«Καθαρός Οφθαλμός» Είναι Αναγκαίος

ΕΚΕΙΝΟ στο οποίο συγκεντρώνονται τα βλέμματά μας, εκείνο που βλέπουν τα μάτια μας και πώς το βλέπουν έχει επίδρασι στις πράξεις μας. Η καλή όρασις μπορεί να μας βοηθήση ν’ αποφύγωμε κίνδυνο, ενώ η ελαττωματική όρασις μπορεί να μας κάμη να κρίνωμε κακώς τα πράγματα και να προξενήσωμε βλάβη στον εαυτό μας και στους άλλους.

Γι’ αυτόν τον λόγο ο Ιησούς Χριστός είπε ότι ο οφθαλμός είναι όπως ένας λύχνος. Είπε: «Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός· εάν λοιπόν ο οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν.»—Ματθ. 6:22.

Με μια κατά γράμμα έννοια, «καθαρός» οφθαλμός είναι εκείνος που συγκεντρώνεται, μεταδίδοντας καθαρές εικόνες στη διάνοια. Με βάσι τις καθαρές οπτικές εντυπώσεις, μπορούν να λαμβάνωνται αποφάσεις προς όφελος ολοκλήρου του σώματος. Αν όμως το μάτι περιπλανάται άσκοπα, και δεν προσηλώνει την προσοχή του σ’ ένα ιδιαίτερο αντικείμενο, θα μεταδίδωνται στη διάνοια συγκεχυμένες και θαμπές εικόνες. Η επίδρασις τούτου θα μπορούσε να παραβληθή με το βάδισμα στο σκοτάδι της νύχτας.

Εκείνο που αληθεύει με κατά γράμμα έννοια αληθεύει επίσης με μια πνευματική έννοια. Πραγματικά, ο Ιησούς Χριστός, όταν μιλούσε για τον καθαρό οφθαλμό, είχε υπ’ όψιν αυτή την άποψι. Η πνευματική όρασις εξαρτάται από το αν η καρδιά, ο νους και η συνείδησις έχουν εκπαιδευθή σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Αν όχι, τότε το άτομο είναι στο «σκότος.» Είναι τυφλός στις ευθύνες του απέναντι του Θεού και των συνανθρώπων του και επομένως ενεργεί με τρόπους που είναι επιβλαβείς.

Όταν ένα άτομο δεν κατευθύνεται από τις δίκαιες αρχές του Λόγου του Θεού μπορεί να βλέπη τα πράγματα με ακάθαρτο τρόπο ή με κακά σχέδια. Γι’ αυτό και στη Γραφή αναφέρεται· πονηρευόμενος οφθαλμός, ‘πονηρός οφθαλμός’ και ‘οφθαλμοί μεστοί μοιχείας.’ (Δευτ. 15:9· Παροιμ. 28:22· 2 Πέτρ. 2:14) Πώς θα μπορούσε να«πονηρευθή» το μάτι ενός ανθρώπου; Το ‘πονηρευμένο μάτι’ δεν έχει συμπάθεια, αλλ’ είναι σκόπιμα τυφλό στις ανάγκες των άλλων. Η ιδιοτέλεια και η απροθυμία για θυσία χάριν των άλλων σκοτίζουν την όρασι. Ομοίως, μπορεί επίσης να βλέπη κανείς με φθόνο αυτά που έχουν οι άλλοι, πράγμα που τον κάνει ‘άνθρωπο με πονηρό μάτι’. Και ο νυμφευμένος άνδρας, που κοιτάζει μια γυναίκα που δεν είναι σύζυγός του με τρόπο που ν’ αναπτύξη ένα πάθος γι’ αυτήν, αποκαλύπτεται ότι είναι ένας του οποίου τα μάτια είναι ‘μεστά μοιχείας.’

Χρειάζεται προσπάθεια για να διατηρηθή ‘καθαρό’ το μάτι, ένα μάτι που δεν βλέπει με επιθυμία εκείνο που είναι κακό. Επειδή υπάρχουν αμαρτωλές τάσεις μέσα μας, πρέπει πάντοτε να προσπαθούμε να εξουσιάζωμε τα μάτια μας και να προσευχώμεθα να μη αρχίσωμε να βλέπωμε κάτι κακό ως επιθυμητό. Αυτό θα ήταν σύμφωνο με την παράκλησι του ψαλμωδού: «Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσιν ματαιότητα.»—Ψαλμ. 119:37.

Ένας άλλος ζωτικός παράγων στη διατήρησι ενός ‘καθαρού’ οφθαλμού είναι η εκτίμησις της σχέσεως που απολαμβάνει κανείς με τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό. Αυτή η σχέσις πρέπει να είναι το κεντρικό σημείο της ζωής μας. Όταν συμβαίνη αυτό, ένα άτομο υποκινείται να προσπαθή να διατηρήση μια επιδοκιμασμένη στάσι ενώπιον του Ιεχωβά. Δεν αφήνει τον εαυτό του να παραστρατήση από ιδιοτελείς επιθυμίες.

Αντί να κάμη τα φθαρτά υλικά πράγματα κύριο σκοπό της ζωής του, εκείνος που έχει ‘καθαρό’ μάτι έχει ως πρώτον του μέλημα το να ’θησαυρίζη στον ουρανό,’ θησαυρούς που δεν μπορούν να χαθούν, να κλαπούν ή να καταστραφούν. (Ματθ. 6:19-21) Τα καλά του έργα είναι πραγματικά σαν ένας πλούτος κατατεθειμένος στον Ιεχωβά Θεό, που δεν λησμονεί τα πιστά έργα των δούλων του, αλλά τους ανταμείβει με μεγαλειώδεις ευλογίες. (Εβρ. 6:10) Αυτά τα καλά έργα περιλαμβάνουν, όχι μόνον την υποβοήθησι των άλλων να λάβουν επίγνωσι των βουλών του Θεού, αλλ’ επίσης το Χριστιανικό καθήκον να φροντίζη κανείς για τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, να είναι υποδειγματικός σε ό,τι κάνει στην εργασία του, στο σχολείο ή αλλού, και να είναι άγρυπνος να βοηθή τους ομοπίστους του στον καιρό της φυσικής ή πνευματικής των ανάγκης. (Γαλ. 6:10· Εφεσ. 4:25· 1 Τιμ. 5:8· Τίτον 2:1-10) Αντί να θέτη την εμπιστοσύνη του σε πρόσκαιρα πλούτη ή να επιζητή ιδιοτελώς να συσσωρεύη μεγαλύτερα ακόμη πλούτη, εκείνος που έχει ‘καθαρό’ μάτι προσπαθεί να χρησιμοποιήση ό,τι έχει για να προωθήση την πρόοδο της αληθινής λατρείας και να βοηθήση εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη.

Όταν ένας άνθρωπος έχη το μάτι του αληθινά προσηλωμένο στον Δημιουργό, δεν κατέχεται από ανησυχία για τα προς το ζην. Εκτιμά τη σοφία της συμβουλής του Ιησού: «Μη μεριμνάτε περί της ζωής σας, τι να φάγητε και τι να πίητε· μηδέ περί του σώματός σας, τι να ενδυθήτε. Δεν είναι η ζωή τιμιώτερον της τροφής, και το σώμα του ενδύματος; Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν, ουδέ θερίζουσιν, ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά· σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών;»—Ματθ. 6:25, 26.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ο δούλος του Θεού δεν θα έχη προβλήματα για τη συντήρησί του, ή δεν θα υποστή αντιξοότητες και εχθρική εναντίωσι. Το εδάφιον Παροιμίαι 24:16 λέγει: «Ο δίκαιος πίπτει επτάκις.» Αλλά μήπως θα εγκαταλειφθή εντελώς ο «δίκαιος» χωρίς καμμιά βοήθεια, όταν αντιμετωπίση τέτοιες αντίξοες περιστάσεις; Όχι διόλου. Η παροιμία συνεχίζει: «Και σηκώνεται.» Ο Θεός θα τον βοηθήση να υπερνικήση.

Εκείνος του οποίου ’το μάτι’ είναι πάντοτε στον Ιεχωβά δεν θα επιτρέψη στον εαυτό του να του λείψη η καθησυχαστική διαβεβαίωσις ότι, οτιδήποτε και αν συμβή, ο Θεός του δεν θα τον εγκαταλείψη. (Εβρ. 13:5) Δεν θα παγιδευθή με τη σκέψι ότι θα πρέπει να προσφύγη σε ανεντιμότητα για τη συντήρησί του. Θα έχει θάρρος μαζί με τους άλλους αφωσιωμένους δούλους του Θεού και θα λέγη: «Ο Ιεχωβά βοηθός μου, και δεν θέλω φοβηθή, τι να μοι κάμη άνθρωπος.»—Εβρ. 13:6.

Αληθινά ο «καθαρός» οφθαλμός είναι αναγκαίος· χρησιμεύει σαν μια πραγματική προφύλαξις. Επειδή ο «καθαρός» οφθαλμός απομακρύνεται από την επιθυμία της αποκτήσεως πλούτου και από την άσκοπη ανησυχία για τις μέριμνες της ζωής, οι ικανότητες του σώματος εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στην απόκτησι του πιο πολυτίμου πνευματικού πλούτου. Επίσης, το άτομο που βλέπει τα πάντα από την άποψι του Θεού δεν θα πράττη τα εξευτελισμένα έργα της σαρκός—‘ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, έριδες, ζηλοτυπίες, θυμούς, μάχες, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνους, φόνους, μέθες, κώμες, και τα παρόμοια.’ (Γαλ. 5:19-21) Αυτό συμβαίνει επειδή συμμορφώνεται με το εδάφιο Γαλάτας 5:16 που λέγει: «Περιπατείτε κατά το πνεύμα, και δεν θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός.»

Εργάζεσθε σκληρά για να διατηρήσετε ένα ‘καθαρό’ οφθαλμό, ένα οφθαλμό που συγκεντρώνει πλήρως την προσοχή του στον Ιεχωβά Θεό και παρατηρεί τα πράγματα με καθαρό τρόπο; Η ευημερία και η ζωή σας εξαρτώνται απ’ αυτό.