“Ανδρίζεσθε”

«Αγρυπνείτε, στέκεσθε εν τη πίστει· ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε.»—1 Κορινθίους 16:13.

1. Σαν τι παρουσίαζε ο Πιλάτος τον Ιησού με τα λόγια «Ίδε ο άνθρωπος»;

«ΙΔΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.» Μ’ αυτά τα ιστορικά λόγια ο Ρωμαίος Κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος παρουσίασε στα πλήθη των εχθρικών Ιουδαίων που είχαν συναχθεί μπροστά στο παλάτι του στην Ιερουσαλήμ τον πιο φημισμένο άνθρωπο όλης της ανθρώπινης Ιστορίας. Ήταν ο Ιουδαίος που ονομαζόταν Ιησούς Χριστός, που τότε τον είχαν ντύσει με βασιλική πορφύρα και είχαν βάλει ένα στέμμα από αγκάθια πάνω στο κεφάλι του, κι’ όλα αυτά για να χλευάσουν τον ισχυρισμό του ότι ήταν ο υποσχεμένος Μεσσιανικός Βασιλιάς. (Ιωάννης 19:5-15) Ωστόσο, με τα λόγια «Ίδε ο άνθρωπος» ο Πιλάτος αναφερόταν στον Ιησού σαν την πιο εξέχουσα φυσιογνωμία όλου του ανθρώπινου γένους, ένα άτομο που δεν έπρεπε να απορριφθεί. Αυτό φάνηκε από τη λέξη άνθρωπος (Εβραϊκά, γκέμπερ), που χρησιμοποίησε ο Πιλάτος, και η οποία σημαίνει ένα ανθρώπινο ον αρσενικού γένους.

2. Μέσω τίνος ανθρώπου θα αναστηθούν οι νεκροί άνθρωποι από τους νεκρούς, και με βάση ποια προσφορά;

² Ο απόστολος Παύλος αναφέρθηκε σ’ αυτόν τον άνθρωπο, που ήταν ισοδύναμος με τον τέλειο άνθρωπο Αδάμ τη μέρα που δημιουργήθηκε, όταν έγραψε στην 1 Κορινθίους 15:21 αυτά τα λόγια: «Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου [του Αδάμ], ούτω και δι’ ανθρώπου [του Ιησού Χριστού], η ανάστασις των νεκρών.» Ο απόστολος Παύλος είχε αυτόν τον ίδιο άνθρωπο υπόψη του όταν μίλησε στα μέλη του Αθηναϊκού δικαστηρίου πάνω στον Άρειο Πάγο, και είπε: «Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι· διότι προσδιώρισεν ημέραν εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη δια ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.» (Πράξεις 17:30, 31) Θυσιάζοντας την τέλεια ανθρώπινη ζωή του για χάρη όλης της ανθρωπότητας, αυτός ο αναστημένος Ιησούς μπορούσε να παρουσιάσει ένα λύτρο για όλο το ανθρώπινο γένος ώστε ακόμη και οι νεκροί άνθρωποι να μπορέσουν να έχουν ανάσταση από τους νεκρούς και ευκαιρία να κερδίσουν αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη κάτω από τη χιλιετή βασιλεία του.

3. Για τίνος την προσφορά σαν αντιλύτρου θα δινόταν μαρτυρία σε έναν ειδικό καιρό, γιατί τώρα είναι ο πιο κατάλληλος καιρός γι’ αυτή τη μαρτυρία;

³ Σύμφωνα μ’ αυτό το χαρωπό γεγονός, ο απόστολος Παύλος έγραψε στον συνεργάτη του Τιμόθεο και είπε: «Διότι είναι είς Θεός, είς και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς όστις έδωκεν εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων, μαρτυρίαν γενομένην εν ωρισμένοις καιροίς.» (1 Τιμόθεον 2:5, 6) Και τώρα, σήμερα, στη διάρκεια της παρουσίας του σαν βασιλιά που βασιλεύει στον ουράνιο θρόνο του στα δεξιά του Θεού, είναι ο πιο κατάλληλος καιρός για να δοθεί μια τέτοια μαρτυρία σ’ όλη την ανθρωπότητα.

4. Πώς η εμφάνιση του Ιησού , όταν ο Πιλάτος τον παρουσίασε στο πλήθος ήταν διαφορετική από την εμφάνισή του τη μέρα που μπήκε στην Ιερουσαλήμ, και γιατί πρέπει να είχε εντυπωσιαστεί ο Πιλάτος;

⁴ Αλλά, τώρα, για να γυρίσουμε πίσω στην αξέχαστη εκείνη Ημέρα του Πάσχα του έτους 33 μ.Χ., όταν ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Ιουδαίας, ο Πόντιος Πιλάτος, παρουσίασε τον μαστιγωμένο και ταπεινωμένο Ιησού σ’ εκείνον τον όχλο που είχε κακές διαθέσεις μπροστά στο παλάτι του και φώναξε: «Ίδε ο άνθρωπος» ο Ιησούς ήταν ασφαλώς ένα σπουδαίο θέαμα! Είχε πάρει τώρα μια εμφάνιση πολύ διαφορετική από εκείνη που είχε δείξει νωρίτερα την ίδια εβδομάδα. Αυτό είχε γίνει όταν έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στην Ιερουσαλήμ σαν υποψήφιος βασιλιάς που πήγαινε για να στεφθεί στην πρωτεύουσα. Αυτό ήταν μια μικρογραφική εκπλήρωση της προφητείας του Ζαχαρία 9:9, όπου διαβάζουμε: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών αλάλαζε θύγατερ Ιερουσαλήμ· ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε· αυτός είναι δίκαιος, και σώζων· πραΰς και καθήμενος επί όνου και επί πώλου υιού υποζυγίου.» (Ματθαίος 21:1-9· Ιωάννης 12:12-16) Αργότερα, τη μέρα του Πάσχα, τι έξοχη επίδειξη ανδρικών ιδιοτήτων χρειάστηκε να κάνει ο Ιησούς , για να δεχτεί αγόγγυστα όλη την κακομεταχείριση και κακοποίηση, σε πλήρη υποταγή στο θέλημα του Ύψιστου Θεού, του ουρανίου Πατέρα του! Πώς ήταν δυνατόν να μην εντυπωσιαστεί βαθιά ο Κυβερνήτης Πιλάτος από τη ρωμαλέα, ακλόνητη ανδροπρέπεια αυτού του Ιουδαίου προς τον οποίον ήταν στραμμένα όλα τα μάτια του σύμπαντος;

5, 6. (α) Γιατί αυτοί που αγαπούν τη ζωή στον παράδεισο έχουν στο πρόσωπο του Ιησού ένα τέλειο παράδειγμα για την πορεία ενεργείας τους; (β) Σύμφωνα με την περιγραφή του Παύλου, πώς η πορεία του Αδάμ και η πορεία του Ιησού επηρέασαν το ανθρωπινό γένος με διαφορετικούς τρόπους;

⁵ Όλοι όσοι αγαπούν να ζήσουν με τέλεια ανθρώπινη ζωή σε μια παραδεισένια γη στο κοντινό μέλλον βλέπουν, σ’ αυτό το αρρενωπό ανθρώπινο πλάσμα, ένα παράδειγμα άξιο μιμήσεως, Ένα παράδειγμα πάνω στο οποίο να προσηλώνουν συνεχώς τα μάτια τους. Όπως ήταν ο πρώτος άνδρας, ο Αδάμ, όταν ο δημιουργός του τον έβαλε στον κήπο της Εδέμ, έτσι και ο πλήρως ανεπτυγμένος Ιησούς ήταν ένα τέλειο ανθρώπινο ον. Αλλά ο Ιησούς δεν κατέστρεψε την εικόνα του Θεού με την οποίαν είχε δημιουργηθεί όταν ήταν άνθρωπος εδώ στη γη. Ποτέ δεν παραμόρφωσε την προσωπικότητα του την οποία είχε αναπτύξει και η οποία έμοιαζε με την προσωπικότητα του Θεού. (Γένεσις 1:26, 27) Έτσι, πόσο διαφορετικά επηρέασε όλο το ανθρώπινο γένος η ανυπάκουη πορεία του Αδάμ από την όσια, υποτακτική πορεία του Ιησού Χριστού!

⁶ Δείχνοντας το αυτό με συντομία, ο απόστολος Παύλος έγραψε στην Χριστιανική εκκλησία στην πολύ διανοούμενη πόλη της Κορίνθου τα παρακάτω λόγια: «Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ· έκαστος όμως κατά την ιδίαν αυτού τάξιν ο Χριστός είναι η απαρχή, έπειτα όσοι είναι του Χριστού, εν τη παρουσία αυτού.» (1 Κορινθίους 15:22, 23) Γι’ αυτό το λόγο ο Θεός δεν άφησε τον πιστό Γιο του στην κατάσταση του θανάτου. Σύμφωνα με την αδιάψευστη υπόσχεση του, ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς τη τρίτη μέρα, και έτσι ήταν ο πρώτος που αναστήθηκε από τους νεκρούς σε αιώνια ζωή. Μέσω της αναστάσεως ο Θεός ξανάφερε τον υπάκουο Γιο του στη θέση που είχε κοντά του προηγουμένως, στους αόρατους ουρανούς. Αυτό έκανε δυνατό την αποκατάσταση των νεκρών ανθρώπων πίσω σε ζωή πάνω στη γη, με την ευκαιρία να εξυψωθούν βαθμιαία σε τέλεια ανθρώπινη ζωή σε μια παραδεισιακή γη, στη διάρκεια της αόρατης βασιλείας του Ιησού Χριστού πάνω στην επίγεια επικράτεια του για χίλια χρόνια.

7. Γιατί ο Ιησούς δεν είναι πια ένα τέλειο ανθρώπινο ον, κι’ όμως τι θα μπορέσει να ξαναδώσει στους απογόνους του Αδάμ και της Εύας;

⁷ Η αόρατη, και ωστόσο αντιληπτή, «παρουσία» του σαν βασιλιά πάνω στο απολυτρωμένο ανθρώπινο γένος θα γίνει πραγματικά αισθητή. Ο Ιησούς Χριστός είναι και πάλι ένα πνευματικό πλάσμα, αλλά τώρα απρόσβλητο από το θάνατο, αθάνατο. Ο απόστολος Παύλος τονίζει αυτό το γεγονός όταν συνεχίζει και λέει στην εκκλησία της Κορίνθου: «Είναι σώμα ζωϊκόν, και είναι σώμα πνευματικόν. Ούτως είναι και γεγραμμένον ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ ‘έγεινε εις ψυχήν ζώσαν’ ο έσχατος Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν.» (1 Κορινθίους 15:44, 45· Γένεσις 1:26, 27· 2:7) Επειδή δεν είναι πια ένα ανθρώπινο πλάσμα από σάρκα και αίμα, αλλά είναι ένα ισχυρό πνεύμα στον ουρανό, ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός θα μπορέσει να ξαναδώσει ζωή σε ανθρώπινη τελειότητα στους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, αφού κατέθεσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του για χάρη της ανθρώπινης οικογένειας.

Ο Άνδρας τον Οποίο Πρέπει να Μιμούμαστε σε Ανδρισμό

8. Τι επιδιώκουν εκείνοι που έχουν τον Ιησού Χριστό σαν παράδειγμα άξιο μιμήσεως, και γιατί μπορούσε να πει ο Παύλος στα μέλη της εκκλησίας της Κορίνθου να γίνουν μιμητές του;

⁸ Επειδή ο Ιησούς Χριστός υπήρξε τέλειο παράδειγμα όταν ήταν στη γη, είναι άξιος μιμήσεως από όλους εκείνους σήμερα οι οποίοι ζητούν να αποκτήσουν αιώνια ζωή, είτε σαν ουράνιοι σύντροφοι μαζί του στη βασιλεία είτε σαν τέλειοι ανθρώπινοι γιοι και θυγατέρες του στην παραδεισένια γη. Έτσι, πολύ κατάλληλα ο απόστολος Παύλος μπορούσε να γράψει στους ακολούθους του Χριστού στην αρχαία Κόρινθο και να πει: «Μη γίνεσθε πρόσκομμα μήτε εις Ιουδαίους μήτε εις Έλληνας, μήτε εις την εκκλησίαν του Θεού· καθώς και εγώ κατά πάντα αρέσκω εις πάντας, μη ζητών το ιδικόν μου συμφέρον, αλλά το των πολλών δια να σωθώσι. Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού.»—1 Κορινθίους 10:32-11:1.

9. Από ποιο ουσιαστικό προέρχεται το ρήμα «ανδρίζεσθε» που αναφέρεται στην 1 Κορινθίους 16:13, και ποια διάκριση κάνει αυτό το ουσιαστικό;

⁹ Τα λόγια αυτά μας βοηθούν να δούμε από τη σωστή άποψη την παρακάτω προτροπή του Παύλου που βρίσκεται στα τελικά του λόγια που γράφτηκαν στην εκκλησία της Κορίνθου: «Αγρυπνείτε, στέκεσθε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, ενδυναμούσθε.» (1 Κορινθίους 16:13) Εδώ η λέξη «ανδρίζεσθε» είναι ρήμα που προέρχεται από το ουσιαστικό ανήρ στη γενική πτώση, δηλαδή, ανδρός. Αυτό το ουσιαστικό σημαίνει έναν αρσενικό άνθρωπο, έναν άρρενα, σε αντίθεση από μια γυναίκα, έναν θηλυκό άνθρωπο. Για παράδειγμα, το Ματθαίος 14:21 λέει: «Οι δε τρώγοντες ήσαν έως πεντακισχίλιοι άνδρες, εκτός γυναικών και παιδιών.» (Βλέπε επίσης Ματθαίος 15:38· Μάρκος 6:44· Ιωάννης 6:10.) Στην Ιερουσαλήμ είχαν παραπονεθεί εναντίον του αποστόλου Πέτρου ‘διότι είδαν ότι εισήλθε προς ανθρώπους [άνδρας, Κείμενο], απεριτμήτους και συνέφαγε μετ’ αυτών.’ (Πράξεις 11:3) Στην 1 Κορινθίους 11:3 διαβάζουμε: «Η κεφαλή παντός ανδρός είναι ο Χριστός· κεφαλή δε της γυναικός, ο ανήρ· κεφαλή δε του Χριστού, ο Θεός.»

10. Ποιο ουσιαστικό χρησιμοποιεί ο Παύλος στις Πράξεις 17:31 για να διορίσει εκείνον μέσω του οποίου ο Θεός σκοπεύει να κρίνει την οικουμένην;

¹⁰ Στα μέλη του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου στην αρχαία Αθήνα, ο απόστολος Παύλος είπε τα παρακάτω λόγια σχετικά με τον Ιησού Χριστό: «Διότι [ο Θεός] προσδιώρισεν ημέραν εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, δια ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.»—Πράξεις 17:31.

11. Πώς το Ελληνικό κείμενο στις Πράξεις 14:15 δείχνει τη διαφορά ανάμεσα σε ένα άτομο του αρσενικού γένους και σε ένα ανθρώπινο ον γενικά;

¹¹ Στις Πράξεις 14:15 διαβάζουμε για τον Παύλο και τον Βαρνάβα ότι φώναξαν: «Άνδρες, τι κάμνετε ταύτα; και ημείς είμεθα άνθρωποι ομοιοπαθείς με σας.» Έτσι μπορούμε να δούμε πώς το Ελληνικό κείμενο κάνει διάκριση ανάμεσα σ’ ένα άτομο αρσενικού γένους και ενός απλού ανθρώπινου όντος.

12. (α) Με ποιο τρόπο έπρεπε οι αδελφές στην εκκλησία της Κορίνθου να ενεργούν σαν ‘άνδρες’ και πώς αποδίδουν τις λέξεις αυτές άλλες Αγγλικές μεταφράσεις; (β) Πόσες φορές απαντιέται το ρήμα ανδρίζω στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, και πόσες φορές στην Μετάφραση των Εβδομήκοντα;

¹² Τα λόγια του Παύλου στην 1 Κορινθίους 16:13, «ανδρίζεσθε» είχαν γραφτεί σ’ όλα τα μέλη της εκκλησίας, σε αδελφές και σε αδελφούς. Έτσι ακόμη και οι αδελφές έπρεπε να ενεργούν μ’ έναν ανδροπρεπή τρόπο, δηλαδή, με Χριστιανικό θάρρος, μιμούμενες τον Ιησού Χριστό, την Κεφαλή της Χριστιανικής εκκλησίας. Στο πρωτότυπο κείμενο των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών το ρήμα ανδρίζω απαντάται μόνο μια φορά, δηλαδή στην 1 Κορινθίους 16:13, όπου η Μετάφραση Νέου Κόσμου το αποδίδει «ανδρίζεσθε.» Η Εξουσιοδοτημένη Μετάφραση του Βασιλέως Ιακώβου γράφει: «Να φέρεσθε σαν άνδρες.» Η Ζωντανή Βίβλος, «Ενεργείτε σαν άνδρες.» Η Καινή Διαθήκη στη Σημερινή Αγγλική του Φίλιππς: «Να ζείτε σαν άνδρες.» Αλλά στο κείμενο της Μεταφράσεως των Εβδομήκοντα το ρήμα ανδρίζω απαντιέται 21 φορές.

13. Πώς αποδίδεται το Ελληνικό ρήμα στο Δευτερονόμιο 31:6, 7, 23 σύμφωνα με τη μετάφραση των «Εβδομήκοντα» από τον Τσαρλς Τόμσον;

¹³ Για παράδειγμα, στο Δευτερονόμιο 31:6, 7, 23 όπως μεταφράστηκε από τον Τσαρλς Τόμσον, διαβάζουμε : «Ενεργείτε ανδροπρεπώς, και να είσθε ισχυροί· . . . κατόπιν ο Μωυσής κάλεσε τον Ιησού και του είπε μπροστά σε όλο τον Ισραήλ, να είσαι θαρραλέος και δυνατός· . . . και ο Κύριος πρόσταξε τον Ιησού, και είπε, να είσαι θαρραλέος και δυνατός, γιατί εσύ θα οδηγήσης τα παιδιά του Ισραήλ στη γη που ο Κύριος τους υποσχέθηκε, και αυτός θα είναι μαζί σου.» (Βλέπε παρόμοιες αποδόσεις στην έκδοση που κυκλοφόρησε από τον Σ. Μπάξτερ και Υιούς του Λονδίνου, Αγγλία.)

14. Πώς μεταφράζει το Ελληνικό ρήμα στο Ναούμ 2:1 η μετάφραση του Τσαρλς Τόμσον;

¹⁴ Στην τελευταία από αυτές τις 21 περιπτώσεις που αυτό το ρήμα απαντιέται στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα στο Ναούμ 2:1, όπου διαβάζουμε: «Ανέβη εμφυσών εις πρόσωπόν σου εξαιρούμενος εκ θλίψεως· σκόπευσον οδόν, κράτησον οσφύος, ανδρίσαι τη ισχύι σφόδρα.» (Βλέπε επίσης την έκδοση των Εβδομήκοντα από τον Μπάξτερ)a

15. Έτσι, κάτω από το φως των προηγουμένων, πώς αποδίδουν, το Ελληνικό ρήμα στην 1 Κορινθίους 16:13 άλλες μεταφράσεις ώστε να είναι σαφές ότι μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες;

¹⁵ Έχοντας υπόψη τις αποδόσεις των Εβδομήκοντα για το ρήμα ανδρίζω, καταλαβαίνουμε γιατί άλλες σύγχρονες μεταφράσεις της Αγίας Γραφής μεταφράζουν αυτό το ρήμα στην 1 Κορινθίους 16:13 με τους εξής τρόπους: Η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφραση: «Να είστε θαρραλέοι.» Η Σημερινή Αγγλική Μετάφραση: «Να είστε γενναίοι.» Η Νέα Διεθνής Μετάφραση: «Να είστε άνθρωποι θάρρους.» Η Νέα Αγγλική Βίβλος: «Να είστε ανδρείοι.» Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ: «Να είστε γενναίοι.» Με την ίδια έννοια αυτό το ρήμα εφαρμόζεται και σε αφιερωμένες, βαπτισμένες Χριστιανές γυναίκες καθώς και σε αφιερωμένους, βαπτισμένους Χριστιανούς άνδρες. Γι’ αυτό, ο τρόπος που ο Παύλος χρησιμοποίησε αυτό το ρήμα στην 1 Κορινθίους 16:13 είναι πολύ κατάλληλος. Αυτό ισχύει έστω και αν σωματικά οι γυναίκες είναι «γυναικείον γένος . . . σκεύος ασθενέστερον.»—1 Πέτρου 3:7.

16. Αφού λέει στους Χριστιανούς να ανδρίζονται, ποιες λέξεις προσθέτει ο Παύλος, και πώς μπορεί να εκτελεστεί αυτή η προτροπή;

¹⁶ Αφού ο απόστολος Παύλος λέει στους αφιερωμένους, βαπτισμένους Χριστιανούς να ‘ανδρίζονται’ προσθέτει τα λόγια: «Ενδυναμούσθε.» Σύμφωνα μ’ αυτό ο Παύλος έγραψε στους Εφεσίους 6:10 «Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού». Ο Ιεχωβά Θεός ο Παντοδύναμος μπορεί να μας δυναμώσει να «γίνουμε ισχυροί», ναι, να κάνουμε κατορθώματα στην ιερή του υπηρεσία. (Δανιήλ 11:32, Εξουσιοδοτημένη Μετάφραση· Αμερικανική Στερεότυπη Μετάφραση) Αυτός έχει ντύσει τον αφιερωμένο, βαπτισμένο λαό του με την αξιοπρέπεια της μεγαλύτερης υπηρεσίας που μπορεί να έχει κανείς πάνω στη γη. Αυτό πρέπει να υποκινεί δυνατά το χρισμένο από το πνεύμα υπόλοιπο και τους συντρόφους που έχουν τη διάθεση προβάτου να κάνουμε όπως μας προτρέπει ο Παύλος, «ανδρίζεσθε.»

17. Με ποιο τρόπο το χρισμένο υπόλοιπο σήμερα έχει ένα προνόμιο πιο τιμημένο από το προνόμιο του Ιωάννη του Βαπτιστή;

¹⁷ Το δικό μας προνόμιο σήμερα είναι μεγαλύτερο και πιο τιμημένο από το προνόμιο που είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής τον πρώτο αιώνα. Αυτός τιμήθηκε με το προνόμιο να είναι ο πρόδρομος του Ιησού Χριστού, του μελλοντικού Βασιλιά, σε εκπλήρωση της προφητείας του Μαλαχία 3:1 με έναν τυπικό τρόπο ή σε μια μικρογραφική κλίμακα. (Μάρκος 1:1, 2) Όταν μιλούσε για αυτόν «τον άγγελον της διαθήκης,» ο Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων υπό γυναικών δεν ηγέρθη μεγαλήτερος Ιωάννου του Βαπτιστού· πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλήτερος αυτού.» (Ματθαίος 11:7-11) Σήμερα, από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο έτος 1918, τα μέλη του υπολοίπου των χρισμένων κληρονόμων της ουράνιας βασιλείας ενεργούν σαν πρεσβευτές, όχι μιας μελλοντικής βασιλικής κυβερνήσεως, αλλά μιας ουράνιας βασιλείας, που έχει ήδη εγκατασταθεί στο τέλος των καιρών των Εθνών το 1914, με την ενθρόνιση του δοξασμένου Ιησού Χριστού. Γι’ αυτούς ισχύει αυτό ακριβώς που έγραψε ο απόστολος Παύλος, αλλά με μεγαλύτερη έννοια: «Υπέρ του Χριστού λοιπόν είμεθα, πρέσβεις, ως εάν σας παρεκάλει ο Θεός δι’ ημών δεόμεθα λοιπόν υπέρ του Χριστού, διαλλάγητε προς τον Θεόν.»—2 Κορινθίους 5:20.

18. (α) Ποιοι, από το 1935, ανταποκρίθηκαν στην παράκληση να συμφιλιωθούν με τον Θεό όπως την εξήγγειλε το υπόλοιπο των ‘πρέσβεων εκπροσώπων του Ιησού’; (β) Ποιοι ενώθηκαν μαζί με τους άνδρες στο κήρυγμα των νέων της βασιλείας, και πώς το δείχνει αυτό ο Ψαλμός 68:11;

¹⁸ Από το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου στο 1918, και ιδιαίτερα από το αξέχαστο έτος 1935, ένα μεγάλο πλήθος ατόμων όλων των εθνικοτήτων ανταποκρίθηκε στην παράκληση που προσφέρθηκε μέσω του χρισμένου υπολοίπου των κληρονόμων της βασιλείας. Αυτοί που ανταποκρίθηκαν έκαναν τα βήματα που συνιστά η Γραφή για να συμφιλιωθούν με τον Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τώρα έχουν ειρήνη μαζί του. Τα άτομα αυτά με εκτίμηση ενεργούν τώρα σαν σύντροφοι του υπολοίπου των ‘υπέρ του Χριστού πρέσβεων’, και μπορούν να θεωρηθούν σαν ‘απεσταλμένοι εκπρόσωποι του Χριστού’ για να επεκτείνουν την πρόσκληση της συνδιαλλαγής με τον Θεό και σε άλλους ακόμη ανθρώπους που έχουν διάθεση προβάτου. Μ’ έναν ανδροπρεπή, θαρραλέο τρόπο, και αυτοί επίσης, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες, βγαίνουν για να κηρύξουν ‘αυτά τα καλά νέα της βασιλείας σ’ όλη την οικουμένη για μαρτυρία’. (Ματθαίος 24:14· Αποκάλυψις 7:9-17) Είναι ακριβώς όπως προείπε ο Ψαλμός 68:11: «Ο Κύριος έδωκε λόγον οι ευαγγελιζόμενοι ήσαν στράτευμα μέγα.»

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτές τις ερωτήσεις;

□ Τι υπονοούσαν για τον Ιησού τα λόγια «ο άνθρωπος», με τα οποία ο Πιλάτος παρουσίασε τον Ιησού στο πλήθος;

□ Πώς σ’ αυτή την περίπτωση η εμφάνιση του Ιησού ήταν διαφορετική απ’ αυτή που είχε πριν την ίδια εβδομάδα;

□ Τι παράδειγμα έδωσε ο Ιησούς για όλους τους ακολούθους του με τη συμπεριφορά του την τελευταία μέρα της ζωής του πάνω στη γη;

□ Σε ποιον απευθυνόταν η αποστολική εντολή να ‘ανδρίζονται’;

□ Πώς μπορούν οι Χριστιανές γυναίκες να ‘ανδρίζονται’;

[Εικόνα στη σελίδα 21]

«Ίδε ο άνθρωπος»

Τι υπονοούσε η παρουσία του Ιησού από τον Πιλάτο;

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Πώς μπορούν οι γυναίκες να ‘ανδρίζονται’;