προφητική υπόσχεσι μια διαβεβαίωσι ότι δεν θα υπάρξη πνευματική πείνα και δίψα ούτε ‘καύμα’ από την οργή του, αν αποδίδετε ταπεινά τη σωτηρία στον Ιεχωβά. Το κάνετε αυτό; Αποδίδετε σωτηρία στον Ιεχωβά; Αν όχι, γιατί όχι; Αν η πείνα και η δίψα σας είναι για δικαιοσύνη, μπορείτε θετικά να ικανοποιηθήτε, όπως εκτίθεται περαιτέρω από τον Ιησού, στον Ματθαίον 5:6 «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην· διότι αυτοί θέλουσι χορτασθή.»

ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΞΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ

10. Ποια ελκυστικά χαρακτηριστικά βρίσκονται στις οικογένειες;

¹⁰ Η οικογενειακή διάταξις είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που διαφέρουν από τόπο σε τόπο ανάλογα με τα έθιμα και τους τρόπους ενεργείας των διαφόρων λαών. Από γενική άποψι, σε μια καλή οικογένεια υπάρχει μια εξυπηρετική κι’ ευχάριστη σχέσις μεταξύ των διαφόρων μελών. Αυτό ειδικά αληθεύει εν σχέσει με μια οικογένεια στην οποίαν όλοι είναι λάτρεις του Ιεχωβά Θεού και όλοι εφαρμόζουν τις απαιτήσεις και την καθοδηγία του στην οικογενειακή τους ζωή. Ένα άλλο γεγονός σχετικό με τις οικογένειες γενικά είναι το ότι αυτές αποτελούνται από διάφορα πρόσωπα· μπορεί να υπάρχουν βρέφη, παιδιά, έφηβοι, μεσήλικες και πολύ ηλικιωμένα πρόσωπα σε μια οικογένεια. Μολονότι ο καθένας έχει ποικίλους τρόπους που διαφέρουν από τους τρόπους των άλλων, όλοι έχουν τη θέσι τους μέσα στην οικογενειακή διάταξι και δεν υπάρχει λόγος για να έχη κανείς ένα αίσθημα κατωτερότητος ενώπιον Θεού ή ανθρώπου.

11. (α) Ποια διάταξις είναι οικογενειακής μορφής, και με ποιες έννοιες; (β) Μέσα στη Χριστιανική «οικογένεια» ποια βελτίωσις μπορεί να γίνη;

¹¹ Εκείνοι που είναι από τον «πολύν όχλον» του εβδόμου κεφαλαίου της Αποκαλύψεως φέρνονται σε μια διάταξι που είναι όμοια με τη διάταξι μιας οικογενείας. Υπάρχει μήπως κανένας λόγος για κείνους που είναι σ’ αυτή τη Χριστιανική, οικογενειακής μορφής διάταξι, να έχουν κανένα αίσθημα κατωτερότητος, λόγω γήρατος, μειονεκτημάτων, ελλείψεως μορφώσεως, συστολής, ή ελλείψεως ικανότητος εν συγκρίσει με τα άλλα μέλη της οικογενείας; Όχι, δεν υπάρχει λόγος να αισθάνεται κανείς κατωτερότητα, μολονότι ένα άτομο μπορεί να προσπαθή να υπερνικήση τους περιορισμούς του. Έτσι λοιπόν, αν η προέλευσίς σας είχε ως αποτέλεσμα να έχετε τώρα μειονεκτήματα, οτιδήποτε κι’ αν ειν’ αυτά, πρέπει να ενθυμήσθε ότι αν είσθε τώρα πιστοί στον Ιεχωβά Θεό, θα μπορέσετε να κάμετε αλλαγές και να είσθε εκείνου του ‘είδους’ που είναι κατάλληλο για τη Χριστιανική σας σταδιοδρομία. Ένας τρόπος με τον οποίον οι Γραφές εκφράζουν αυτή την αλλαγή βρίσκεται στην επιστολή προς Εφεσίους 4:23, 24: «Να ανανεόνησθε εις το πνεύμα τον νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Βλέπε επίσης Ρωμαίους 12:2) Δεν είναι αυτό ενθαρρυντικό κι’ ελκυστικό σ’ ένα άτομο που θέλει να βελτιώση το ‘είδος’ του;

ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ

12. Ποια προσπάθεια χρειάζεται να γίνη από σας;

¹² Η ειλικρίνεια ενός ατόμου στο να έχη μια καλή επιθυμία, καταδεικνύεται, εν μέρει, από την προσπάθεια που καταβάλλει προσηλώνοντας τον νου και την καρδιά του και καταβάλλοντας προσπάθειες να επιτύχη αυτόν τον σκοπό. Μολονότι πρόκειται για μια προσπάθεια από μέρους του, αυτή δεν γίνεται με τη δική του δύναμι, με αδιαφορία ως προς την πρόβλεψι που κάνει ο Ιεχωβά δια του Χριστού Ιησού για να ικανοποιήση την πνευματική ανάγκη την οποία αυτός συναισθάνεται. Προσέξτε πώς εκτίθεται αυτό στην επιστολή 1 Τιμόθεον 4:10: «Επειδή δια τούτο και κοπιάζομεν και ονειδιζόμεθα, διότι ελπίζομεν εις τον ζώντα Θεόν, όστις είναι ο σωτήρ πάντων ανθρώπων, μάλιστα των πιστών.» Ώστε, όλοι οι άνθρωποι πρέπει να κοπιάζουν και να προσπαθούν. Και με την ευλογία του Ιεχωβά μπορείτε να το κάμετε αυτό με επιτυχία. Δεν είναι, λοιπόν, ενθαρρυντικό αυτό;

13. (α) Ως προς τον εαυτό σας, τι μπορείτε να εξετάσετε επωφελώς; (β) Ως προς το πνεύμα του Θεού, ποια πράγματα είναι υποβοηθητικά εδώ;

¹³ Εξετάσατε ποτέ το γεγονός ότι σεις ως ένα ξεχωριστό άτομο έχετε ιδιότητες που δεν τις έχει κανένας άλλος; Πραγματικά έχετε. Υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να τα κάμετε με τέτοιον τρόπο και σε τέτοιο βαθμό που κανένας άλλος δεν μπορεί επακριβώς να τα μιμηθή. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να στενοχωρήσθε από ό,τι κάνει ή μπορεί να κάνη κάποιος άλλος. Αντιθέτως, ο καθένας θα κάμη καλά να εξετάση τις δικές του ιδιότητες και να τις χρησιμοποιήση προς αίνον του Ιεχωβά στη λατρεία του. Ο καθένας, έχει φυσικά χαρίσματα κι’ αυτά μπορούν ν’ αναπτυχθούν για καλύτερη χρήσι. Επίσης, υπάρχουν χαρίσματα τα οποία λαμβάνουν οι Χριστιανοί με την ενέργεια του πνεύματος του Ιεχωβά Θεού, αλλά και σ’ αυτό δεν έχει ο καθένας το ίδιο χάρισμα. Αντιθέτως, όπως λέγει η επιστολή 1 Κορινθίους 12:4-6: «Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το πνεύμα όμως το αυτό· είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός· είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι.» Ένας ταπεινός άνθρωπος μπορεί ν’ αναπτύξη τα φυσικά του χαρίσματα, και ν’ αποκτήση και νέα ακόμη και μπορεί επίσης να λάβη τη βοήθεια και τις ευλογίες του αγίου πνεύματος του Ιεχωβά στην καρδιά και στη διάνοιά του και στις προσπάθειές του, και όλα στην προσωπική του χαρωπή λατρεία και υπηρεσία ‘του αυτού Θεού που ενεργεί τα πάντα εν πάσι.’

14. Παρατηρώντας τις ιδιότητες των άλλων, ποια ισορροπημένη άποψι πρέπει να έχωμε;

¹⁴ Το να παρατηρή κανείς τους άλλους μπορεί κάποτε να είναι μια πραγματική βοήθεια και συμπαράστασις. Ένας μπορεί να παρατηρήση γύρω και να ιδή άλλους με ικανότητα. Φυσικά, κάνοντας τούτο, μπορεί να αισθανθή κατωτερότητα, αλλά δεν πρέπει. Αντιθέτως, ένας μπορεί να μάθη παρατηρώντας τις καλές ιδιότητες του άλλου, και στο μέτρον της δυνατότητάς του θα μπορούσε να μιμηθή αυτές τις ιδιότητες και θα μπορούσε μάλιστα να ζητήση και να δεχθή βοήθεια από εκείνον που είναι ενδεδειγμένος με κάποιον τρόπο. Εν τούτοις, δεν πρέπει βέβαια να προσπαθή να γίνη εκείνο το άλλο πρόσωπο, αλλά πρέπει να είναι ακριβώς ο εαυτός του και ν’ αποτελή οτιδήποτε μέρος του Χριστιανικού οργανωτικού σώματος στο οποίον είναι διωρισμένος από τον Θεό.

15. Εξηγήστε το κατάλληλο παράδειγμα τον ανθρωπίνου σώματος, όπως βρίσκεται, εις 1 Κορινθίους, κεφάλαιον 12.

¹⁵ Πραγματικά η Γραφή, χρησιμοποιώντας το ανθρώπινο σώμα ως παράδειγμα της οργανώσεως της εκκλησίας των Χριστιανών, τονίζει ότι τα μέρη του σώματος που φαίνονται ότι είναι ταπεινά χρειάζονται ωστόσο, δίνοντας μ’ αυτό ένα παράδειγμα εκείνων που μπορεί να φαίνωνται ταπεινοί στη Χριστιανική εκκλησία. «Εάν όμως πάντα ήσαν εν μέλος, πού το σώμα; Αλλά τώρα είναι μεν πολλά μέλη, εν όμως σώμα. Και δεν δύναται ο οφθαλμός να είπη προς την χείρα, Δεν έχω χρείαν σου· ή πάλιν η κεφαλή προς τους πόδας, Δεν έχω χρείαν υμών. Αλλά πολύ περισσότερον τα μέλη του σώματος τα οποία φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, ταύτα είναι αναγκαία· και εκείνα τα οποία νομίζομεν ότι είναι τα ατιμώτερα του σώματος, εις ταύτα αποδίδομεν τιμήν περισσοτέραν και τα άσχημα ημών έχουσι περισσοτέραν ευσχημοσύνην. Τα δε ευσχήμονα ημών δεν έχουσι χρείαν. Αλλ’ ο Θεός συνεκέρασε το σώμα, δόσας περισσοτέραν τιμήν εις το ευτελέστερον, δια να μη ήναι σχίσμα εν τω σώματι, αλλά να φροντίζωσι τα μέλη το αυτό υπέρ αλλήλων. Και είτε πάσχει εν μέλος, πάντα τα μέλη συμπάσχουσιν· είτε τιμάται εν μέλος, πάντα τα μέλη συγχαίρουσι.»—1 Κορ. 12:19-26.

ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΣΘΕ ΜΕ ΠΙΣΤΙ

16. Ποια εξέτασις της πίστεως είναι αναγκαία;

¹⁶ Ο ταπεινός και μετριόφρων, αφού σταθεροποιήση στη διάνοιά του το γεγονός ότι ο Θεός αγαπά τους ταπεινούς, και με την πεποίθησι στην καρδιά του ότι μπορεί να περιληφθή στις στοργικές παροχές του Ιεχωβά, μπορεί επωφελώς ν’ αναγνωρίση ότι αυτός, όπως και οι άλλοι, πρέπει να έχη πίστι. Εκείνος λοιπόν που νομίζει ότι έχει συναίσθησι της πνευματικής του ανάγκης, ας διερωτηθή: Έχω πραγματικά πίστι στον Ιεχωβά Θεό και στον Υιόν του; Πιστεύω στην υπόσχεσι του Θεού να με βοηθήση; Τα σχόλια του Ιησού σ’ αυτό δείχνουν ότι μια τέτοια πίστις μπορούσε ν’ αποδειχθή με το να ζητή συνεχώς το πνεύμα του Ιεχωβά, όπως είπε: «Αιτείτε και θέλει σας δοθή· ζητείτε και θέλετε ευρεί· κρούετε και θέλει σας ανοιχθή· διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή. Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδετε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας, πόσω μάλλον ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς, θέλει δώσει αγαθά εις τους ζητούντας παρ’ αυτού;»—Ματθ. 7:7, 8, 11.

17. Ως προς το πνεύμα του Θεού, ποια ποικιλία ενεργείας πρέπει να εκτιμάται;

¹⁷ Ένα άλλο ερώτημα: Κατανοείτε ότι το πνεύμα του Θεού κάνει διάφορες ενέργειες, παράγοντας διάφορες ικανότητες τις οποίες έχουν τα μέλη της εκκλησίας, και με αυτόν τον τρόπο ικανοποιούν όλες τις ανάγκες της εκκλησίας; Αυτό γίνεται, διότι το εδάφιον 1 Κορινθίους 12:11 μας πληροφορεί ότι «πάντα ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον καθώς θέλει.» Μήπως αυτό θα μπορούσε να σημαίνη ότι ο ταπεινός εμπιστεύεται στη δική του ικανότητα; Όχι, διόλου. «Εάν τις λαλή, ας λαλή ως λαλών λόγια Θεού· εάν τις υπηρετή, ας υπηρετή ως υπηρετών εκ της δυνάμεως την οποίαν χορηγεί ο Θεός, δια να δοξάζηται εν πάσιν ο Θεός δια Ιησού Χριστού, εις τον οποίον είναι η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.»—1 Πέτρ. 4:11.

18. Πώς μπορεί κανείς να ωφεληθή από τη δύναμι που δίνει ο Θεός; Δώστε παραδείγματα.

¹⁸ Για να κατανοηθή το καλό αποτέλεσμα της δυνάμεως που χορηγεί ο Θεός, είναι ανάγκη να είναι κανείς πρόθυμος να λάβη οδηγίες και εκπαίδευσι και με αυτόν τον τρόπο μπορεί να είναι ακόμη πιο χρησιμοποιήσιμος από τον Θεό παρά εκείνος που φρονεί ότι δεν χρειάζεται εκπαίδευσι, διδασκαλία ή συμβουλές. Ένα σαφές παράδειγμα τούτου στις ημέρες μας βρίσκεται στους διακόνους εκείνους οι οποίοι εθελουσίως υπηρετούν στα κεντρικά γραφεία και στα τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά, που είναι ωργανωμένα για να βοηθήσουν στο ευαγγελιστικό έργον των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα διάφορα μέρη του κόσμου. Τα κεντρικά γραφεία και τα τμήματα είναι επανδρωμένα με διακόνους οι οποίοι, σε κάθε περίπτωσι, αποτελούν μια οικογένεια Μπέθελ. Αυτοί οι διάκονοι μπορεί στην αρχή να είναι απολύτως άπειροι στο πολύ σπουδαίο έργο που απαιτείται να κάμουν. Αυτό το έργο περιλαμβάνει τον χειρισμό πλήθους λεπτομερειών που είναι αναγκαίες για την παραγωγή Γραφών και εντύπων ομιλιών και βοηθημάτων Γραφικής μελέτης που διατίθενται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά σε όλον τον αγρό. Πολλοί τέτοιοι εθελονταί για υπηρεσία Μπέθελ αισθάνονται στην αρχή ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να εκτελέσουν τα ανατεθειμένα καθήκοντά των. Εν τούτοις, είναι ταπεινοί και ευδίδακτοι, και παίρνουν καλή εκπαίδευσι από την αρχή, μαθαίνουν βασικά πράγματα, και μαθαίνουν να τα εκτελούν με τον κατάλληλο τρόπο. Ως αποτέλεσμα τούτου, έχουν πραγματική επιτυχία και κατανοούν συνεχώς ότι εκπληρώνουν ένα ζωτικό μέρος του έργου της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά.

19. Πώς μπορεί ένας ταπεινός να κάμη προόδους στην εκκλησία;

¹⁹ Το ίδιο γίνεται και στις εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά: οι νεοφερμένοι και συνεσταλμένοι πρέπει να δέχωνται την υποβοήθησι που παρέχεται και να προσπαθούν ειλικρινά να συνεργάζωνται με την οργάνωσι της εκκλησίας. Κάνοντας τούτο θα μάθουν τους καλυτέρους και βασικούς τρόπους να κάνουν το έργο της μαρτυρίας, και θα μετέχουν πραγματικά οι ίδιοι σ’ αυτό. Τι καλή πρόοδο κάνουν έτσι οι ταπεινοί!

[Εικόνα στη σελίδα 300]

Οι ταπεινοί όλων των εθνών φέρονται στην οικογενειακής μορφής διάταξι του Θεού, όπου λαμβάνουν πείραν της Θείας εύνοιας· σε όλον τον κόσμο αισθάνονται ευχαρίστηση όταν μεταδίδουν στους άλλους τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού