κατάλληλος, δοκιμασμένος και αληθινός Βασιλεύς-Ιερεύς.

16. Πώς η επίγεια δοκιμασία και τα παθήματα του Ιησού απεργάσθηκαν τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους;

¹⁶ Πώς η επίγεια δοκιμασία, τα παθήματα και ο θάνατος του Ιησού απεργάσθηκαν τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους; Και πάλι ο απόστολος απαντά:

«Έπρεπε να ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς, δια να γείνη ελεήμων και πιστός αρχιερεύς εις τα προς τον Θεόν, δια να κάμη εξιλέωσιν υπέρ των αμαρτιών του λαού. Επειδή καθ’ ότι αυτός έπαθε πειρασθείς δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.»—Εβρ. 2:17, 18.

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΛΗ ΕΞΑΓΟΡΑΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

17-19. (α) Σε ποια κακή κατάστασι ευρίσκετο η ανθρώπινη φυλή; (Ρωμ. 7:14· Ψαλμ. 49:6-9) (β) Πώς ο Ιησούς προμήθευσε την απάντησι για την ολέθρια κατάστασι του ανθρωπίνου γένους;

¹⁷ Όταν ο Αδάμ στασίασε κατά του Θεού, έγινε εχθρός του Θεού κι έτσι έχασε τη ζωή του κι έκανε τους απογόνους του να γεννηθούν αμαρτωλοί υποκείμενοι στη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου. (Γέν. 3:17-19· Ψαλμ. 51:5) Επομένως, τα τέκνα του δεν ήσαν εκούσιοι αμαρτωλοί. Μπορούσαν να εξαγορασθούν. (Ρωμ. 8:20) Ο Ιησούς Χριστός ως Ιερεύς, έπρεπε να προσφέρη μια θυσία της αξίας και ποιότητος που απητείτο για την εξιλέωσι της αμαρτίας. Κανένας άνθρωπος που κατήγετο από τον Αδάμ δεν μπορούσε να το κάνη αυτό με χρήματα, ή ακόμη και με θυσία της ζωής του—το τίμημα ήταν πολύ υψηλό, διότι εκείνο που απητείτο ήταν το αντίστοιχο του Αδάμ, μια τέλεια ανθρώπινη ζωή. Ο Χριστός προμήθευσε το αναγκαίο «αντίλυτρον υπέρ πάντων.» (1 Τιμ. 2:5, 6) Ο Χριστός ήλθε για να προμηθεύση εκείνο που προεσκίαζε ο Νόμος με τις κατώτερες θυσίες ζώων που απαιτούσε.

¹⁸ Όταν απευθύνθηκε ο Ιησούς στον Θεό στον καιρό του βαπτίσματός του, το υπόμνημα παρουσιάζει τον Ιησού σαν να λέγη τα εξής: «Θυσίαν και προσφοράν δεν ηθέλησας, αλλ’ ητοίμασας εις εμέ σώμα [ένα τέλειο ανθρώπινο σώμα]· Ιδού, έρχομαι, εν τω τόμω του βιβλίου [στον ρόλο του Νόμου, ιδιαίτερα τα σημεία που απηυθύνοντο προς τους βασιλείς, όπως τα εδάφια Δευτερονόμιον 17:19, 20] είναι γεγραμμένον περί εμού, δια να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου.»—Εβρ. 10:5-7· Ψαλμ. 40:7, 8.

¹⁹ Ο Θεός, λοιπόν, ενήργησε έτσι ώστε ό,τι θα λάβωμε—όλες οι ελπίδες μας—να εξαρτώνται από τον Ιησού Χριστό. Εκείνο που έκανε αυτός ο μέγας Βασιλεύς και εκείνα που θα κάνη για το καλό μας, εξετάζονται στο επόμενο άρθρο.

Εδάφια Αποδεικνύοντα την Ανάστασι των Νεκρών

«Είπε προς αυτήν ο Ιησούς, Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και εάν αποθάνη, θέλει ζήσει.»—Ιωάν. 11:25.

«Επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου, ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών. Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ.»—1 Κορ. 15:21, 22.

«Μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.—Πράξ. 24:15.

«Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής· οι δε πράξαντες τα φαύλα, εις ανάστασιν κρίσεως.»—Ιωάν. 5:28, 29.

«Να προσδιώριζες εις εμέ προθεσμίαν, και τότε να με ενθυμηθής! Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει; πάσας τας ημέρας της εκστρατείας μου θέλω περιμένει, εωσού έλθη η μεταλλαγή μου. Θέλεις καλέσει, και εγώ θέλω σοι αποκριθή.»—Ιώβ 14:13-15.

«Άλλοι εβασανίσθησαν μη δεχθέντες την απολύτρωσιν, δια να αξιωθώσι καλυτέρας αναστάσεως.»—Εβρ. 11:35.

Βλέπε επίσης: Ιώβ 19:25, 26· Ησ. 26:19· Λουκ. 20:37· Εβρ. 11:17, 19· Ματθ. 22:31, 32.