Υπεράσπισις του Γάμου
«Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας, και η κοίτη αμίαντος· τους δε πόρνους και μοιχούς θέλει κρίνει ο Θεός.»—Εβραίους 13:4.
1. Τι δείχνει ότι ο γάμος είναι ένας έντιμος θεσμός;
Ο ΙΕΧΩΒΑ ίδρυσε κάτι το έντιμο θεσπίζοντας τον γάμο μεταξύ ανδρός και γυναικός. Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ετίμησε τον γάμο. Δεν ενυμφεύθηκε ο ίδιος ως άνθρωπος—ο θείος σκοπός δεν περιελάμβανε το γάμο του στη γη—αλλά απεδέχθη την πρόσκλησι σ’ ένα γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας και συνέβαλε στη χαρά εκεί εκτελώντας το πρώτο του θαύμα, μεταβάλλοντας το νερό σε κρασί για τους συνδαιτυμόνας του γάμου. Εχρησιμοποίησε επίσης γαμήλιες τελετές για να εξεικονίση αλήθειες σχετικές με τη βασιλεία των ουρανών. Εχρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά για ν’ αποκαταστήση το γάμο στο αρχικό του Εδεμικό επίπεδο.
2. (α) Σε ποιους απηυθύνετο το Εβραίους 13:4, και τι δείχνει αυτό; (β) Ποιοι απαγορεύουν το γάμο; Κακώς ή ορθώς;
2 Ο Δημιουργός έπλασε τη γυναίκα για τον άνδρα με το σκοπό, νυμφεύοντας τους δύο, να γεμίση αυτή τη γη μ’ ένα τέλειο γένος ανθρώπων που όλοι να κατάγωνται από τους ίδιους γονείς, όλοι να είναι από μία σάρκα και ένα αίμα, συνδεδεμένοι με δεσμούς οικογενειακής σχέσεως. Τα μέσα που χρησιμοποιεί ο Θεός για ένα σκοπό είναι πάντοτε έντιμα και φέρνουν έπαινο σ’ αυτόν ως Δημιουργό. Το θέλημά του είναι να τηρήται πάντοτε ο γάμος σε τιμή από τους λατρευτάς του: «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας, και η κοίτη αμίαντος.» (Εβραίους 13:4) Αυτή η εντολή εδόθη στους Χριστιανούς. Επάνω στη γη οι Χριστιανοί έχουν το προνόμιο να λαμβάνουν μέρος σ’ αυτόν τον θείο θεσμό. Αλλά για να τον χρησιμοποιούν ορθά, πρέπει να κρατούν τον γάμο σε τιμή και να μη φέρνουν όνειδος σ’ αυτόν με κακή χρήσι. Οι θρησκευτικοί ηγέται που εξέπεσαν από τη Χριστιανική πίστι ή που ποτέ δεν την εγνώρισαν, αυτοί είναι που απαγορεύουν στους Χριστιανούς να νυμφεύωνται με τιμή. «Το δε Πνεύμα, ρητώς λέγει, ότι εν υστέροις καιροίς θέλουσιν αποστατήσει τινές από της πίστεως, προσέχοντες εις πνεύματα πλάνης, και εις διδασκαλίας δαιμονίων, δια της υποκρίσεως ψευδολόγων, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην, εμποδιζόντων τον γάμον.» (1 Τιμόθεον 4:1-3) Εκείνοι που εξέπεσαν από τη Χριστιανική πίστι και απηγόρευσαν σε ωρισμένους άνδρες και γυναίκες να νυμφεύωνται, ισχυρίσθηκαν ότι απαγορεύουν τον γάμο τους προς το συμφέρον της Χριστιανοσύνης. Αλλά σε τούτο απατήθηκαν, διότι αυτό που κάνουν είναι αντίθετο με το θέλημα του Θεού. Έτσι αυτό συνέβαλε, όχι προς το συμφέρον, αλλά προς βλάβην εκείνων που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί. Ωδήγησε σε ανηθικότητες.
3. Πώς ο Διάβολος προσέβαλε τη σχέσι του γάμου μέσα στη Χριστιανική εκκλησία;
3 Δεν υπάρχει θεσμός που καθίδρυσε ο Δημιουργός και που ο εχθρός του Διάβολος δεν διέφθειρε και δεν προσπάθησε με πείσμα να εξευτελίση και να διαστρέψη. Από μια άποψι η Χριστιανική εκκλησία ιδρύθη για να αποκαταστήση την καθαρή και έντιμη σχέσι μεταξύ άρρενος και θήλεος, και για τούτο ο εχθρός έκαμε τη Χριστιανική εκκλησία ειδικό αντικείμενο της επιθέσεώς του από την ιδιαίτερη αυτή άποψι. Για την επίθεσι αυτή ήγειρε ψευδείς προφήτας, διδασκάλους ψευδών διδασκαλιών, και εισηγητάς ψευδών κωδίκων διαγωγής. Σημειώστε αυτή τη σύγχρονη περίπτωσι, που ανέφεραν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης της 29ης Δεκεμβρίου 1949, ως εξής: «Η Κοινωνία μας θα είναι ‘εντός πολύ ολίγων γενεών εξίσου ανεκτική για τις προ του γάμου και μετά την ήβη σεξουαλικές σχέσεις, όπως είναι η πλειονότης των άλλων λαών του κόσμου’· αυτό προείπε χθες ο Δρ Τζωρτζ Πήτερ Μώρντοκ, Καθηγητής της Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γαίηλ. . . . ‘Ως επιστήμων, είμαι αναγκασμένος να προείπω την εξαφάνισι των παλαιών κανόνων και να αναγνωρίσω επίσης ότι νέοι κανόνες, ακόμη και αν δεν είναι προσωπικώς ευπρόσδεκτοι, θα εφαρμοσθούν πιθανώς για την ικανοποίησι του καθενός.’ Ο Δρ Μώρντοκ είπε ότι ‘δεν είχε προσωπική αντίληψι’ της αυξανομένης αναλογίας διαζυγίων. . . . ‛Επί πλέον, υποψιάζομαι ότι η αυξανόμενη προγαμιαία ελευθερία δυνατόν να οδηγήση τελικά σε περισσότερο ορθολογιστική εκλογή των συζύγων και ως εκ τούτου σε μια ελάττωσι των διαζυγίων’.»
4, 5. Πώς προειδοποίησε ο απόστολος Πέτρος τους Χριστιανούς σχετικά με τούτο;
4 Στη δεύτερη επιστολή του προς τους Χριστιανούς ο απόστολος Πέτρος τούς προειδοποίησε για προφήτας ψευδών κανόνων ηθικής. Τους υπενθυμίζει ότι διέφυγαν «την εν τω κόσμω υπάρχουσαν δια της επιθυμίας διαφθοράν». Θα ήταν λοιπόν άτοπο για τους Χριστιανούς να επιδίδωνται πάλι στη διαφθορά που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν τον φιλήδονο κόσμο. Για να προφυλαχθούμε από μια τέτοια υποτροπή στην κοσμική διαφθορά μάς εδόθησαν οι αληθινές προφητείες. (2 Πέτρου 1:1-4, 19-21) Αλλά ο αντίδικος επροκάλεσε τον Παντοδύναμο Θεό να θέση στη γη άνδρες και γυναίκες που αυτός δεν θα μπορούσε να τους διαφθείρη, θραύοντας την ακεραιότητά τους προς τον Θεό. Έτσι ο αντίδικος εγείρει με πανουργία ψευδείς προφήτας ανάμεσα ακριβώς στον ωργανωμένο λαό του Θεού. Σημειώστε την προειδοποίησι του Πέτρου σχετικά με τούτο.
5 Αναφερόμενος στους Ισραηλίτες, στους οποίους ο Ιεχωβά Θεός έστειλε τους αληθινούς του προφήτας για την καθοδηγία τους και τη σωτηρία τους, ο Πέτρος λέγει: «Υπήρξαν όμως και ψευδοπροφήται μεταξύ του λαού, καθώς και μεταξύ σας θέλουσιν είσθαι ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες θέλουσι παρεισάξει αιρέσεις απωλείας, αρνούμενοι και τον αγοράσαντα αυτούς Δεσπότην, επισύροντες εις εαυτούς ταχείαν απώλειαν. Και πολλοί θέλουσιν εξακολουθήσει εις τας απωλείας αυτών, δια τους οποίους η οδός της αληθείας θέλει βλασφημηθή. Και δια πλεονεξίαν θέλουσι σας εμπορευθή με πλαστούς λόγους· των οποίων η καταδίκη έκπαλαι δεν μένει αργή, και η απώλεια αυτών δεν νυστάζει.»—2 Πέτρου 2:1-3.
6, 7. Πώς αρνούνται τον Δεσπότην που τους αγόρασε;
6 Από τούτο βλέπομε ότι εκείνο που συνέβη στους φυσικούς Ισραηλίτες πριν από τον Χριστό ήταν μια προεικόνισις εκείνου που θα έθετε σε κίνδυνο τη Χριστιανική εκκλησία των πνευματικών Ισραηλιτών. Είναι βέβαιο ότι θα εγερθούν ψευδείς διδάσκαλοι με την ενέργεια του εχθρού. Αυτοί θα δημιουργήσουν αιρέσεις, ομίλους που θα διεκλαδώνοντο έξω από την αληθινή οργάνωσι και θ’ ακολουθούσαν ανθρώπους ως οδηγούς. Θα ηρνούντο «και τον αγοράσαντα αυτούς Δεσπότην», δηλαδή, τον Ιησούν Χριστόν. Σ’ αυτόν έχει λεχθή: «Εσφάγης, και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου, εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους.» (Αποκάλυψις 5:9) Αυτοί οι ψευδείς διδάσκαλοι και εισηγηταί εσφαλμένης πορείας θα τον ανεγνώριζαν και θα συμφωνούσαν με το 1 Κορινθίους 6:19, 20 (Μ.Ν.Κ) που λέγει: «Δεν είσθε κύριοι εαυτών, διότι ηγοράσθητε δια τιμής». Έτσι με αντιφατικά λόγια θα καλούσαν τον Ιησούν Χριστόν Κύριον, Διδάσκαλον και Δεσπότην, αλλά θα τον ηρνούντο με την πορεία που ακολουθούν στην ιδιωτική τους ζωή. Όταν ο απόστολος Παύλος νουθετούσε τους Χριστιανούς να μη διαπράττουν πορνεία με μια πόρνη και γίνωνται ένα σώμα, μία σαρξ μαζί της, τότε ακριβώς υπενθύμισε στα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας ότι δεν ανήκουν στον εαυτό τους αλλά ‘ηγοράσθησαν δια τιμής’ και πρέπει επομένως να δοξάσουν τον Θεόν ως σώμα Χριστιανών. Αυτοί οι ψευδείς διδάσκαλοι αρνούνται τον Δεσπότην τους που τους αγόρασε με το πολύτιμο αίμα του, με το να ακολουθούν ακριβώς μια ακάθαρτη πορεία ζωής, έχοντας χαλαρά διαγωγή, τέτοια που ο Δεσπότης τους ποτέ δεν ακολούθησε ούτε επεδοκίμασε ανάμεσα στους αγορασμένους δούλους του.
7 Μπορούμε να αρνηθούμε τον Θεό και τον Χριστό του με τον τρόπο που ζούμε. Ο απόστολος Παύλος το έδειξε και αυτό επίσης με τα ακόλουθα λόγια σχετικά με ανθρώπους που έχουν μολυσμένες διάνοιες και συνειδήσεις: «Ομολογούσιν ότι γνωρίζουσι τον Θεόν, με τα έργα όμως αρνούνται, βδελυκτοί όντες και απειθείς, και εις παν έργον αγαθόν αδόκιμοι.» (Τίτον 1:16) Ότι χαλαρά, ακάθαρτη διαγωγή θα ήταν ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι ψευδείς οδηγοί θα ηρνούντο τον Χριστό, το φανερώνει ο απόστολος Πέτρος όταν προσθέτη: «Πολλοί θέλουσιν εξακολουθήσει εις τας απωλείας αυτών, δια τους οποίους η οδός της αληθείας θέλει βλασφημηθή.»—2 Πέτρου 2:2.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΙ
8, 9. (α) Ποιον επηρεάζει η πορεία ενός Χριστιανού; (β) Τι λοιπόν έχομε ευθύνη να πράξωμε;
8 Κανείς δεν ζη μόνο για τον εαυτό του. Όταν λοιπόν ένας που ομολογεί ότι είναι Χριστιανός εκτρέπεται από το δρόμο της αγνότητος και της δικαιοσύνης και ακολουθή ένα δελεαστικό άτομο σε χαλαρά διαγωγή, δεν βλάπτει μόνο τον εαυτό του, αλλά επιφέρει επίσης όνειδος στην αγνή οργάνωσι του Ιεχωβά Θεού. Άνθρωποι απ’ έξω που παρατηρούν την ακάθαρτη πορεία τους, τους παίρνουν ως παράδειγμα του τι είναι όλοι οι άλλοι μέσα στην οργάνωσι. Φυσικά αρχίζουν να μιλούν υβριστικά για την οργάνωσι και την «οδόν της αληθείας». Αυτό ακριβώς θέλει ο αντίδικος. Θέλει να επιφέρη όνειδος στην αληθινή οργάνωσι του Θεού και να την κάμη να λάβη μια επαίσχυντη εμφάνισι στα μάτια του κόσμου. Όχι ότι οι θρησκευτικές οργανώσεις του κόσμου είναι οι ίδιες καθαρές ηθικώς και δογματικώς—η οργάνωσις, όμως, του Θεού αντιπροσωπεύει την οδόν της αληθείας.
9 Όταν λοιπόν οποιαδήποτε μέλη της οργανώσεως βαδίζουν αντίθετα με τις αρχές της αληθείας, τότε οι απ’ έξω παρατηρηταί οδηγούνται να τα θεωρούν ως υποκριτάς. Ποιος θέλει να ενωθή με μια υποκριτική οργάνωσι; Συνεπώς ειλικρινείς άνθρωποι βρίσκουν πταίσμα στην οργάνωσι ως σύνολον λόγω της αμελούς, χαλαράς και άπιστης διαγωγής ενός μέλους ατομικώς. Αυτό τους εμποδίζει να ζητήσουν να ενωθούν με την οργάνωσι του Θεού, και αυτό εξυπηρετεί καλά τον σκοπό του Διαβόλου. Εκείνος που είναι χαλαρός, ανήθικος, δεν υπηρετεί τον Θεόν, αλλά υπηρετεί τον αντίδικον που προκαλεί τον Θεόν, και παίζει απ’ ευθείας μέσα στα χέρια του Διαβόλου. Μπορούμε έτσι να δούμε πόση ευθύνη έχομε να επιδιώξωμε δίκαιη πορεία έτσι ώστε να δείξωμε ορθά και πιστά μπροστά σε όλο τον κόσμο τι αντιπροσωπεύει η θεοκρατική οργάνωσις από ηθική καθώς και από δογματική άποψι. Γι’ αυτό οι Χριστιανοί που στρέφονται στην ανηθικότητα και έτσι επιφέρουν άδικο όνειδος στην οργάνωσι, έρχονται κάτω από ειδική καταδίκη του Ιεχωβά Θεού. Ας μη νομίζουν ότι η αμαρτία τους θα μείνη απαρατήρητη και ότι μπορούν να διαφύγουν. Η κρίσις του Θεού εναντίον μιας τέτοιας τάξεως δεν κινείται αργά, και η καταστροφή που θα επιφέρη επάνω τους δεν θα νυστάξη ωσάν να μην αντιλαμβάνεται την ακάθαρτη διαγωγή των.
«Η ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΒΑΛΑΑΜ»
10, 11. (α) Με ποιο δελεαστικό μέσον προσπαθεί ο Διάβολος να φέρη κατάρρευσι στην υγιά κατάστασι της οργανώσεως; (β) Πώς τα περαιτέρω λόγια του Πέτρου το δείχνουν αυτό;
10 Ακάθαρτες σχέσεις μεταξύ των φύλων είναι ένας από τους δελεαστικούς τρόπους με τους οποίους ο Διάβολος προσπαθεί να φέρη κατάρρευσι στην υγιά κατάστασι της Χριστιανικής εκκλησίας. Για να ενισχύσωμε την απόδειξι τούτου, μπορούμε να παραθέσωμε τα περαιτέρω λόγια του Πέτρου στην ίδια συζήτησι. Μιλώντας για ζωώδη πρόσωπα που εργάζονται ύπουλα για να διαφθείρουν άλλους, όπως ένα κομμάτι αμαρτωλής ζύμης που κάνει ένζυμο όλο το φύραμα, ο Πέτρος λέγει: «Έχουσιν οφθαλμούς μεστούς μοιχείας, και μη παυομένους από της αμαρτίας· δελεάζουσι ψυχάς αστηρίκτους, έχουσι την καρδίαν γεγυμνασμένην εις πλεονεξίας, είναι τέκνα κατάρας· αφήσαντες την ευθείαν οδόν επλανήθησαν, και ηκολούθησαν την οδόν του Βαλαάμ υιού του Βοσόρ, όστις ηγάπησε τον μισθόν της αδικίας· ηλέγχθη όμως δια την ιδίαν αυτού παρανομίαν· άφωνον υποζύγιον, με φωνήν ανθρώπου λαλήσαν, εμπόδισε την παραφροσύνην του προφήτου.»—2 Πέτρου 2:14-16.
11 Σημειώστε ότι τα άτομα αυτά έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία, αποβλέποντας στο να δελεάσουν αστήρικτες ψυχές. Ακολούθησαν την οδόν του Βαλαάμ δείχνοντας αγάπη για τον μισθόν της αδικίας. Το υποζύγιο του Βαλαάμ, η όνος, μίλησε θαυματουργικά με φωνή ανθρώπου και προειδοποίησε τον Βαλαάμ όταν επήγαινε να καταρασθή τον εκλεκτό λαό του Θεού. Αυτός είχε αφήσει τον εαυτό του να εκμισθωθή από τον βασιλέα του Μωάβ, Βαλάκ, για να χρησιμοποιήση τις προφητικές του δυνάμεις να προφέρη κατάρα εναντίον των Ισραηλιτών. Αλλά με ένα άλλο θαύμα ο Θεός μετέστρεψε την κατάρα που ήθελε να κάμη ο Βαλαάμ σε ευλογία για τον εκλεκτό του λαό. Όταν ο Βαλαάμ απέτυχε να χρησιμοποιήση το προφητικό του λειτούργημα για να καταρασθή τους Ισραηλίτες, εσκέφθηκε έναν άλλον τρόπο με τον οποίο να προκαλέση την πτώσι τους και να φέρη τη θεία κατάρα επάνω τους. Ποιος ήταν αυτός ο τρόπος; Ανηθικότης! Ο Πέτρος το δείχνει αυτό εφιστώντας την προσοχή στον Βαλαάμ όταν εξετάζη ακάθαρτη, μοιχευτική διαγωγή μεταξύ Χριστιανών.
12. Πώς ο Ιησούς έδειξε την ίδια τάξι που είναι τώρα όμοια με τον Βαλαάμ;
12 Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, επίσης, δείχνει με άμεσο τρόπο αυτή την τάξι που είναι όμοια με τον Βαλαάμ και προσπαθεί να υποκινήση τους Χριστιανούς να χαλαρώσουν τις σχέσεις των φύλων. Στα κεφάλαια δεύτερον και τρίτον της Αποκαλύψεως ο Ιησούς στέλνει αγγέλματα «προς τας επτά εκκλησίας τας εν τη Ασία». Αφού το επτά είναι αριθμός που συμβολίζει πνευματική τελειότητα, όλες αυτές οι εκκλησίες μαζί παριστούσαν εκείνους που ομολογούν ότι αποτελούν τη Χριστιανική εκκλησία τώρα, σ’ αυτόν τον «καιρόν της συντελείας» αυτού του κόσμου. Οι συνθήκες, λοιπόν, που υπήρχαν σ’ εκείνες τις επτά εκκλησίες του πρώτου αιώνος, εξεικόνιζαν τις συνθήκες που θα εχαρακτήριζαν τη Χριστιανική εκκλησία σήμερα που οι προφητείες της Αποκαλύψεως εκπληρώνονται. Αφού αρχίζει με μερικά λόγια επαίνου για την εκκλησία της Περγάμου, ο Κύριος Ιησούς λέγει: «Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να πορνεύσωσιν.» (Αποκάλυψις 2:14) Πορνεία σημαίνει την εκούσια σεξουαλική επικοινωνία ενός αγάμου προσώπου μ’ ένα πρόσωπο του αντιθέτου φύλου.
13. Αποτυγχάνοντας να καταρασθή τον Ισραήλ, τι εισηγήθηκε ο Βαλαάμ στον Βαλάκ; Γιατί;
13 Ο Βασιλεύς Βαλάκ απογοητεύθηκε διότι ο προφήτης Βαλαάμ ενεπνεύσθη να εκφέρη ευλογία αντί κατάρας για τον ωργανωμένο λαό του Θεού. Αισθάνθηκε ότι η αμοιβή που προσέφερε στον Βαλαάμ πήγε χαμένη. Αλλά τότε ο Βαλαάμ έδειξε στον Βασιλέα Βαλάκ έναν πιο πανούργο τρόπο με τον οποίο να επιφέρη την πτώσι του Ισραήλ. Η μέθοδος αυτή θα αντενεργούσε στη θεία ευλογία που μόλις είχε προφέρει και θα υποκινούσε τους Ισραηλίτες σε πράξεις που θα επέφεραν την κατάρα του Θεού επάνω τους αντί της ευλογίας του. Ποια ήταν η μέθοδος αυτή; Ήταν ακριβώς το να τους δελεάση να χαλαρώσουν τα ηνία του πάθους και να πορνεύσουν με ελκυστικές ειδωλολάτριδες γυναίκες. Μ’ αυτή την κατάρρευσι της ακεραιότητός των θα μπορούσαν να οδηγηθούν στο να φάγουν ειδωλόθυτα.
14. Τι έκαμε τόσο καταστρεπτική για τον Ισραήλ την υποχώρησι σ’ αυτό τον πειρασμό;
14 Ό,τι έκαμε καταστρεπτική τη μέθοδο αυτή ήταν τούτο. Οι Ισραηλίτες ήσαν στρατοπεδευμένοι στις πεδιάδες του Μωάβ κοντά στο Όρος Φεγώρ, τους εχώριζε δε μόνο ο Ιορδάνης ποταμός από τη Γη της Επαγγελίας που έρρεε γάλα και μέλι. Σχεδόν όλα τα πιο ηλικιωμένα άτομα που είχαν κάμει την έξοδο από την Αίγυπτο σε ηλικία είκοσι ετών και πάνω, είχαν πεθάνει στη διάρκεια των σαράντα χρόνων της οδοιπορίας στην έρημο. Η νεώτερη γενεά είχε επιζήσει. Βρίσκονταν εδώ, έτοιμοι να μπουν στη γη που είχε υποσχεθή ο Θεός στον Αβραάμ τον προπάτορά των και στους απογόνους του πριν από 470 χρόνια περίπου. Ήταν τώρα πολύ κοντά στην πραγματοποίησι αυτής της θείας επαγγελίας, αλλά θα εισήρχοντο όλοι στη γη; Όχι, τουλάχιστον όχι 24.000 περίπου απ’ αυτούς. Ποια ήταν η αιτία της αποτυχίας των τελευταίων αυτών; Ανηθικότης, και αυτό στα σύνορα ακριβώς της Γης της Επαγγελίας! Η λυπηρή αφήγησις μάς λέγει: «Και σηκωθείς ο Βαλαάμ ανεχώρησε, και επέστρεψεν εις τον τόπον αυτού· ο δε Βαλάκ [ο βασιλεύς του Μωάβ] απήλθε και αυτός εις την οδόν αυτού. Και έμεινεν ο Ισραήλ εν Σιττείμ· και ήρχισεν ο λαός να πορνεύη μετά των θυγατέρων Μωάβ· αίτινες προσεκάλεσαν τον λαόν εις τας θυσίας των θεών αυτών· και έφαγεν ο λαός, και προσεκύνησε τους θεούς αυτών. Και προσεκολλήθη ο Ισραήλ εις τον Βέελ-φεγώρ [ή, τον Βάαλ του Φεγώρ]· και εξήφθη η οργή του Ιεχωβά κατά του Ισραήλ. Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Μωυσήν, Λάβε πάντας τους αρχηγούς του λαού, και κρέμασον αυτούς ενώπιον του Ιεχωβά κατέναντι του ηλίου· δια να σηκωθή από του Ισραήλ η φλογερά οργή του Ιεχωβά . . . . Ήσαν δε οι αποθανόντες εν τη πληγή, εικοσιτέσσαρες χιλιάδες.»—Αριθμοί 24:25· 25:1-9, Α.Σ.Μ.
15. Ποιον εθανάτωσαν οι Ισραηλίτες ως υπεύθυνον γι’ αυτό, αλλά πώς εξέθεσαν τον εαυτό τους σε περαιτέρω πειρασμό;
15 Ο προφήτης Βαλαάμ ήταν υπεύθυνος γι’ αυτό. Όχι μόνο ο Ιησούς, αλλά και ο Μωυσής επίσης κατέστησε σαφή την ευθύνη του. Όταν ο Θεός έστειλε τους Ισραηλίτες να εκτελέσουν θεία εκδίκησι στους Μαδιανίτες για τη μερίδα που είχαν στο να διαφθείρουν έτσι τον Ισραήλ, οι Ισραηλίτες πολεμισταί δεν έσφαξαν τις Μαδιανίτισσες γυναίκες και τα παιδιά, αλλά τις εφείσθησαν και τις εκράτησαν ως αιχμαλώτους. Ο Μωυσής με θυμό ανεφώνησε: «Ζώσας αφήσατε πάσας τας γυναίκας; ιδού, αύται έγειναν αιτία εις τους υιούς Ισραήλ, κατά την συμβουλήν του Βαλαάμ, να ανομήσωσιν εναντίον του Ιεχωβά εις την υπόθεσιν του Φεγώρ, και έγεινεν η πληγή επί της συναγωγής του Ιεχωβά.» Εκτελώντας θεία εκδίκησι οι Ισραηλίτες είχαν θανατώσει τον προφήτη Βαλαάμ, αλλά τώρα είχαν φεισθή και φέρει ανάμεσά τους εκείνες που ο Βαλαάμ είχε σχεδιάσει να χρησιμοποιήση για να τους μολύνουν. Έφερναν ανάμεσά τους τον πειρασμό της ειδωλολατρίας, της πνευματικής πορνείας απέναντι του Θεού, για την ικανοποίησι του πάθους των. Για λόγους ηθικής ο Μωυσής διέταξε να θανατωθούν, ως πηγή πειρασμού, όλες οι γυναίκες που είχαν εκπορνεύσει την παρθενία τους στην ασελγή λατρεία του Βέελ-Φεγώρ. Επέτρεψε μόνο τα παρθένα ακόμη κοράσια να ζήσουν και να υπηρετούν τους Ισραηλίτες—Αριθμοί 31:8, 15, 16, Α.Σ.Μ.
16. Γιατί το ότι ανήκομε τώρα στην οργάνωσι δεν αποτελεί εγγύησι της μελλούσης εισόδου μας στο νέο κόσμο;
16 Αυτή ακριβώς είναι η μέθοδος του μεγάλου αντιδίκου. Αν δεν μπορή να αποπλανήση τον λαόν του Ιεχωβά στο ν’ αρνηθή ρητώς τον Θεό και την καθαρή του λατρεία, προσπαθεί να επιφέρη την καταστροφή του δελεάζοντάς τον και οδηγώντας τον στην ανηθικότητα. Τα παραπάνω ανεγράφησαν στον λόγον του Θεού ως προειδοποίησις για μας. Βρισκόμαστε κατ’ ουσίαν στα πρόθυρα της εισόδου μας στον δίκαιο νέο κόσμο. Αν και είμεθα τόσο κοντά στον ένδοξο σκοπό μας, υπάρχει ακόμη κίνδυνος να υστερήσωμε από το να τον φθάσωμε σαν σύγχρονα πανομοιότυπα εκείνων των χιλιάδων Ισραηλιτών. Μη λησμονείτε: Είμεθα σάρκα και αίμα όπως ήσαν και οι άνθρωποι εκείνοι. Πειρασμοί που ήσαν κοινοί σ’ αυτούς μπορούν ομοίως να μας δελεάσουν και να προξενήσουν την πτώσι μας. Απλώς το ότι ανήκομε στην οργάνωσι που έσωσε ο Ιεχωβά, δεν αποτελεί εγγύησι ότι δεν μπορούμε προσωπικώς να πέσωμε σε αμαρτία και να αποτύχωμε ως άτομα και έτσι να μη μπούμε στο νέο κόσμο μαζί με τη θεοκρατική οργάνωσι. Ενώ μπορεί να ανήκωμε στην οργάνωσι, έχομε όμως ακόμη ατομική ευθύνη, και ο Ιεχωβά Θεός κρατεί υπόλογα τα άτομα.
17. Τι έγραψε ο Παύλος για να μας προειδοποιήση γι αυτόν τον κίνδυνο;
17 Ο Παύλος, για να μας κάμη ως Χριστιανούς στην εκκλησία τελείως ενημέρους αυτού του κινδύνου της ατομικής μας υποστάσεως, εμνημόνευσε μερικά περιστατικά της οδοιπορίας του Ισραήλ στην έρημο και έγραψε: «Μηδέ ας πορνεύωμεν, καθώς τινές αυτών επόρνευσαν, και έπεσον εν μια ημέρα εικοσιτρείς χιλιάδες. Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν. Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται, ας βλέπη μη πέση. Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος.» Αλλά είναι πέρα από τη δύναμί σας το ν’ αντισταθήτε σ’ αυτόν τον πειρασμό; Όχι· όχι αν διακρίνετε τον πειρασμό και επικαλεσθήτε τον Παντοδύναμο Θεό για σωτηρία: «Πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.»—1 Κορινθίους 10:8, 11-13.
ΘΗΛΥΚΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΡΣΕΝΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ
18. Πώς ο Ιησούς προειδοποίησε για μια θηλυκή επιρροή σήμερα προς τη διαφθορά;
18 Ο αντίδικος δυνατόν να χρησιμοποιήση αρσενική επιρροή στην εκκλησία, όπως, λόγου χάριν, τη δύναμι ενός συγχρόνου Βαλαάμ. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιήση θηλυκή επιρροή για να επιφέρη τη διαφθορά εκείνων που ανήκουν στον λαόν του Θεού. Ο Ιησούς αναφέρθηκε σ’ αυτή τη θηλυκή επιρροή στα αγγέλματά του προς τις επτά εκκλησίες της Ασίας. Θηλυκή επιρροή είναι κάτι για το οποίο μπορεί να είναι δυσαρεστημένος με μια εκκλησία σήμερα, όπως ήταν τότε με την εκκλησία των Θυατείρων, λέγοντας: «Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι αφίνεις την γυναίκα Ιεζάβελ, ήτις λέγει εαυτήν προφήτιν, να διδάσκη και να πλανά τους δούλους μου εις το να πορνεύωσι και να τρώγωσιν ειδωλόθυτα. Και έδωκα εις αυτήν καιρόν να μετανοήση εκ της πορνείας αυτής, και δεν μετενόησεν. Ιδού, εγώ βάλλω αυτήν εις κλίνην, και τους μοιχεύοντας μετ’ αυτής εις θλίψιν μεγάλην, εάν δεν μετανοήσωσιν εκ των έργων αυτών. Και τα τέκνα αυτής θέλω αποκτείνει με θάνατον. Και θέλουσι γνωρίσει πάσαι αι εκκλησίαι, ότι εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας· και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας.»—Αποκάλυψις 2:20-23.
19. Ποιον προσπαθεί ο Σατανάς να διαφθείρη με τη χρησιμοποίησι τέτοιας επιρροής;
19 Η Ιεζάβελ ήταν μια λάτρις του Βάαλ, η οποία έγινε η βασίλισσα του Βασιλέως του Ισραήλ Αχαάβ. Τον διηύθυνε και εξασκούσε την επιρροή της για να επιβάλη στο δεκάφυλο βασίλειο την ανήθικη λατρεία του Βάαλ. Το αποτέλεσμα της επιρροής της ήταν το ίδιο μ’ εκείνο που επέφερε η εισήγησις του Βαλαάμ στον Βασιλέα Βαλάκ εναντίον των Ισραηλιτών. Ο εχθρός λοιπόν μπορεί να χρησιμοποιήση και το ένα και το άλλο φύλο για να επιφέρη τον πειρασμό. Ο σκοπός του είναι, όχι απλώς να καταστρέψη μερικά άτομα, αλλά μάλλον να διαφθείρη ολόκληρη την οργάνωσι και να επιφέρη όνειδος σ’ αυτήν και τον Θεό της και έτσι να δημιουργήση προκατάληψι εναντίον της σε ειλικρινή άτομα.
20. Γιατί πρέπει να αγρυπνούμε ώστε να μη συρθούμε πάλι στη διαφθορά;
20 Υπάρχει κάθε ανάγκη για μας τώρα να προσευχώμεθα και ν’ αγρυπνούμε εναντίον του πειρασμού της ανηθικότητος, ιδιαίτερα τώρα που βρισκόμαστε τόσο κοντά στο νέο κόσμο. Αν έχωμε διαφύγει από το βύθισμα στη διαφθορά του κόσμου τούτου, γιατί ν’ αφήσωμε τον εαυτό μας να συρθή πάλι σ’ αυτήν κάτω από ψευδείς, γοητευτικές εισηγήσεις για «ελεύθερη αγάπη» και για εύκολη συγχώρησι από ένα ελεήμονα Θεόν των αμαρτημάτων μας που σχετίζονται με την ανηθικότητα; Μην απατάσθε με υποσχέσεις για ελευθερία διαγωγής. Αυτό σημαίνει υποδούλωσι στη διαφθορά με αποτέλεσμα την καταστροφή. Σ’ αυτή την ίδια συζήτησι ο Πέτρος το τονίζει αυτό και λέγει: «Επαγγελλόμενοι εις αυτούς ελευθερίαν, ενώ αυτοί είναι δούλοι της διαφθοράς· διότι από όντινα νικάται τις, τούτου και δούλος γίνεται. Επειδή, εάν αφού απέφυγον τα μολύσματα του κόσμου δια της επιγνώσεως του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού, ενεπλέχθησαν πάλιν εις ταύτα και νικώνται, έγειναν εις αυτούς τα έσχατα χειρότερα των πρώτων. Επειδή καλήτερον ήτο εις αυτούς να μη γνωρίσωσι την οδόν της δικαιοσύνης, παρά αφού εγνώρισαν να επιστρέψωσιν εκ της παραδοθείσης εις αυτούς αγίας εντολής. Συνέβη δε εις αυτούς το της αληθινής παροιμίας, “Ο κύων επέστρεψεν εις το ίδιον αυτού εξέραμα,” και, Ο χοίρος λουσθείς επέστρεψεν εις το κύλισμα του βορβόρου.»—2 Πέτρου 2:19-22.