αφού επείσθη για την αμαρτωλή πορεία του και έφθασε σε γνήσια μετάνοια, η αφαίρεσις ευθύνης ή προνομίων θα μπορούσε να επακολουθήση προκειμένου να συντελέση στην ‘εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης.’ (2 Τιμ. 3:16· Εβρ. 12:5, 6) Σε όλες τις περιπτώσεις, οι παράγοντες όπως είναι η σοβαρότης του αδικήματος που διεπράχθη, το διάστημα του χρόνου που πέρασε αφότου έγινε το αδίκημα οι περιστάσεις που ωδήγησαν σ’ αυτό και ο βαθμός στον οποίο υπήρχε κάποια σκοπιμότης ή δεν εδόθη προσοχή σε μια προγενέστερη προειδοποιητική συμβουλή.

24, 25. (α) Αυτές οι Γραφικές αρχές τι απαιτούν από τους πρεσβυτέρους να κάνουν και πώς; (β) Τι απομένει τώρα να εξετασθή;

²⁴ Αληθινά, όλα αυτά απαιτούν ισορροπία και διάκρισι και κατανόησι. Οι πρεσβύτεροι πρέπει προσεκτικά να σταθμίζουν και τα συμφέροντα του ατόμου και τα συμφέροντα της εκκλησίας ως συνόλου. Αφ’ ενός, πρέπει ζωηρά να αισθάνωνται την υποχρέωσί των ενώπιον του Θεού να εμποδίζουν την αδικοπραγία να διεισδύη και να εξαπλώνεται μέσα στην εκκλησία. Ταυτοχρόνως πρέπει να επιδεικνύουν ένα βαθύ ενδιαφέρον ώστε ο τρόπος της συμπεριφοράς των προς τους αδελφούς των ν’ αντανακλά πάντοτε τους συνετούς και σπλαγχνικούς τρόπους του Ιεχωβά Θεού.—Παράβαλε με Πράξεις 20:28-31· Ιούδαν 3, 4, 21-23.

²⁵ Τι θα λεχθή λοιπόν για την οδηγία του Παύλου να ελέγχονται εκείνοι που εμμένουν στην αμαρτία «ενώπιον πάντων;» Ας εξετάσωμε πώς πρέπει να εφαρμόζεται αυτή η οδηγία.

Έλεγχος «Ενώπιον Πάντων»

«Εάν μαστιγώσης τον χλευαστήν, ο απλούς θέλει γείνει προσεκτικός· και εάν ελέγξης τον φρόνιμον, θέλει εννοήσει γνώσιν.»—Παροιμ. 19:25.

1. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Τιμόθεον 5:20, εκείνοι που εμμένουν στην αμαρτία ενώπιον τίνος πρέπει να ελέγχωνται και γιατί;

ΤΙ θα λεχθή λοιπόν για τις οδηγίες του Παύλου προς τον Τιμόθεο να ελέγχη τους αμαρτάνοντας «ενώπιον πάντων;» Αυτό έχει ένα θετικό σκοπό, δηλαδή, «δια να έχωσι φόβον και οι λοιποί,» ώστε να μη εισέλθουν στην ίδια πορεία αμαρτίας. (1 Τιμ. 5:20) Ποιες περιστάσεις λοιπόν απαιτούν να γίνεται έλεγχος μ’ αυτό τον τρόπο, και πώς μπορεί αυτό να γίνη «ενώπιον πάντων;»

2-4. Τι μπορεί να λεχθή για την εφαρμογή της φράσεως «ενώπιον πάντων,» και ποια Γραφικά παραδείγματα το δείχνουν αυτό;

² Η φράσις «ενώπιον πάντων» δεν έχει κατ’ ανάγκην μια αποκλειστική εφαρμογή. Θα μπορούσε να σημαίνη ότι ο έλεγχος γίνεται ενώπιον όλης της εκκλησίας ή θα μπορούσε να σημαίνη ότι ο έλεγχος γίνεται ενώπιον όλων εκείνων οι οποίοι με κάποιον τρόπο σχετίζονται με το ζήτημα ή είναι ενήμεροι του ζητήματος, περιλαμβανομένων και των μαρτύρων του αδικήματος, και οι οποίοι είναι παρόντες όταν ελέγχεται ο πταίστης. Οποιαδήποτε και αν είναι η περίπτωσις, είναι φανερό ότι ο έλεγχος έπρεπε να είναι δημοσίας φύσεως, αντί να είναι μια καθαρά ιδιωτική υπόθεσις.a