ειδικές περιστάσεις της ζωής, όπως είναι οι γάμοι και οι κηδείες, επειδή η ευσέβεια εξακολουθεί σ’ αυτές τις περιπτώσεις να θεωρείται αναγκαία. Η κοσμική διασκέδαση έχει πάρει τη θέση της πνευματικής αφοσίωσης.

Αυτό το ανερχόμενο κύμα κοσμικότητας που υπάρχει ανάμεσα σε άτομα που ομολογούν ότι πιστεύουν στον Θεό συμπίπτει μ’ αυτά που είχε στο νου του ο απόστολος Παύλος όταν είπε ότι οι άνθρωποι θα γίνονταν «φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι.» Και, ο Παύλος χρησιμοποίησε αυτά τα άτομα σαν μια προειδοποίηση και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που θα έδειχναν τον ερχομό των «εσχάτων ημερών» οπότε θα υπήρχαν «καιροί κακοί.» (2 Τιμόθεον 3:1, 2, 4) Το γεγονός ότι πλήθη σήμερα «βάζουν τις απολαύσεις στη θέση του Θεού,» όπως προείπε ο Παύλος, είναι μια από τις πολλές αποδείξεις ότι ζούμε στις έσχατες ημέρες.—Η Νέα Αγγλική Βίβλος.

“Μορφή Ευσεβείας”

ΕΝΟΨΕΙ του γεγονότος ότι όλο και λιγότεροι πηγαίνουν στις εκκλησίες, οι εκκλησίες προσπαθούν απεγνωσμένα να ξανασυγκεντρώσουν ή να ξαναζωντανέψουν τα μέλη τους. Αλλά οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν συχνά χειροτερεύουν τα πράγματα. Εκμεταλλεύονται τη νοοτροπία που στρέφεται προς τις απολαύσεις. Πώς γίνεται αυτό; Εξετάστε λίγα παραδείγματα που δείχνουν τι κάνουν οι εκκλησίες για να δελεάσουν αυτούς που δεν πηγαίνουν στην εκκλησία για να πάνε:

«Σήμερα υπάρχουν 3.000 ιερατικές ομάδες γελωτοποιών στις Η.Π.Α., οι οποίοι φοράνε μεγάλες μύτες και κουστούμια πολύχρωμα για να υπηρετήσουν τον Θεό,» αναφέρει το περιοδικό Τάιμ. Οι θίασοι που αυτοαποκαλούνται ‘Γελωτοποιοί για τον Χριστό’ ή ‘Οι Άγιοι Γελωτοποιοί,’ χορεύουν, πηδάνε, μιμούνται, κυκλοφορούν πάνω σε ποδήλατα μέσα στην εκκλησία, προσφέρουν ποπ-κορν και πετάνε κομφετί και μπαλόνια στην εκκλησία. Σε μια συνέλευση του Καναδικού Συλλόγου για Ποιμενική Εκπαίδευση που έγινε στο Σασκατούν του Καναδά δόθηκαν και μαθήματα σε Χριστιανούς γελωτοποιούς για να μπορούν να ελκύουν ανθρώπους.

«‘Ελκύστε την Προσοχή τους’—Ιεροκήρυκας το Κάνει Αυτό με το Καράτε.» Αυτός ήταν ο τίτλος ενός άρθρου εφημερίδας που μιλούσε για τις «παραστάσεις—ομιλίες» ενός περιοδεύοντα Βαφτιστή κήρυκα. «Δεν αρέσει στους ανθρώπους ν’ ακούνε κάποιον κήρυκα να τους κηρύττει, και να τους λέει τα λάθη που κάνουν,» εξήγησε. «Αλλά είναι πρόθυμοι να βγουν και να δουν κάποιον ειδικό στο καράτε.» Ο κήρυκας είπε ότι οι περισσότεροι όταν έβλεπαν την παράσταση έμεναν για την ομιλία. «Που και που υπάρχει κάποιος που φεύγει μετά την παράσταση,» πρόσθεσε. «Αλλά αυτό δεν συμβαίνει πολύ συχνά.»

Κάτω από τον τίτλο «Οι Εκκλησίες Χρησιμοποιούν τη Μαγεία για να Δελεάσουν τους Ενορίτες,» η Γουώλ Στρητ Τζόρναλ αναφέρει για κάποιον πάστορα στην Ινδιάνα ο οποίος είπε ότι «όταν ένας μάγος πρόκειται να παρουσιαστεί στον άμβωνα, τότε εμφανίζονται όλοι εκείνοι που δεν πατούσαν ποτέ στην εκκλησία.» Η Αδελφότητα Χριστιανών Μάγων που δεν ανήκει σε κανένα ιδιαίτερο δόγμα, υπολογίζει ότι υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες πάνω από χίλιοι μάγοι-διάκονοι, και κάτω από τη δική της διεύθυνση γίνονται κάθε καλοκαίρι σεμινάρια για να μαθαίνουν οι διάκονοι αυτοί καινούργια τεχνάσματα.

«Μια Στριπτιζέζ στον Άμβωνα» ήταν τα λόγια με τα οποία περιέγραφε μια εφημερίδα τι γινόταν σε μια Ουνιταριανή εκκλησία του Ντάλλας. Το χαρακτηριστικό της εκκλησίας αυτής στις λειτουργίες της Κυριακής ήταν μια «εξωτική χορεύτρια», που «όταν τελείωνε το χορό της το μόνο που έμενε ήταν το σχεδόν ανύπαρκτο σλιπάκι της και η φαντασία της εκκλησίας,» έλεγε το άρθρο. Τις παραστάσεις τις παρακολουθούν τα παιδιά μαζί με τους 200 ενήλικες που είναι μέλη της εκκλησίας. «Δεν έχει παραπονεθεί κανένας» είπε ο λειτουργός. «Η παράσταση ταιριάζει θαυμάσια στη λειτουργία μου.»

Αυτά τα περιστατικά δεν είναι, τα μόνα που υπάρχουν σε μερικές παράξενες αιρέσεις. Οι λεγόμενες ευυπόληπτες, αναγνωρισμένες εκκλησίες καταφεύγουν σε όμοια τεχνάσματα. Εκτός από γελωτοποιούς και μάγους, χρησιμοποιούν και λαϊκούς τραγουδιστές, συγκροτήματα ροκ, χορεύτριες που χορεύουν χορούς της κοιλιάς, αστροναύτες, κινηματογραφικούς αστέρες και άλλες διασημότητες, στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τα μέλη τους.

Αλλά, ακόμη και αν μερικές «χαμένες ψυχές» ελκύονται μ’ αυτόν τον τρόπο στην εκκλησία, βοηθούνται πραγματικά να γίνουν «φιλόθεοι» αν αυτό που τους ενδιαφέρει είναι ένας «εξωτικός» χορός ή μια μαγική παράσταση; Μήπως, αντίθετα, δεν γίνονται όλο και περισσότερο «φιλήδονοι», αποκτώντας μια καθησυχασμένη συνείδηση επειδή τώρα μπορούν να κάνουν τα χατήρια στον εαυτό τους με την έγκριση της εκκλησίας; Πραγματικά, γίνονται άτομα ‘που έχουν μορφή ευσεβείας αλλά αρνούνται τη δύναμή της.’—2 Τιμόθεον 3:5.

Εκπλήρωση Προφητείας

Όλα αυτά έκαναν τον κληρικό Ουίλλιαμ Ρώσσερ να πει: «Σήμερα πάρα πολλές εκκλησίες έχουν γίνει κέντρα διασκέδασης του Αγίου Πνεύματος που είναι μάλλον στοιχειωμένα παρά άγια. Πολλά από τα μασκαρέματα που συμβαίνουν στην εκκλησία θα συγκλόνιζαν τον απόστολο Παύλο.» Στην πραγματικότητα, όμως, δύσκολα θα συγκλονιζόταν ο απόστολος Παύλος. Και γιατί δεν θα συγκλονιζόταν; Επειδή, όπως έχουμε δει, είχε εμπνευστεί να γράψει ότι στις έσχατες ημέρες οι άνθρωποι θα «έβαζαν τις απολαύσεις στη θέση του Θεού»!

Με την έκφραση «φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι», ο απόστολος Παύλος στρέφει την προσοχή στην αντίφαση και στην ασυνέπεια, και συνεπώς και στην υποκρισία, αυτών των ανθρώπων. Μολονότι εξακολουθούν να θέλουν να έχουν κάποια θρησκεία στη ζωή τους, έχουν βάλει τις απολαύσεις στη θέση του Θεού σαν το αντικείμενο αγάπης και αφοσίωσής τους. Ενεργώντας έτσι, έχουν κάνει τις απολαύσεις θεό τους.

Η αύξηση της κοσμικότητας και το γεγονός ότι όλο και λιγότεροι πηγαίνουν στις εκκλησίες αποτελούν περαιτέρω σαφείς αποδείξεις ότι ζούμε στις έσχατες ημέρες του τωρινού συστήματος. Αλλά το σπουδαιότερο είναι πως τα πράγματα αυτά δείχνουν ότι ζούμε στο τέλος, στην τελική φάση, των εσχάτων ημερών.

Ένας Κόσμος που Αγαπάει τις Απολαύσεις Πρόκειται να Τελειώσει!

Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι γεμάτη από παραδείγματα ισχυρών βασιλείων και αυτοκρατοριών που έφτασαν στο τέλος τους λόγω ηθικής κατάρρευσης, χαλαρής ζωής και υπερβολικής αγάπης για τις απολαύσεις. Ακόμη και μέσα σ’ ένα μόνο έθνος, δυναστείες ή καθεστώτα έχουν καταρρεύσει όταν η αγάπη για τις απολαύσεις διέβρωσε τον ηθικό χαρακτήρα τους.

Για παράδειγμα, ο Γουίλλιαμ Μόρευ στο βιβλίο Σκιαγραφήσεις της Ρωμαϊκής Ιστορίας, έγραψε: «Αν μας ρωτούσαν ποια ήταν τα συμπτώματα της [Ρωμαϊκής] ηθικής κατάπτωσης, θα απαντούσαμε: η ιδιοτέλεια των τάξεων· η συσσώρευση πλούτου, . . . η αγάπη για το χρυσάφι και το πάθος για την πολυτέλεια . . . Αυτές ήταν ηθικές αρρώστιες, που δύσκολα θα μπορούσε να τις θεραπεύσει κάποια κυβέρνηση.»

Αλλά μήπως και σήμερα δεν βλέπουμε άτομα να μπλέκονται σ’ έναν κοσμικό τρόπο ζωής που περιβάλλεται από απολαύσεις; Δεν ζούμε σ’ έναν κόσμο που αγαπάει τις απολαύσεις; Ναι, αυτό είναι αλήθεια, γιατί μολονότι πολλοί θέλουν ακόμη να έχουν κάποια θρησκεία, οι κοινωνικές και οι ψυχαγωγικές δραστηριότητες έχουν πάρει την πρώτη θέση. Οι άνθρωποι έχουν γίνει σαν τους ανθρώπους της εποχής του Νώε—είναι απορροφημένοι σε πράγματα όπως ‘το φαγητό και το ποτό.’ Ασχολούνται τόσο πολύ με την εκπλήρωση των επιθυμιών τους ώστε δεν προσέχουν τις πνευματικές τους ανάγκες. Πραγματικά, το ενδιαφέρον για τη θρησκεία και η υποστήριξη γι’ αυτή μειώνονται πολύ.—Ματθαίος 24:37-39.

Η αγάπη αυτή για τις απολαύσεις και η πτώση που τις συνοδεύει στον αριθμό των ατόμων που υποστηρίζουν τη θρησκεία έχουν ιδιαίτερη σημασία όταν εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο έφτασε σε τέλος μια άλλη αρχαία αυτοκρατορία, η Βαβυλώνα. Στην πραγματικότητα, οι ασυνήθιστες λεπτομέρειες εκείνης της πτώσης, όπως και άλλες ιστορικές αφηγήσεις, καταγράφτηκαν στη Βίβλο για έναν ειδικό σκοπό: «Εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν.»—1 Κορινθίους 10:11.

Ένα Αρχαίο Μάθημα

Ο ποταμός Ευφράτης έπαιζε σπουδαίο ρόλο για τη συντήρηση της μεγάλης πόλης της Βαβυλώνας. Ο Τζέικομπ Άμποτ, στο βιβλίο του Η Ιστορία του Κύρου του Μεγάλου (1878), έγραψε: «[Η Βαβυλώνα] ήταν η πρωτεύουσα μιας μεγάλης και πολύ γόνιμης περιοχής, η οποία εκτεινόταν και στις δύο όχθες του Ευφράτη προς τον Περσικό Κόλπο. . . Ο Ποταμός Ευφράτης ήταν η μεγάλη πηγή γονιμότητας για όλη την περιοχή μέσω της οποίας αυτός περνούσε.» Ναι, η ευημερία της Βαβυλώνας συνδεόταν άμεσα με τον Ευφράτη Ποταμό. Γιαυτό, έχει μεγάλη σημασία το ότι ο ποταμός αυτός έπαιξε ρόλο στην πτώση της πόλης.

Ο Άμποτ είπε τα εξής ενδιαφέροντα πράγματα για την κατάκτηση της Βαβυλώνας από τον Βασιλιά Κύρο:

«Ο Κύρος προχώρησε προς την πόλη. Τοποθέτησε ένα μεγάλο μέρος των στρατευμάτων