Πλησιάζομε στον Αρμαγεδδώνα;
«Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει.» Ματθ. 24:21
1. (α) Τι νομίζουν μερικοί ότι σημαίνει «Αρμαγεδδών»; (β) Είναι ο Αρμαγεδδών απλώς ένας ακόμη πόλεμος μεταξύ εθνών;
Η ΛΕΞΙΣ «Αρμαγεδδών» ηχεί άσχημα στ’ αυτιά πολλών ανθρώπων. Μερικοί νομίζουν ότι σημαίνει το «τέλος του κόσμου», όταν κάθε ανθρώπινη ζωή θα καταστραφή και η γη δεν θα είναι πια κατοικήσιμη, ίσως μέσω ενός πυρηνικού πολέμου μεταξύ των εθνών. Είναι αλήθεια ότι η λέξις «Αρμαγεδδών» πραγματικά υπονοεί ένα κατακλυσμιαίο γεγονός, έναν πόλεμο. Αλλά η Γραφή λέει ότι αυτός είναι ο πόλεμος «της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος,» που θα διεξαχθή σ’ ένα τόπο που καλείται «Αρμαγεδδών.»—Αποκ. 16:14, 16.
2. Θα σημάνη ο Αρμαγεδδών το τέλος του ανθρώπινου γένους ή της γης;
2 Θα μπορούσε μήπως ο από τον Θεό πόλεμος του Αρμαγεδδώνος να σημαίνη το τέλος όλου του ανθρωπίνου γένους, ή το τέλος αυτού του πλανήτη; Όχι καθόλου. Ο ίδιος ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει: «Ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται.»—Ησ. 45:18.
3. Τι θα πραγματοποιήση ο Αρμαγεδδών;
3 Ενώ ο Αρμαγεδδών δεν θα σημάνη το τέλος όλου του ανθρωπίνου γένους, ούτε της γης, εν τούτοις θα σημάνη ασφαλώς το τέλος ενός συστήματος πραγμάτων (ή, «κόσμου») όπως το γνωρίζομε. Ο Αρμαγεδδών θα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα φέρη την ολοκληρωτική συντριβή και εξάλειψι των σημερινών εκφυλιζόμενων πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και θρησκευτικών συστημάτων που συνεχώς καταρρέουν και έχουν προκαλέσει τόσο πολλή θλίψι. «Η απόφασις μου,» λέει ο Ιεχωβά, «είναι να συνάξω τα έθνη, να συναθροίσω τα βασίλεια, να εκχέω επ’ αυτά την αγανάκτησίν μου, όλην την έξαψιν της οργής μου.» (Σοφ. 3:8) Έτσι, ο Αρμαγεδδών, ο πόλεμος του Θεού του Παντοκράτορος θα σημάνη την εκτέλεσι της δυσμενούς κρίσεως του εναντίον «βασιλέων,» «εθνών» και «βασιλείων». Άλλοι που θα υποστούν τη δυσμενή κρίσι του, λέει η Γραφή, είναι οι υποστηρικτές αυτού του σημερινού πονηρού συστήματος, πραγμάτων, οι «χιλίαρχοι,» οι «ισχυροί,» οι «ελεύθεροι,» οι «δούλοι,» και οι «μικροί και μεγάλοι.»—Αποκ. 16:14· 19:18.
4. Πώς περιγράφει η Βιβλική προφητεία τις συνθήκες μετά τον Αρμαγεδδώνα;
4 Το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων θα ανοίξη το δρόμο για μια εντελώς νέα τάξι που θα δημιουργήση ο Θεός, μια ανθρώπινη κοινωνία στην οποία θα εκτελήται το θέλημά του Θεού, «ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:10) Σ’ αυτή τη νέα τάξι μετά τον Αρμαγεδδώνα, μας λέει η Βιβλική Προφητεία, ‘θα κατοική δικαιοσύνη.’ (2 Πέτρ. 3:13) Πόσο αναζωογονητικό, πόσο συγκινητικό θα είναι αυτό ύστερα από τόσους αιώνες αδικίας, παθημάτων, πόνων και δακρύων! Τότε, που το θέλημα του Θεού θα γίνεται σ’ όλη τη γη και θα υπάρχουν δίκαιες συνθήκες, θα αρχίση ένας πρωτοφανής καιρός ευτυχίας. Η Γραφή προλέγει: «Οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη.» (Ψαλμ. 37:11) Δεν είναι λοιπόν παράξενο που ο Ιησούς τον ωνόμασε «Παράδεισο.»—Λουκ. 23:43.
Η ΕΡΧΟΜΕΝΗ ‘ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΙΣ’
5. Τι είναι η ‘μεγάλη θλίψι’ και πώς ξέρομε ότι θα διαρκέση μόνο ένα σύντομο διάστημα;
5 Ο Αρμαγεδδών, ο πόλεμος του Θεού θα είναι το τελικό μέρος της χρονικής περιόδου που ονομάζεται ‘μεγάλη θλίψις.’ Ο Ιησούς είπε γι’ αυτούς τα εξής: «Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» (Ματθ. 24:21) Όταν συλλογισθούμε τις καταστροφές που έγιναν στο παρελθόν, είναι φανερό ότι η ερχόμενη ‘μεγάλη θλίψις’ θα είναι ένας καιρός αναστατώσεων που δεν έχει το προηγούμενό του σ’ ολόκληρη την ιστορία της ανθρώπινης οικογένειας. Αλλά σπλαγχνικά θα είναι ένας πολύ σύντομος καιρός, ένας καιρός που ο Θεός θα ‘συντμήση.’—Ματθ. 24:22.
6. Γιατί μπορούμε ν’ αντιμετωπίσωμε τη ‘μεγάλη θλίψι’ με εμπιστοσύνη;
6 Αλλά, μολονότι η ‘μεγάλη θλίψις’ θα είναι ο χειρότερος απ’ όλους τους καιρούς, μπορούμε να παρηγορηθούμε από το γεγονός ότι αμέσως μετά θα έρθη ο καλύτερος απ’ όλους τους καιρούς—η νέα τάξις του Θεού. Επίσης, υπάρχει η πολύ ευτυχισμένη προοπτική για πολλούς ανθρώπους που ζουν τώρα να επιζήσουν απ’ αυτό τον επερχόμενο καιρό της θλίψεως! Ο λόγος του Θεού υπόσχεται ότι «όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’. Ακόμη και τώρα ο Θεός έχει σπογγίσει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους. (Αποκ. 7:9, 14, 17) Γι’ αυτό το λόγο, ο Ιησούς ήταν πολύ αισιόδοξος για το μέλλον, μολονότι γνώριζε ότι το ανθρώπινο γένος είχε ακόμη ν’ αντιμετωπίση τη ‘μεγάλη θλίψι’. Τα γεμάτα ελπίδα λόγια του είναι: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.»—Λουκ. 21:28.
7. Γιατί κι άλλοι αισθάνονται ότι πλησιάζει ένα αποκορύφωμα στις ανθρώπινες υποθέσεις;
7 Επί πολλές δεκαετίες, μόνοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υπήρξαν πολύ δραστήριοι στη διεθνή σκηνή διασαλπίζοντας την προειδοποίηση γι’ αυτόν τον επερχόμενο καιρό της θλίψεως που θα κορυφωνόταν στον Αρμαγεδδώνα. (Μάρκ. 13:10) Μερικές φορές, όμως, και άλλοι αισθάνονται ότι κάτι το κατακλυσμιαίο πλησιάζει, γιατί παρατηρούν τις παγκόσμιες συνθήκες να χειροτερεύουν χωρίς καμμιά ελπίδα γνήσιας ή μόνιμης βελτιώσεως. Παραδείγματος χάρι, στις 4 Μαΐου, ο εκδότης της εφημερίδας Χέραλντ του Μαϊάμι, Τζιμ Χάμπτον, έγραψε:
«Μήπως αισθάνεσθε να μεγαλώνη βαθιά μέσα σας αυτές τις μέρες ο ίδιος κόμπος που μεγαλώνει και σε μένα; Ο φρικτός κόμπος που σας κρατά άυπνους τις νύχτες και που σας λέει ότι υπάρχει κάτι τρομερά στραβό στη χώρα σας, σ’ όλο τον κόσμο; Ο κόμπος που σας κάνει να τρέμετε μερικές φορές μήπως οφείλεται στη σκέψι που κάνετε ότι ο Αρμαγεδδών δεν είναι απλώς κάτι το συμβολικό που διαβάζετε σχετικά στη Γραφή, αλλά μια πραγματικότητα; Και ότι για πρώτη φορά στη ζωή σας το σπίρτο είναι τόσο κοντά στο δυναμίτη ώστε ο Αρμαγεδδών να είναι πραγματικά δυνατός;
«Εγώ έχω αυτό τον κόμπο. Και δεν ντρέπομαι να το παραδεχθώ, γιατί ρώτησα καμμιά δεκαριά από τους φίλους μου αν κι αυτοί το έχουν και κανένας δεν το αρνήθηκε. . . .
«Οποιοσδήποτε που έχει έστω και στοιχειώδη λογική μπορεί να συγκεντρώση τα κατακλυσμιαία γεγονότα των τελευταίων λίγων χρόνων και να δη ότι ο κόσμος βρίσκεται μπροστά σ’ ένα ιστορικό κατώφλι. Είναι ένα κατώφλι τόσο σπουδαίο όσο και το κατώφλι της Αναγεννήσεως, της Βιομηχανικής Επαναστάσεως, ή του Ηλεκτρονικού Αιώνα. Θα αλλάξη για πάντα τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι.
«Αλλά σε αντίθεσι μ’ εκείνα τα κατώφλια, που ήσαν βασικά ευεργετικά για την πρόοδο του πολιτισμού, αυτό το κατώφλι. . . . περικλείει τη δυνατότητα συμφοράς όμοια της οποίας ο κόσμος ποτέ δεν είδε.»
Μολονότι αυτός ο εκδότης δεν έβλεπε τον Αρμαγεδδώνα εντελώς από τη Γραφική άποψι, είχε δίκιο όταν έλεγε ότι το ανθρώπινο γένος πλησιάζει σ’ ένα καιρό θλίψεως «όμοια της οποίας ο κόσμος ποτέ δεν είδε.» Αυτό στο οποίο πραγματικά πλησιάζει η ανθρωπότητα είναι η μεγάλη θλίψις, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει», όπως προείπε ο Ιησούς.
8. Τι πληροφορίες χρειαζόμαστε, και γιατί;
8 Επομένως, αν αγαπούμε τη ζωή και θέλωμε να ζήσωμε σε μια δίκαιη νέα τάξι που θα δημιουργήση ο Θεός, είναι ανάγκη να μάθωμε γι’ αυτή την ερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι’ και για το κορύφωμα της, τον Αρμαγεδδώνα. Χρειαζόμαστε έγκυρες απαντήσεις σε ερωτήματα όπως αυτά: Πώς ξέρομε ότι πραγματικά πλησιάζομε στη ‘μεγάλη θλίψι’; Ποιο γεγονός θα είναι το βέβαιο σημάδι ότι αυτή έχει πραγματικά αρχίσει;
ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ
9, 10. Πώς περιγράφει η Γραφή το χρονικό διάστημα που οδηγεί στη ‘μεγάλη θλίψι’;
9 Όταν ο Ιησούς μίλησε για την ερχόμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ προείπε επίσης μερικά από τα σημεία που θα έδειχναν την εγγύτητά του. Σε μια περίπτωσι οι μαθητές του τον ρώτησαν ποιο θα ήταν το «σημείο» της «συντελείας του αιώνος.» (Ματθ. 24:3) Ο Ιησούς μίλησε για μια ειδική γενεά ανθρώπων που θα άρχιζαν ν’ αντιμετωπίζουν προβλήματα σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα. Γι’ αυτή τη γενεά, προείπε διεθνή πόλεμο, επιδημικές αρρώστιες, ελλείψεις τροφίμων και σεισμούς «κατά τόπους». Αυτά τα αποκάλεσε «αρχή ωδίνων». Τόσο έντονες θα ήσαν οι δυσκολίες ώστε θα υπήρχε «στενοχωρία εθνών εν απορία,» και πολλοί άνθρωποι «θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»—Ματθ. 24:7, 8, 34· Λουκ. 21:10, 11, 25, 26.
10 Περίπου 32 χρόνια αργότερα, ο απόστολος Παύλος κάτω από την έμπνευσι του αγίου πνεύματος του Θεού, έγραψε προφητικά για τη «συντέλεια του αιώνος,» λέγοντας: «Εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσι είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι.» Η προφητεία λέει επίσης ότι «πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον», δείχνοντας ότι μετά την έναρξι των ‘εσχάτων ημερών’ θα υπήρχε ένας συνεχής εκφυλισμός στις ανθρώπινες υποθέσεις, που θα κορυφωνόταν με το ξέσπασμα της ‘μεγάλης θλίψεως.’—2 Τιμ. 3:1-5, 13.
11, 12. Γιατί το έτος 1914 ήταν ένα σημείο στροφής στην ιστορία;
11 Χωρίς αμφιβολία, η χρονική περίοδος, που υπέδειξε ο Ιησούς και οι θεόπνευστοι Βιβλικοί συγγραφείς όπως ο Παύλος είναι αυτή που ζούμε τώρα! Μάλιστα, έχομε προχωρήσει σ’ αυτή από το «σημείο στροφής» της σύγχρονης ιστορίας, το έτος 1914, που είδε και την έκρηξι του Α΄ Παγκόσμιου Πόλεμου. Πολλοί ιστορικοί, ορθά λοιπόν υποδεικνύουν το έτος εκείνο σαν το κρίσιμο έτος για την ανθρωπότητα, επειδή εκείνο το έτος ο κόσμος μπήκε σε μια περίοδο δυσκολιών που ποτέ προηγουμένως δεν είχε δοκιμάσει σε τέτοια παγκόσμια κλίμακα. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια απόδειξις τούτου, αφού ήταν τόσο πολύ χειρότερος από οποιονδήποτε προηγούμενο πόλεμο, ώστε, τον καιρό που έγινε, ωνομάσθηκε «Ο Μεγάλος Πόλεμος». Ήταν ο πρώτος παγγήινος ή παγκόσμιος πόλεμος. Ήταν ολοκληρωτικός πόλεμος και επηρέασε σχεδόν κάθε χώρα στη γη.
12 Σχετικά με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το βιβλίο Λα Γκραντ Γκερ (Ο Μεγάλος Πόλεμος), από τον Στρατηγό Ρισάρ Τουμέν, που εκδόθηκε αρχικά στη Γαλλία, λέει: «Το αίμα και τα δάκρυα του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου άλλαξαν την όψι της γης.» Ο στρατηγός έγραψε επίσης:
«Όταν το Νοέμβριο του 1918 τα όπλα τελικά σώπασαν, δέκα εκατομμύρια άνδρες είχαν χάσει τη ζωή τους και διπλάσιοι είχαν πληγωθή ή ακρωτηριασθή. Δεν είναι παράδοξο που η σύγκρουση ωνομάσθηκε ο ‘Μεγάλος Πόλεμος’ . . .
«Το πρωτοφανές ‘μέγεθος’ του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου . . . οφειλόταν στην έκτασι και στους αριθμούς, στη βιομηχανική παραγωγή και στις υλικές καταστροφές . . . Ποτέ προηγουμένως τόσο πολλές χώρες και τόσο μεγάλοι στρατοί δεν βρέθηκαν αντιμέτωποι σε τέτοιες γιγάντιες μάχες· ποτέ δεν είχε σκοτωθή ή ακρωτηριασθή τόσο μεγάλη αναλογία πολεμιστών· ποτέ ο άνθρωπος δεν είχε πάει στον πόλεμο με τέτοια πανίσχυρα όπλα.»
13. Ποια άλλα γεγονότα που σχετίζονται με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δείχνουν ότι τότε άρχισαν οι ‘έσχατες ημέρες’;
13 Το 1918, πριν τελειώση ο πόλεμος, η επιδημία της Ισπανικής γρίππης άρχισε να σαρώνη τη γη. Σκότωσε πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους, περισσότερους απ’ όσους σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Στην διάρκεια του πολέμου και μετά απ’ αυτόν, εκατομμύρια άλλοι πέθαναν από πείνα. Και οι σεισμοί, επίσης, σκότωσαν πολλούς: το 1915 σχεδόν 30.000 σκοτώθηκαν στην Ιταλία. Το 1920 περίπου 180.000 πέθαναν στην Κίνα· Το 1923 περίπου 143.000 χάθηκαν στην Ιαπωνία. Ο δημοσιογράφος Φρανκ Πήτερς είχε βάσιμους λόγους όταν έγραψε στην εφημερίδα Ποστ-Ντησπάτς του Σαίντ Λούις: «Ο πολιτισμός μπήκε σε μια σκληρή και ίσως θανατηφόρο αρρώστια το 1914». Ναι, παγκόσμιος πόλεμος, επιδημικές αρρώστιες, έλλειψις τροφίμων και σεισμοί «κατά τόπους.» Ασφαλώς αυτά ήταν η «αρχή ωδίνων» που προείπε ο Ιησούς. Οι «έσχατες ημέρες,» ο «καιρός του τέλους», είχαν πραγματικά αρχίσει!—Ματθ. 24:8· 2 Τιμ. 3:1· Δαν. 12:4.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ
14. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε βαθιά μέσα στις ‘έσχατες ημέρες’;
14 Τώρα έχουν περάσει 67 χρόνια από το κρίσιμο έτος 1914. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, έγινε επίσης ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, που σκότωσε περίπου 55 εκατομμύρια ανθρώπους, και τέλειωσε με την ατομική καταστροφή δυο πόλεων, εισάγοντας τον πυρηνικό αιώνα. Από τότε, οι συνθήκες δείχνουν ότι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να λύση τα προβλήματά της, και κάθε μέρος αυτού του συστήματος πραγμάτων καταρρέει. Όλα αυτά μας λένε ότι βρισκόμαστε βαθιά στις έσχατες ημέρες’, ότι τα γεγονότα κινούνται ολοταχώς προς τη ‘μεγάλη θλίψι’.
15, 16. Τι λένε άλλοι για τις συνθήκες της εποχής μας;
15 Παραδείγματος χάρι στο τέλος του 1979 ο οικονομολόγος Λέοναρντ Σιλκ έγραψε: «Σ’ αυτή την περίοδο των εορτών, το σπανιότερο αγαθό δεν είναι ίσως το πετρέλαιο αλλά η ελπίδα. Γιατί καθώς η αναστατωμένη δεκαετία του 1970 φθάνει τις τελικές μέρες της οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία—και η παγκόσμια ειρήνη—εντείνονται.» Ο αρθρογράφος Μαξ Λέρνερ είπε τα εξής την άνοιξι του 1980! «Φαίνεται ότι ο κόσμος έχει φθάσει σ’ ένα στάδιο όπου ο πληθωρισμός, οι απεργίες, οι χρεωκοπίες, ο φανατισμός και η τρομοκρατία έρχονται σχεδόν να μας επιβεβαιώσουν ότι τίποτε δεν λειτουργεί και κανένας έλεγχος δεν υπάρχει. Υπάρχει κάπου κάποιος που να μπορή να κυβερνήση;»
16 Όταν οι δήμαρχοι των μεγάλων πόλεων στις Ηνωμένες Πολιτείες ρωτήθηκαν γιατί τόσο πολλά απ’ αυτά τα αστικά κέντρα βρίσκονται σε τέτοια αξιοθρήνητη κατάστασι, ένας απάντησε: «Τα προβλήματα είναι σχεδόν ανυπέρβλητα.» Όποιος δεν έχει απογοητευθή σημαίνει ότι δεν σκέπτεται». Ένας άλλος δήμαρχος ρωτήθηκε αν οι πόλεις είναι πια «αδύνατο να κυβερνηθούν,» και είπε ότι τα γεγονότα «μας αναγκάζουν να σκεφθούμε ότι πράγματι κάτι τέτοιο συμβαίνει.» Ομοίως ο Γκας Τάιλερ, εκδότης του βιβλίου «Σκάρσιτυ» (Σπανιότης) είπε: «Οι ληστείες, οι διαρρήξεις, οι δολοφονίες αστυνομικών, το εμπόριο ναρκωτικών έχουν φέρει μισο-αναρχία σε πολλές πόλεις.»
17. Σε ποιο συμπέρασμα κατέληξε πρόσφατα, ύστερα από εντατική έρευνα, μια ομάδα στην οποία ηγείτο ένας εξέχων πολιτικός;
17 Ο πρώην καγκελλάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Βίλλυ Μπραντ ηγήθηκε μιας ομάδας που ερεύνησε τις παγκόσμιες συνθήκες για δυόμισυ χρόνια. Να ποιο ήταν πρόσφατα το συμπέρασμά τους:
«Στην αρχή της δεκαετίας του 1980 η παγκόσμια κοινωνία αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους από κάθε άλλη φορά μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι σαφές ότι η παγκόσμια οικονομία λειτουργεί τώρα τόσο άσχημα ώστε βλάπτει τόσο τα άμεσα όσο και τα απώτερα συμφέροντα όλων των εθνών. . . .
«Τα προβλήματα της φτώχειας και της πείνας γίνονται σοβαρώτερα· υπάρχουν ήδη 800 εκατομμύρια ολότελα φτωχοί και ο αριθμός τους μεγαλώνει· οι ελλείψεις δημητριακών και άλλων τροφίμων αυξάνουν την προπτική για πείνα και λιμοκτονία . . . Από 20 ως 25 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο στις αναπτυσσόμενες χώρες.
«Αρκετές φτωχές χώρες απειλούνται με αναπόφευκτη καταστροφή των οικολογικών τους συστημάτων ενώ πολύ περισσότερα αντιμετωπίζουν αυξανόμενες ελλείψεις τροφίμων και πιθανόν μαζική λιμοκτονία. Στη διεθνή οικονομία υπάρχει η πιθανότητα . . . καταρρεύσεως της φερεγγυότητας λόγο αθετήσεως πληρωμής από τους μεγαλύτερους οφειλέτες, ή λόγω χρεωκοπίας των τραπεζών . . . [και] μιας εντεινόμενης πάλης για τον έλεγχο των αποθεμάτων, πράγμα που θα οδηγήση σε στρατιωτικές συγκρούσεις.»
18. Ποιες άλλες πρόσφατες εξελίξεις στις Παγκόσμιες υποθέσεις επιβεβαιώνουν ότι ο δρόμος είναι έτοιμος για τη ‘μεγάλη θλίψι’;
18 Προσθέστε σ’ αυτά την αποδειγμένη διάλυσι της οικογενειακής ζωής και του γάμου σ’ αυτά τα τελευταία χρόνια, την αχαλίνωτη αύξησι του εγκλήματος και της βίας κάθε είδους, την τεράστια αύξησι της τοξικομανίας και του αλκοολισμού, και την άνοδο της νεανικής ανομίας. Δεν είναι φανερό ότι η ίδια η υπόστασις της ανθρώπινης κοινωνίας καταρρέει, όπως είπε ο Ιησούς ότι θα γινόταν πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι’; (Ματθ. 24:12) Επίσης συλλογισθήτε και την παρακάτω εξέλιξι όπως παρατηρεί το περιοδικό Γουώρλντ Πρες Ρηβιού. Ο κόσμος της δεκαετίας του Ογδόντα είναι με πολλούς τρόπους τρομαχτικός όχι απλώς λόγω της φτώχιας και της αδικίας από τις οποίες τόσο πολλοί υποφέρουν . . . αλλά εξ αιτίας των μηχανημάτων παγγήινης καταστροφής με τα οποία παίζουν οι άνθρωποι.» Αποκάλεσε αυτά τα μηχανήματα καταστροφής «τρομαχτικά,» κι αυτό δεν είναι παράξενο, γιατί το περιοδικό Νιου Σάιεντιστ της Βρεταννίας αναφέρει: Υπάρχουν σήμερα στα οπλοστάσια περίπου 60.000 πυρηνικές κεφαλές, με εκρηκτική δύναμη που ισοδυναμεί με 16 και πλέον δισεκατομμύρια τόννους ΤΝΤ (που ισούνται με 1.250.000 βόμβες Χιροσίμα).» Μερικά απ’ αυτά τα όπλα είναι τόσο φονικά ώστε μια μόνο βόμβα μπορεί να εξαφανίση μια μικρή χώρα, ή ένα ολόκληρο τμήμα μιας μεγάλης χώρας. Ναι, για πρώτη φορά στην ιστορία, ο άνθρωπος είναι ικανός να εξαλείψη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής πάνω στη γη.
19. Σε ποιον πρέπει να εμπιστευώμαστε για να λύση τα σημερινά προβλήματα;
19 Μήπως, όμως θα πρέπει να σκεφθούμε ότι θα μπορέσουν οι ηγέτες του κόσμου, επειδή ίσως είναι ειλικρινείς, έξυπνοι, καλά κατατοπισμένοι και ισχυροί, να λύσουν αυτά τα προβλήματα; Σημειώστε τι λέει ο πρώην Υπουργός των Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών Μάικλ Μπλούμεντχαλ: «Κανείς δεν καταλαβαίνει πλήρως τη σημερινή κατάστασι. Ούτε και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που καθορίζουν την πολιτική. Βρίσκονται σε αμηχανία όπως και σεις όταν ανοίξουν την εφημερίδα το πρωί. Το γεγονός είναι ότι κανείς. . . . πραγματικά δεν μπόρεσε να προβλέψη με κάποιο βαθμό που να είναι ακριβής τα προβλήματα στα οποία μπλεχτήκαμε.» Η Γραφή όμως τα πρόβλεψε, και μας δίνει την ακόλουθη σοφή συμβουλή: «Μη πεποίθατε επ’ άρχοντας, επί υιόν ανθρώπου, εκ του οποίου δεν είναι σωτηρία.» Αντίθετα, «μακάριος εκείνος. . . . του οποίου η ελπίς είναι επί Κύριον τον Θεόν αυτού, . . . τον φυλάττοντα αλήθειαν εις τον αιώνα.»—Ψαλμ. 146:3-6.
20. Για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, και έτσι σε ποια ερωτήματα χρειαζόμαστε απάντησι;
20 Είναι βέβαιο ότι έχομε μπροστά στα μάτια μας όλες τις συνθήκες που προείπε η Βιβλική Προφητεία. Βρισκόμαστε πράγματι πολύ βαθιά μέσα στις ‘έσχατες ημέρες’ αυτού του συστήματος πραγμάτων και πλησιάζουμε στο τελικό μέρος, τη ‘μεγάλη θλίψι,’ και στο τέρμα της, τον Αρμαγεδδώνα. Και ποιο θα είναι ακριβώς το σημείο που θα σημάνη το ξέσπασμα αυτής της ‘μεγάλης θλίψεως’; Θα είναι ένα γεγονός που ήδη βρίσκεται σε αρκετά προχωρημένη εξέλιξι. Ποιο είναι αυτό το γεγονός; Η εξέτασίς του ακολουθεί στο επόμενο άρθρο.
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Στη νέα τάξι του Θεού, οι άνθρωποι «θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη»