αξία του αίματος της ζωής του που χύθηκε για μας για να λάβωμε συγχώρησι των αμαρτιών και συνεπώς μια αγαθή συνείδησι. Αυτός χρειάζεται για να μας δώση ο Θεός μια αγαθή συνείδησι, απαντώντας στην αίτησί μας.—1 Πέτρ. 3:22.

ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΜΑΣ

11. Το πλύσιμο των ενδυμάτων των στο αίμα του Αρνίου σε τι καταλήγει όσον αφορά τον ‘πολύν όχλον,’ και ποιον λόγο έχουν για να χαιρετούν αυτό το Αρνίον του Θεού;

¹¹ Ακόμη κι’ ο «πολύς όχλος» που συνάγεται σήμερα απ όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες, πλύνουν τις στολές των και τις λευκαίνουν στο αίμα του Αρνίου Ιησού Χριστού, κι’ έτσι αποκτούν μια αγαθή συνείδησι απέναντι του Θεού. Αυτό αποτελεί μια βάσιμη αιτία για να στέκουν ενώπιον του θρόνου του Θεού και να σείουν κλάδους φοινίκων και να κράζουν δυνατά: «Η σωτηρία είναι [εκ] του Θεού ημών, του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:9-14) Έτσι. υποδέχονται τον Αρχηγόν της θείας κυριαρχίας του Ιεχωβά. Αυτόν ακολουθούν ως Ποιμένα και Αρχηγόν των.

12. Ποιοι στη γη πρέπει ν’ ακολουθήσουν τον Αρχηγό της Θείας Κυριαρχίας, και τι θα σημάνη γι’ αυτούς το να το κάμουν αυτό;

¹² Όλοι όσοι γίνονται αφιερωμένοι και βαπτισμένοι μαθηταί του Αρχηγού αυτού της θείας κυριαρχίας, πρέπει να τον ακολουθήσουν. Για να το κάμουν αυτό, πρέπει ν’ αποβλέπουν «εις τον Ιησούν, τον Αρχηγόν και Τελειωτήν της πίστεως.» (Εβρ. 12:1, 2) Το να το κάνωμε αυτό στοργικά θα σημάνη την αιώνια σωτηρία μας για τον αιώνιο αίνο του μεγάλου Θείου Κυριάρχου, του Ιεχωβά Θεού.

Επιμονή

◆ Μερικές φορές ακόμη και όταν κανείς προσπαθή να κάνη καλό σ’ ένα άλλο, απαιτείται σημαντική επιμονή. Αυτό αληθεύει συχνά με τους διακόνους των μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι κάνουν το καλύτερο δυνατό καλό, το να βοηθούν ανθρώπους να κατανοήσουν και να εφαρμόσουν τον Λόγο του Θεού κι’ έτσι να μπορούν να περιμένουν θείες ευλογίες.

Μια γυναίκα διάκονος των μαρτύρων του Ιεχωβά στη Μαλαισία επισκέφθηκε μια νεαρή Κινέζα κόρη που έμενε σ’ ένα γκαράζ πίσω από μια μεγάλη κατοικία. Διέθεσε στην κόρη ένα αντίτυπο του βοηθήματος μελέτης της Γραφής «Από τον απολεσθέντα Παράδεισο στον αποκαταστημένο Παράδεισο» στην Κινεζική γλώσσα. Έγιναν διευθετήσεις για μια επανεπίσκεψι για την έναρξι μιας δωρεάν Γραφικής μελέτης με την κόρη.

Στην πρώτη επίσκεψι η κόρη ήταν απασχολημένη στο να σιδερώση μια στίβα ρούχα και δεν είχε διαβάσει τίποτε από το βιβλίο. Το Σάββατο ήταν η ημέρα αναπαύσεώς της από την εργασία, κι’ έτσι έγιναν διευθετήσεις για να την επισκεφθή τότε. Στη δευτέρα επίσκεψι η Μάρτυς διεπίστωσε ότι η κόρη είχε άλλη μια μεγάλη στίβα ρούχα για σίδερο καθώς επίσης κι’ ένα δωμάτιο γεμάτο από συγγενείς επισκέπτας. Το επόμενο Σάββατο στην τρίτη επίσκεψι, η διάκονος έμαθε ότι η κόρη ήταν πάλι απησχολημένη με το σιδέρωμα. Αλλ’ ωστόσο εξακολουθούσε να ενδιαφέρεται για την δωρεάν Γραφική μελέτη και σκόπευε να μιλήση και στην αδελφή της για να δη αν και αυτή η κατά σάρκα αδελφή της επιθυμούσε να συμμετάσχη στη μελέτη. Στην επομένη επίσκεψι, που ήταν η τετάρτη, η κόρη είχε μερικές καλές ειδήσεις· η αδελφή της επιθυμούσε να μελετήση, επίσης, κι’ έτσι την επομένη εβδομάδα επρόκειτο να συναντηθούν όλοι στο σπίτι, της αδελφής της που απείχε δυο μίλια.

Νωρίς το επόμενο Σάββατο προμηνύετο θύελλα. Αλλ’ η μάρτυς του Ιεχωβά επειδή δεν επιθυμούσε να χάση το ραντεβού, πήγε οπωσδήποτε, βρεγμένη ως το κόκαλο. Βρήκε το σπίτι κλειδωμένο και κανένας δεν ήταν μέσα. Η Μάρτυς σκέφθηκε μέσα της: ‘Είμαι αποφασισμένη να δώσω άλλη μια ευκαιρία σ’ αυτή την κόρη.’

Στην έκτη επίσκεψι η Μάρτυς πήγε στο σπίτι της κόρης και την είδε να ζητά συγγνώμην ειλικρινά. Έγιναν διευθετήσεις για να λάβη χώρα η μελέτη το επόμενο Σάββατο. Στην εβδόμη επίσκεψι άρχισε πράγματι η Γραφική μελέτη και από τότε δεν έγινε καμμιά διακοπή. Η νεαρά Κινέζα κόρη μελετούσε καλά, άρχισε να έρχεται στις Χριστιανικές συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και τώρα είναι και η ίδια μια χειροτονημένη διάκονος. Όλο αυτό επετεύχθηκε χάρις στην επιμονή για να γίνη το καλό.—Γαλ. 6:9.

Η Συνέλευσις του Πίτσμπουργκ Τονίζει το Επείγον των Καιρών

ΠΡΟΤΟΥ ξημερώση πολλοί άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνωνται γύρω από το Δημοτικό Αμφιθέατρο στο Πίττσμπουργκ της Πεννσυλβανίας την πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου. Το γεγονός που τους έφερε εκεί ήταν η ετήσια σωματειακή συνέλευσις της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά της Πεννσυλβανίας, σε συνδυασμό με την αποφοίτησι της πεντηκοστής τρίτης σειράς της Βιβλικής Σχολής της Σκοπιάς Γαλαάδ.

Το πρόγραμμα άρχισε στις 8:30 π.μ. και ύστερ’ από προσευχή και συζήτησι του Γραφικού εδαφίου της ημέρας, το ακροατήριο άκουσε ενθαρρυντικές εκθέσεις και πείρες από αντιπροσώπους τμημάτων της Εταιρίας από τη Γερμανία, την Ελβετία, τον Καναδά, τη Ζαμάικα και το Μεξικό. Κατόπιν ο διευθυντής Μ. Χένσελ διάβασε χαιρετισμούς προς την τάξη που αποφοιτούσε από αδελφούς πολλών χωρών, όπως από το Λάος, τη Χαβάη και την Μικρονησία, και από πολλά μέρη της Αφρικής και της Νοτίου Αμερικής και της Ευρώπης.

Ο αντιπρόεδρος της Εταιρίας, Φ. Β. Φράνζ, έδωσε μια σθεναρή προτροπή εναντίον του κινδύνου του ν’ αφήνεται η απάθεια ν’ αναπτύσσεται ανάμεσα στο λαό του Θεού σήμερα. Μήπως κανένας από μας έχει την τάσι να νομίζη ότι ο καιρός για ν’ αναλάβη ο Θεός δράσι και να κρίνη είναι ακόμη πολύ μακρυά και ότι μπορούμε να στραφούμε πίσω στον εύκολο δρόμο της ζωής που είναι το χαρακτηριστικό αυτού του κόσμου; Τότε είναι ανάγκη να διορθώσωμε τη στάση μας, και να την φέρωμε σε αρμονία με τη θεόπνευστη συμβουλή του εδαφίου 2 Πέτρου 3:12. Σύμφωνα με την «Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου» (περιθωριακή σημείωσις), οι Χριστιανοί παροτρύνονται εκεί να ‘προσμένουν και να επισπεύδουν την έλευσιν της ημέρας του Θεού.’ Μπορούμε στην πραγματικότητα να επισπεύσωμε το χρονικό πρόγραμμα του Θεού για την έλευση της ημέρας του που θα κάμη κρίσι; Όχι, μπορούμε όμως ‘να διατηρούμε συνεχώς στη διάνοια μας’ την ημέρα εκείνη, όπως αποδίδει ακριβέστερα η «Μετάφρασις Νέου Κόσμου» αυτό το εδάφιο. Ο Πέτρος καθώς και άλλοι Χριστιανοί της εποχής του δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζουν πότε ακριβώς θα ερχόταν η «ημέρα» εκείνη, αλλά γνώριζαν ότι αυτό ήταν μια απόλυτη βεβαιότης, ότι ασφαλώς θα έλθη, και αυτό ήταν αρκετό! Σήμερα έχομε άφθονες αποδείξεις ότι μια γενεά που έχει ήδη προχωρήσει σε ηλικία πρόκειται πραγματικά ν’ αντιμετώπιση την προειπωμένη ‘μεγάλη θλίψι’ η οποία θ’ ανοίξη την οδό για την είσοδο στη νέα τάξι του Θεού. Ασφαλώς πρέπει να ζούμε κάθε μέρα με συνείδησι της εγγύτητός της αντί να την αναβάλλωμε στη διάνοια και στην καρδιά.

Στη διάρκεια της ετήσιας σωματειακής συνελεύσεως που άρχισε στις 10 π.μ., ο πρόεδρος της Εταιρίας Ν.Ο. Νορρ απεκάλυψε ότι, μολονότι η έκθεσις δεν είχε ακόμη συμπληρωθή, δείχνει ότι το υπηρεσιακό έτος 1972 είχε ένα θαυμάσιο σύνολο 162.000 ανθρώπων που βαπτίσθηκαν στη διάρκεια του έτους. Αυτό σημαίνει ότι στη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών 680.000 και πλέον άτομα έχουν βαπτισθή παγκοσμίως, και αυτό αντιπροσωπεύει, το 41 τοις εκατό των μαρτύρων του Ιεχωβά σήμερα.

Η σειρά που αποφοιτούσε άκουσε τώρα μερικά τελικά σχόλια από τον εκπαιδευτή Ο. Β. Γκλας. Αφού ανέφερε ότι ο μέσος όρος ηλικίας της τάξεως αυτής ήταν 29 χρόνια, ετόνισε ότι η σχολή Γαλαάδ είχε επίσης ‘γεννηθή’ πριν από είκοσι εννέα χρόνια. Βασίζοντας τη συμβουλή του στα εδάφια Εβραίους 12:1-3, τους παρώντρυνε να μην πέσουν ποτέ στο αμάρτημα της απιστίας. Οι δρομείς δεν επιβραδύνουν τον ρυθμό τους καθώς πλησιάζουν στο τέρμα. Με τη Νέα τάξι τόσο κοντά οι απόφοιτοι πρέπει τώρα να διαθέτουν κάθε γραμμάριο των δυνάμεών τους σ’ αυτό τον αγώνα. Ο γραμματεύς της Γαλαάδ Ε. Α. Ντάνλαπ ετόνισε κατόπιν το πώς ο Θεός δίνει με θέρμη και γενναιοδωρία, και παρώτρυνε τους σπουδαστές να μη κάνουν ποτέ τον Θεό να αισθανθή ‘δυσαρέσκεια στην καρδιά’ με το να ενεργούν χωρίς εκτίμησι για τα δώρα του.

Και τώρα ήλθε η τελική ομιλία, που εξεφώνησε ο πρόεδρος της Εταιρίας με το θέμα «Το Όνομα με το Οποίο Όλα τα Έθνη Προτιμούν να Βαδίσουν,» βασισμένο στον Μιχαία κεφάλαια 3 και 4. Μολονότι διηρημένοι από απόψεως θρησκείας και άλλων παραγόντων, οι άνθρωποι ειδωλοποιούν το ιδεώδες του ιδιαιτέρου πολιτικού έθνους των, και το κάνουν ένα εθνικό θεό. Αλλ’ οι εθνικοί ‘θεοί’ των δεν πρόκειται, να σώσουν το ανθρώπινο γένος από μια καταστρεπτική πορεία. Σ’ αυτές τις ‘έσχατες ημέρες,’ εκατοντάδες χιλιάδες σ’ όλη τη γη αφυπνίζονται στην πραγματικότητα και στρέφονται στον Ιεχωβά ως τον μόνο αληθινό Θεό στον οποίο πρέπει κανείς να ελπίζη. ‘Βαδίζουν εν τω ονόματι του’ με το ν’ ακολουθούν τον «νόμον» και τον «λόγον» του Ιεχωβά από την ουράνια Σιών και Ιερουσαλήμ, την έδρα της βασιλείας του Μεσσία η οποία τώρα κυβερνά.

Ύστερ’ από την διανομή των πτυχίων και ένα διάλειμμα για γεύμα, το απόγευμα παρουσιάσθηκε ένα ζωηρό και ποικίλο μουσικό πρόγραμμα που παρουσίασαν σε ένδεκα γλώσσες οι σαράντα οκτώ απόφοιτοι, σπουδασταί. Το κορύφωμα του προγράμματος