Πραγματική Αγάπη—Νεκρή ή Ζωντανή Σήμερα;
«ΔΕΝ ξέρω τι θα κάνω,» είπε με λυγμούς η Έστερ που είναι παράλυτη σε μια πολυθρόνα με ρόδες εδώ και 10 χρόνια, από πολλαπλή σκλήρωσι. Άκαρδοι κλέφτες μόλις είχαν ληστέψει το σπίτι της, παίρνοντας ό,τι βρήκαν—282 δολλάρια (Η.Π.), κοτόπουλο, γάλα και τα σχολικά ρούχα του 10-χρονου γιου της. Αυτή η αβοήθητη ανάπηρη γυναίκα έμεινε με 25 σεντς για τροφή και ρουχισμό δικό της και του γιου της.
Η πείρα αυτής της γυναίκας είναι μια από τα εκατομμύρια παγκοσμίως που δείχνουν πώς αυτοί οι άτυχοι άνθρωποι γίνονται θύματα ληστείας. Ίσως η καρδιά σας πονά όταν διαβάζετε τέτοιες τραγωδίες. Και πράγματι ο σημερινός κόσμος είναι γεμάτος από ιδιοτέλεια και απληστία. Η βία και η τρομοκρατία αποτελούν συχνά τους τίτλους των εφημερίδων. Πολλοί αισθάνονται ότι η πραγματική αγάπη έχει πεθάνει.
Ωστόσο οι επισκέπτες σε μια σειρά παγκοσμίων συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά δεν μπορούσαν παρά να νοιώσουν ότι η πραγματική αγάπη κάθε άλλο παρά πέθανε. Για παράδειγμα, στην Ιαπωνία, πολλοί παράλυτοι και ανάπηροι άνθρωποι αποτελούσαν μέρος των 100.000 και πλέον που παραβρέθηκαν στις συνελεύσεις. Η στοργική φροντίδα που δέχθηκαν ήταν συγκινητική.
Φαντασθήτε τη σκηνή: ένα ολόκληρο τμήμα του χώρου των καθισμάτων παραχωρήθηκε σ’ αυτούς τους ανάπηρους· πάρα πολλοί ανάπηροι ήλθαν με καροτσάκια· στη διάρκεια των γευμάτων, εθελοντές έφερναν σ’ αυτούς φαγητό και τους βοηθούσαν στοργικά να φάνε. (Βλέπε εικόνα αυτής της σελίδας.) Ένας άνδρας τόσο παράλυτος και σκυμμένος που με δυσκολία μπορεί να φάη με το υγιές του χέρι, βοηθείται αποτελεσματικά από ένα φίλο που ετοίμασε γι’ αυτόν ένα μικρό τραπέζι. Αυτή η φροντίδα από τόσο πολλούς, ήταν πράγματι ένα συγκινητικό θέαμα.
Ωστόσο, τέτοια καλωσύνη δεν εκδηλώθηκε μόνο στις συνελεύσεις «Θεία Αγάπη» της Ιαπωνίας. Τρία θύματα πολλαπλής σκληρώσεως στη Φλώρενς του Όρεγκον, πίστευαν ότι ήταν αδύνατο να παρακολουθήσουν τη συνέλευσι διότι δεν μπορούσαν να μείνουν μακριά από την κατοικία τους στη διάρκεια της νύχτας. Ωστόσο, άλλοι Μάρτυρες τους έπαιρναν και τους έφερναν πίσω στο σπίτι κάθε μέρα—ταξίδι 274 χιλιομέτρων (170 μιλίων). Φρόντιζαν επίσης για το φαγητό και όλες τις ανάγκες αυτών των ανάπηρων και τις τέσσερις μέρες της συνελεύσεως.
Ωστόσο, η αγάπη που εκδηλώθηκε σ’ αυτές τις συνελεύσεις, τις οποίες ήδη παρακολούθησαν πάρα πολλά άτομα σε διάφορες χώρες, δεν περιωρίσθηκε απλώς στο ενδιαφέρον για τους ανάπηρους.
Αγάπη στο Σπίτι
Η αγάπη έχει εκλείψει από πολλές οικογένειες σε βαθμό που, σύμφωνα με μια ομάδα κοινωνιολόγων, «Η έντονη σωματική βία» που εκδηλώνεται σε σπίτια στις Ηνωμένες Πολιτείες, έρχεται «δεύτερη μόνο μετά τη βία που εκδηλώνεται σε πολέμους και οχλαγωγίες.» Αλλά στις συνελεύσεις, οι οικογένειες παρωτρύνθηκαν να αναπτύσσουν αυτοθυσιαστική αγάπη. «Ευτυχισμένος γάμος,» είπε ένας ομιλητής, «είναι η ένωσις δύο ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να συγχωρούν.»
Στην Ιαπωνία, μια γυναίκα που παρακολουθούσε προσεκτικά, εκτίμησε ιδιαίτερα αυτή τη συμβουλή. Προηγουμένως ήθελε να χωρίση επειδή δεν είχε καθόλου εμπιστοσύνη στο σύζυγό της. Στην πραγματικότητα, δεν είχε εμπιστοσύνη σε κανέναν. Είχαν κλονισθή τα νεύρα της και είχε αρχίσει να πίνη υπερβολικά και να ζη ανήθικα, πράγμα που την ωδήγησε στο να σκεφθή την αυτοκτονία. Ωστόσο, η μελέτη της Γραφής με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τη βοήθησε ν’ αλλάξη τα πάντα και ν’ αποκαταστήση καλές σχέσεις με το σύζυγό της. Ήταν μεταξύ αυτών που βαπτίσθηκαν παγκοσμίως σ’ αυτές τις συνελεύσεις.
«Μολονότι είμαι μόλις 16 ετών, έχω διαπράξει κάθε τι το ανήθικο που υπάρχει!» λέει η Τάμμυ που βαπτίσθηκε σε μια από τις συνελεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών. «Μόλις εμφανιζόταν ο πατέρας μου, εγώ επαναστατούσα.» Μολονότι έφυγε από το σπίτι της και ζούσε «τρελλά» με τους «φίλους» της, κάπου-κάπου έκανε συντροφιά με νεαρούς που ήσαν Μάρτυρες. «Θυμάμαι ότι πάντα ένοιωθα καλά την επόμενη μέρα, αφού ήμουν με τους Μάρτυρες. Αυτό και η αγάπη και η βοήθεια που μου πρόσφεραν οι Μάρτυρες, με είλκυσε στην οικογένεια του Ιεχωβά», συμπέρανε η Τάμμυ. Τώρα διαπιστώνει ότι η οικογενειακή της ζωή ανθεί με πραγματική αγάπη.
Όταν άκουσε ότι το πρόγραμμα της συνελεύσεως θα είχε μια ομιλία για να βοηθήση τους μεμονωμένους γονείς, μια απ’ αυτούς με δυσκολία συγκρατούσε την ανυπομονησία της. Τότε, ξαφνικά, το αυτοκίνητο της καταστράφηκε σ’ ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα, μόλις λίγες βδομάδες πριν από τη συνέλευσι. Όταν η Τζάνετ, και τα τρία παιδιά της, συνήλθαν από τα τραύματα και τους μώλωπές τους, με απελπισία κατάλαβε ότι τώρα δεν υπήρχε τρόπος για να σύρη το τροχόσπιτο της στη συνέλευσι.
Σύντομα, ένας Μάρτυς τής πρόσφερε το φορτηγό του να το χρησιμοποιήση· ένας άλλος επισκεύασε το κατεστραμμένο τροχόσπιτο· ακόμη και στο ταξίδι, όταν ο ένας τροχός του τροχόσπιτου έσπασε ένας Μάρτυς τη βοήθησε να τον φτιάξη. Όταν η Τζάνετ κάθισε ανάμεσα στο ακροατήριο, σχεδόν δακρυσμένη από την αγάπη που της είχαν δείξει, συμφώνησε ολοκάρδια με τον ομιλητή, ο οποίος είπε: «Να χαίρεσθε γνωρίζοντας ότι σεις, μοναχικοί γονείς, είσθε μέρος της πνευματικής οικογένειας του Θεού και έχετε την αγάπη και την υποστήριξι πολλών αδελφών!»
Μια Αγαπημένη Αδελφότης
Μήπως η αγάπη που εκδηλώθηκε στην Τζάνετ ήταν μια μεμονωμένη περίπτωσις; Ένα έξοχο παράδειγμα φιλοξενίας 2.400 Μαρτύρων απαντά, Όχι! Στην Ουγγαρία και την Πολωνία, είχαν γίνει διευθετήσεις με τη συνεργασία της κυβερνήσεως για να παρακολουθήσουν τη συνέλευσι της Βιέννης στην Αυστρία, μερικές χιλιάδες Μάρτυρες. Αλλά πού θα έμεναν όλοι αυτοί; Πώς θα εξασφάλιζαν φαγητό αφού ο καθένας ταξίδευε μ’ ένα περιωρισμένο ποσόν ξένου συναλλάγματος;
Οι Μάρτυρες της Βιέννης υποδέχθηκαν πολλούς από τους επισκέπτες στα σύνορα. Τις επόμενες τέσσερις ή και περισσότερες μέρες, πρόσφεραν φαγητό, κατάλυμα και μεταφορά σ’ αυτούς, φροντίζοντας επίσης και για άλλες ανάγκες τους. Λόγω του ότι η Βιέννη έχει μόνο 31 εκκλησίες, η ανταπόκρισις στη φροντίδα τόσο πολλών επισκεπτών ήταν πραγματικά μεγάλη. Μερικοί Αυστριακοί Μάρτυρες ωδήγησαν κυριολεκτικά εκατοντάδες χιλιόμετρα, κάνοντας αμέτρητα ταξίδια για να φροντίσουν για άλλους Μάρτυρες. Πολλοί φιλοξενούσαν στα σπίτια τους 10 με 15 επισκέπτες. Ένας Μάρτυς που ζούσε κοντά στο τόπο της συνελεύσεως βρέθηκε με 40 στο σπίτι του!
Η συνέλευσις τέλειωσε μ’ ένα αξέχαστο αποκορύφωμα. Λόγω των διαφορών στις γλώσσες, οι επισκέπτες έκαναν συνελεύσεις σε διαφορετικές τοποθεσίες, αλλά την τελευταία μέρα όλες οι ομάδες συγκεντρώθηκαν στο μεγάλο στάδιο για να ψάλλουν τον τελικό ύμνο. Εδώ συναντήθηκαν άτομα που, μέχρι πριν από λίγες μέρες, ήταν εντελώς ξένοι—τους σύνδεε μόνο η πίστις. Αλλά τώρα, καθώς έψαλλαν «Σε ευχαριστούμε [Ιεχωβά] για τους αδελφούς,» οι περισσότεροι ένοιωθαν ένα κόμπο από τη συγκίνησι. Τα δάκρυα κυλούσαν χωρίς ντροπή πάνω στα πρόσωπά τους που έλαμπαν. Όπως είπε ένας Πολωνός, προσπαθώντας να συγκρατήση τα δάκρυά του, σ’ έναν επισκέπτη από τις Ηνωμένες Πολιτείες: «Δεν μπορώ να συγκρατηθώ από τη χαρά μου που είμαι εδώ.» Καθώς άρχισε να εκφράζη την ευγνωμοσύνη του για την αγάπη των Αυστριακών Μαρτύρων, ξέσπασε σε δάκρυα και χρειάσθηκε να ζητήση συγγνώμη. Μετά τον ύμνο, κανένας δεν ήθελε να φύγη. Πολλοί που παρέμειναν ακόμη λίγο χαιρετούσαν και χειροκροτούσαν. Ήταν μια συγκινητική έκφρασις διεθνούς αδελφοσύνης.
Πολλοί παρατηρούν αυτή την ενότητα. Για παράδειγμα, ένας κύριος από την Ιταλία που δεν ήταν Μάρτυς, είπε σε μερικούς Μάρτυρες: «Αν όλοι ήσαν σαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα υπήρχε πραγματική ειρήνη!» Οι άνθρωποι μπορούν να δουν την πραγματική αγάπη μεταξύ των Μαρτύρων. Αυτό είναι σπουδαίο, αν σκεφθούμε τα λόγια του Ιησού: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.»—Ιωάν. 13:34, 35.
Η Αγάπη Αντικαθιστά την Τρομοκρατία
«Τρελλάθηκε ο κόσμος;» έγραφε μια επικεφαλίδα της εφημερίδας Εξπρές Νιους του Σαν Αντόνιο, στο Τέξας (Η.Π.) Το άρθρο που ακολουθούσε έλεγε ότι η τρομοκρατία «αυξάνει με ανησυχητικό ρυθμό,» και «κατακλύζει τον κόσμο.» Ίσως και σεις να θυμάσθε πρόσφατες πράξεις τρομοκρατίας. Ωστόσο, αν δεν αλλάξουν εκείνοι που κάνουν αυτές τις πράξεις, πολύ λίγες ελπίδες υπάρχουν να βελτιωθούν τα πράγματα. Αλλά μπορεί ένας τρομοκράτης ν’ αλλάξη;
Ένας κατάδικος στη Μαδρίτη της Ισπανίας, εκτίει ποινές συνολικά σχεδόν 500 ετών για πράξεις τρομοκρατίας και ένοπλων ληστειών! Αφού ήταν στη φυλακή πάνω από 10 χρόνια, άρχισε να μελετά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η διαγωγή του βελτιώθηκε σημαντικά. Οι κατάπληκτοι διευθυντές της φυλακής του παραχώρησαν ακόμη και ειδική άδεια τεσσάρων ημερών για να παρακολουθήση τη συνέλευσι «Θεία Αγάπη.» Κατασυγκινημένος από την πρώτη του συνέλευσι, ο κατάδικος είπε: «Είναι πολύ θαυμάσιο για να είναι αληθινό. Δεν μπορώ να περιγράψω τα αισθήματά μου!» Η πραγματική αγάπη άλλαξε την προσωπικότητά του.
«Μεγάλωσε μέσα στη βία και εκπαιδεύτηκε σε στρατόπεδο για να γίνη πληρωμένος δολοφόνος.» Έτσι άρχιζε την ιστορία ενός άλλου άνδρα που βαπτίσθηκε σε μια απ’ αυτές τις συνελεύσεις, η Ιταλική εφημερίδα Τζιορνάλε ντι Μπεργκάμο. Το άρθρο έλεγε ότι αυτός ο νέος «βγήκε απ’ αυτό το εγκληματικό τούννελ για να γίνη Μάρτυς του Ιεχωβά.» Ο βίαιος χαρακτήρας του αντικαταστάθηκε από μια ‘ηρεμία’ που εντυπωσίασε ακόμη και τον δημοσιογράφο.
Δεν θα ήταν θαυμάσιο αν τέτοιες αλλαγές συνέβαιναν σε παγκόσμια κλίμακα; Η γη μας ασφαλώς θα ήταν πολύ πιο ασφαλής τόπος για να ζούμε. Αλλά δεν είναι όλοι πρόθυμοι ν’ αλλάξουν. Γι’ αυτό το λόγο οι Βιβλικές προφητείες δείχνουν ότι σύντομα η δίκαιη διακυβέρνησις της βασιλείας του Θεού θα ‘συντρίψη’ αυτούς που καταδυναστεύουν και θα ελευθερώση «εξ αδικίας [βίας, ΜΝΚ]» εκείνους που ζουν τώρα σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Τότε, εκείνοι που αγαπούν την ειρήνη θα ανθήσουν «έως των περάτων της γης.»—Ψαλμ. 72:1-14.
Γνήσια Αγάπη για τον Πλησίον
Προκειμένου να βοηθήσουν άτομα να μάθουν γι’ αυτή την αναζωογονητική ελπίδα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διαθέτουν πολλές ώρες μιλώντας σε άλλους γι’ αυτήν. Ακόμη και στη διάρκεια της συνελεύσεως, διέθεσαν χρόνο για να επισκεφθούν τα σπίτια των ανθρώπων και να μοιρασθούν μ’ άλλους αυτό το άγγελμα αγάπης και ελπίδας. Στην Ιαπωνία, ανάμεσα στις χιλιάδες που πήραν μέρος σ’ αυτό το έργο κηρύγματος, ήσαν και δυο Χριστιανές γυναίκες που επισκέφθηκαν μια μικρή εταιρία. Τις υποδέχθηκε θερμά ο πρόεδρος της εταιρίας που ζήτησε μερικά έντυπα. Όταν πρόσεξαν τη βέρα του (κάτι που δεν συνηθίζεται πολύ στην Ιαπωνία), η μια Μάρτυς ρώτησε για τη σύζυγό του.
«Πέθανε πριν από τέσσερα χρόνια», είπε με θλίψι ο πρόεδρος. Αλλά έμεινε έκπληκτος, και δάκρυα γέμισαν τα μάτια του, όταν οι Μάρτυρες του έδειξαν τη Γραφική ελπίδα ότι θα γίνη «ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξ. 24:15) Την επόμενη Κυριακή ήλθε στη συνέλευσι αναζητώντας με ανυπομονησία περισσότερη Βιβλική γνώσι. Πόσο εκτίμησε τη στοργική επίσκεψι αυτών των δύο γυναικών!
Τι Οικοδομεί την Αληθινή Αγάπη;
Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι ο κόσμος χρειάζεται περισσότερη αγάπη. Αλλά ποιο είναι το κλειδί για την ανάπτυξι τέτοιας αγάπης; Η Βίβλος λέει: «Όστις δεν αγαπά δεν εγνώρισε τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη.» (1 Ιωάν. 4:8) Το να γνωρίση κανείς προσωπικά τον Θεό, απαιτεί ακριβή κατανόησι του Λόγου του, της Βίβλου. Μέσω αυτής της γνώσεως, βλέπει κανείς τι στοργικός Θεός είναι ο Δημιουργός, και έτσι ελκύεται σ’ αυτόν. Ο μαθητής που έχει εκτίμησι υποκινείται να μιμηθή αυτή την αγάπη στη ζωή του. Αυτό ήταν που υποκίνησε την αγάπη που ήταν καταφανώς ολοζώντανη σ’ αυτές τις πρόσφατες συνελεύσεις.
Γιατί να μην επικοινωνήσετε με Μάρτυρες του Ιεχωβά και να επωφεληθήτε προσωπικά από τη δωρεάν βοήθεια που προσφέρουν για να κατανοήσετε τη Βίβλο και έτσι να γνωρίσετε τον Θεό ακόμη καλύτερα; Η ζωή σας μπορεί να προσθέση στη μαρτυρία ότι η πραγματική αγάπη είναι ζωντανή στο σημερινό κόσμο.
[Εικόνα στη σελίδα 16]
Η πραγματική αγάπη σε δράσι: ένας ανάπηρος μάρτυς στην Ιαπωνία δέχεται βοήθεια για το γεύμα του
[Εικόνα στη σελίδα 17]
Ακόμη και η απουσία του πατέρα δεν εμποδίζει αυτές τις οικογένειες ν’ αναπτύσσουν αγάπη
[Εικόνα στη σελίδα 19]
Κοντά στο Κολοσσαίο στη Ρώμη, ένα τόπο αιματοχυσίας στην αρχαιότητα, οι Μάρτυρες εκδηλώνουν αγάπη με το να διαδίδουν το άγγελμα της ελπίδας